بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم ❓آیا با چنین چهره ای آشنایی دارید و نامش را می دانید؟ 🌸 خودش و همسرش از ثروتمندان و سلبریتی های جامعه خویش بودند. همسرش چهار باغ بزرگ داشت که در آمد آن گاها از مرز دومیلیون دلار در سال عبور می کرد. خودش طی بیست و پنج سال کار و تلاشِ سخت بیش از چهارده باغ و مزرعه بزرگ و کوچک را آباد ساخته بود. با این وجود ، ثروت و شهرت و نفوذ فراوان هیچ تاثیری بر او و همسرش نگذاشته بود زیرا هرگز به سراغ زندگی لاکچری و شاهانه و اشرافی نرفتند. زن و شوهر عمدا و آگاهانه همانند فقرا و اقشار کم در آمد جامعه زندگی می کردند. لباس ساده ، غذای ساده و خانه ای ساده تر را برای خویش برگزیده بودند. غذای شان یا شیر بود ، یا نان خشک و یا خرما. خانمش که دخترِ بزرگترین و برجسته ترین رهبر سال های گذشته بود ، سه باغ از چهار باغ ارزشمند خویش را صرف کمک به فقرا و ایتام نموده بود. خودش نیز تمام خانه ها و باغ شخصی خویش را در زمان حیاتش و با دستان خودش وقف امور خیریه نموده بود که متن وقف نامه او امروز جزئی از افتخارات پیروان و دوستداران اوست. مردی عاقل ، دانا ، اندیشمند ، حکیم مهربان ، شجاع ، با تدبیر و بسیار پرکار بود. کتابی که از او برجای مانده است هزاران بار تجدید چاپ شده و به هفتاد زبان زنده دنیا ترجمه و تفسیر شده است. او اگرچه یک متفکر و اندیشمند بود اما یک نظامی کار کشته و کار بلد نیز بود و در عین حال یک معلم و آموزگار عالی نیز بود. در تدبیر و سیاست و اخلاق نیز همتا نداشت. با وجود ثروت هنگفت و شهرت و محبوبیت بسیار ، همیشه و تاپایان عمر هم سطح پایین ترین قشر جامعه زندگی کرد. کفش و لباسش اگرچه بسیار ساده و پر از پینه و وصله بود اما بسیار تمیز و پاک و منظم و معطر بود. بی نهایت شجاع و جوانمردبود؛ حتی بابزرگترین وقوی ترین دشمنانش هرگز از در ناجوانمردی واردنشد. در آخرین لحظه پیروزی دست ازکشتن دشمنی برداشت؛ که به تضرع، خودرالختِ مادر زادساخته بود. درمیدان جنگ، دشمن شکست خورده ومغلوبش که اسیر دستانِ قدرتمندش شده بود؛ وبه صورت او تف انداخته بود؛ ولی او در کمال متانت و شجاعت از روی سینه دشمنش برخاسته بود؛ و ابتداخشمش را فروخورده بود؛ و آنگاه به سوی دشمنش بازگشته بود. رفتارو افکارش بی بدیل وبی نظیر وشاهکار بود. پس از اینکه مردم او را به رهبری جامعه انتخاب کردند؛ باوجودیکه سیطره حکومتش حتی به ایران و عراق ومصر وسوریه وحجازگسترش داشت؛ اماهیچ سندی وجودندارد که او از موقعیت و قدرت خودبنفع خودیا اقوام ودوستانش استفاده کرده باشد. با اینکه به زور واصرار مردم، به رهبری جامعه برگزیده شده بود؛ اما خانه،زندگی،کفش ولباسش مثل همیشه ساده بود. در استفاده از اموال عمومی و دولتی فوق العاده دقیق بود؛ حتی حاضر به مصرف یک شمع اضافی در امور شخصی خوداز اموال دولتی نبود. وقتی خبردار شد که دخترش با اجازه وزیر دارایی وقت، و بعنوان قرض و امانت از اموالِ دولتی استفاده کرده ودر جشن عروسی دوستش شرکت کرده است؛ به اندازه ای خشمگین شده بود؛ که گویا دخترش دست به دزدی زده است. برادرش که نابینا بود از اودرخواست حقوق اضافه دولتی کرده بود؛ امابجای پول اضافه با آهن گداخته از سوی این رهبر وسلبریتی جامعه روبرو شده بود. وقتی بایکی از شهروندان یهودی دچار اختلاف حقوقی شد؛ با اینکه خودش حاکم و رهبرجامعه بود؛ اماخیلی ساده وبدون قائل شدن هرگونه امتیاز بیشتری برای خویش، ودر یک سطح برابر، در برابردادگاه حاضرگردید؛ و بگونه ای کار را مدیریت کرد؛ که تا پایان محکمه، شهروند یهودی از مقام و منصب او اطلاعی نداشت. قاضی محکمه نیز به دلیل عدم ارائه سند محکمه پسند، به نفع مرد یهودی وبه ضرر این رهبری سیاسی ، حکم صادرکرده بود. از میان همه القاب و عناوین مهم، یک لقب و عنوان را با افتخار برای خویش برگزیده بود : فرزند خاک ! 💐یتیم نوازی و کمک به مستمندان و ضعیفان جامعه کار همیشگی، اما شبانه ومخفیانه اش بود. تا شهید نشد؛ هیچ یتیم و مستمندی نمی دانست که چه کسی هر شب با کوله باری از نان و غذا به سراغ آنان می آید. وچنین مرد پایان ناپذیری، سر انجام در محراب عبادت خداوند، و با شمشیر دشمنی جاهل،عقده ای و متعصب، ضربتی خطرناک به سرش اصابت نمود؛ و سه روز بعد به شهادت رسید. قبل از شهادتش به فرزندش حسن و حسین وصیت نمود که با قاتلش مدارا کنند. آخرین پیامش این بود : شما را به خدا قسم می دهم که نظم و تقوی و یتیمان جامعه را فراموش نکنید. 👈 و من و امثال من باکمال شرمساری از رفتار و اعمال خویش ، مرید و عاشق چنین مردِ بی نظیر و بی همتا هستیم و خواهیم ماند. 🤲ان شاء الله🤲 💐 سالروز ولادت مولاعلی (علیه السلام) و روز پدر را به همه شما بزرگواران ومحبان وعاشقانش تبریک وتهنیت فراوان عرض می کنم. 🌺💝🌺

*بسم الله الرحمن الرحیم* سلام علیکم *جلوه هایى از شخصیت امام على (علیه السلام) در نهج البلاغه* براى شناخت *امام (علیه السلام)* علاوه بر مطالعه تاریخ و تحلیل آن، مى توان به سخنان آن حضرت درباره خودشان یا سخنان کسانى که حضرت را درک کرده و در مکتبش پرورش یافته اند ـ بى واسطه یا با واسطه ـ و حتى دشمنانش مراجعه کرد. از آنجا که *امام علی (علیه السلام)* از مقام عصمت برخوردار است، شناخت حضرتش براى غیر معصوم کارى مشکل و چه بسا غیر ممکن است؛ به همین جهت، شاید بهترین راه شناخت حضرت مراجعه به سخنان *معصومان (علیهم السلام)* و از جمله خود ایشان باشد. لذا در اینجا بنابر آن است که *امام علی (علیه السلام)* را از زبان مبارکش معرفى شود. طبیعى است که با بضاعت بسیار ناچیزی که وجود دارد فقط به جلوه هاى اندکى از شخصیت آن بزرگوار پرداخته می شود. *1- على (علیه السلام) پرورش یافته مکتب پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) است.* الف: دوران طفولیت *امام (علیه السلام)* هنگامى که *امام (علیه السلام)* نوزاد بود، *پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم)* گهواره او را در کنار رختخواب خود قرار مى داد؛ حتى گاهى بدن او را مى شست و در مواقعى شیر در کام او مى ریخت و او را به سینه مى فشرد.[1] *امام (علیه السلام)* خود در این باره چنین مى فرماید: *وَ قَدْ عَلِمْتُمْ مَوْضِعِي مِنْ رَسُولِ اللَّهِ (ص) بِالْقَرَابَةِ الْقَرِيبَةِ وَ الْمَنْزِلَةِ الْخَصِيصَةِ وَضَعَنِي فِي [حَجْرِهِ‏] حِجْرِهِ وَ أَنَا وَلَدٌ [وَلِيدٌ] يَضُمُّنِي إِلَى صَدْرِهِ وَ يَكْنُفُنِي فِي فِرَاشِهِ وَ يُمِسُّنِي جَسَدَهُ وَ يُشِمُّنِي عَرْفَهُ‏ وَ كَانَ يَمْضَغُ الشَّيْ‏ءَ ثُمَّ يُلْقِمُنِيهِ.* [2] «شما مى دانید مرا نزد *رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم)* چه رتبت است، و خویشاوندى ام با او در چه نسبت است. آنگاه که کودک بودم مرا در کنار خود نهاد و بر سینه خویشم جا داد، و مرا در بستر خود مى خوابانید چنان که تنم را به تن خویش مى سود و بوى خوش خود را به من مى بویانید. و گاه بود که چیزى را مى جَوِید، سپس آن را به من مى خوراند».   ب: دوران نوجوانى *امام (علیه السلام)* در سال خشکسالى مکه، ابوطالب که بزرگ قریش بود به جهت زیادى عایله خود ـ و شاید رسیدگى به امور دیگران ـ با مشکل اقتصادى شدیدى مواجه شد. *پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم)* از این فرصت استفاده کرد و براى مساعدت به ابوطالب و به همراه عمویش عباس، کفالت دو تن از پسران او را متقبل شدند. در نتیجه جعفر به کفالت عباس و *امام علی (علیه السلام)* که کوچکترین پسر خانواده بود، به کفالت پیامبر اکرم *(صلی الله علیه و آله وسلم)* درآمدند و بدین وسیله، حضرت که هنوز سنین کودکى خود را مى گذرانید، به طور کامل تحت تربیت *پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم)* قرار گرفت.[3] *امام علی (علیه السلام)* در این باره مى فرماید: *وَ لَقَدْ كُنْتُ أَتَّبِعُهُ اتِّبَاعَ الْفَصِيلِ‏ أَثَرَ أُمِّهِ يَرْفَعُ لِي فِي كُلِّ يَوْمٍ مِنْ أَخْلَاقِهِ عَلَماً وَ يَأْمُرُنِي بِالاقْتِدَاءِ بِهِ.* [4] «من همچون فرزندى که همواره همراه مادر است، همواره با *پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم)* بودم و به دنبال او حرکت مى کردم و او هر روز نکته تازه اى را از اخلاق نیک براى من آشکار مى ساخت و مرا فرمان مى داد که به او اقتدا کنم». ج: *امام (علیه السلام)* هنگام بعثت *پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم)* حضرت در این وقت حدود ده سال داشتند، اما شخصیت ذاتى آن بزرگوار و تأثیرات تربیتى مکتب *پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم)* ایشان را به جایى رسانده بود که خود مى فرمایند: *وَ لَقَدْ كَانَ يُجَاوِرُ فِي كُلِّ سَنَةٍ بِحِرَاءَ فَأَرَاهُ وَ لَا يَرَاهُ غَيْرِي‏ ... أَرَى نُورَ الْوَحْيِ وَ الرِّسَالَةِ وَ أَشُمُّ رِيحَ النُّبُوَّةِ.* [5] « *پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم)* مدتى از سال مجاور کوه *حَرا* مى شد، پس تنها من او را مشاهده مى کردم و کسى جز من او را نمى دید. من نور وحى و رسالت را مى دیدم و نسیم نبوت را استشمام مى کردم». *2- ایمان امام (علیه السلام)* الف: اول کسى که ایمان آورد *امام علی (علیه السلام)* است بعد از آن که *پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم)* به رسالت مبعوث شد، اول کسى که ایمان آورد *امام علی (علیه السلام)* بود. چنانکه فرموده است: *وَ اللَّهِ لَأَنَا أَوَّلُ مَنْ صَدَّقَهُ.* [6] «به خدا سوگند! من نخستین کسى هستم که وى را تصدیق کردم». یا فرموده است: *إِنِّي وُلِدْتُ عَلَى الْفِطْرَةِ وَ سَبَقْتُ إِلَى الْإِيمَانِ.* [7] (ص یک)

«من بر فطرت توحید تولد یافته ام و در ایمان از همه پیش قدم تر بوده ام». ابن ابى الحدید معتزلى ـ از بزرگان اهل سنت ـ دلایل زیادى بر اینکه اول کسى که به پیامبر ایمان آورد، امام على (علیه السلام) است اقامه مى کند و اشکالاتى را که به این ادعا وارد کرده اند جواب مى دهد.[8] ب: ایمان امام (علیه السلام) توأم با یقین بود حضرت مى فرمایند: *وَ إِنِّي لَعَلَى يَقِينٍ مِنْ رَبِّي وَ غَيْرِ شُبْهَةٍ مِنْ دِينِي.* [9] «من به پروردگار خویش یقین دارم و در دین و آیین خود گرفتار شک و تردید نیستم!». و یا فرموده است: *مَا شَكَكْتُ فِي الْحَقِّ مُذْ أُرِيتُهُ.* [10] «من از زمانى که حق را یافته ام، در آن تردید نکرده ام». *3- امام علی (علیه السلام) معیار هدایت و راه نجات است.* امامى که با حق است و حق هم با اوست: *عَلِيٌّ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِيٍّ.* [11] کسى که قرآن ناطق است. پس چراغ هدایت و راه نجات نیز هست. مى فرماید: *إِنَّمَا مَثَلِي بَيْنَكُمْ كَمَثَلِ السِّرَاجِ فِي الظُّلْمَةِ يَسْتَضِي‏ءُ بِهِ مَنْ وَلَجَهَا.* [12] «من در میان شما همچون چراغى در تاریکى هستم؛ هر کس به سوى آن چراغ روى آورد و در کنارش بنشیند از نورش بهره مند مى گردد». *امام علی (علیه السلام)* چراغ هدایتى است که هیچ گاه کسى را گمراه نمى کند. *لَا ضَلَلْتُ وَ لَا ضُلَّ بِي‏.* [13] «هرگز گمراه نبوده ام و هرگز کسى به وسیله من گمراه نشد». *4- امام علی (علیه السلام) مطیع خدا و رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) بود.* یکى از ویژگى هاى *امامان (علیهم السلام)* اطاعت از پروردگار متعال است و *امام على (علیه السلام)* نیز در این ویژگى سرآمد مى باشد. حضرت مى فرمایند: *أَنِّي لَمْ أَرُدَّ عَلَى اللَّهِ وَ لَا عَلَى رَسُولِهِ سَاعَةً قَطُّ وَ لَقَدْ وَاسَيْتُهُ‏ بِنَفْسِي.* [14]‏ «من حتى یک لحظه به معارضه با (احکام و دستورات) خدا و *پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم)* برنخاسته ام». آرى، ایشان خود را در مقابل *پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم)* مطیع محض مى دانست. چنانکه به مناسبتى کسى به ایشان عرض کرد: *يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ أَ فَنَبِيٌّ أَنْتَ؟ فَقَالَ: وَيْلَكَ إِنَّمَا أَنَا عَبْدٌ مِنْ عَبِيدِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله وسلم).‏* [15] «اى امیرمومنان پس تو پیامبر هستى؟ فرمود: واى بر تو! من بنده اى از بندگان پیامبر اکرم (محمد ص) هستم!». *5- موقعیت علمى (امام علیه السلام)* الف: از محضر پیامبر کمال استفاده را برد. حضرت که از طفولیت تا واپسین لحظات عمر *پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم)* ملازم ایشان بود، بیشترین بهره علمى را از مکتب عالى نبوّت برد. *امام (علیه السلام)* مى فرمایند: *لَيْسَ كُلُّ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ (ص) يَسْأَلُهُ وَ يَسْتَفْهِمُهُ حَتَّى إِنْ كَانُوا لَيُحِبُّونَ أَنْ يَجِي‏ءَ الْأَعْرَابِيُّ أَوِ الطَّارِي فَيَسْأَلَهُ ص حَتَّى يَسْمَعُوا كَلَامَهُ وَ كَانَ لَا يَمُرُّ بِي مِنْ ذَلِكَ شَيْ‏ءٌ إِلَّا سَأَلْتُهُ عَنْهُ وَ حَفِظْتُهُ فَهَذِهِ.* [16] «این طور نبوده که همه اصحاب *پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم)* از او پرسش کنند و استفهام نمایند؛ عده اى دوست داشتند اعرابى یا سائلى بیاید و از آن حضرت چیزى بپرسد و آنها پاسخ آن را بشنوند و بهره بگیرند. اما من هر چه از خاطرم مى گذشت از او مى پرسیدم و حفظ مى نمودم». ابن ابى الحدید در شرح این فراز از بیانات امام مى نویسد: *وَ اعْلَم أَنَّ أَمِيرَ المُؤْمِنِينَ (علیه السلام) کَانَ مَخْصُوصاً مِنْ دُونِ الصَّحَابَةِ رِضْوَانُ اللهِ عَلَيْهِمْ بِخَلَوَاتٍ کَانَ يَخلُو بِهَا مَعَ رَسُولِ اللهِ (صلی الله علیه و آله وسلم) .....* [17] «بدان که *امیرمؤمنان علی (علیه السلام)* نسبت به *پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم)* ویژگى هایى داشت که دیگر صحابه آن ویژگى ها را نداشتند: او با *پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم)* انس و خلوتى داشت که هیچ کس نمى دانست در آن لحظات بین آن دو چه مى گذرد. از معانى قرآن و کلام پیامبر بسیار از حضرتش مى پرسید، اگر او سوال نمى کرد، پیامبر خود او را تعلیم مى داد و آگاه مى ساخت؛ در حالى که هیچ کدام از صحابه *پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم)* چنین نبودند. آنان چند گروه بودند: 1ـ گروهى که خود از *پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم)* سوال نمى کردند، ولى دوست داشتند کسى بیاید از *پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم)* چیزى بپرسد تا آنها نیز بشنوند و بهره ببرند. 2ـ گروهى از فهم ناچیزى برخوردار بودند و در بحث و کسب علم همتى کم داشتند. (ص دو)

3ـ گروهى نیز عبادت یا میل به دنیا آنها را از فراگرفتن علم بازداشته بود. 4ـ گروهى دیگر نیز وظیفه خود را سکوت و ترک سوال مى دانستند. 5ـ بعضى نیز براى دین آن قدر ارزش قائل نبودند تا وقت خود را در یادگیرى دقایق و مشکلات آن صرف کنند. اما *امام (علیه السلام)* که از ذکاوت، هوش، طهارت باطن و نورانیت نفس برخوردار بود و تمام شرایط آمادگى و قبول معارف الهى را داشت، به نحو تمام و کمال از *پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم)* بهره گرفت. ب: دعاى *پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم)* در حق *امام علی (علیه السلام)* نسبت به علم و آگاهى او. *امام (علیه السلام)* مى فرماید: *فَعِلْمٌ عَلَّمَهُ اللَّهُ نَبِيَّهُ (صلی الله علیه و آله) فَعَلَّمَنِيهِ وَ دَعَا لِي بِأَنْ يَعِيَهُ صَدْرِي وَ تَضْطَمَّ عَلَيْهِ جَوَانِحِي‏.* [18] «علمى است که خداوند آن را به پیامبرش تعلیم کرد و او نیز به من آموخت و برایم دعا کرد که خدا آن را در سینه ام جاى دهد و اعضا و جوارحم را از آن مالامال سازد». ج: گستره علم *امام (علیه السلام)* از آن جایى که *امام (علیه السلام)* از دو منبع لایزال *قرآن و پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم)* بهره گرفته و مشمول دعاى خاص *پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله وسلم)* قرار گرفته بود، از گستردگى علمى فوق العاده اى برخوردار بود. چنان که فرمود: *أَيُّهَا النَّاسُ! سَلُونِي قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِي، فَلَأَنَا بِطُرُقِ السَّمَاءِ أَعْلَمُ مِنِّي بِطُرُقِ الْأَرْضِ.* [19]  «اى مردم! پیش از آن که مرا نیابید آنچه مى خواهید بپرسید، زیرا من به راه هاى آسمان از راه هاى زمین آشناترم!». ابن ابى الحدید در این باره مى نویسد: *أَجْمَعُ النَّاسِ كُلُّهُمْ عَلَى أَنَّهُ لَمْ يَقُلْ أَحَدٌ مِنَ الصَّحَابَةِ وَ لَا أَحَدٌ مِنَ الْعُلَمَاءِ سَلُونِي غَيْرَ عَلِّيِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ.* [20]‏ «همه مردم اتفاق دارند که هیچ کدام از صحابه *پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم)* و هم چنین از دانشمندان چنین ادعاى *(سَلُونِي قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِي)* نکردند، غیر از *على بن ابى طالب!* ». *امام (علیه السلام)* در جاى دیگر فرموده اند: *فَوَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَا [تَسْأَلُونَنِي‏] تَسْأَلُونِي عَنْ شَيْ‏ءٍ فِيمَا بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ السَّاعَةِ وَ لَا عَنْ فِئَةٍ تَهْدِي مِائَةً وَ تُضِلُّ مِائَةً إِلَّا أَنْبَأْتُكُمْ بِنَاعِقِهَا وَ قَائِدِهَا وَ سَائِقِهَا وَ مُنَاخِ‏ رِكَابِهَا وَ مَحَطِّ رِحَالِهَا.* [21] «سوگند به کسى که جانم در دست قدرت او است ممکن نیست از آنچه بین امروز تا قیامت واقع مى شود یا درباره گروهى که صد نفر را هدایت و یا صد نفر را گمراه کنند از من پرستش کنید جز آنکه از دعوت کننده و رهبر و آن کسى که زمام این گروه را به دست دارد و جایگاه خیمه و خرگاه و محل اجتماع آنها شما را آگاه مى سازم!». *امام (علیه السلام)* عامل به علم بود: امام مى فرماید: *أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي وَ اللَّهِ مَا أَحُثُّكُمْ عَلَى طَاعَةٍ إِلَّا وَ أَسْبِقُكُمْ إِلَيْهَا وَ لَا أَنْهَاكُمْ عَنْ مَعْصِيَةٍ إِلَّا وَ أَتَنَاهَى قَبْلَكُمْ عَنْهَا.* [22] «اى مردم، به خدا سوگند من شما را به هیچ طاعتى وادار نمى کنم مگر این که پیش از شما خودم به آن عمل مى کنم و شما را از معصیتى نهى نمى کنم، مگر اینکه خودم پیش از شما (از آن) کناره گیرى مى کنم». د: کمبود ظرفیت ها براى استفاده از علم *امام (علیه السلام)* علیرغم این گستره بى نهایت علمى, *امام (علیه السلام)* به خاطر شرایط نامساعد آن روزگار، فرصت تعلیم این علوم را به جامعه نیافت. عواملى مانع کسب فیض از محضر *امام (علیه السلام)* شد از جمله: 1ـ نبود افراد شایسته *امام (علیه السلام)* خطاب به کمیل بن زیاد فرمود: *هَا إِنَّ هَاهُنَا لَعِلْماً جَمّاً (وَ أَشَارَ بِيَدِهِ إِلَى صَدْرِهِ) لَوْ أَصَبْتُ لَهُ حَمَلَةً بَلَى أَصَبْتُ لَقِناً غَيْرَ مَأْمُونٍ عَلَيْهِ.* [23] «(بدان) در اینجا علم فراوانى است. (با دستش اشاره به سینه مبارکش کرد) اگر افراد لایقى مى یافتم به آنها تعلیم مى دادم. آرى تنها کسى را مى یابم که زود درک مى کند، ولى قابل اطمینان نیست». 2ـ نبود ظرفیت مناسب در افراد *امام (علیه السلام)* چنین فرموده اند: *وَ اللَّهِ لَوْ شِئْتُ أَنْ أُخْبِرَ كُلَّ رَجُلٍ مِنْكُمْ بِمَخْرَجِهِ وَ مَوْلِجِهِ‏ وَ جَمِيعِ شَأْنِهِ لَفَعَلْتُ وَ لَكِنْ أَخَافُ أَنْ تَكْفُرُوا فِيَّ بِ رَسُولِ اللَّهِ (ص) أَلَا وَ إِنِّي مُفْضِيهِ‏ إِلَى الْخَاصَّةِ مِمَّنْ يُؤْمَنُ ذَلِكَ مِنْهُ وَ الَّذِي بَعَثَهُ بِالْحَقِّ.* [24] ،،،، (ص سه)

«به خدا سوگند، اگر بخواهم، مى توانم هر کدام شما را از آغاز و پایان کارش و از تمام شوون زندگى اش آگاه سازم، ولى از آن مى ترسم که این کار موجب کافر شدن شما به *پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم)* گردد؛ (درباره ام غلو کنید)!». آگاه باشید من این اسرار را به خاصانى که مورد اطمینان هستند؛ خواهم سپرد. *منابع:* [1] - فروغ ولایت، ص 17. [2] - نهج البلاغه (صبحی صالح)، خطبه 192 (قاصعه) ص 300. [3] - شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج 13، ص 198 و 199. تاریخ طبرى، ج 2 ص 313. [4] - نهج البلاغه (صبحی صالح)، خطبه 192 (قاصعه) 300. [5] - همان، ص 301. [6] - همان، خطبه 37 و 71، ص 81. [7] - همان، خطبه 57، ص 92. [8] - شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج 4 ص 116 ـ 125 و 224، ج 13 ص 240. [9] - نهج البلاغه (صبحی صالح)، خطبه 22، ص 64. [10] - همان، خطبه 4، ص 51. [11] - الغدیر، ج 3. ترجمه و شرح نهج البلاغة (فيض الإسلام)، ج ‏5 ص 1081. [12] - نهج البلاغه (صبحی صالح)، خطبه 187، ص 278. [13] - همان، حکمت 185، ص 502. [14] - همان، خطبه 197 ص 311. [15] - الكافي، ج ‏1 ص 90. [16] - نهج البلاغة (للصبحی صالح)، خطبه 210، ص 327. [17] - شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج ‏11 ص 48. [18] - نهج البلاغة (للصبحی صالح)، خطبه 128، ص 186. [19] - همان، خطبه 189 ص 280. [20] - شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج ‏13 ص 106. [21] - نهج البلاغة (للصبحی صالح)، خطبه 93، ص 137. [22] - همان، خطبه 175، ص 250. [23] - همان، حکمت147، ص 496. [24] - همان، خطبه 175، ص 250. --------------------------------------- *میلاد با سعادت اولین اختر تابناک امامت و ولایت امام المتقین، یعسوب الدین یعنی اباالحسن امیرالمومنین علی (علیه السلام) و نیز روز پدر را به شما و خانواده محترمتان تبریک و تهنیت عرض می نمایم.* التماس دعا (ص چهار)

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم #شعرآئینی #نذر_حضرت_علی(علیه السلام) چقدر نام تورا دلبخواه می گویند. توکیستی که که تورا پادشاه می گویند. تو کیستی که برای رسیدن به خدا، به کلمه کلمه ی نام تو راه می گویند؟ به محض آمدن شب ستاره ها با شوق، شکوه روی تو را هی به ماه می گویند. تورا تمام گدایان کریم می نامند. به تو تمام یتیمان پناه می گویند. تویی که در دل شب خیس اشک لبهایت، گلایه های دلت را به چاه می گویند. ................. دوباره آمده ام سوی خانه ات آقا، هنوز هم به درت سرپناه می گویند. و دلخوشم ز درت روسفید برگردم. به من اگرچه همه روسیاه میگویند. #سیدضیاء_موسوی #ولادت_حضرت_علی #سیزده_رجب #روز_پدر @حدیث مهر

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم پدر دستشو گذاشت رو شونه پسرش و ازش پرسيد؛ تو قوي تري يا من؟ پسر گفت من...👋 پدر با كمي دلشكستگي دوباره پرسيد؛ تو قوي تري يا من؟ پسر گفت من...👋 پدر با دلي گرفته به ياد همه زحماتي كه كشيده بود؛ ‌ دستشو از شونه پسرش برداشت؛ و دو قدم دورتر پرسيد؛ ‌ تو قوي تري يا من؟ پسر گفت شما...💚❤️💚 پدر گفت چرا نظرت را عوض كردي؟ پسر جواب داد؛ وقتي دستت رو شونه هام بود؛ ‌ فكر مي كردم دنيا پشتمه...👏🌹👏 🌺🌸🌺روز همه پدرای عزیز مبارک باد🌺🌸🌺

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم روز پدر مبارک🌹👏 آمده ، ای اهل نظر روز علی روز پدر گشته عیان شمس و قمر روز علی روز پدر 🌺👏🌹 از همه سو سرزده گل به خانه ها در زده گل آمده چون عید دگر روز علی روز پدر 🌺👏🌹 شکوفه زد به باغ دل آمده گل سراغ دل نشسته بر شاخه ثمر روز علی روز پدر 🌺👏🌹 بار دگر ز بی کران نور خدا ز آسمان رسیده در صبح و سحر روز علی روز پدر 🌺👏🌹 ز عرش حق ز آسمان ز ماذنه به هر اذان رسیده این طُرفه خبر روز علی روز پدر 🌺👏🌹 آمده چون بوی نجف سوی خدا سوی نجف بسته دلم بار سفر روز علی روز پدر 🌺👏🌹 عشق علی عشق نکو پیرو حق پیرو او رخت ولا کرده ببَر روز علی روز پدر 🌺👏🌹 داده صفا بر دل من دشت و دَمَن سرو و چمن نخل ولا داده اثر روز علی روز پدر 🌺👏🌹 از دل ما دل ببَرد از پی دل جان برود مثل قضا مثل قَدَر روز علی روز پدر 🌺👏🌹 «یاسر» اگر به دفترت شکفته گل چو گوهرت چکد ز گل قند و گهر روز علی روز پدر 🌺👏🌹 ** محمود تاری «یاسر» 🌹اللّٰهمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ ٱلْفَرَجَ🌹

روح الرحمن علی جانم❤️ علی اکبر قلیچ بسیار زیبا پیشنهاددانلود

🎥رهبر انقلاب: شخصیت امیرالمؤمنین(ع) از لحظه‌ی ولادت تا هنگام شهادت، در همه‌ی این ادوار، یک شخصیت استثنائی است 🔹️ ولادت او در جوف کعبه است - که نه قبل از آن حضرت و نه بعد از آن حضرت تا امروز چنین چیزی اتفاق نیفتاده است 🔹️ شهادت آن بزرگوار هم در مسجد و محراب عبادت است،بین این دو نقطه هم، همه‌ی زندگی امیرالمؤمنین جهاد است و صبر للَّه است و معرفت است و بصیرت است و حرکت در راه رضای الهی است. ۱۳۸۹/۰۴/۰۵

⭕️ سه دسته از صفات امیرالمومنین به روایت رهبر معظم انقلاب @افسران جنگ نرم

🌸 #میلاد_امام_علی(ع) 💐از پنجره عرش بدنبال رصد بود 💐از روز ازل حامل اسرار ابد بود 🎤 #میثم_مطیعی 👏 #مدیحه_سرایی 👌بسیار دلنشین 🌷مرجع رسمی #مولودی های روز

🌸 #میلاد_امام_علی(ع) 💐خوشا بحال من که او شد یارم 💐 علی مرتضی بود دلدارم 🎤 #میثم_مطیعی 👏 #سرود 👌فوق زیبا 🌷مرجع رسمی #مولودی های روز

🌺گوشه ای از مدیحه سرایی حاج #سید_مجید_بنی_فاطمه 26 بهمن 1400 مراسم #میلاد_امام_علی(علیه السلام) حسینیه آیت الله حق شناس(ره) 💐علی مایه‌ی افتخار خداست. 💐علی مظهر اقتدار خداست.