پاسخ 3⃣6⃣5⃣ #عقد_موقت #نامزدی با سلام خدمت شما با توجه به آنچه از ایشان و روندی که داشتید وصف کردید به چند نکته توجه کنید ‼️ 👈اینکه با تمام این اوصاف، تصمیم خودتان چیست و آیا همچنان می خواهید که طبق هر آنچه ایشان تصمیم می گیرد پیش روید ❓ 👈 به دلیل عدم ثبات در رفتار و برخوردهایی دور از انتظار شما، پیشنهاد میکنم حتما با مشاوری مجرب پیش بروید، قبل از هر تصمیم در مورد ادامه زندگیتان.💯 👈اینکه هر لحظه تصمیمی دارند و شما را درمانده کردند🤦‍♀ باید با دقت نظر بررسی تخصصی شود ،ممکن است دچار ❌اختلال شخصیتی باشند و یا عوامل مختلفی که در این مقال نمی گنجد و حتما باید مشاوره حضوری صورت گیرد.💯 👈اگر برای خود و آینده تان ارزش قائلید بی تدبیر و با اینهمه تردید پیش نروید .✅✅ موفق باشید . #سرکار_خانم_حسن_پور 👇 https://eitaa.com/moshaveronlin

پاسخ 6⃣6⃣5⃣ با سلام و عرض ادب و احترام تامل و تدبر بجا و خوبی دارید و قابل تحسین است . اینکه در دینمان داریم یک لحظه تفکر ارزشمند تر از هفتاد سال عبادت هست در اینجا هم صادق می باشد. اگر شما سالها کار کنید و بدون پوچی برای نفع دنیایی تلاش کنید به حد این تامل و درنگی که کردید ارزشمند نیست و شما را تحسین می کنم. و اما حیطه ای که مطرح کردید "چگونگی کسب منفعت و هدف اخروی در هنر و هنرورزی". اصل مطلب این است که هدف از حیات طیبه صرفا زهد و ریاضت نیست و میتوان منافع دنیوی و اخروی را با هم لحاظ کرد و در راستای هر دو گام برداشت. زبان مخاطب عصر کنونی با دنیایی مدرنیته برای انتقال مفاهیم ارزشمند چون ایثار ، شهادت ، تقوا ، اتحاد ، دینداری و حتی امام شناسی .....که همه هدفی ارزشمند و اخروی هستند با هنر موثر است و اینکه در هنر نمیشه هدفی اخروی داشت فکر درستی نیست. اصلا حیات دنیوی و چرخش روزگار برای رشد بوده و رسیدن به جایگاه اخروی و رشد هم با سکون و توقف محقق نمی شود. حرکت نیاز به اراده و انگیزش دارد و اراده و انگیزه ،عمل رو بوجود می اورد. وقتی غذا خوردن مومن می تونه عبادت باشه چطور حرکت و تلاش با نیت کمال و سعادت، اخروی نباشه؟ باید هنر و انتخاباتتان را با نیات خیر هم راستا کنید. حیطه و دایره وسیعی دارد و به انتخاب فرد بستگی دارد . مثال معروف استفاده مناسب از ابزار هست. مثل اسلحه : هم می تواند در دست یک داعشی باشد و هم می تواند در دست یک مدافع حرم. خودِ پول هم می تواند صرفا دنیوی باشد و هم ابزاری برای منافع اخروی و کمک و انفاق و .... هنر هم یک ابزار پر کاربرد در قرن حاضر هست . ان هم با این گستردگی ارتباطی و خروج از مرزهای جغرافیایی. هنر می تواند بهترین راه انتقال درستی ها باشد و می تواند هم اشاعه گر نادرستی ها باشد.مهم انتخاب شماست. بد ترین انتخاب یاس و نا امیدی و پوچی هست. مراقب کید شبطان باشید . اگر باز هم اینجور افکار باعث درگیری ذهنی شما می شود و مدتی باعث رکود و بی انگیزه شدنتان هست بهتر است با مشاوری مجرب پیش بروید و برای کسب حال خوب اقدام کنید. نیت کنید وجودتون باعث خیر و برکت باشه برای خودتون ،خانوادتون، محیط زندگیتون ..... و خوب باشید و از خداوند توفیق خدمت بگیرید. موفق باشید . #سرکار_خانم_حسن_پور ☘ @moshaveronlin

پاسخ 7⃣6⃣5⃣ سلام علیکم بر شما خواهر مهربان این رفتارهایی که حالت وسواس گونه گرفته است باید مورد بررسی قرار گیرد و منشاء آن واکاوی شود. *آیا الگوی رفتاری این چنینی در بستگان و نزدیکانش دارد؟ *آیا مورد سرزنش و تذکر زیاد واقع میشود؟ کلا و در امورات دیگه؟ *آیا مربی و شخصی که برایش اهمیت دارد در مورد آداب نماز خواندن و امورات دینی سختگیری زیاد داشته و این رفتارهای منشاء ترس و هراس دارند یا محبت و عشق؟ *از لحاظ مزاج و طبع هم باید بررسی شود چرا که از نشانه های غلبه ی سودا بروز رفتارهای وسواس گونه است که باید به تعادل در مزاج برسد. و در کل باید قبل از شدت پیدا کردن این رفتارها در نماز و امور عبادی و همین طور گسترش رفتارهای وسواس گونه به امورات جاری زندگی با متخصص روان شناس بصورت حضوری پیش بروید. نکته مهم بینش خود ایشان به غیر معمول بودن این تکرارها و وسواس گونه بودنش هست تا اراده کند برای رها کردن. اگر خواست مثلا وضو را تکرار کند با زبان مهربانانه آب را ببندید و بگویید درست است بریم برای نماز. مدتی با هم امور عبادی را انجام دهید و این آرامش خاطر را بدهید که با یک مرتبه انجام هر عمل هم که با حضور قلب است ،ان عمل قبول و درست است. گاهی شیطان با مکر و حیله عابد را مشغول ظواهر می کند تا از حضور قلب در عبادت غافل شود و فرد در امور عبادی باید به این امر دقت کند که مشغول ظواهر نگردد برای همین در احکام حکم کثیر الشک بی اعتنائی به شک است. اول او را درک کنید و بعد از علت یابی ریشه ی رفتارش ،علت زدایی کنید و در کنار آن با زبانی گرم و با محبت، درستی را یادش دهید . اگر با متخصص پیش بروید مفید تر می باشد. یا حق 🔺 #سرکار_خانم_حسن_پور 🔻 @moshaveronlin

پاسخ 3⃣7⃣5⃣ با سلام با توجه به شرایطی که بیان فرمودید در درجه اول حتما باید با خود بیاندیشید که چه به صلاح زندگی و خودتان می باشد؟ آیا ادامه دادن این روند باعث بهبودی شرایط میشود و یا اوضاع را بدتر خواهد کرد.؟ پس اگر می دانید بدتر میشود که قابل پیش بینی هست باید تحمل تخریب گر را کنار گذاشته و با مشاوره حضوری و تخصصی برای آینده درست و انسان ساز اقدام کنید. نعمت حیات ارزشمند است و باید قدر لحظه لحظه آنرا دانست. اگر صبر شما صبری پخته و رو به رشد بود ،برای من ارزشمند بود و راهنمایی دیگری میکردم. ولی با این شرایط و گفتن چند نکته مشکل حل نخواهد شد و باید دقیق بررسی شود و در پی آن مهارتهایی را جهت ابراز وجود و ارتباط درست با همسر و برقراری مرزهایی در خانواده تان و . . . بیاموزید و با روشن شدن علل خیلی مسائل کمک درست و دقیقی دریافت کنید . شما بعنوان بانوی آن منزل، می توانید با کسب مهارتهایی قلمرو زندگی خود را مدیریت کنید و با محبت و مهر بگذرانید و در سختی ها ،بجای صبری منفعلانه صبری سازنده را پیش بگیرید و سکان زندگیتان را خود بدست بگیرید. موفق و موید باشید . #سرکار_خانم_حسن_پور 🔺🔻 https://eitaa.com/moshaveronlin

پاسخ 7⃣7⃣5⃣ با سلام و درود و رحمت قبل از بیان هر نکته ای باید خدمتتون تبریک بگم برای انتخاب و اراده ای که کردید با توجه به شرایطی که شرح دادید. اینکه در سن ۱۵ سالگی به لطف خداوند مسیری را انتخاب کردید که باعث رشد و بالندگی دنیوی و اخروی هست بسیار جای تحسین دارد.و همین انتخاب نشان دهنده قدرت و عزم بالا برای انجام کارهای بزرگ هست. نیاز به درک متقابل، احترام متقابل و نیاز به دریافت نقشهای حمایتی والدین بدون در نظر گرفتن تفاوت عقیده ای و فکریتون انتظار طبیعی است و متاثر شدن شما در این زمینه بجاست. اما همان طور که در هر لحظه از زندگی ناگزیر به انتخاب هستید در این مورد هم بین دو روند فکری باید انتخاب کنید . ۱. به دلیل درک نشدن توسط خانواده و احساس خلاء عاطفی و خیلی رنجشهای دیگری که با این تفاوت نگاهتان با خانواده در درون احساس می کنید ، دچار دغدغه ذهنی شوید و مدام خودگویی کنید چرا کسی من را درک نمی کند.؟ چرا اینها درستی این مسیر را درک نمیکنند؟ چقدر بد است در خانواده خود تنها بودن؟ چرا به من اهمیت نمی دهند؟ و الی آخر که متاسفانه تمامی هم ندارد . (نتیجه این خودگویی منفی چیست؟) افسردگی، شک و تردید، خستگی روحی، فاصله از خانواده، تنهایی و .....که هر کدام پیامدهای منفی بسیاری دارد. روند فکری دوم الحمدلله که من به عنایت خداوند توانستم مسیر فکری و اعتقادی خودم را آنهم در این زمانه پیدا کنم . این مسیر سختی دارد ولی خداوند وعده داده و وعده های خداوند حق است که همراه صبر و استقامت ،آسانی و ظفر هست و کم نبودند، جوانانی از صدر اسلام تا بحال که حتی در خانواده های کفر و عناد، ارادت خودشان را به حق و ائمه نشان دادند و راهنمایی ائمه به آنها، مهربانی با خانواده و دعا برای اصلاحشان و احسان و اطاعت پدر و مادر بوده مگر خلاف امر خداوند امر کنند. الحمدلله که در این زمانه ی پر از امکانات، زندگی می کنم که رفع نیازهایم به راحتی با یک سفارش مجازی محقق می شود. و هزاران نعمتی که قابل شکرگزاری است و همین نگاه باعث نشاط و ارامشتان میشود و می توانید برای بهبود شرایط با فکری باز راهکارهای مختلفی پیدا کنید. به اختلافهای بینتان دقیق نشوید ،وجوه اشتراکی را بیابید و با بستری مهربانانه الگوی عملی باشید نه با زبان موعظه و نصیحت . حتما در کنار پرداختن به امور دینی از ورزش و کارهای هنری و بازی های گروهی غافل نشید و چه بهتر که بدون لحاظ تفاوتهای اعتقادی این امور را با خانواده و دسته جمعی انجام بدهید. چاره ی کار انتخاب درست بین این دو روند فکری با توجه به نتیجه ای که دارد هست.و شما نشان دادید قدرت انتخاب درست را دارید. بپذیرید این تفاوت ها را و برای کمتر شدن این فاصله خیلی عجله نداشته باشید. موفق و موید باشید . #سرکار_خانم_حسن_پور 🔺🔻 https://eitaa.com/moshaveronlin

پاسخ 1⃣8⃣5⃣ سلام و درود و رحمت اینکه شما قبل از ازدواج با بررسی که از جانب خودتان انجام دادید و تصمیم گرفتید به دلیل بی ضرر بودن در بارداری و ... این مسئله را مطرح نکنید ،توجیه یی هست یک طرفه . در ازدواج پیرامون بیماریها و مشکلاتی که مربوط به خود دختر و پسر هست باید حتما مطرح بشود تا بعد ها متهم به کتمان کاری و پنهان کاری نگردند. مخصوصا اگر طرف مقابل این مسئله برایش مهم باشد . با توجه به طرح مسئله بعد از ازدواجتان و بازخوردی که همسرتان نشان دادن ،آنچه در توضیحاتتان دیده می شود عدم پذیرش حقیقی اشتباهی هست که کردید و انتظار هضم و درک از طرف همسرتان را دارید. اینکه همسرتان رفته رفته به جدایی فکر میکنن به دلیل نحوه برخورد شما با قصوری هست که مرتکب شدید. و در مقابل دلیل می آورید و در پی توجیه کردن خطایتان هستید. بپذیرید در آن دوره تصمیم اشتباه گرفتید و مخفی کردن این موضوع از ایشان اشتباه بوده. این پذیرش و اقرار باعث میشه همسرتان آرام تر بشه. و حالا هردو طرف به دید یک مشکل و مسئله به قضیه نگاه کنید که چه راه حل هایی برای بهبودی روند دارید. این بی اعتمادی ایجاد شده باید با صبر و مهارت شما در گفتگو و رفتار صحیح، نه متوقعانه، و نگاه واقع بینانه و بدور از احساس و هیجان همسرتان به اعتمادی مجدد مبدل گردد. درسته عذر خواهی کردید ولی باید این عذر خواهی را قلبا قبول داشته باشید و به او فرصت کسب اعتماد مجدد مبدل گردد. بگو ،مگو و بی ثباتی در پذیرش خطا و حرمت شکنیهای دو طرفه بیشتر از مخفی کردن یک مسئله به ارتباطتان آسیب می زند. حتما بصورت حضوری با همسرتان به مشاوری مجرب رجوع کرده و گام به گام پیش بروید. موفق باشید. #سرکار_خانم_حسن_پور @moshaveronlin

پاسخ 2⃣8⃣5⃣ با سلام و درود با توجه به سن ایشان و شدت پرخاش چند نکته اهمیت دارد؛ ۱. دقت کنید که از جهت کیفیت و کمیت پرخاشگری در روز چند مرتبه تکرار شده ، تحت چه موضوعاتی و تا چه میزان از صفر تا ۱۰ مثلا شدت دارد.؟ ۲. سن نوجوانی ،سن آشفتگی و ناپایداری هیجانات و عواطف می باشد اما مجوزی برای پرخاشگری و عدم رعایت حرمتها نیست. باید بررسی کرد که سبک برخورد شما در سیر تربیتی فرزندتان چگونه بوده است. اگر مستبدانه و یا آسانگیر بودید انتظار پرخاشگری بالا در این سن می رود . ۳. بهتر است قبل از رسیدن به نقطه جوش ، فضا را مدیریت کنید ،خواسته هایش را بررسی کنید چنانکه لزومی به مخالفت واقعی نیست ،زمینه رسیدن به خواسته اش را فراهم کنید ولی اگر خواسته اش در تضاد با ارزشهای خانواده است قاطعانه و با هماهنگی بین پدر و مادر و توضیح با زبانی همدلانه که متوجه درک شدن بکند،پاسخ منفی را بدهید.بدون صوت بلند و لجبازی و پرخاش و فقط قاطعانه با صبر و صمیمیت که متوجه خیر خواهی شما بشود. اگر او پرخاش کرد از موضع خود کوتاه نیایید. ۴. پدر خانواده سعی کند با پسر ارتباطی دوستانه برقرار کند و بعد از گپ و گفتهای مثبت پدر و پسری (توجه به نکات مثبت پسرتان )،از احساس و نگرانی خود در رابطه با رفتار نادرست در حین عصبانیت او صحبت کند و توضیح دهد رفتار درست چگونه باشد تا ارتباط بهتری بین اعضای خانواده برقرار شود. ۵. پر خاشگری گاهی نشان دهنده نیازها و خواسته های سرکوب شده هست که توان بیان آن با زبان ساده و مطالبه آن نیست.سعی کنید دوستانه متوجه درک حقیقت امر بشوید. ولی اگر شدت پرخاش بالا بود و تغییری در رفتارش حاصل نشد بصورت حضوری با مشاوری مجرب مطرح کنید . موفق باشید . #سرکار_خانم_حسن_پور 🔻🔺 @moshaveronlin

پاسخ 3⃣8⃣5⃣ سلام و درود بر شما مادر عزیز اینکه می فرمایید در سنی کمتر از سه سال این عکس العمل را داشته اند دقیق چه زمانی بوده ؟ ایا قدرت رساندن منظورشان را داشته اند؟ به هر حال این رفتار باید اصلاح بشود و این اصلاح رفتار نیاز به صبر و بردباری و دقت نظر دارد. به نظر می رسه که کودک شما در این لحظات توجه بیشتری را از شما دریافت میکند .و این دریافت توجه یعنی تشویقی بر ادامه این الگوی رفتاری و تکرار و تکرار ،که تکرار هر رفتاری کم کم بصورت عادت در می آید . برای اصلاح این رفتار باید دو زمان را مد نظر داشته باشید، زمانی که کودک شما در شرایط نرمال هست و مشغول بازی و هیچ رفتار ناخوشایندی ندارد ، در این زمان به او توجه کنید و او را مورد محبت قرار دهید و به آغوش بگیرید و و در حین این توجه با جملاتی به او بفهمانید که دوستش دارید .هم کلامی و هم غیر کلامی مورد محبت واقع شود . زمان دوم ؛ زمانی که خودش دچار زخم یا آسیبی میشود ، نحوه مواجهه درست در این شرایط را با عملکرد مناسب به او آموزش دهید . مثلا همدلی کنید . با کلام خودتان ابراز کنید که مثلا ؛ درد داره ،درسته؟ بخاطر دردش گریه می کنی؟ بیا کمکت کنم تا خوب بشه. اگر زخم را ببندیم خوب میشه مگه نه. و ببوسیدش. تکرار این رفتار آموزش درست برای مواجهه با این موارد میباشد..(حتی می توانید این صحنه سازی را بین پدر و خودتان اجرا کنید و او نظاره گر باشد .ترجیحا غیر مستقیم ) روش دیگر بازی درمانی است ، در شرایط فراغت خودتان و کودکتان بصورت نمایشی همین ماجراها را بازی کنید و با جابجایی نقشها نحوه رفتار درست را آموزش دهید.یکبار شما انجام دهید ،یکبار او و وقتی نقشش را درست انجام داد تشویقش کنید. سعادتمند باشید #سرکار_خانم_حسن_پور 🔻🔺 https://eitaa.com/moshaveronlin

پرسش 4⃣8⃣5⃣ با سلام و درود اینکه در این سن احساس ایمنی نمی کند و اضطراب جدایی دارد و این رفتاری که نشان می دهد ،باید بررسی شود که از کجا نشات گرفته. ممکن است ناشی از دوران تولد تا یک و نیم سالگی که کودک نیاز به مراقبت و فضای ایمن هست و فقط در تعامل با یک نفر و از همه مهم تر با بودن مادر بدست می آید این تکامل را کسب نکرده باشد. و تکمیل کننده این احساس تا سن سه سالگی است .یعنی فرزند در شرایطی که به بودن مادر احتیاج داشته ،او را نداشته.که طبق روانشناسی مادر تا سن ۳ سالگی باید بطور مستقیم و ساده در دسترس کودک باشد تا این ایمنی در سنین بالا تامین باشد. در شرایط حاضر با دو راهکار اولیه ،یکی با کمک بازیهایی در منزل و دوم با گذاشتن قوانینی که در صورت عدم رعایت آن جریمه هایی مقرر میشود که متناسب با سن کودک باشد میتوان به او کمک کرد . بازی قایم باشک و کم کم افزودن به تایم پیدا نشدن شما . تا حدی که اضطراب را افزایش ندهد .و بعد از پیدا کردنتان با کلام به او برسانید که همیشه کنارش هستید حتی اگر دیده نشید . راهکار دوم قانون در اتاق ماندن و تنها بازی کردن .یا کم کم خانه اقوام بودن برای کسب استقلال . در مراحل اولیه تایمی کم .و کم کم به زمان بیافزایید. باید صبور بود و مراقب بود در این مسیر بر اضطراب و ترس کودک نیافزایید. بطور غیر مستقیم آموزش صورت گیرد . تکرار نکنید چرا می ترسی .برو تو هم مثل بقیه . داد نزنید . درکش کنید و با صبر کمکش کنید تا احساس دلبستگی ایمن پیدا کند. هیچ وقت از جملاتی که تهدید کننده باشد مثلا گوش ندی می روم و .... مادرت نمی شوم و ... استفاده نکنید. سعی کنید ماءمن امنی برای کودک باشید. از قبل جربمه را به او بگویید و تایید جریمه را بگیرید .مثلا اگر ده دقیقه تنها در اتاق نماندی و بیرون آمدی فلان کارتون مورد علاقه را نمی توانی ببینی و اگر ماند تشویقش کنید .که اگر ماندی به مدت مثلا ده دقیقه با تو همبازی می شوم.و امثال این موارد. کم کم این تشویق و تنبیه را به فضای ماندن در کلاس بکشانید . و بعد از مدتی دیگر عادت میشود و تنبیه و تشویق رفته رفته کمتر و و بعد که عادت شد نیازی نیست. اگر قدرت بیان احساسش را دارد از او در گفتگوی صمیمانه بپرسید چی باعث می شه نخواد شما ترکش کنید؟ به چی فکر میکنه .؟و با دانستن احساسش می تونید در رفع خطای ذهنی کمکش کنید . موفق باشید و سعادتمند. 🔺 #سرکار_خانم_حسن_پور 🔻 https://eitaa.com/moshaveronlin

پاسخ 5️⃣8️⃣5️⃣ سلام و عرض ادب نگرانی شما و احساس نیاز به حمایت از نوه عزیزتان را در این شرایط که ذکر کردید درک میکنم. اما توجه به چند نکته لازم هست ؛ * اینکه نوه شما با سن بیشتر قدرت ایستادگی در برخورد با کودکی پایین تر از سن خودش را ندارد نشانگر ضعف در ابراز وجود و کسب استقلال لازم در مواجهه با همسن و سالهای خودش می باشد. و این روند که توان بیان احساس خود و برخورد متناسب با آن را ندارد بصورت خشم درونی محبوس شده و آزارش میدهد. * عروستان باید مهارت رفتار جرات ورزی در مقابل رفتارهای ناصحیح دیگران را بیاموزد تا بتواند برخورد درست را به فرزندش بیاموزد. * رفتارهای آزار دهنده ای که فرزندتان را اذیت میکن باید دقیق شناسایی شود گاهی ،سوءبرداشت و یا اختلاف در سبک بازی کودکان ،دلخوری ایجاد میکند * بازی بیان احساس درست را با فرزندش انجام دهد تا برون ریزی احساسی درست توسط فرزندش با آموزشی که دیده ،صورت بگیرد. * ارتباط و رفت و آمد را کنترل کنند و،طول مدت دیدار را زیاد تر و زمان همبازی بودن را کمتر کنند. * با رعایت احترام و ابراز درست با مادر ان فرزند صحبت کند و بیان کند که نوه شما در رنجش میباشد . * رفتار دیگران را نمی توان کنترل کرد ولی میشود خود و فرزندمان را در ارتباط موثر با دیگران و قدرت ابراز وجود و رفتار جراتمندانه و تقویت روحیه انعطاف پذیر و تاب آور آموزش داد و تقویت کرد . کودکان از ما الگو میگیرند.پس باید خودمان هم در این مسیر و مهارتها با قدرت رفتار کنیم. اگر با مشاور کودک بصورت حضوری بررسی صورت گیرد و مهارت آموزی انجام شود بهتر است. #سرکار_خانم_حسن_پور 💠 https://eitaa.com/moshaveronlin

پاسخ 6⃣8⃣5⃣ سلام بر شما مهربان. نگرانی شما در مورد رفتارهای هیجانمدار و دور از اندیشه مورد انتظار شما از پسرتان قابل درک هست اما باید بپذیرید ۱۹ سال از فرصتهای تربیتی گذشته و فرصتهای طلایی هم بوده و بهتر بود خیلی پیش از این به فکر مشاوره و راه رفتار درست با نوجوان را بررسی می کردید. در اولین گام دست از بازخوردهای خشمگینانه و خشونت آمیز بردارید، شما با گفتگوی درست و نگاه مسئله آمیز به مشکلات و مهارت حل مساله می توانید رفتار درست را به نوجوان خود آموزش بدهید و خشونت جز لجبازی و بی پروایی نتیجه ای نخواهد داشت. * باید سعی کنید علایق و استعدادهای او را بشناسید و او را در پیمودن بروز استعدادهایش کمک کنید . دانشگاه و درس برای همه مفید نیست . * مهارت همدلی و رابطه موثر را یاد بگیرید و در خانواده نمایشگر این رفتار باشید تا فرزندانتان یاد بگیرند. * قبل از تهیه گوشی برای فرزندان و نوجوانان باید فرهنگ استفاده دانسته و قوانین حاکم بر گوشی ،واضح و لازم الاجرا گذاشته شود. * حمام رفتن طولانی و بسیار در این سن درست نمی باشد و برای حمام باید بطور غیر مستقیم شرایطی را ایجاب کرد که زود تمام شود. * به دلیل نشانگانی که فرمودید و سن و جنسیت نوجوانتان توصیه میکنم حتما با مشاور حضوری مطرح کرده و نوجوان زیر نظر مشاور پیش برود. موفق و موید باشید #سرکار_خانم_حسن_پور 🔺🔻 https://eitaa.com/moshaveronlin

پاسخ 8⃣8⃣5⃣ با سلام و احترام در این شرایط ،نگرانی و حال شما قابل درک است و بسیار پریشان کننده. عزیزم ، آرامش خودتان را حفظ کنید و در مقابل بچه عکس العملی که برآمده از هیجان منفی و بالا هست بروز ندهید . به هر حال این مسئله پیش آمده و نگرانی شما مشکلی را حل نمی کند و بدانید شما تنها مادری نیستید که فرزندتان به هر دلیلی پیش از زمان مناسب با این مسئله آن هم به این صورت آشنا شده .صبور باشید و به خداوند توکل کنید. * تفاوت رفتار درست و نادرست در این شرایط ، رفتار مادر و پدر بر اساس علم و عقل هست نه بر اساس عصبانیت و هیجان . * اینکه اون فیلم تا چه حد ورود کرده به این مسئله و چقدر موجب تعجب و دلمشغولی فرزندتان شده اهمیت دارد. * اجازه بدید شروع کننده صحبت در مورد آنچه دیده خودش باشد .با آرامشتان اجازه رجوع او را بدهید و کاملا اجازه برون ریزی بدهید.او را سوال پیچ نکنید. * آیا موجب ترس در او شده یا کنجکاوی او را بیشتر کرده یا هیجانت دیگری را رقم زده واکنش متفاوت خواهد بود. * سعی کنید اگر سوالی میکند دقیق و کامل پاسخ نگویید ولی دروغ و گمراه کننده هم نباشد.راست باشد اما زبان کودکانه تا به شما اعتماد کند.بگذارید هر چی میداند بیرون بریزد ولی رفتار شما باید به نحوی باشد که پرده حیاء دریده نشود و همچنین اطمینان او جلب شود.زیرکانه و هوشیارانه * تا مدتی که از ذهنش خارج شود با فردی که باعث این قضیه شده ارتباط نداشته باشید تا با حضور او مجدد مسئله یادآوری نشود. * سرگرمی های کودک را بیشتر کنید تا تنها نباشد ،تنهایی فرصت فکر کردن و تخیل به او می دهد. * مدتی ارتباط لمسی و عاطفی خود و همسر را از دیدش مخفی کنید تا تداعی نشود. * شاید بخواهد این تجربه را برای یک نفر دیگر از دوستانش به گفتگو بنشیند ، به او گوشزد کنید این حرفها راز است و خودتان هم به طور نامحسوس حواستان به بازیهایش باشد. زمان لازم است تا این دلمشغولی کمتر شود و این نسبت به هر کودک ، محتوای فیلم و خانواده ها متفاوت است. بهتر است اگر دیدید علائمی از قبیل کم اشتهایی یا بالعکس ، انزوا و کناره گیری ، گریه های مکرر، زود رنجی، پرخاشگری و کنجکاوی بالا و یا علائمی از خودارضایی را بروز می دهد از روانشناس کودک حضوری کمک بگیرید. موفق باشید 🔆 #سرکار_خانم_حسن_پور 🔻🔺 https://eitaa.com/moshaveronlin