بعضی از بچه ها از به هم ریختگی و آشفتگی لذت می برند. و عمدا لباس هایشان را کف اتاق می ریزند.
در این مواقع بسیاری از مادران از دور فرزندان خود را نگاه می کنند و غصه می خورند که چرا فرزندشان به جای اینکه چیزها را سر جایش بگذارد، آنها را کف زمین می ریزد.
سعی کنید به جای غرزدن در بازی های آنها مشارکت کنید. ما مادران نیاز داریم شکیبایی خود را افزایش دهیم و خودمان را کنترل کنیم. آموزش نظم و ترتیب، مرحله ای است که ما باید آن را طی کنیم، اما اینطور هم نیست که تنها با یکبار آموزش، بچه ها همه حرف ما را گوش دهند و اتاقشان را تمیز و مرتب نگه دارند.
باید بدانید که تغییر و تحول در اتاق فرزندتان، نشان دهنده این است که آنها در خود احساس مستقل بودن می کنند و نحوه قراردادن چیزها در اتاقشان در واقع به نوعی نشان دهنده شخصیت آنهاست.
وارد بازی «جر و بحث» با کودک نشوید ؛
بعضی از بچه ها از طریق بگو مگو، پدر و مادرشون رو کنترل می کنند. اونا ساعت ها درباره یک موضوع بحث می کنند و به هیچ صراطی هم مستقیم نیستند.
در این حالت برای بچه دلیل منطقی نیارید و سعی نکنید قانعش کنید، چون اصلا به دنبال استدلال نیست. فقط می خواد شما رو تو بازی جر و بحث گیر بندازه و از این طریق توجه شما رو به خودش معطوف کنه. آخرش هم معمولا با دعوا و عصبانیت تموم می شه.
پس مواظب باشید توی تله نیفتید...
در گذشته مسافت زیادی را برای سوار شدن به وسایل نقلیۀ عمومی پیاده طی میکردیم، الان برای پارک کردن وسیلۀ شخصی خود چه اندازه وسواس داریم؟ وسیلۀ ما حتماً در نزدیکترین مسافت تا محل مورد نظرمان باید پارک شود.
گاهی چند متر نزدیکتر را هم غنیمت دانسته و حاضریم زمان زیادی را برای پیدا کردن جای پارک نزدیکتر صرف کنیم؛ اما این چند متر را پیاده نرویم.
انسان مدرن حتی حال پیاده شدن و باز کردن در حیاط را ندارد. از داخل ماشین بدون آنکه پیاده شود با یک دگمه در خانه را باز میکند.
ـ در گذشته فاصلۀ میان ما و تلویزیون مسافت قابل توجهی به حساب نمیآمد؛ به همین دلیل هم کم و زیاد کردن و تعویض شبکۀ تلویزیون برای ما کار سختی نبود. آیا تا به حال به این مسئله فکر کردهاید امروز اگر کنترل تلویزیون در دسترسمان نباشد، چه اندازه بلند شدن و به سمت تلویزیون رفتن برای ما سخت است؟
یکی از دلایل اصلی بیحوصلگی همین رکود در زندگی مدرن است.
(📚کتاب منِ دیگرِما)
برای کودک اسم نگذارید...
کودکتان را با واژههایی مثل «کدو» یا «لاکپشت» صدا میکنید و ایرادهای او را با نسبت دادنش به یک موجود زنده به رخش میکشید؟!
گذاشتن اسم بهدليل تحقیر یا نسبت دادن یک ویژگی ناپسند روی کودک، میتواند اثرات مخربی در شخصیت و رفتار کودک بگذارد. درست است که برخی از کارشناسان هم توصیه میکنند در یک رابطه صمیمی، یک اسم لطیف و عاشقانه را برای کودک انتخاب کنید و هر ازگاهی با آن واژه صدایش کنید اما اسمهای تحقیر کننده هرگز در این گروه جا نمیگیرد.
والدینی که خشونت کلامی را در رفتارشان بروز میدهند به جای انتقاد از کار کودک ویژگیهای او را به شکلی تحقیر کننده بیان میکنند و مثل یک برچسب آن را روی کودک میچسبانند.
مهم نیست که این واژهها با آرامش و خنده به زبان بيايد یا با یک لحن تند. این صفتها در هر شرایطی که ادا شوند، به ارتباط شما آسیب میرسانند.
اگر میخواهید دست از این خشونت بردارید در مورد ویژگیهای منفی کودکتان با او صحبت کنید و بهجای اسمگذاری روی او، با هم برای محو کردن این ویژگیها تلاش کنید.
چنانچه کودکی مورد بی توجهی قرار گیرد سعی می کند از طریق منفی کاری و لجبازی توجه دیگران را به خود جلب کند.
مثلا جلوی تلویزیون می ایستد، هنگام صحبت کردن دیگران داد و بیداد می کند و موقع غذا خوردن از سر سفره بلند می شود.
والدین هنگام مشاهده ی چنین رفتارهایی با بحث های طولانی، خواهش و یا حتی تنبیه به رفتار منفی کودک توجه می کنند و بدین ترتیب به تدریج کودک می آموزد که برای کسب توجه دست به این رفتارها بزند.
کودک وقتی مانعی دربرابر خواسته هایش می بیند خشمگین می شود.
کمک کنید خشم کودکتان خالی شود
بالشت بدید بهش مشت بزنه
کاغذ بدید پاره پوره کنه
پاهاشو بکوبه زمین
حتی خودشم زد بزنه (البته آسیب نبیند)
ولی اجازه ندهید شمارو بزنه
خشمش که خالی شد خوب میشه ولی اگر تسلیم خشمش شدید یاد میگیرد تمام خواسته هایش را با خشم بگیرد حتی درآینده باهمسرش به مشکل می خورد.
وقتی کودک به سنّ رشد میرسد، باید با فاصله گرفتن از تخیّلات کودکانه، با واقعیتها اُنس بیشتری بگیرد؛ امّا کودکی که با بازی های رایانه ای گرفتار سلطان مقتدری به نام خیال شده، نمیتواند به این راحتی از بند خیال رها شود و به وسیلۀ تفکّر با عالم واقعیت، اُنس بگیرد.
باید توجّه داشته باشید آثاری که با تقویت خیال به دنبالش هستید، با تقویت عقل به دست می آید. امام صادق علیه السلام فرمود: ستون انسانیت، عقل است. از عقل، زیرکی، فهم، حفظ و دانش بر میخیزد. با عقل، انسان به کمال میرسد. عقل، راهنمای انسان، بینایی بخش و کلید کارهای اوست.
نقش بازی های رایانه ای در تربیت فرزند
#مادرانه
روانشناسان اثر شش« میم »را درتربیت کودک موثر میدانند:
1:تو محبوبی
2:تو محترمی
3:تو میتوانی
4:تو مهمی
5:تو مفیدی
6:تو میفهمی
«میم هفتم»که موفقیت است،خودبخود خواهدآمد