eitaa logo
فرزند پروری ۷ الی ۱۲ سالگی (زمانی)
630 دنبال‌کننده
1هزار عکس
242 ویدیو
2 فایل
ارتباط با مشاور @zamanimoshaver99
مشاهده در ایتا
دانلود
وظیفه شما تربیت کودک نخبه نیست! امروزه بسیاری از والدین تمام تلاش خود را می‌کنند تا کودکشان نخبه و به اصطلاح موفق شود. غافل از این که وظیفه والدین تربیت کودک نخبه نیست بلکه تربیت کودک شاد و راضی است. کودکی که توان حل مشکلات روزمره را داشته باشد، توان ارتباط موثر با همسالان را داشته باشد، از همان چیزی که دارد لذت ببرد و به دیگران حسادت نکند، موفق‌ترین کودک است. مراقب ایجاد رقابت های ناسالم باشید...
⭕️رابطه والدین با فرزند نباید قطع شود تو باید حامی و تکیه گاه پسرت باشی تا درمواقع ضروری به تو پناه بیاورد بخاطر درس و مشق فرزندت باهاش وارد جنگ نشو، حفظ رابطه خوب تو با بچت مهمتره انقدر رابطه خوبی با فرزندتون داشته باشید که تمام اتفاقات و رازهای خودشو به شما بگه 🌿🌷
🔸رفتار زناشویی زن و شوهر بازتاب جو خانواده پدری آنهاست. جو خانواده روابط اعضای خانواده را نشان می‌دهد و اینکه والدینِ زن و شوهر چه معیارها و اصولی را در مورد روابط بین فردی به فرزندانشان آموخته‌اند. برای مثال علاقمندی آنها به موسیقی یا کتابخوانی ناشی از ارزش‌های حاکم بر خانواده است که در عادت‌های فرزندان اثر می‌گذارد. 🔸داشتن معیارهای سفت و سرسختانه اثر متفاوتی بر بچه‌ها می‌گذارد: بچه‌های سر‌به‌راه این معیارها می‌پذیرند و تسلیم می‌شوند اما بچه‌های سرکش آن‌ها را نمی‌پذیرند و دایم طغیان می‌کنند. کدام جو خانوادگی برای آینده زناشویی پسران و دختران رقابت و روابط ناخوشایند را به ارمغان می‌آورد؟ ▫️جو استبدادی که بر اطاعت بی دلیل تاکید دارد، هم‌سرانی خیلی مطیع، ریاکار یا بسیار گستاخ به بار می آورد ▫️جو طردکننده که در آن شخصیت کودک را از عمل جدا نمی‌کنند، هم‌سرانی بااعتماد به نفس پایین و بی‌مهارت تولید می‌کند. ▫️جو مراقبت افراطی که مسئولیت‌پذیری را از کودک می‌گیرد، هم‌سرانی وابسته، بی‌کفایت و بسیار محتاط به بار می‌آورد. ▫️هم‌سرانی که در جو یک‌بام‌و دو هوا بزرگ‌شده‌اند، نمی‌دانند از هم‌سر خویش چه انتظاری دارند، رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی دارند و قدرت حل تعارض را ندارند. 🔹👌جو خانوادگی حمایت‌کننده و رشددهنده نقطه مقابل جوهای بالاست. پدر و مادر با فرزندان همواره گفت‌وگو دارند به آنها در انجام کارها دلگرمی می‌دهند و مرتب بر ابعاد مثبت و کارهای مفید آنها تمرکز دارند. چنین خانواده‌ای انعطاف‌پذیر است در مورد رفتار مقبول و نامقبول کوته‌بین نیست، انتظارات از فرزندان روشن و منطقی است، فرزندان به راحتی در مورد تمامی مسائل احساسات، افکار و مقاصدشان را ابراز می‌کنند. مسئولیت‌پذیری از طریق فرصت‌دادن به فرزند تشویق و نهادینه می‌شود. فرزندان چنین خانواده‌هایی در آینده هم‌سرانی توافق‌پذیر، گرم، خلاق و وفادار هستند.
چرا فرزندم در مهمانی ها غیر قابل کنترل می شود؟ اگر والدین در خانه رفتار‌های سختگیرانه ‌ای داشته باشند و به کودک‌ شان اجازه حرکت و کودکی کردن ندهند، احتمالا فرزندشان در حضور دیگران به راه‌ های مخربی برای جلب توجه متوسل می‌شود. جیغ زدن، تخریب کردن، رفتارهایی که حتی برای خود والدین هم عجیب هستند، همه از کودکانی سر می‌زنند که به خاطر سختگیری‌های والدین‌ شان، در خانه محدود هستند و در حضور دیگران، می‌خواهند همه محدودیت‌ ها را از بین ببرند و رفتار والدین‌ شان را تلافی کنند. کار از کجا خراب شده؟ اول باید مشخص شود که چرا کودک این کار را انجام می ‌دهد. والدین باید از خود بپرسند چرا بچه این کارها را می‌ کند؟ آیا او را به زور آورده‌اند و فرزندشان با حضور در این جمع مضطرب می ‌شود؟ آیا رابطه خوبی با اهالی آن مهمانی ندارند؟ آیا قبل از مهمانی، با او دعوا و کج خلقی شده است؟ در این صورت احتمالا او با نشان دادن این واکنش‌ های عصبی، به دنبال تلافی است. چند ساعت آزادی شاید در روزهایی که کودک با والدینش تنهاست، به دلیل اینکه می‌ داند هر کسی مشغول کار خودش است، با خود بازی می ‌کند و رفتار مخربی را نشان نمی ‌دهد. اما زمانی که مهمان می ‌آید یا او با خانواده ‌اش به جمعی غریبه وارد می ‌شود، در حضور دیگران مقررات را رعایت نمی ‌کند، چرا که می ‌داند والدین هم در حضور دیگران با او برخورد همیشگی را نمی ‌کنند. او این شرایط را به عنوان فرصتی برای استقلال و نشان دادن اینکه من هم می ‌توانم کاری بکنم، تلقی می ‌کند. فضای مهمانی، برای او فضای لجبازی است. معمولا این بچه ‌ها یاد گرفته ‌اند که پدر و مادر در حضور دیگران واکنش‌ های همیشگی را نشان نمی دهند. چنین کودکی تنها به دنبال جلب نگاه والدین است. برای او مهم نیست که این نگاه همراه با خشم باشد یا مهربانی. او حتی به جلب توجه منفی هم راضی است و از این‌که آدم ‌ها، حتی برای نصیحت یا دعوا کردن سراغش می ‌آیند و با او حرف می ‌زنند، لذت می‌ برد. هم جدی، هم مهربان بعد از ریشه ‌یابی مشکل و برطرف کردن دلیل اصلی، والدین باید برای اصلاح این عادت که در کودک ریشه دوانده، تلاش کنند. آنها باید دایره ‌ای از رفتار قاطعانه و مهربان را در نظر بگیرند و بر اساس آن عمل کنند. در این شرایط نه باید به کودک باج داد و نه باید با سختگیری بیش از حد، این تصور را در او ایجاد کرد که دیگر کسی دوستش ندارد. یادتان نرود که تحقیر کودک به خاطر اشتباهاتش، عزت نفس او را پایین می ‌آورد و به شکلی اغراق شده، این احساس را در او ایجاد می ‌کند که دیگر جایی در دل دیگران ندارد. اگر بچه‌ ها گمان کنند به عنوان «بچه بد» دیده می ‌شوند، انگیزه ‌شان را برای «بچه خوب» بودن از دست می ‌دهند. دوست کودکتان باشید والدین نباید آنقدر خشن باشند که بچه بترسد و مشکلش را بیان نکند. بچه ‌هایی که از والدین خجالت می ‌کشند، قدرت ابراز وجود در مقابل آنها را ندارند و بنابراین در موقعیتی که آدم ‌های دیگر هستند، رفتار دیگری را نشان می ‌دهند. اگر پدر و مادرها در برقراری ارتباط با فرزند‌شان موفق باشند، به چنین مشکلاتی برنخواهند خورد. چراکه بچه‌ ها از مرجع قدرتشان حساب می ‌برند و اگر آن مرجع بتواند رفتار درست را نشان بدهد، می ‌تواند همیشه شاهد رفتارهای درست فرزندش باشد.
متحد بودن پدر و مادر، یکی از مهم‌ترین مسایلی است که باید توسط والدین رعایت شود. ممکن است شما روش‌های مختلفی برای تربیت و تنبیه کردن فرزندتان داشته باشید، اما وقت بگذارید و در مورد آن‌ها با یکدیگر صحبت کنید، ولی هیچگاه در مقابل فرزندتان، تلاش دیگری را کمرنگ جلوه ندهید و موقعیت همدیگر را تخطئه نکنید. به‌عنوان مثال، اگر مقابل خواسته‌های بچه‌ها یکی از والدین، شرط بیرون رفتن را انجام تکلیفی قرار داده "مرتب کردن اتاقش" ، شما هم پیرو این شرط باشید و از روی دل‌سوزی، اصراری برای بیرون بردن "فرزندتان را که اتاقش را هنوز مرتب نکرده" نداشته باشید. 🌻اللّٰھـُم ؏جِّل لِوَلیڪَ الفَرَجْـ🌻
✅ استادی تعریف میکرد که یک نوجوان ۱۴ ساله رو از یکی از شهرستان‌ها به تهران اعزام کردند تا اساتید دانشگاه تهران در مورد ادامه تحصیلش نظر بدن. تمام فرمول‌های پیشرفته ریاضی و هندسه رو بلد بود، و قدرت محاسباتی عجیبی داشت. این نوجوان یک ساعت و نیم تست شد و قرار شد که جهت ادامه تحصیل با حمایت تعدادی از اساتید، به کانادا اعزام بشه. بعد از جلسه به استاد گفتند: چرا شما نظر ندادید؟ گفت: ایشون، نمی‌تونه ادامه تحصیل بده! همه تعجب كردند و دلیل رو پرسیدند. ⚠️ استاد گفت: در طول چند ساعتی که اینجا بود، حتی یکبار هم نخندید. فقط فرمول حل کرد! این بچه زندگی نکرده، فقط فرمول یاد گرفته. این نوجوان برای ادامه تحصیل به کانادا اعزام شد و ٣ سال بعد نامه‌ای دریافت کردند که به زندگی خودش پایان داده. با خوندن متن بالا، یاد این جمله ساده افتادم که به اندازه یک کتاب مفهوم داره: موفقیت در زندگی، با حذف انگیزه‌های شادی، بدترین نوع شکست است …
بچه داري زماني سخت ميشود كه ما دانش و توانايي لازم براي پرورش فرزندمان رانداريم ميخواهيم بي نقص واشتباه باشيم و نميدانيم اشتباه كردن قسمتي از انسان بودن است آنقدر سخت ميگيريم كه هیچ لذتي نمیبریم .
نمی تونی تا ابد کنار فرزندت باشی، پس او را برای ایستادن روی پای خودش آماده کن، می تونی ازش قهرمان بسازی یا یک فرد ناتوان... انتخاب با خودته!
─═इई 🍃🌸🍃ईइ═─ 🙋‍♀🙋 🔺راهکارهای برای کاهش کودک ۱-تکرار بیش ازحدتوصیه، کودک را لجباز می کند. ۲- بجای توصیه‌های دستوری از توصیه‌های خبری استفاده کنید. ۳-خواسته‌های موجه کودک را پاسخ دهید. ۴- به کودکانتان توجه بیشتری داشته باشید. ۵- سرزنش کردن بیش ازحدکودک، او را لجبازتر می‌کند ۶- به فرزندانتان حق انتخاب دهید.
یکی از ظلم های بزرگی که به کودکان امروزی از طرف والدین بخصوص مادران می شود حساسیت و وسواس در تمیزی است چه تمیزی خانه چه تمیز بودن خود فرزندان حق کودک است که بتواند کثیف کاری کند 🌼