۳ - راه‌های درمان بی‌نمازی برای تغییر یا ایجاد یک رفتار صحیح نباید انتظار داشته باشیم که سریع به نتیجه برسیم. [۱] تربیت دینی یک امر تدریجی است، چه‌بسا مثل باغبان برای رسیدن به میوه باید مدت‌ها زحمت کشید و مراقبت کرد و حتی مقابل خارها و سختی‌های راه ایستادگی کرد تا بالاخره به هدف رسید.

اگر می‌بینیم که یک شخص مثل شما نمازخوان هستید، به خاطر این است که الگوهایی خوب داشتید که مسئله را برای شما بیان کرده‌اند؛ عنصر تفکر و جواب یافتن سوالات اساسی شما هم به آن اضافه شده و رعایت عوامل متعدد دیگر سبب شد،‌ تا این‌که الان برایتان با سختی همراه نیست

اما اگر کسی چنین شرایطی برایش مهیا نبود یا نخواسته که باشد، مطمئناً شروع به این امر (نماز خواندن) در ابتدا برایش دشوار خواهد بود و با توجه به مطالب فوق باید گفت که به تعداد علل، جواب‌ها متعدد خواهد بود. پس ما سعی خواهیم کرد جواب‌هایی ارائه دهیم که به همه علل اشاره شود.

۳.۱ - حل مسائل اساسی دین حل مسائل اساسی دین (توحید، معاد، امامت، عدل و نبوت): اگر شخصی نماز نمی‌خواند، چون به اصل وجود خدا شک دارد، باید به خاطر دفع ضرر احتمالی (عذاب سخت قیامت) که هر عاقلی به این اصل اهمیت می‌دهد، به دنبال جواب آن باشد که در این زمینه می‌توان از اساتید این رشته و کتاب‌های اصول دین کمک گرفت. اگر

کسی برای این سؤال‌ها جواب یافت، با دلی قرص و محکم تن به عبادت‌ها می‌دهد. اگر می‌بینید برخی به خاطر مثلاً تورم، مسائل سیاسی و ظلم، بی‌کاری و… نماز نمی‌خوانند به گمان خود فکر می‌کنند که با دیگری مخالفت کرده‌اند، به خاطر این است که این مسائل را خوب با تفکر حل نکرده‌اند؛

چراکه این امر جایگاه جدایی از مسائل فوق دارد. گاهی فرد با شبهاتی مواجه شده، مثلاً نمی‌تواند برای شرور عالم دلیلی پیدا کند و … این‌جا باید هر چه زودتر شبهه‌زدایی شود؛ چراکه فردا دیر است؛ چون کسی که مدت‌ها از حق دور گشت، برگشتش خیلی سخت خواهد بود (فروع دین مثل شاخه درخت است، اگر بر تنه قوی و ریشه‌دار اصول دین که تقلیدی نیست قرار گیرد، از میوه‌های تکامل و صفات والای انسانی و عبودیت بهره‌مند خواهند شد).

آیت‌الله عبدالقائم شوشتری استاد پیشین حوزه‌های علمیه قم و اصفهان و یکی از مجتهدان و عرفای معاصر شیعی در ۷۷ سالگی، دارفانی را وداع گفت.

آیت‌الله عبدالقائم شوشتری پس از تحمل یک دوره بیماری، شامگاه دیروز «سه‌شنبه»، اول اسفند ماه، در اصفهان به لقاالله پیوست.

ظهور نزدیک است؛ از آنچه در ذهن شما هم هست، نزدیک تر است. عارف واصل، حضرت آیت الله شیخ عبد القائم شوشتری، اهل باطن بودند و باطن اشخاص را میدیدند و گاهی خدمت رجال الغیب می رسیدند. ایشان قضیه ای را که برای خودشان در یکی از سفرها رخ داده بود، چنین نقل نمودند: یک روز در سفری که به سوریه رفته بودم خیلی هوا گرم بود. به قصد زیارت حضرت مقداد حرکت کردم و پس از جستجوی زیاد قبر ایشان را پیدا کردم. صدایی از قبر جناب مقداد به من گفت: تا کی میخواهی به زیارت مقدادها رفته و بیایی؛ برو سراغ مقدادهای زنده. و این اواخر در مکه با شخصی از رجال الغیب برخورد کردم. سوالات متفاوتی از ایشان پرسیدم و جواب هایی را مرحمت فرمودند. یکی از سوالات این بود که آیا ظهور نزدیک است؟ در جوابم فرمودند: «ظهور نزدیک است؛ از آنچه در ذهن شما هم هست، نزدیک تر است.» منبع: کتاب پرهای صداقت ص 179 نوشته محمد لک علی آبادی

هو زندگی نامه استاد عبدالقائم شوشتری(از زبان خودشان): حقیر در روز نیمه ذی الحجه ی سال 1365 هـ .ق، روز تولد امام دهم حضرت علی بن محمد الهادی علیه السلام، در شهر قوچان متولد شدم. سیر و سلوک بنده از اینجا شروع شد: حدود 13 ساله بودم که حس خداجویی در من بیدار شد، با کمال تشنگی از خود می پرسیدم راه وصال حضرت باری تعالی چیست؟ در سال 1339 شمسی بنده طلبه شدم و در مدرسه نواب مشهد مشغول تحصیل گردیدم و در کنار درس و بحث حوزوی به مطالعه کتبی که درباره ادیان و مذاهب و طرائق بود، مطالعه و تحقیق می نمودم.

نخستین استاد اخلاق بنده، مرحوم آیت الله شیخ مجتبی قزوینی احمدی سینائی بود که ایشان مؤکداً به تخلیه و تحلیه 1 که مقدمه تزکیه نفس است توصیه می فرمودند. طی یک مقدمه با عارف مرتاض حضرت سید ابوالحسن حافظیان آشنا شدم و در خدمت ایشان علم اعداد و علم رمل و جفر ناقص و بعض از ختومات را تعلیم گرفتم، ولی پس از چندین سال به دلائلی دفتر را پاره کردم و به رودخانه ماربره ( از سرشاخه های رود دز) ریختم و بخود گفتم: