اهمیت شناخت امام زمان (عج) شناخت وجود مقدس امام زمان (عج) بسیار مهم و ارزشمند است، چرا که از یک سو معرفت صحیح امام بر هر فردی واجب بوده و نبود آن، مرگ جاهلیت را به دنبال دارد. چنان که پیامبر اکرم (ص) فرمود: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّة، هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مردن جاهلیت از دنیا رفته است»، (بحارالانوار، ج ۳۲، ص ۳۳۱). و از سوی دیگر شناخت بهترین موعود پیامبران و مصلح جهانی و آگاهی از زندگانی او، نقش مهم و تعیین کننده‌ای در زندگی افراد دارد و حرکت آنان را تنظیم می‌کند.

منظور از شناخت واقعی امام زمان چیست؟ شناخت واقعی، دارای ویژگی‌هایی است که عبارت است از اینکه: اولاً از منابع معتبر و موثق و مستند به دست آید. ثانیاً گستره‌اش شامل آموزه‌های اعتقادی، اخلاقی و عبادی شود. ثالثاً، از آن‌جا که امام، الگوی عملی برای انسان‌هاست، به ابعاد فکری، عملی و روحی امام نیز ناظر باشد.

اما این شناخت از سه راه ـ که مکمل یکدیگرند ـ حاصل می‌شود: یکم. مطالعه تاریخ زندگانی آنان، مطالعه سرگذشت و سیره آنان، خصوصاً در باب فضایل، مناقب و خصوصیات آنان ـ از قبیل: شجاعت، مردانگی، ایثار، تواضع، صبر، فرزانگی و... ـ انسان را متوجه مقام والای آن بزرگواران می‌کند و جذبه و کشش خاصی نسبت به آن فرزانگان در روح انسان، حاکم می‌شود. دوم. مطالعه و تفکّر در سخنان ایشان، اسلام تفکر را موجب بصیرت (الحیاه، ج ۱، ص ۸، ح‌۳)، دعوت کننده به عمل نیک (همان، ح ۹)، پدید آورنده نور (همان، ص ۴۹، ح ۱۸)، نشانه حیات و زنده بودن قلب بصیر می‌داند (همان، ص ۴۸، ح ۵).

مطالعه و تفکّر در آثار فکری امامان، هر چند کار مشکلی به نظر می‌رسد، ولی بسیار سودمند است. این امر علاوه بر آن که باعث شناخت شخصیت آن بزرگواران و ایجاد محبت آنان در دل می‌شود، سرمایه بزرگی برای روح بشر به شمار می‌رود. همان طور که فراگیری فصول یک کتاب، باید با تحقیق و دقت کامل و رجوع به استاد و... قرین باشد، مطالعه و اندیشه و تفکر در آثار ائمه (ع) نیز، باید با استفاده از استادان فن و مراجعه به کتاب‌هایی که در شرح سخنان آنان به رشته تحریر درآمده، همراه باشد

سوم. شناخت خدا: اگر ما خداوند و صفات و اسمای او را به طور حقیقی بشناسیم، می‌توانیم انسان‌های کامل راستین (امامان) را نیز بشناسیم، زیرا آنان آینه تمام‌نمای صفات جمال و جلال حضرت حق‌اند و در تسمیه به اسمای الهی، از تمامی موجودات عالم امکان برترند. بر این اساس، با شناخت خدا و صفات او، می‌توانیم به اوصاف و ویژگی‌های امامان نیز واقف گردیم. شاید دعایی که سفارش شده در زمان غیبت بعد از نماز زیاد خوانده شود، ناظر به همین حقیقت باشد:

اَللّهُمَّ عَرِّفْنی نَفْسَکَ، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی نَفْسَکَ، لَمْ اَعْرِف نَبِیَّکَ، اَللّهُمَّ عَرِّفْنی رَسُولَکَ، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی رَسُولَکَ، لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَکَ، اَللّهُمَّ عَرِّفْنی حُجَّتَکَ، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی حُجَّتَکَ، ضَلَلْتُ عَنْ دینی، خداوندا! خود را به من بشناسان که اگر خود را به من نشناسانی پیغمبر را نمی‌شناسم، خدایا! پیغمبرت را به من بشناسان که اگر به پیامبر معرفت پیدا نکنم، نمی‌توانم امامم را بشناسم، خدایا! حجت و امامت را به من بشناسان که اگر امام را نشناسم، در دین خود گمراهم» (مفاتیح‌الجنان، دعا در غیبت امام زمان (عج)).

تا امام زمان را نشناسیم، منتظر نیستیم اولین شرط انتظار، معرفت است. تا انسان میهمان خود را نشناسد و از خصوصیات خوب او مطلع نباشد، منتظر او نخواهد شد. تنها هنگامی انسان در انتظار کسی می‌نشیند که او را خوب بشناسد، اما اگر انسان، کسی را نشناسد و بداند که آن شخص خواهد آمد برایش اهمیتی نخواهد داشت و منتظر او نخواهد ماند. در مورد انتظار امام زمان (عج) هم چنین است. کسانی که آن حضرت را نمی‌شناسند، مانند کفار و یا اهل ادیان دیگر، هرگز انتظار او را نمی‌کشند، اما کسانی که او را می‌شناسند و ارزش او را می‌شناسند و مقام او را می‌دانند، منتظر او می‌مانند

شناخت امام زمان دو گونه است. گونه اول، شناخت تاریخی وجود آن حضرت است مانند اینکه امام دوازدهم است و تاریخ ولادتش در چه سالی است و مانند آن. اما گونه دیگر شناخت امام زمان (ع)، شناخت مقام نورانیت آن حضرت است که این شناخت کار هر کسی نیست و ظرفیت و لیاقت زیادی می‌خواهد. و در حقیقت اصحاب خاص امام زمان (ع) کسانی هستند که آن حضرت را به مقام نورانیت شناخته‌اند برای آگاهی از مقام عظیم امامت رجوع به زیارت جامعه کبیره و تأمل در معانی عمیق و عجیب آن توصیه می‌شود. همچنین خواندن کتب معتبری که در مورد امام زمان (ع) نوشته شده است می‌تواند انسان را تا حدی به مقام و عظمت امام زمان (ع) آشنا سازد.

کتاب‌هایی برای شناخت امام زمان (عج) پیرامون شخصیت امام زمان (عج) و دوران ظهور به کتاب‌های زیر مراجعه کنید:

۱ـ ظهور نور، نوشته علی سعادت‌پرور، نشر تشیع ۲ـ علائم ظهور امام زمان (عج)، نوشته محمد حسین همدانی، انتشارات صحفی

۳ـ نشانه‌های ظهور، نوشته سادات مدنی، نشر منیر ۴ـ از ولادت تا ظهور، نوشته کاظم قزوینی، ترجمه: فریدونی، نشر آفاق ۵ـ از ولادت تا ظهور، کربی، انتشارات الهادی ۶ـ کتابنامه امام زمان نوشته محمدپور

۷ـ یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان نوشته رجالی تهرانی ۸ـ ترجمه منتخب الاثر نوشته آیت اللّه‌ صافی ۹ـ مهدی موعود، ترجمه علی دوانی ۱۰ـ وابستگی جهان به امام زمان نوشته لطف اللّه‌ صافی ۱۱ـ امام زمان در گفتار دیگران نوشته علی دوانی ۱۲ـ علائم ظهور نوشته محمد علی علمی