شناخت کاندیدای اصلح شهید چمران یکی از راههای شناخت کاندیدای اصلح را بررسی سابقه می دانست. 🖼مرسلون پنجره ای رو به اگاهی سایت: Morsalun.ir تلگرام: http://t.me/morsalun آپارات www.aparat.com/morsalun.ir ایتا: @morsalun_ir مدیر کانال: @tanha_sajjad

امپراطوری دنیا تحت امر امیرالمومنین علی(ع) به روایت تصویر 🖼مرسلون پنجره ای رو به اگاهی سایت: Morsalun.ir تلگرام: http://t.me/morsalun آپارات www.aparat.com/morsalun.ir ایتا: @morsalun_ir مدیر کانال: @tanha_sajjad

منظور از صحیفه ملعونه پیمان عده‌ای از منافقینی بود که در زمان حضرت رسول اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم در واقع اسلام نیاورده بودند و تظاهر به اسلام می‌کردند و فقط در ظاهر از ترس جان خویش مسلمان شده بودند و بر غصب خلافت از خاندان حضرت رسول اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم بعد از رحلت ایشان اصرار داشتند. بر این اساس که اگر حضرت محمد صلی‌الله علیه وآله وسلم بمیرد یا کشته شود، این امر خلافت را از اهل‌بیتش علیهم‌السلام بگیریم، به‌طوری‌که تا ما هستیم احدی از آنان به خلافت دست نیابد. امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام از نیرنگ آنان مطلع بود و در جواب این منافقین فرمود: لَقَد وَفَيتُم بِصَحيفَتِكُم المَلعُونةِ الّتي تُعاقِدتُم عَليها فی الكَعبَة: خوب به پیمان‌نامه خود (مبنی بر اینکه بعد از محمد صلی‌الله علیه وآله وسلم این خلافت را از ما اهل‌بیت علیهم‌السلام بگیرید) که آن را در کعبه گذاشتید، وفا کردید. در این موقع ابوبکر گفت: تو از کجا دانستی و چه کسی تو را به آن مطلع ساخته‌ است؟! امیرالمؤمنین علیه‌السلام نیز ابوذر و سلمان و مقداد را شاهد گرفت بر اینکه پیامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم خبر صحیفه را به ایشان گفته‌ است و ایشان نیز بر آن شهادت دادند. (1) با نوشتن آن صحیفه، اساس ظلم و ستم به اهل‌بیت علیهم‌السلام را بنا نهادند که به فرموده‌ی امام صادق علیه‌السلام که فرمود: إذا کُتِبَ الکِتابُ قُتِلَ الحُسَینُ علیه‌السلام (2): هنگامی‌که صحیفه‌ی ملعونه نوشته شد، امام حسین (علیه‌السلام) به شهادت رسید. (2) در روز عاشورا نیز امام حسین علیه‌السلام در لحظات شهادت خود دعاى قربانى را خواندند و فرمودند: بِسْمِ اللهِ وَ بِاللهِ وَ عَلى‏ مِلِّةِ رَسُولِ اللهِ (صلی‌الله علیه وآله وسلم): به نام خدا و به یارى خدا و بر آیین رسول خدا صلی‌الله علیه وآله وسلم سپس دست مبارک را از خون محاسنش پر کرد و آن را به سروصورت کشیدند و فرمودند: هکَذا وَاللهِ أَکُونُ حَتّى‏ أَلْقى‏ جَدّی رَسُولَ اللَّهِ وَ أَنَا مَخْضُوبٌ بِدَمی وَ أَقُولُ: یا رَسُولَ اللَّهِ قَتَلَنی فُلانٌ وَ فُلانٌ (3): آرى! به خدا سوگند! مى‌‏خواهم با همین چهره‌ی خونین به دیدار جدم رسول خدا صلی‌الله علیه وآله وسلم بروم و بگویم: اى رسول خدا (صلی‌الله علیه واله)! فلانی و فلانی مرا شهید کردند! و وقتی‌که حضرت زینب کبری علیها السلام در روز عاشورا به قتلگاه آمد و بدن بی‌سر حضرت ابی‌عبدالله علیه‌السلام را مشاهده کرد با صوتی حزین فرمود:بِأَبِی مَنْ‏ أَضْحَى‏ عَسْكَرُهُ فِی يَوْمِ الْإِثْنَيْنِ نَهْباً (4): پدرم به فداى آن‌کسی که در روز دوشنبه لشكرش به تاراج رفت. نکته قابل‌توجه اینجاست که همه ارباب مقاتل نوشته‌اند که عاشورا با روز جمعه مصادف بوده است. (5) اما منظور از روز دوشنبه همان‌طور که امام رضا علیه‌السلام فرمودند: وَ یَوْمُ الْإِثْنَیْنِ یَوْمُ نَحْسٍ قَبَضَ اللهُ فِیهِ نَبِیَّهُ وَ مَا أُصِیبَ آلُ مُحَمَّدٍ (صلی‌الله علیه وآله وسلم) إِلَّا فِی یَوْمِ الْإِثْنَیْنِ فَتَشَأَّمْنَا بِهِ وَ تَبَرَّكَ بِهِِ عَدُوُّنَا وَ یَوْمُ عَاشُورَاءَ قُتِلَ الْحُسَیْنُ (صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ) (6): دوشنبه روزى نحسى است كه خدا در آن روز پیامبر صلی‌الله علیه وآله وسلم خود را قبض روح كرد؛ آل محمد صلی‌الله علیه وآله وسلم دچار مصیبت نشدند مگر در روز دوشنبه؛ لذا ما آن را شوم می‌دانیم. ولى دشمنان ما به آن تبرك می‌جویند و روز عاشورا حسین (صلوات‌الله‌علیه) به قتل رسید. و سقیفه به پا شد! سقیفه ای که امام صادق علیه‌السلام خطاب به مفضل فرمود: یَومُ مِحنِتَنا بِکَربَلاء و ان کانَ یَومَ السَقیفةِ واحراقَ النارِ عَلی بابِ عَلیِّ بن ابی طالب علیه‌السلام اعظمُ و ادهَی و امُرّ لاَنَّه اصلُ یَومِ الفَراشِ (7): روز محنت ما در کربلا بود، هرچند روز سقیفه و غصب خلافت و سوزاندن آتش‌بر در خانه امیر مؤمنان علیه‌السلام محنتی بزرگ‌تر، دردناک‌تر و تلخ‌تر است؛ زیرا آن روز، روز بسترسازی برای واقعه عظیم کربلاست. #پی‌نوشت:1) کتاب سلیم بن قیس هلالی، صفحه 1542) اصول کافی کلینی، جلد 8، صفحه 179؛ ارشاد القلوب دیلمی، جلد 2، صفحه 2853) مقتل الحسین علیه‌السلام، خوارزمی، جلد 2، صفحه 34؛ بحارالانوار مجلسی، جلد 45، صفحه 534) اللهوف ابن طاووس، صفحه 1335) مُنتهی الآمال محدّث قمی، صفحه 1556) اصول کافی کلینی، جلد 4، صفحه 1477) هدایة الکبری خُصیبی، صفحه 417 🖼مرسلون پنجره ای رو به اگاهی سایت: Morsalun.ir تلگرام: http://t.me/morsalun آپارات www.aparat.com/morsalun.ir ایتا: @morsalun_ir مدیر کانال: @tanha_sajjad

مهمانی مختلط سارا کنار زهرا ایستاد. دستش را دور گردنش انداخت. آهسته کنار گوشش گفت: فردا خونه ما دعوتید. میای دیگه؟ زهرا کمی خودش را عقب کشید. چشم در چشم سارا شد. گفت: به چه مناسبت؟ سارا لبخندی زد. گفت: فردا تولد آبجی کوچیکه اس. مامانمم کشته مرده شه. برا همین قول یه جشن حسابی بهش داده. به منم گفته به دوستات بگو بیان. خونه شلوغ تر باشه بچه ام بیشتر ذوق می کنه. زهرا روی جدول کنار باغچه حیاط مدرسه نشست. گفت: کی تا حالا دیدی بچه با دیدن چارتا غریبه ذوق کنه؟ سارا مانتوش را بالا زد و روی زمین ولو شد. دستان زهرا را درون دستانش گرفت. گفت: اولا که سمانه دیگه بچه نیست. هفت سالشه. دوما چند دفعه دیدیش اونم ازت خوشش اومده. خودشم می گفت ازت دعوت کنم. -باشه باید از بابام اجازه بگیرم. اگه اجازه دادن میام. -إن شاءالله که اجازه میدن. روز بعد همه را مجبور به شرکت در کلاس جبرانی ریاضی کردند. التماس های سارا برای زودتر برگشتن به خانه فایده نداشت. بعد از کلاس، زهرا و فاطمه همراه سارا به سمت خانه شان حرکت کردند. فاطمه روبه سارا کرد و گفت: جشن تولدتون خودمونیه دیگه؟ -آره بابا. فقط یه چندتا زنای همسایه رو هم مامانم دعوت کرده. زهرا چادرش را جمع کرد. سرش را پایین انداخت و تغییر مسیر داد. فاطمه و سارا به سمتش برگشتند: سارا داد زد: کجا میری؟ خونه ما اون وری نیست که. زهرا سرش را برگرداند و گفت: آخه نگفته بودی همسایه هاتونم هستن. سارا به سمت او دوید. دستش را گرفت و گفت: مرد که دعوت نکردیم. همه زن هستن. بیا بریم تو که خجالتی نبودی؟! -آره خجالتی نبودم. ولی ... - ولی نداره. بیا بریم. هر سه به خانه رسیدند. سارا کلید انداخت. در را باز کرد. هر سه وارد شدند. صدای ساز و آواز از داخل اتاق به بیرون درز کرده بود. زهرا، گوشه چادر فاطمه را کشید. گفت: من از دلینگ و دولونگ بدم میاد. بیا بریم. سارا دست هر دو را گرفت و به داخل کشاند. وقتی پایشان به داخل اتاق رسید، هر سه خشکشان زد. عده ای زن و مرد غریبه وسط اتاق درهم می لولیدند. زهرا به سرعت خودش را از در بیرون انداخت. خواست از در حیاط بیرون برود، اما در قفل بود. مادر سارا از پشت سر گفت: عزیزم کجا؟ مگه من بذارم مهمونم غذا و شربت نخورده از خونه بیرون بره؟ زهرا با حال زاری گفت: تو رو خدا، من غذا نمی خوام. روی پله های سرسرا نشست. چادرش را توی صورتش کشید. موبایلش را آرام از کیفش درآورد. زیر چادر به پدرش پیام داد: بابایی من تو خونه سارا گیرافتادم. اینجا مجلس مختلطه بیا نجاتم بده. مادر سارا آنها را به اتاقی برد و گفت: دخترا اینجا می تونید لباساتون رو عوض کنید. زهرا زیر لب ذکر گفت و از خدا کمک خواست. روی صندلی گوشه اتاق نشست. اشک روی گونه هایش جریان داشت. ناگهان با صدای زنگ در از جا پرید. پلیس از سر و کول خانه بالا می رفت. خانه محاصره شد. همه دستگیر شدند. پدر زهرا بین شلوغی ها دنبال او می گشت. زهرا با دیدن صورت پر از استرس پدرش قند توی دلش آب شد. 🖼مرسلون پنجره ای رو به اگاهی سایت: Morsalun.ir تلگرام: http://t.me/morsalun آپارات www.aparat.com/morsalun.ir ایتا: @morsalun_ir مدیر کانال: @tanha_sajjad

چه فایده ای داره؟ کودومش رو بردارم؟ خودت انتخاب کن. هر کودوم که به نظرت مناسب تره. این رو دوست دارم ولی رنگش برای بیرون خوب نیست. پس این یکی رو برمی دارم. بله همین طور است. وقتی چیزی را می خواهیم انتخاب کنیم، به خاطر آثار و فواید و یا مضراتی که دارد انتخاب یا رد می کنیم. اما تا به حال به این فکر کردید که سیستم و نظام فکری رفتاری زندگیتان را بر چه اصولی پایه گذاری کرده اید؟ یعنی بین شیوه های مختلف، انتخاب شما چه بوده؟ خود فکر نکردن و تقلید کردن از کارهای دیگران هم یک جور انتخاب است ها. طبق مُد روز پیش رفتن یا نرفتن، همه به اختیار و انتخاب توست. نتایجش را لابد می خواستی که این راه را انتخاب کرده ای. درست است؟ الإمام عليّ عليه السلام :كَيفِيَّةُ الفِعلِ تَدُلُّ عَلى كَمِّيَّةِ العَقلِ ، فَأَحسِن لَهُ الاِختِيارَ وأكثِر عَلَيهِ الاِستِظهارَ. امام على عليه السلام: چگونگى عمل، بر ميزان خرد، دلالت دارد. پس، كار نيكو انتخاب كن و آن را محكم ساز . غرر الحكم : ح 7226 ، عيون الحكم والمواعظ : ص 395 ح 6686 🖼مرسلون پنجره ای رو به اگاهی سایت: Morsalun.ir تلگرام: http://t.me/morsalun آپارات www.aparat.com/morsalun.ir ایتا: @morsalun_ir مدیر کانال: @tanha_sajjad

چرا زندگی برا ما سخت است خیلی از ماها زندگی برامون سخته، یعنی یا از مریضی هامون می‌نالیم، یا از بی‌پولی هامون می‌نالیم، یا خلاصه هزارتا بدبختی داریم که هرکدام زندگی رو برامون سخت کرده. دوستان عزیز به نظر شما چرا ما انسان‌ها در سختی زندگی می‌کنیم؟ آیا امکان دارد که زندگی ما در آرامش باشد و رنگ سختی را نبینیم؟ بریم پیش خدا، ببینیم خداوند چه می‌فرماید، نظر خداوند درباره‌ی زندگی سخت وزندگی آسان چیست؟ پس ما را تا آخر این مقاله دنبال کنید، قطعاً ضرر نخواهید کرد. به این آیه‌ی جالب توجه کنید: *مَن أعرَضَ عَن ذِکرِی فإنّ لَهُ مَعِیشَهً ضَنکاً (1) (و هرکس از یاد من روی‌گردان شود، زندگی برایش سخت و تنگ خواهد شد.) مفهوم این آیه چیست؟ این آیه خیلی جالبه، به این معنا که خیلی صریح و جدی می‌فرماید، اگر یاد خدا در زندگی نباشد زندگی سخت می‌شود و این هشدار چندمعنا دارد: 1- زندگی سخت نیست، ما آن را سخت می‌کنیم! 2- چرا زندگی را سخت می‌کنیم؟ چون در زندگی یاد خدا نیستیم! 3- اگر زندگی سخت شد، چه می‌شود؟ هزاران اضطراب و آشوب به زندگی ما وارد خواهد شد! یاد خدا بودن چه جوریه؟ تا با یاد خدا زندگی برامون سخت نشه! یه مثال بزنم تا بفهمیم به یاد خدا بودن چه جوریه! برای همه‌ی ما در زندگی اتفاقات ناگواری افتاده که انسان یک‌مرتبه از شدت ناچاری می‌گوید: مثلاً یا ابوالفضل به دادم برس، یا حسین خودت کمکم کن، یا صاحب‌الزمان به دادم برس، این را می‌گویند توجه! یعنی شخص در آن لحظه دیگر به هیچ‌کسی امیدی ندارد و مستقیم می‌رود در خانه‌ی این بزرگواران و حتما هم از جانب این بزرگواران کمک رسی خواهند شد. توجه به خدا، هم همین‌طور است یعنی انسان باید به‌صورت 100% از غیر خدا دل بکند و فقط امید به خدا داشته باشد، به این می‌گویند یاد خدا بودن! چرا اگر یاد خدا باشیم زندگی آسان می‌شود: چون مصیبت و سختی در زندگی را دیگر سختی نمی‌بینیم وبلكه آن سختی و مصیبت را پلی می‌بینیم برای رسیدن به خدا، یعنی به‌واسطه‌ی صبر و راضی بودن نسبت به آن سختی خداوند مقامات ما را افزایش می‌دهد، به این صورت که اگر بگوییم خدایا هر بلایی بر سرم بیاوری من راضی به رضای تو! در اینجاست که اگر بر آن سختی صبر کنیم وان را از جانب خدا بدانیم، خداوند چنان مقاماتی به انسان می‌دهد که نه چشمی آن را دیده است و نه گوشی آن را شنیده است! در این حالت دیگر سختی‌های زندگی سخت نخواهد بود و بلکه از عسل هم شیرین‌تر خواهد شد، چون قرار است آن سختی به یک شیرینی وصف‌نشدنی تبدیل شود، وان عبارت است از مقامات معنوی! یک داستان واقعی برای روشن شدن مطلب: یک عالمی بود به نام سید علی قاضی و این عالم یک شاگرد داشت به نام سید هاشم حداد، این آقای سید هاشم حداد به استاد خود یعنی علی قاضی میگن، استاد، مادرزن من همیشه به من فحش و ناسزا می‌دهد و من می‌خواهم بابت همین قضیه از زنم طلاق بگیرم، آقای قاضی که استاد ایشان بود می‌فرماید: این کار را نکن و برو صبر کن بر این مشکل! چند روز از این ماجرا گذشت، یک روز که سید هاشم حداد از سرکار به خانه می‌آمد، یک‌مرتبه دید مادرزنش به خانه‌ی او امده، ودراین هنگام دوباره مادر زنش شروع کرد فحش دادن به ایشان، وان قدر مادرزنش به او فحش داد که طاقت سید هاشم حداد سرآمد و بدون اینکه چیزی به مادرزن خود بگوید از خانه بیرون زد. در همین حال یک‌مرتبه دید سید هاشم حداد دوتاشده است! یکی سید هاشم حدادی که همیشه غم و غصه داره و یکی سید هاشمی که گرد غم و غصه‌ی تمام عالم بر روی او نمی‌نشیند! وقتی این مکاشفه برای او پیش آمد، سریع رفت و به‌پای مادرزن خود افتاد و گفت فکر نکنی من از دست شما ناراحت، هر چی می خوای بگو! بله دوستان عزیز یاد خدا بودن یعنی راضی بودن به هر چه خدا به ما بدهد و در این حالت سختی هم به فرصتی برای رسیدن به خدا تبدیل خواهد شد؛ بنابراین: اگر در زندگی متوجه خدا نباشیم و نقش خدا را در زندگی پیدا نکرده باشیم قطعاً زندگی به جهنمی تبدیل خواهد شد و صبح و شب بر ما نخواهد گذشت الا با آشوب و گرفتاری. ولکن اگر در زندگی همیشه یاد خدا باشیم، سختی‌های زندگی تبدیل به فرصت‌هایی می‌شود تا به خدا برسیم، چون هدف برای ما رسیدن به خدا شده است. ان شاالله خداوند توفیق توجه به خودش را به همه‌ی ما عنایت کند، الهی امین. جهت مطالعه‌ی بیشتر به کتاب تفسیر ایه ی نور علامه تهرانی مراجعه شود. پی نوشت: 1- سوره‌ی طه، ایه ی 123 2 🖼مرسلون پنجره ای رو به اگاهی سایت: Morsalun.ir تلگرام: http://t.me/morsalun آپارات www.aparat.com/morsalun.ir ایتا: @morsalun_ir مدیر کانال: @tanha_sajjad