🔰 بر کرانه آیه‌ها
5⃣ #نکات_نگارشی_و_علامتگذاری (بقره/37)
✅ در این آیه، دو الف از دو کلمه به شکل #الف_کوچک نگارش شده که هر کدام بنا به دلیل خاصی به این شکل نوشته شده است با هم آنها را بررسی می‌کنیم:
💢 «فَتَلَقّیٰٓ»:
در زبان عربی، کلماتی که فعل هستند معمولاً از سه حرف اصلی که به آن «ریشهٔ فعل» گفته می‌شود ساخته شده‌اند.
← #ریشه این فعل «ل ، ق ، ی» است که هنگامی که در این باب و این صیغه قرار می‌گیرد در واقع می‌شود: «فَتَلَقَّیَ».
بنا به قاعدهٔ «اِعلال» که در ادبیات عرب، برخی افعال را در بر می‌گیرد، اگر حرف آخر ریشهٔ فعل به یاء ختم شود؛ یاء آخر آن به #الف_کوچک تبدیل شده و بر روی پایه «یاء» قرار می‌گیرد، مانند کلمات متعدد دیگری که در قرآن موجود است، همچون: «اَوحیٰ»، «اَبکیٰ»، «سَعیٰ» و ...
البته کلماتی نیز در قرآن وجود دارد که قاعدهٔ #اعلال ، شامل آنها می‌شود اما استثنائاً بر اساس رسم المصحف، متفاوت با آنچه در دستور زبان عربی آمده، نگارش شده است.
← لازم به ذکر است، علامت #مد در انتهای کلمه به دلیل وجود سبب مد (در اینجا همزه) در کلمهٔ بعدی (ءادَم) بوده که باعث ایجاد مدّ منفصل شده است.
✓ علامتگذاری این کلمه:
ضبط #مصری : فَتَلَقَّیٰٓ ← تشدید و فتحه روی قاف، الف کوچک و مد روی یاء
ضبط #هندی و #ترکی : فَتَلَقّٰٓی ← تشدید، الف کوچک و مد بر روی قاف
ضبط #ایرانی و #کم_علامت : فَتَلَقّیٰٓ ← تشدید بدون فتحه روی قاف، الف کوچک و مد روی یاء
💢 «کَلِمٰتٍ»:
این کلمه، #جمع_سالم مؤنث است و مفرد آن «کَلِمَة» است. الف بعد از میم در «کَلِمٰت»، بر اساس قاعدهٔ حذف الف در کلمات جمع سالم مذکر و مونث در #رسم_المصحف حذف شده است.
✓ علامتگذاری این کلمه:
ضبط #مصری : کَلِمَـٰتٍ
ضبط #هندی و #کم_علامت : کَلِمٰتٍ
ضبط #ترکی : کَلِمَاتٍ
ضبط #ایرانی : کَلِمٰاتٍ
چنانکه ملاحظه می‌کنید در دو شیوه آخر، الف در این کلمه اثبات شده است که با اصول رسم المصحف مطابقت نداشته و در جهان اسلام، فاقد اعتبار علمی است.
📝 شما نیز چند کلمه از این دست (جمع سالم مذکر یا مؤنث) را در برای ما از طریق ارتباط با ادمین ارسال کنید.
💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم
👇👇👇👇👇
🔹@moshaf_org🔹
🔰 بر کرانه آیه‌ها
5⃣ #نکات_نگارشی_و_علامتگذاری (بقره/40)
💢 «اَوفوا»:
مانند آنچه در مطلب روز گذشته گفته شد، این کلمه نیز از افعالی است که حروف آن مشمول قاعدۀ #اِعلال شده و در این کلمه که فعل امر از باب «اِفعال»، صیغۀ جمع مذکر مخاطب است نسبت به افعالی که حروف «واو» و «یاء» در ریشۀ آنها وجود ندارد، اندکی دچار تغییر شده است.
← #ریشه این فعل «و ، ف ، ی» بوده و در صیغه‌ای که گفته شد در اصل «اَوفِیُوا» است و تحت قاعدۀ اِعلال، با قرار گرفتن در صیغه‌ای که گفته شد تغییر یافته و بدین ترتیب حرف یاء از آن حذف و حرکت ضمه به حرف ما قبل آن یعنی حرف «فاء» منتقل شده است (اَوفُوا).
البته حرکت #ضمه در این کلمه و نیز تمام حرکات کوتاه همراه حروف مدی در کل قرآن به منظور تسهیل و جلوگیری از اشتباه در قرائت، در شیوهٔ علامتگذاری #کم_علامت حذف شده است.
✓ علامتگذاری این کلمه:
ضبط #مصری : أَوْفُواْ
ضبط #هندی : اَوْفُوْا ← علامت سکون بر روی هر دو حرف واو
ضبط #ترکی و #ایرانی : اَوْفُوا ← علامت سکون فقط بر روی حرف واو اول
ضبط #کم_علامت : اَوفوا ← الف بعد از واو آخر کلمه، همواره ناخواناست.
💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم
👇👇👇👇👇
🔹@moshaf_org🔹
🔰 بر کرانه آیه‌ها
5️⃣ #نکات_نگارشی_و_علامتگذاری (بقره/44)
💢 «اَتَأمُرونَ»:
این کلمه از افعال مضارع، صیغۀ جمع مذکر مخاطب است. در این آیه، سه کلمۀ مشابه دیگر از همین گروه وجود دارد.
✓ همزۀ ابتدایی این کلمه از دستۀ #حروف ، با نام «همزۀ استفهام» به معنی «آیا» است و جزء کلمۀ اصلی «تَأمُرونَ» نیست.
✓ نکته مورد توجه دربارهٔ «اَتَأمُرونَ»، وجود علامت «رأس العین» بر روی همزۀ میانی این کلمه است که چنانچه قبلا گفته شد وجود این علامت بر روی همزه (در اصطلاح عام، همان الف ایستاده) در ضبط کم‌علامت، اساساً نشانۀ #سکون همزه است، کما اینکه وجود دو همزه در ابتدا و در میان این کلمه، به وضوح، گویای این تفاوت در رویکرد ضبط #کم_علامت است.
✓ البته در شیوه‌های علامتگذاری پنج‌گانه، این مفهوم به شکل‌های متفاوتی نمایش داده شده است:
ضبط #مصری : أَتَأْمُرُونَ
ضبط #هندی : اَتَاْمُرُوْنَ
ضبط #ترکی : اَتَاْمُرُونَ
ضبط #ایرانی : اَتَاْمُروُنَ
ضبط #کم_علامت : اَتَأمُرونَ
✅ در اینجا یک #نکته_تجویدی مهم وجود دارد که یادآوری آن خالی از لطف نیست و آن، صفت ذاتی حرف همزه، به نام «نَبر» به معنی تیزی است. بر اساس این قاعده در هنگام تلاوت آیات می‌بایست همزه طوری تلفظ شود که با حالت #خشکی و #تیزی نسبت به دیگر حروف همراه باشد به گونه‌ای که وجود این حرف در کلمه، کاملا شنیده و احساس شود.
البته حرف همزه در قرائات گوناگون، از حروفی است که توجه ویژه به آن وجود دارد و در برخی قرائات با ملاحظاتی خاص مانند از بین بردن #تیزی آن یا قواعد دیگر تلفظ می‌شود.
💢 شایان ذکر است افعال دیگری که در این آیه آمده است عبارتند از:
✓ «تَنسَونَ» از ریشۀ «ن ، س ، ی»
✓ «تَتلونَ» از ریشۀ «ت ، ل ، و»
که این افعال، در زبان عربی، مشمول قاعدۀ #اِعلال و دستخوش تغییراتی شده‌اند که در ادامۀ این مسیر طولانیِ «طرح بر کرانۀ آیه‌ها» به آنها خواهیم پرداخت ان شاء الله.
✓ فعل «تَعقِلونَ» هم از ریشۀ «ع ، ق ، ل» است که #بدون_تغییر در صیغۀ جمع مذکر مخاطب قرار می‌گیرد.
💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم
👇👇👇👇👇
🔹@moshaf_org🔹
🔰 بر کرانه آیه‌ها
5️⃣ #نکات_نگارشی_و_علامتگذاری (بقره/60)
💢 «استَسقیٰ»:
ریشهٔ این کلمه از سه حرف «س ق ی» تشکیل شده است که حرف سوم آن از حروف «علّه» و مشمول قاعدهٔ #اعلال است.
این ریشه در باب «استفعال» صیغهٔ مفرد مذکر غایب قرار گرفته که در این صیغه در مرحلهٔ اول می‌شود: *«اِستَسقَیَ»،* سپس در مرحلهٔ بعدی بر اساس قاعده‌ای از قواعد اعلال، یاء متحرک ماقبل مفتوح به #الف_کوچک بر پایهٔ یاء تبدیل می‌شود و نهایتا کلمه *«اِستَسقیٰ»* شکل می‌گیرد.
← بنا بر آنچه گفته شد، #حذف_الف در این کلمه ارتباطی به قواعد #رسم_المصحف نداشته ❌ و همانطور که در تمامی مصاحف، بدون اختلاف با حذف الف نگارش شده است؛ در املای عربی هم به همین صورت عمل می‌شود.
✓ علامتگذاری این کلمه:
به دلیل وجود همزه وصل در این کلمه، برای نمایش اَشکال گوناگون علامتگذاری، این کلمه همراه با کلمهٔ قبلی نمایش داده می‌شود:
ضبط #مصری : اِذِ ٱسْتَسْقَیٰ
ضبط #هندی و #ایرانی : اِذِ اسْتَسْقٰی
ضبط #ترکی : اِذِ ٱسْتَسْقٰی ← علامت صاد کوچک روی همزه وصل
ضبط #کم_علامت : اِذِ استَسقیٰ
☝️ یک سؤال:
در #اتصال دو کلمهٔ «اضرِب بِعَصاكَ» که دو حرف مثل یکدیگر (ب بِـ) آمده و اولی #ساکن و دومی #متحرک است؛ آیا درج علامت تشدید بر روی باء دوم ضروری است؟
شما همراهان ارجمند لطفا در ارتباط با ادمین کانال #نظر ارزشمند خود را بیان بفرمایید.
💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم
👇👇👇👇👇
🔹@moshaf_org🔹
🔰 بر کرانه آیه‌ها
4⃣ #نکات_نگارشی_و_علامتگذاری (بقره/61)
💢 «اؚهبِطوا»:
همزهٔ ابتدایی در این کلمه، همزهٔ وصل است.
از آنجا که همزهٔ وصل، به‌خودی‌خود دارای حرکت نیست، بنا بر این با توجه به اینکه این کلمه بعد از علامت وقف آمده است، در حالت ابتدا از این کلمه می‌بایست همزه را با یک #حرکت_کوتاه خواند. برای درج این حرکت کوتاه در شیوه‌های علامتگذاری، به شکل‌های گوناگون عمل شده است.
✓ نگارش حرکت همزهٔ وصل در ابتدا:
ضبط #مصری : به شکل «ٱ» (بدون حرکت؛ تشخیص حرکت آن، هنگام ابتدا از آن، بر عهدهٔ خود شخص است.)
ضبط #هندی : «اِ» با علامت کسره کامل
👈 توضیح: ضبط هندی در مواضع ابتدا (بعد از شماره آیه یا بعد از علامت وقف) برای کلماتی که «الـ» به آنها چسبیده است؛ علامت همزۀ وصل را درج نکرده است؛ مانند: الَّذِیْ، الْیَوْمَ. همچنین لفظ جلالۀ «اَللهِ» و تمام کلماتی که همزۀ ژوصل آنها جزئی از خود کلمه است در ضبط هندی در موضع ابتدا با حرکت کامل نوشته شده‌اند؛ مانند: اِذْهَبْ.
ضبط #ایرانی و #ترکی : «اِ» با علامت کسره کامل
در ضبط #کم_علامت ، شکل #ریز حرکات کوتاه بر روی کلماتی که با همزۀ وصل شروع می‌شوند و در موضع ابتدا (بعد از شماره آیه یا بعد از محل وقف) قرار دارند گذاشته می‌شود تا به قرائت‌کننده برای تشخیص حرکت همزۀ وصل در ابتدا کمک کند.
💢 «بآءو»:
ریشهٔ این فعل که در صیغهٔ جمع مذکر غایب قرار گرفته، «ب و ء» است و همانطور که در مطالب پیشین هم گفته شد، این فعل به دلیل وجود حرف واو در ریشه، مشمول قواعد #اعلال شده است.
✓ این فعل در ابتدا «بَوَءوا» بر وزن فَعَلوا بوده و در جریان اعلال، با تبدیل حرف واو مفتوح به الف، به‌صورت «بآءو» درآمده است.
✓ چنانکه می‌دانیم، بعد از واو آخر در افعال صیغهٔ جمع مذکر غایب، حرف الف نوشته می‌شود، در حالی که بر اساس قواعد #رسم_المصحف و اتفاق نظر تمام علما و صاحب‌نظران این حوزه، در این کلمه و برخی کلمات دیگر، #الف_آخر آنها نوشته نشده است.
💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم
👇👇👇👇👇
🔹@moshaf_org🔹