...
💥پیغام عجیب امام زمان (عج) به میرزای شیرازی (ره)
👈به میرزا بگو من همانم که شب نیمۀ شعبان به تو انگشتر دادم!!
✔️استاد علی ابوالحسنی (منذر)🔻
▪️مرحوم حاج ملا على واعظ خيابانى تبريزى در كتاب علماء معاصرين ( ص48ـ49) تحت عنوان «كرامت عظيمه براى ميرزاى شيرازى ره » مینويسد: صديقنا الأعظم العلاّمة آقا ميرزا محمد على اردوبادى ـ ايّده اللّه تعالى ـ مرا نقل فرمود كه عالم فاضل آقا ميرزا مطّلب اوردوبادى در 3 ذى القعدة الحرام سنه 1350 از حاج محمد جعفر اصفهانى روايت كرد كه :
▪️مرد تاجرى بود كه در اوّل امر تجارت مى كرد؛ بعد كارش تنزّل نمود و به تنگدستى درافتاد پس به نجف اشرف آمده مجاور آن مشهد مطهّر گرديد و در نجاح [ =گره گشایی از] امر خود به قبر شريف ملتجى گشته ملتزم اعمال و دعوات شد تا آنكه به او گفتند كه التزام به مسجد سهله در هر شب چهارشنبه تا چهل هفته موجب فوائد كثيره است و مشهور است كه هر كه بدين عمل مداومت بنمايد حضرت حجّت صلوات اللّه عليه را میبيند. پس بدين عمل مشغول شد و يك اربعين تمام كرد و از نجف به سامّرا عازم شد كه شايد در آنجا به مقصد نايل آيد.
▪️پس شترى كرايه كرده سوار شد در اثناء راه به جهت قضای حاجت پايين آمد و مكارى [= چاروا دار و خرکچی] سوار شد تا او برگردد. گويد چون تطهیر كردم و براه افتادم، ديدم شخصى كه آثار جلالت از وى هويدا بود، نزد من حاضر شد؛ هيبت او بر من غلبه كرد و او در زِىّ عرب بود، پس شروع كرد به حرف زدن با من و فهميد كه من عازم سامّراء هستم فرمود: «قل للميرزا يقول لك الرّجل الفلانى لم غفلت عن السيّد الفلانى فان قال من ذا؟ قال: لك هذا فقل له الّذى اعطاك الخاتم ليلة النصف من شعبان ». یعنی: به ميرزای شيرازى بگو كه فلان شخص به تو مى گويد كه چرا از فلان سيد غفلت كردى اگر پرسید چه کسی اين را به تو گفته؟ بگو آن كس كه ترا در شب [نيمه]شعبان انگشتر داد!
▪️گويد من گرسنه بودم و چيزى نداشتم كه بخورم به جهت آنكه وقت حركت از نجف بواسطه ضيق وقت نتوانستم آذوقه تهيّه كنم پس فرمود : « كأنَّك جائع و اعطانى قرصين هما حديث عهد بالخبز فيهما من حرارة النّار »؛ یعنی گويا تو گرسنه اى و مرا دو قرص نان گرم و تازه عطا فرمود و من از اين امر تعجب كردم كه در اين
بيابان قفر [= بی آب و علف] همچنين چيزى عادتاً ممكن نيست و به خاطرش القا شد كه اين بزرگوار امام عصرـ عجّل اللّه فرجه ـ است. در اين حال از نظرم غايب شد. پس در حسرت وتأسف ماندم كه با آن همه اشتياق تمام كه داشتم، بعد از شناختن از نظرم غايب شد، با آنكه بيابان وسيعى بود وآن حضرت نزد من بود و رجاء واثق در نجاح امر خود مرا حاصل شد تا به سامّرا آمده خانه ميرزا رفتم، گفتند به حمّام تشريف برده من رفته ديدم از اندرون به مسلخ مى آيد و چون روى جامه خود نشست من نزديك رفته دست او را بوسيده شرح حال گفتم تا رسيدم به قول حضرت حجّت ـ عجل الله فرجه ـ كه فرمود: « الذى اعطاك الخاتم ليلة النّصف من شعبان»؛ [میرزا پس از دادن این نشانی از کلام امام زمان (عج)] مرا دربركشيد و از پيشانى من بوسيد و فرمود: بيا به خانه من. رفتم در سامّرا ماندم و در آن مدّت كه در آنجا بودم مرا يومّيه می داد، آنقدرى كه به يوميّه من كفايت مى كرد. پس برگشتم به بغداد و مشغول تجارت شدم و وسعت معاش، مرا حاصل گرديد.
▪️مؤلّف گويد: بعد از نقل اين كرامت، بنده خود با جناب حاج محمد جعفر آقا اصفهانى ـ وفّقه اللّه تعالى ـ در تبريز ملاقات كرده، اين تفصيل را استفسار نمودم. فرمود: بلى، صحيح است ومطلب همان است كه جناب ميرزا مطّلب ـ دام فضله العالى ـ از من روايت كرده اند (پايان نوشته مرحوم خيابانى در علماء معاصرين).
📚منبع: کتاب راز بقای ایران؛ عنایات اهل بیت (ع)، اثر استاد ابوالحسنی (منذر)، نسخه خطی.
http://telegram.me/monzer_ir
▫️▪️▫️
⚫️ سه راه مهم برای رسیدن به معرفت امام حسین (ع)
👈 معنای «عارفا بحقه» چیست؟
✔️
استاد علی ابوالحسنی (منذر)🔻▪️زیارت آقا امام حسین علیه السلام، آنچنان خیر و برکتی دارد که پاداش آن برای بشر اصلا باورکردنی نیست. ▪️اصولا زیارت نورانی امام (ع)، یک سلسله مقامات معنوی عجیبی را به زائر می دهد که البته کشکی نیست؛ بلکه مشروط به یک سری شرایط معین است؛ یعنی بار سنگینی است که هر کسی نمیتواند به دوش بکشد؛ پس باید ببینیم خداوند متعال این مقامات را به چه کسی و به چه تضمینی عطا می کند؟ برای اینکه آن شرایط را بفهمیم باز باید دست گدایی در خانه ائمه معصومین (ع) دراز کنیم و حقیقت را از ایشان جویا شویم. ▪️شما روایات کتاب کامل الزیارات را ببینید؛ ما درباره ثواب زیارت حضرت اباعبدالله حسین (ع) احادیث عجیب و غریبی داریم. از همان اول که نیت میکنی گام در مسیر کربلا بگذاری و بعد که راه می افتی و هر قدمی که بر می داری تا به کربلا برسی، ثواب ها همینطور ادامه دارد. اما زیارت امام در کربلا یک شرط مهم دارد و آن «عارفا بحقه» است. بنابراین یکی از نکات مهم، این است که نسبت به حق امام (ع) معرفت داشته باشیم که نشانه ها و راههای رسیدن به آن هم در زیارتنامه ها بیان شده که برخی از مضامین آن چنین است: ۱. در زیارت امام حسین (ع) در شبهای قدر میخوانیم: «یا مولای یابن رسول الله أتیتک زائرا عارفا بحقک موالیا لأولیائک معادیا لأعدائک فاشفع لی عند ربک». یعنی کلید حل مشکل و رسیدن به شفاعت و استجابت دعا عرفان به حق امام است. این به معنای یک معرفت خشک و خالی هم نیست که مثلا یک خاورشناس غربی مثل «لوئی ماسینیون» بیاید و با تحقیق به این نتیجه برسد که مثلا مقام امیرالمومنین(ع)، از شیخین بالاتر است؛ خیر! «موالیا لاولیائک معادیا لأعدائک» یعنی با دوستان شما دوستم و با دشمنانتان دشمنم؛ بنابراین فقط صحبت آگاهی نیست بلکه یکی از لوازم مهمش این است که بایستی موضعگیری کنی؛ یعنی باید پشت سر امام حسین (ع) محکم بایستی و بیایی در صف حضرت قرار بگیری و برای دفاع از ایشان شمشیر هم بزنی. ۲. در زیارت حضرت اباعبدالله (ع) در عید فطر و قربان آمده: «یا مولای یا اباعبدالله عبدک و ابن امتک... المعترف بحقک جاءک مستجیرا بک متوجها الی مقامک». و در زیارت امام کاظم (ع) هم دارد که: «عارفا بحقک مقرا بفضلک محتملا لعلمک» : یعنی علاوه بر توجه به مقامات امام و اعتراف به آنها، حامل علوم و دانشهای ائمه هستم و بر اساس آنها عمل میکنم. «مستشفعا بک الی الله فاشفع لی عند ربک»: یعنی حالا که من اینگونه هستم، پس شما نیز مرا شفاعت فرمایید. «لیغفر لی ذنوبی». ۳. در زیارت امامین کاظمین (ع) یعنی امام موسی بن جعفر و امام جواد (ع) هم نکته دیگری آمده که آن را تأیید و تکمیل میکند: «أتیتکما زائرا عارفا بحقکما... مستبصرا بالهدی الذی أنتما علیه» (یعنی نور گرفتم از آن هدایتی که در اختیار شماست) «عارفا بضلاله من خالفکما» (و عارفم به گمراهی آن کسی که با شما در افتاد). 📚برگرفته از درس گفتارهای استاد ابوالحسنی درباره مقامات ائمه (ع) (زیارات نقل شده گاه قریب به مضمون هستند). 🌐 eitaa.com/monzer_ir