جمهوریت ما از اسلام گرفته شده و اسلام ما اجازه نمی‌دهد در این کشور مردم‌سالاری نباشد. ما نخواستیم جمهوریت را از کسی یاد بگیریم؛ اسلام این را به ما تعلیم داد و املاء کرد... در این نظام، خدا و مردم در طول هم قرار دارند. رهبر انقلاب خطبه‌های نماز جمعه ۱۳۸۲/۱۱/۲۴ @mosabereh

با توجه به مبحث این روزها، سه فراز از پیام قبول قطعنامه ۵۹۸ که در ۲۹ تیر ۱۳۶۷ توسط امام خمینی ره بیان شده است، راهگشا است:

۱. عزت و حیات در سایه #مبارزه است. و اولین گام در مبارزه #اراده است. و پس از آن، تصمیم بر این‌که سیادت کفر و شرک جهانی، خصوصاً آمریکا را بر خود حرام کنید... مسلمانان باید بدانند تا زمانی که تعادل قوا در جهان به نفع آنان برقرار نشود، همیشه منافع بیگانگان بر منافع آنان مقدّم می‌شود؛ و هر روز شیطان بزرگ یا شوروی به بهانه حفظ منافع خود حادثه‌ای را به وجود می‌آورند... پس راهی جز مبارزه نمانده است، و باید چنگ و دندان ابرقدرت‌ها و خصوصاً آمریکا را شکست، و الزاماً یکی از دو راه را انتخاب نمود: یا شهادت. یا پیروزی. که در مکتب ما هر دوی آن‌ها پیروزی است. @mosabereh

۲. جنگ ما جنگ عقیده است، و جغرافیا و مرز نمی‌شناسد و ما باید در جنگ اعتقادی‌مان بسیج بزرگ سربازان اسلام را در جهان به راه اندازیم... ما می‌گوییم تا شرک و کفر هست، #مبارزه هست. و تا مبارزه هست، ما هستیم. ما بر سر شهر و مملکت با کسی دعوا نداریم. ما تصمیم داریم پرچم «لا اله الّا الله» را بر قلل رفیع کرامت و بزرگواری به اهتزاز درآوریم... کمربندهاتان را ببندید که هیچ چیز تغییر نکرده است... و فردا ان شاء الله روز پیروزی جنود حق خواهد بود. ولی خواست خدا هر چه هست‌ ما در مقابل آن خاضعیم. و ما تابع امر خداییم. @mosabereh

۳. نکته مهمی که همه ما باید به آن توجه کنیم و آن را اصل و اساس سیاست خود با بیگانگان قرار دهیم این است که دشمنان ما و جهانخواران تا کی و تا کجا ما را تحمل می‌کنند و تا چه مرزی استقلال و آزادی ما را قبول دارند. به یقین آنان مرزی جز عدول از همه هویت‌ها و ارزش‌های معنوی و الهی‌مان نمی‌شناسند. به گفته قرآن کریم، هرگز دست از مقاتله و ستیز با شما بر نمی‌دارند مگر این‌که شما را از دینتان برگردانند. ما چه بخواهیم و چه نخواهیم صهیونیستها و امریکا و شوروی در تعقیبمان خواهند بود تا هویت دینی و شرافت مکتبی‌مان را لکه‌دار نمایند. بعضی مغرضین ما را به اعمال سیاست نفرت و کینه‌توزی در مجامع جهانی توصیف و مورد شماتت قرار می‌دهند؛ و با دلسوزی‌های بی‌مورد و اعتراض‌های کودکانه می‌گویند جمهوری اسلامی سبب دشمنی‌ها شده است و از چشم غرب و شرق و ایادی‌شان افتاده است! که چه خوب است [به‌] این سؤال پاسخ داده شود که ملّت‌های جهان سوم و مسلمانان، و خصوصاً ملت ایران، در چه زمانی نزد غربی‌ها و شرقی‌ها احترام و اعتبار داشته‌اند که امروز بی‌اعتبار شده‌اند! آری، اگر ملت ایران از همه اصول و موازین اسلامی و انقلابی خود عدول کند و خانه عزت و اعتبار پیامبر و ائمه معصومین -علیهم السلام- را با دست‌های خود ویران نماید، آن وقت ممکن است جهانخواران او را به عنوان یک ملت ضعیف و فقیر و بی‌فرهنگ به رسمیت بشناسند؛ ولی در همان حدی که آن‌ها آقا باشند ما نوکر، آن‌ها ابرقدرت باشند ما ضعیف؛ آن‌ها ولی و قیّم باشند ما جیره خوار و حافظ منافع آنها؛ نه یک ایران با هویت ایرانی -اسلامی؛ بلکه ایرانی که شناسنامه‌اش را امریکا و شوروی صادر کند؛ ایرانی که ارابه سیاست امریکا یا شوروی را بکشد و امروز همه مصیبت و عزای امریکا و شوروی شرق و غرب در این است که نه تنها ملت ایران از تحت الحمایگی آنان خارج شده است، که دیگران را هم به خروج از سلطه جباران دعوت می‌کند. @mosabereh

۱ از ۶ شیوه نامه جدید انضباطی دانشجویان در اولین فرصت استقرار وزرای محترم علوم و بهداشت ابلاغ گردید. (البته به‌خاطر عجله صورت گرفته، برخی بندها با هم تناقض دارند و اشتباهات تایپی هم دارد که اینجا محل بحث نیست). توجه به حقوق و کرامت انسان‌ها از جمله دانشجویان، موضوع بسیار مهم و باارزشی است که از شعارهای اصلی انقلاب است، اما این توجه باید شامل حال عموم دانشجویان و برای حفظ حرمت و کرامت محیط دانشگاهی باشد تا همه از آن بهره‌مند شوند و نه صرفا درصد معدودی؛ تنبیهات انضباطی در واقع نقش پیشگیرانه برای حفظ سلامت محیط علمی و فرهنگی دانشگاه و تحقق اهداف متعالی آن دارد که در کمیته‌های انضباطی دانشگاه‌ها نیز در حداقل ممکن استفاده می‌شوند؛ یعنی اعلام مجازات یک عمل (قانون) مهم‌تر از اِعمال آن مجازات برای تأثیرگذاری در محیط است. با وجود این‌که نکات مثبتی در تغییرات صورت گرفته در شیوه نامه دیده می‌شود، اما چند تغییر در این شیوه‌نامه عجیب به نظر می‌رسد؛ به این صورت که با کاهش بسیار زیاد تنبیهات در نظر گرفته شده برای رفتارهای ساختارشکنانه و حتی عضویت در گروه‌های محارب و مفسد، هزینه این رفتارهای مخرب محیط دانشگاه را (که جمع بسیار کمی از دانشجویان به آن دامن می‌زنند) بسیار پایین آورده و بازدارندگی قانونی آن را عملا از بین برده‌اند، که محل سؤال و تأمل است. به‌خصوص که ذکر شده است تمام احکام انضباطی، متناسب با سنگینی حکم بین یک تا نهایتا پنج سال پس از فارغ‌التحصیلی امحا خواهند شد. (نکته: این در حالی است که تنبیهات بسیاری از تخلفات معمول دیگر کاهش نیافته است؛ یعنی اگر بنابر کاهش تنبیهات است چرا در همه موارد اعمال نشده است؟) در ادامه به چند مورد اشاره می‌کنم. @mosabereh

۲ از ۶ ابتدا برای توجه به تنبیهات ذکر شده در متن‌های بعدی، بندهای اصلی تنبیهات آیین نامه را ببینیم. @mosabereh

۳ از ۶ طبق تغییرات جدید، حداکثر تنبیه برای «فحاشی رکیک، توهین به مقدسات و ارتکاب اعمال ضد نظام»، محرومیت از خدمات رفاهی دانشگاه است. @mosabereh

۴ از ۶ طبق این شیوه نامه، «#عضویت در گروه‌های محارب (در حال جنگ با ما) و مفسد و ملحد» جرم مهمی نیست و حداکثر حکم آن توبیخ کتبی و درج در پرونده است! یعنی اگر ثابت شود که شما عضو سازمان‌های تروریستی محارب هم هستی، هزینه‌ای ندارد و فقط اگر ثابت شود مأموریتی از طرف آن‌ها انجام داده‌ای، حداکثر دو ترم محروم از تحصیل می‌شوی و دوباره برمی‌گردی و ادامه تحصیل ‌می‌دهی. @mosabereh

۵ از ۶ همچنین فعالیت و تبلیغ (و عضوگیری) برای سازمان منافقین (مجاهدین)، کومله و سایر گروهک‌های تروریستی و ضد خدا هم از نظر شیوه نامه خیلی اشکالی ندارد و درصورت لو رفتن حداکثر توبیخ و درج در پرونده خواهد شد و تکرار آن پس از یک بار حکم گرفتن، ممکن است هزینه‌ای حداکثر در حد سه ترم محرومیت از تحصیل (و نه اخراج) داشته باشد. @mosabereh

۶ از ۶ آیا اینکه رهبر انقلاب امروز فرمودند که رزمندگان ما، برای این‌که پرچم دشمن در مرزهای ما برافراشته نشود، جان خودشان را قربانی کردند، نمی‌شود ملّت ایران قبول کند که همان پرچم‌ها به وسیله افراد نفوذی و فریب‌خورده در داخل کشور برافراشته بشود و تذکر دادند که از جمله در وزارت علوم و وزارت بهداشت که محل تربیت جوان‌هاست باید مراقبت کرد و نباید گذاشت آن دشمن شکست خورده، در داخل کشور با انحاء حیله‌ها و ترفندها کار خودش را دنبال کند و انجام دهد، بخاطر دیدن این زمینه‌سازی‌ها است؟ @mosabereh

با شما می‌جنگند اما شما نمی‌جنگید؟ درس‌های مهم از امیرالمؤمنین در مواجهه با دشمن و صبر نکردن تا رسیدن او به جلوی در خانه (فرازهایی از خطبه ۲۷ نهج‌البلاغه): (فَإِنَّ الْجِهَادَ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ فَتَحَهُ اللَّهُ لِخَاصَّةِ أَوْلِیَائِهِ... فَمَنْ تَرَکَهُ رَغْبَةً عَنْهُ‌ أَلْبَسَهُ اللَّهُ ثَوْبَ الذُّلِ‌ وَ شَمِلَهُ الْبَلَاءُ وَ دُیِّثَ‌ بِالصَّغَارِ وَ الْقَمَاءَة...) همانا جهاد دری است از درهای بهشت، که خداوند آن را به روی اولیاء خاصّ خود گشوده... هر کس آن را از باب بی‌اعتنایی ترک کند خداوند بر او جامه ذلّت بپوشاند، و وی را غرق بلا نماید و به خواری و پستی گرفتار آید (أَلَا وَ إِنِّی قَدْ دَعَوْتُکُمْ إِلَی قِتَالِ هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ لَیْلًا وَ نَهَاراً وَ سِرّاً وَ إِعْلَاناً وَ قُلْتُ لَکُمُ اغْزُوهُمْ قَبْلَ أَنْ یَغْزُوکُمْ فَوَاللَّهِ مَا غُزِیَ قَوْمٌ قَطُّ فِی عُقْرِ دَارِهِمْ إِلَّا ذَلُّوا فَتَوَاکَلْتُمْ وَ تَخَاذَلْتُمْ حَتَّی شُنَّتْ عَلَیْکُمُ الْغَارَاتُ وَ مُلِکَتْ عَلَیْکُمُ الْأَوْطَانُ...) بدانید که من شب و روز و نهان و آشکار، شما را به جنگ این قوم دعوت کردم، به شما گفتم پیش از این‌که با شما بجنگند با اینان بجنگید، به خدا قسم هیچ ملّتی در خانه‌اش مورد حمله قرار نگرفت مگر این‌که ذلیل شد. امّا شما سستی به خرج دادید (و مسئولیت جهاد را) به یکدیگر حواله کردید، و خواری و ذلّت پذیرفتید، تا آن‌جا که دشمن از هر سو بر شما تاخت و سرزمین‌های شما را تصرّف نمود (فَیَا عَجَباً عَجَباً وَ اللَّهِ یُمِیتُ الْقَلْبَ وَ یَجْلِبُ الْهَمَّ مِنَ اجْتِمَاعِ هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ عَلَی بَاطِلِهِمْ وَ تَفَرُّقِکُمْ عَنْ حَقِّکُمْ... وَ تُغْزَوْنَ وَ لَا تَغْزُونَ) شگفتا! شگفتا! به خدا سوگند که اجتماع اینان بر باطلشان، و پراکندگی شما از حقّتان دل را می‌میراند و دچار غم و اندوه می‌کند... با شما می‌جنگند اما شما نمی‌جنگید؟ @mosabereh