🔰 بر کرانه آیه‌ها #نکات_نگارشی_و_علامتگذاری ✅ 1- این آیه با کلمه «الحمد» شروع شده است که در ابتدای آن، «همزه وصل» وجود دارد. همانطور که می‌دانیم همزه وصل، ذاتا بدون علامت است و در صورت ابتدا از آن، بر اساس کلمه‌ای که بعد از آن آمده حرکتی می‌گیرد؛ مثلا اگر کلمه بعد از آن، از نوع اسم باشد، حرکت همزه وصل، «فتحه» خواهد بود. 👈 از آنجا که تشخیص نوع کلمات از لحاظ علم «صَرف» برای همه امکان‌پذیر نیست؛ لذا در برخی شیوه‌های علامت‌گذاری، حرکتی را به عنوان حرکت غیراصلی برای این حرف (همزه وصل) نوشته‌اند تا تلاوت‌کننده آیات، حرکت صحیح #همزه_وصل را در هنگام ابتدا بداند و آن را درست بخواند. 👈 بر خلاف ضبط مصری (عثمان‌طه) که هیچ حرکت کمکی بر روی همزه وصل نگذاشته و نیز بر خلاف ضبط ایرانی و ضبط هندی که حرکت همزه وصل، به‌طور کامل و مانند همه حرکت‌های مصحف، نوشته شده است، در مصحف #کم_علامت ، حرکت همزه وصل، به‌صورت #ریز -نه به‌عنوان حرکت اصلی- مشخص شده است؛ مانند متن قرمزرنگ در تصویر آیه امروز. ✅ 2- بر اساس منابع علم رسم‌المصحف، الف بعد از عین در کلمه «العٰلمین» بر مبنای قاعده #حذف_الف در کلمات جمع سالم مذکر و مؤنث -که موارد مشابه بسیاری در قرآن دارد- حذف شده است؛ مانند: «وَالصّٰدِقینَ»، «الظّٰلِمونَ» یا «کَلِمٰت»، «ظُلُمٰت» و ... . در واقع این کلمه فقط در مصحف به این شکل (بدون الف) نگاشته می‌شود و در #املای_عربی ، اثبات الف در این کلمه منعی ندارد. 👈 البته در مصاحفی از قبیل ایرانی و ترکی، این کلمه با #اثبات_الف آمده است که مغایر با رسم‌المصحف بوده و از لحاظ علمی از درجه اعتبار پایین‌تری برخوردار هستند. 💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم 👇👇👇👇👇 🔹@moshaf_org🔹

🔰 بر کرانه آیه‌ها 5️⃣ #نکات_نگارشی_و_علامتگذاری (بقره/27) 💢 «اؘلَّذينَ»: با ملاحظۀ این کلمه در خط اول آیه در تصویر ابتدایی مطلب امروز، توجهمان به حرکت فتحه جلب می‌شود که به‌صورت #ریز در ابتدای کلمه روی همزه قرار گرفته است. چنان‌که قبلا نیز گفته شد، در ضبط کم‌علامت، شکل ریز حرکات کوتاه بر روی کلماتی که با همزۀ وصل شروع می‌شوند و در موضع ابتدا (بعد از شماره آیه یا بعد از محل وقف) قرار دارند گذاشته می‌شود تا به قرائت‌کننده برای تشخیص حرکت همزۀ وصل در ابتدا کمک کند. ✓ این همزه در ضبط #مصری به شکل «ٱ»، در ضبط #هندی بدون حرکت -به استثناء لفظ جلالۀ «الله» که با حرکت فتحهٔ کامل آمده- و در ضبط #ایرانی و #ترکی با حرکت کامل فتحه نوشته شده است. 💢 «اُولـٰٓئِكَ»: بر اساس اتفاق‌نظری که میان همۀ علمای #رسم_المصحف وجود دارد؛ این کلمه در تمام متون عربی، اعمّ از قرآن و غیر قرآن، به این شکل نگارش شده و صدای الف مدی در آن، با الف کوچک نشان داده می‌شود. ✓ در زمینۀ قرائت این کلمه می‌بایست به ناخوانا بودن حرف واو، دقت ویژه داشت که دخالتی در لفظ نداشته و صدای کوتاه ضمه در الف، تبدیل به صدای کشیده واو مدی نشود. برای توضیح بیشتر اینجا ضربه بزنید. 💢 «ال‍خـٰسِرونَ»: بر اساس قاعدۀ رسم المصحف، کلیۀ کلماتی که مانند این کلمه، بر #جمع_سالم مذکر و مؤنث دلالت دارند با حذف الف نگارش می‌شوند؛ البته این قاعده دارای تبصره‌هایی نیز هست که در جای خود به آن‌ها خواهیم پرداخت. 💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم 👇👇👇👇👇 🔹@moshaf_org🔹

🔰 بر کرانه آیه‌ها 4⃣ #نکات_نگارشی_و_علامتگذاری (بقره/61) 💢 «اؚهبِطوا»: همزهٔ ابتدایی در این کلمه، همزهٔ وصل است. از آنجا که همزهٔ وصل، به‌خودی‌خود دارای حرکت نیست، بنا بر این با توجه به اینکه این کلمه بعد از علامت وقف آمده است، در حالت ابتدا از این کلمه می‌بایست همزه را با یک #حرکت_کوتاه خواند. برای درج این حرکت کوتاه در شیوه‌های علامت‌گذاری، به شکل‌های گوناگون عمل شده است. ✓ نگارش حرکت همزهٔ وصل در ابتدا: ضبط #مصری : به شکل «ٱ» (بدون حرکت؛ تشخیص حرکت آن، هنگام ابتدا از آن، بر عهدهٔ خود شخص است.) ضبط #هندی : «اِ» با علامت کسره کامل 👈 توضیح: ضبط هندی در مواضع ابتدا (بعد از شماره آیه یا بعد از علامت وقف) برای کلماتی که «الـ» به آنها چسبیده است؛ علامت همزۀ وصل را درج نکرده است؛ مانند: الَّذِیْ، الْیَوْمَ. همچنین لفظ جلالۀ «اَللهِ» و تمام کلماتی که همزۀ ژوصل آنها جزئی از خود کلمه است در ضبط هندی در موضع ابتدا با حرکت کامل نوشته شده‌اند؛ مانند: اِذْهَبْ. ضبط #ایرانی و #ترکی : «اِ» با علامت کسره کامل در ضبط #کم_علامت ، شکل #ریز حرکات کوتاه بر روی کلماتی که با همزۀ وصل شروع می‌شوند و در موضع ابتدا (بعد از شماره آیه یا بعد از محل وقف) قرار دارند گذاشته می‌شود تا به قرائت‌کننده برای تشخیص حرکت همزۀ وصل در ابتدا کمک کند. 💢 «بآءو»: ریشهٔ این فعل که در صیغهٔ جمع مذکر غایب قرار گرفته، «ب و ء» است و همانطور که در مطالب پیشین هم گفته شد، این فعل به دلیل وجود حرف واو در ریشه، مشمول قواعد #اعلال شده است. ✓ این فعل در ابتدا «بَوَءوا» بر وزن فَعَلوا بوده و در جریان اعلال، با تبدیل حرف واو مفتوح به الف، به‌صورت «بآءو» درآمده است. ✓ چنانکه می‌دانیم، بعد از واو آخر در افعال صیغهٔ جمع مذکر غایب، حرف الف نوشته می‌شود، در حالی که بر اساس قواعد #رسم_المصحف و اتفاق نظر تمام علما و صاحب‌نظران این حوزه، در این کلمه و برخی کلمات دیگر، #الف_آخر آنها نوشته نشده است. 💠 کانال رسمی مرکز طبع و نشر قرآن کریم 👇👇👇👇👇 🔹@moshaf_org🔹