eitaa logo
المصيبة الراتبة | مقتل شناسی
5.9هزار دنبال‌کننده
430 عکس
251 ویدیو
37 فایل
🚩 اَلسَّلَامُ عَلَيكَ يَا صَاحِبَ المُصِيبَةِ الرَّاتِبَةِ 🚩 📎 پایگاه علمی - پژوهشی #مقتل و #مقتل_شناسی 📎 اِحیاء تراث شیعی و نسخ خطی 📌 ارتباط با ادمین: 🆔 @mosibatoratebah_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
✅آشنایی با کتاب ابو محمّد احمد بن اعثم کوفى (م حدود ۳۱۴ ق)، مورّخى مشهور و در تراز دیگر مورّخان کهن، یعنى: یعقوبى، طبرى، دینورى و بلاذرى است. او در کتاب الفتوح‏ خود، اخبار مسلمانان را پس از رحلت پیامبر خدا صلى الله علیه و آله تا دوران خلافت عبّاسى در نیمه قرن سوم هجرى آورده و در این میان، بخش قابل توجّهى (در حدود یک نهم کتاب خود) را به گزارش نهضت حسینى، اختصاص داده است. ابن اعثم در کنار منابع تاریخى، از منابع داستانى نیز سود جسته و حتّى ممکن است خود، آنها را به صورت داستان در آورده باشد. این کار وى، هر چند از ارزش کلّى کتاب مى‏کاهد، امّا موجب شده که گاه، گزارش‏هاى ریز و دقیقى به صورت منحصر به فرد، در الفتوح بیاید و یا در سنجش با دیگر متون، گزارش کامل‏تر و مبسوطترى را به دست دهد. نکته مهم در این میان، برخى گزارش‏هاى ابن اعثم هستند که در کتب تاریخى، کمتر یافت مى‏شوند؛ امّا گاه در منابع دیگرى همچون کتب حدیث و سیره، به همان شکل یا با تفاوت‏هایى و به اجمال آمده‏اند. این نکته، رعایت احتیاط و تتبّع بیشتر را در داورى نسبت به داده‏هاى تاریخى، لازم مى‏کند تا مطالب منقول مورّخانى مانند ابن اعثم را که در دیگر منابع در دسترس نمى‏یابیم، نه به سرعت رد کنیم و نه شتاب‏زده بپذیریم الفتوح، مورد استناد مورّخان شیعه و اهل سنّت بوده و بسیارى از مطالب آن در مقتل الحسین خوارزمى، المناقب ابن شهرآشوب، و بحار الأنوار و دیگر کتاب‏ها، مورد استفاده قرار گرفته است. 📖📖برخی ازخصوصیات کتاب 1⃣الفتوح پس از ابن ابی طیفور دربلاغات النسا اولین کتابی است که خطبه حضرت زینب را درکوفه نقل میکند. 2⃣اولین کتابی است که احتجاج مردشامی با امام سجاد را نقل میکند. 3⃣کهن ترین منبع موجود درباره خطبه امام سجاد درمجلس یزید میباشد. @maghtal61
◀️روضه ورود به کربلا با بیان کتاب الفتوح . 🏴🏴الفتوح بَعدَ ذِکرِ وُصولِ أمرِ عُبَیدِ اللّهِ بِالتَّضییقِ فی وَراءِ عُذَیبِ الهِجاناتِ : خَرَجَ الحُسَینُ علیه السلام ووُلدُهُ وإخوَتُهُ و أهلُ بَیتِهِ رَحمَةُ اللّهِ عَلَیهِم بَینَ یَدَیهِ، فَنَظَرَ إلَیهِم ساعَةً وبَکى، وقالَ: اللّهُمَّ إنّا عِترَةُ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله، وقَد اخرِجنا وطُرِدنا عَن حَرَمِ جَدِّنا، وتَعَدَّت بَنو امَیَّةَ عَلَینا، فَخُذ بِحَقِّنا، وَانصُرنا عَلَى القَومِ الکافِرینَ. قالَ: ثُمَّ صاحَ الحُسَینُ علیه السلام فی عَشیرَتِهِ، ورَحَلَ مِن مَوضِعِهِ ذلِکَ، حَتّى نَزَلَ کَربَلاءَ فی یَومِ الأَربِعاءِ، أو یَومِ الخَمیسِ، وذلِکَ فِی الثّانی مِنَ المُحَرَّمِ، سَنَةَ إحدى وسِتّینَ، ثُمَّ أقبَلَ إلى أصحابِهِ، فَقالَ لَهُم: أهذِهِ کَربَلاءُ؟ فَقالوا: نَعَم. فَقالَ الحُسَینُ علیه السلام لِأَصحابِهِ: انزِلوا، هذا مَوضِعُ کَربٍ وبَلاءٍ، هاهُنا مُناخُ رِکابِنا، ومَحَطُّ رِحالِنا، وسَفکُ دِمائِنا. قالَ: فَنَزَلَ القَومُ، وحَطُّوا الأَثقالَ ناحِیَةً مِنَ الفُراتِ، وضُرِبَت خَیمَةُ الحُسَینِ علیه السلام لِأَهلِهِ وبَنیهِ، وضَرَبَ عَشیرَتُهُ خِیامَهُم مِن حَولِ خَیمَتِهِ. ⬇️⬇️ترجمه الفتوح پس از آن که در «عُذَیب الهِجانات»، 20 فرمان عبید اللّه بن زیاد، براى در تنگنا قرار دادن حسین علیه السلام رسید: حسین علیه السلام، بیرون آمد و فرزندان و برادران و خانواده‏اش که رحمت خدا بر ایشان باد، پیشِ رویش بودند. حسین علیه السلام، لَختى به ایشان نگریست و گریست و فرمود: «خدایا! ما خاندان پیامبرت محمّد صلى الله علیه و آله هستیم و از حرم جدّمان، بیرون رانده شده‏ایم و بنى امیّه، بر ما ستم کرده‏اند. حقّ ما را ]از ایشان‏] بگیر و بر این قوم کافر، یارى‏مان ده». سپس حسین علیه السلام در میان خانواده‏اش بانگ زد و از آن جا حرکت کرد تا روز چهارشنبه یا پنج‏شنبه، دوم محرّم سال ۶۱ ]هجرى‏] در کربلا فرود آمد. به یارانش رو کرد و فرمود: «آیا این جا کربلاست؟». گفتند: آرى. حسین علیه السلام به یارانش فرمود: «فرود آیید که این جا، جایگاه اندوه و بلاست! این جا، محلّ فرود آمدن مَرکب‏هایمان، و این جا محلّ بار و بُنه ما و ریخته شدن خونمان است». آنها پیاده شدند و بارهایشان را در جایى کناره فرات، فرود آوردند و خیمه‏اى را براى حسین علیه السلام و همسران و فرزندانش، بر پا کردند و خویشان حسین علیه السلام، گِرداگِرد خیمه او، خیمه زدند 📖الفتوح: ج ۵ ص ۸۳ @maghtal61
✅ثواب نماز ملائکه موکل از آن زائرین سیدالشهدا حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِيهِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ بَكْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَزْدِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ وَكَّلَ اللَّهُ تَعَالَى بِقَبْرِ الْحُسَيْنِ (ع)سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ شُعْثاً غُبْراً يَبْكُونَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ يُصَلُّونَ عِنْدَهُ الصَّلَاةُ الْوَاحِدَةُ مِنْ صَلَاةِ أَحَدِهِمْ تَعْدِلُ أَلْفَ صَلَاةٍ مِنْ صَلَاةِ الآْدَمِيِّينَ يَكُونُ ثَوَابُ صَلَاتِهِمْ وَ أَجْرُ ذَلِكَ لِمَنْ زَارَ قَبْرَهُ (ع) پدرم رحمة اللّه عليه، از سعد بن عبد اللّه، از احمد بن محمّد بن عيسى، از پدرش، از سيف بن عميره، از بكر بن محمّد ازدى، از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام نقل كرده كه حضرت فرمودند:خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را بر قبر حضرت حسين بن على عليهما السّلام موكل ساخته كه جملگى ژوليده و غمگين بوده و تا روز قيامت بر آن جناب گريه مى‏كنند، نزد قبر نماز مى‏خوانند و يك نماز از يك نفر آنها معادل هزار نماز آدميان بوده، ثواب نماز ايشان و اجر آن براى زوّار قبر آن حضرت عليه السّلام محسوب مى‏گردد. @maghtal61
🏴🏴بیان مجالس عزا قبل ازشهادت حضرت سیدالشهدا ✅ ابراهيم خليل الله عليه السلام در كربلا؛ هنگامى كه ابراهيم عليه السلام سوار بر اسب به اهل بيتش رسيد، پاى اسبش لغزيد و بر زمين افتاد و سرش ‍ شكست . آنگاه گفت : الهى از من چه سر زده است . اسب شروع به صحبت كرد و گفت : شرمندگى ام از تو عظيم است ، علت ، آن بود كه در اينجا فرزند خاتم الانبياء صلى الله عليه و آله كشته مى شود، خون تو از باب موافقت با خون او جارى شد. ◀️◀️بايد بگويم : شايد محل افتادن ابراهيم از اسب ، همان محل افتادن حسين عليه السلام از اسب باشد، اما به تفاوت ميان اين دو افتادن توجه كن!▶️▶️ ✅ مجلس اسماعيل ذبيح الله عليه السلام در شريعه فرات ؛ گوسفندان آن حضرت در ساحل فرات مى چريدند؛ چوپان به ايشان اطلاع داد كه گوسفندان مدت هاست از اين آب نمى نوشند. در اين باره از پروردگارش سؤ ال كرد، به او وحى شد از گوسفندانت بپرس . اسماعيل پرسيد: چرا از اين آب نمى نوشيد؟ به صراحت گفتند: به ما خبر رسيده است كه فرزند تو، حسين عليه السلام سبط محمد صلى الله عليه و آله در اينجا لب تشنه كشته مى شود؛ از اين رو ما از غصه و غم از اين رودخانه آب نمى نوشيم . @maghtal61
✅برادران جابری سیف بن حرث و برادرش مالک نقل نموده اند: وقتی که حسین علیه السلام را در روز عاشورا با آن حال دیدند، هر دو گریه کنان پیش آمدند و اجازه جنگ خواستند، این در وقتی بود که لشگر دشمن به خیمه های امام رسیده بود. امام به آنان فرمود: ای پسر برادرانم! گریه شما برای چیست؟ به حق خدا من امید دارم که چشم شما پس از ساعتی روشن شود گفتند: فدای تو یا حسین! به حق خدا از بیم جان گریه نمی کنیم ولیکن برای تو گریانیم که می بینیم دشمن تو را فرا گرفته و ما جزء یک جان نداریم که با آن از تو دفاع کنیم. امام فرمود: ای فرزند برادرانم از خدا می خواهم که با این دلسوزی شما برای من و مواسات شما با من نیکوترین جزایی را که به پرهیزکاران می دهد به شما دهد. 📖ابصار العین فی انصار الحسین صفحه 133 مقتل الحسین صفحه 155 @maghtal61
✅أیتامُ آلِ محمد ٍ رسول الله (ص) : أَشَدُّ مِن یُتمِ الیَتیمِ الّذی انقَطَعَ عَن أبیِه ، یُتمُ یَتیمٍ انقَطَعَ عَن إِمامِهِ وَ لا یَقدِرُ عَلی الوُصولِ إِلیهِ . پیامبر خدا فرمودند: از یتیمی کسی که پدرش را از دست داده سخت تر ، یتیمی کسی است که از امام خود بریده شده و توان دسترسی به او را ندارد. 📖میزان الحکمه جلد چهاردهم صفحه7164 @maghtal61
✅از امام محمد تقی (علیه‌السلام) روایت شده که به عبدالعظیم حسنی فرمود: من زار الحسین لیله ثلاث و عشرین من شهر رمضان و هی اللیله التی یرجی ان تکون لیله القدر و فیها یفرق کل امر حکیم صافحه اربعه و عشرون الف ملک لیله القدر و فیها یفرق کلّ امر حکیم صافحه أربعه و عشرون الف ملک و نبی کلهم یستأذن الله فی زیاره الحسین فی تلک اللیله. هر کس امام حسین را در شب بیست و سوم ماه رمضان و آن شبی که امید هست شب قدر باشد زیارت کند با بیست و چهار هزار فرشته و پیامبر که همه آن‌ها برای زیارت امام حسین(ع) در این شب از خدا رخصت می‌طلبند مصافحه خواهد کرد. 📖اقبال الاعمال ج1 ص212 @maghtal61
یاجوادالائمه میان هلهله سینه مجال آه نداشت برای گریه شریکی نبودوچاه نداشت درست مثل فدک پاره پاره شد جگرش شبیه مادرخود حال روبه راه نداشت میان حجره کسی وقت احتضار نبود چرا که فاطمه هم طاقت نگاه نداشت بگو به آب که پاکی همیشه دعوی اوست به تشنه ای نرسیدن مگر گناه نداشت سپاه حرمله درپشت در به صف بودند حسین بودوعطش ،یک نفرسپاه نداشت نبود نیزه به دیوارتکیه زد یعنی پناه عالمیان بود وخود پناه نداشت. برای کشتن او زهر بی اثر می ماند میان سینه اگر داغ قتلگاه نداشت برای غربت او چشم هیچ کس نگریست!! کبوتر حرمش اشک ذوالجناح نداشت محسن حنیفی
🏴🏴معاني الأخبار الْمُفَسِّرُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ الْحَسَنِ الْحُسَيْنِيِّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ النَّاصِريِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الثَّانِي عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع‏ لَمَّا اشْتَدَّ الْأَمْرُ بِالْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ نَظَرَ إِلَيْهِ مَنْ كَانَ مَعَهُ فَإِذَا هُوَ بِخِلَافِهِمْ لِأَنَّهُمْ كُلَّمَا اشْتَدَّ الْأَمْرُ تَغَيَّرَتْ أَلْوَانُهُمْ وَ ارْتَعَدَتْ فَرَائِصُهُمْ وَ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ كَانَ الْحُسَيْنُ ع وَ بَعْضُ مَنْ مَعَهُ مِنْ خَصَائِصِهِ تُشْرِقُ أَلْوَانُهُمْ وَ تَهْدَأُ جَوَارِحُهُمْ وَ تَسْكُنُ نُفُوسُهُمْ فَقَالَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ انْظُرُوا لَا يُبَالِي بِالْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ الْحُسَيْنُ ع صَبْراً بَنِي الْكِرَامِ فَمَا الْمَوْتُ إِلَّا قَنْطَرَةٌ تَعْبُرُ بِكُمْ عَنِ الْبُؤْسِ وَ الضَّرَّاءِ إِلَى الْجِنَانِ الْوَاسِعَةِ وَ النَّعِيمِ الدَّائِمَةِ فَأَيُّكُمْ يَكْرَهُ أَنْ يَنْتَقِلَ مِنْ سِجْنٍ إِلَى قصر. امام جواد علیه السلام نقل میکنند: امام زين العابدين عليه السلام فرمودند : چون كار بر حسين بن على بن ابى طالب عليهما السلام سخت شد، همراهيان حضرت به او نگريستند و ديدند حالتش برخلاف آنهاست؛ چه آنكه آنها هرگاه كار بالا مى گرفت رنگشان بر مى گشت و بدن هايشان مى لرزيد و دل هايشان به تپش مى افتاد، امّا حسين عليه السلام و برخى از همراهان خاصّ او رنگهايشان برافروخته مى شد و اندام هايشان آرام و جان هايشان آرامش مى يافت. پس، آنان به يكديگر مى گفتند : نگاه كنيد، از مرگ پروايى ندارد! حسين عليه السلام به ايشان فرمود : صبور باشيد، اى بزرگ زادگان! زيرا مرگ جز پلى كه شما را از رنج و بدبختى به سوى بهشت هاى پر گستره و نعمت جاويدان عبور مى دهد، نيست. كدام يك از شما خوش ندارد كه از زندانى به قصرى برده شود؟! 📖📖بحارالانوار ج44 ص297 @maghtal61
✅فقط زیارت عاشورا آقاي دكتر محمد هادي اميني فرزند برومند آية الله علامه اميني قدس سره مؤلف كتاب ارزشمند «الغدير» مي نويسد: پس از گذشت چهار سال از فوت پدر بزرگوارم يعني در سال 1394 ه.ق، پيش از اذان صبح جمعه، وي را در خواب ديدم، در حالي كه شاداب و خرسند بود، جلو رفته و پس از سلام و دست بوسي، عرض كردم: پدر جان، در آنجا چه عملي باعث سعادت و نجات شما گرديد؟ گفتند: چه مي گوئي؟ مجددا عرض كردم: آقاجان، در آنجا كه اقامت داريد، كدام عمل موجب نجات شما شد؛ كتاب الغدير، يا ساير تأليفات، يا تأسيس كتابخانه يا...؟ پاسخ دادند: نمي دانم چه مي گوئي، قدري واضح تر و روشن تر بگو. گفتم: آقا جان، شما اكنون از ميان ما رخت بربسته ايد، و به جهات ديگر منتقل شده ايد، در آنجا كه هستيد، از ميان صدها خدمات و كارهاي بزرگ علمي و ديني و مذهبي، كدامين عمل باعث نجات شما گرديد؟ مرحوم علامه اميني درنگ و تأملي نمودند و سپس فرمودند: فقط زيارت أبي عبدالله الحسين عليه السلام. عرض كردم: شما مي دانيد اكنون روابط بين ايران و عراق تيره و تار است، و راه كربلا بسته، چه كنيم؟ فرمودند: در مجالس و محافلي كه جهت عزاداري امام حسين عليه السلام بر پا مي شود شركت كن، ثواب زيارت امام حسين عليه السلام به تو مي دهند. سپس فرمودند: پسر جان در گذشته بارها به تو يادآور شدم، و اكنون نيز به تو توصيه مي كنم، كه زيارت عاشورا را هيچ وقت و به هيچ عنوان ترك و فراموش مكن، مرتبا زيارت عاشورا بخوان و بر خودت وظيفه بدان، اين زيارت داراي آثار و بركات و فوائد بسياري است، كه موجب نجات و سعادتمندي در دنيا و آخرت تو مي باشد... و اميد دعا دارم. فرزند مرحوم آيةالله اميني مي نويسد: علامه اميني با كثرت مشاغل و تأليف و مطالعه و تنظيم و رسيدگي به ساختمان كتابخانه كه داشتند، مواظبت كامل به خواندن زيارت عاشورا داشته و به آن سفارش مي نمودند. @maghtal61
✅وصیت نامه سیدالشهدا کامل الزیارات عن میسر بن عبد العزیز عن أبی جعفر ]الباقر] علیه السلام: کَتَبَ الحُسَینُ بنُ عَلِیٍّ علیه السلام إلى مُحَمَّدِ بنِ عَلِیٍّ [یِ ابنِ الحَنَفِیَّةِ] مِن کَربَلاءَ: بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم‏ مِنَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ إلى مُحَمَّدِ بنِ عَلِیٍّ ومَن قِبَلَهُ مِن بَنی هاشِمٍ: أمّا بَعدُ، فَکَأَنَّ الدُّنیا لَم تَکُن، وکَأَنَّ الآخِرَةَ لَم تَزَل، وَالسَّلامُ. ⬅️کامل الزیارات به نقل از مُیَسِّر بن عبد العزیز، از امام باقر علیه السلام: حسین بن على علیه السلام از کربلا به محمّد بن حنفیه نوشت: «به نام خداوند بخشنده مهربان. از حسین بن على، به محمّد بن على و خویشاوندان هاشمى‏اش. امّا بعد، گویى که دنیا، هیچ گاه نبوده است و آخرت، همیشه هست. والسّلام!». 📖 کامل الزیارات: ص ۱۵۸ ح ۱۹۶، بحار الأنوار: ج ۴۵ ص ۸ @maghtal61
✅روضه أبناء زینب کبری سلام الله علیهم ⬅️زَینَب وَ مَا زَینَب ؟ وَ مَا أدرَئَکَ مَا زَینَب ؟ هِیَ عَقیلَةُ بَنِی هَاشِمٍ وَ قَد حَازَت مِنَ الصِّفاتِ الحَمیدَةِ مَالَم یَجرِهَا بَعدُ أُمُّهَا حَتیَّ حَقٌ أن یُقَالَ هِیَ الصِّدِّیقَةُ الکُبرَی 1 أن تَصحَبَ أَخَوَیهَا وَ تَرعَاهُمَا وَ تَکُونَ لَهُمَا مِن بَعدِهَا أُمَّا ً وَمِن صِفَاتِهَا نَائِبَةُالزَّهرَاء. شَریکَةُ الحُسَین (ع). وَلِیَّةُ اللهِ العُظمَی . ألرَّاضِیَةُ بِقَدَرٍ وَ القَضَاء . رَضِیعَةُ الوِلاَیَة 3 السَّلامُ عَلَی عَونَ بنَ عَبدِاللهِ بنَ جَعفَرٍ؛ ألطَّیَّارُ فِی الجِنَان حَلیفَ الإیمَان وَ مَنَازِلَ الأقرَانِ النَّاصِحَ لِلرَّحمَانِ التَّالِی لِلمَثَانِی وَ القُرآن 4 السَّلامُ عَلیَ مُحُمَّدِ بنَ عَبدِاللهِ بنَ جَعفَر، ألشَّاهِدِ مَکَانِ أَبیِهِ وَ التَّالِیَ لأخِیهَ وَ واقِیَهُ بِبَدَنِه بَعدَ أن إِستَشهَدَ عَلِیِّ بنَ الحُسَینَ (ع) ، خَرَجَ مُحَمَّدُبنُ عَبدِاللهِ بنُ جَعفَر وَ هُوَ إبنُ العَقیلَة َزَینَب (س) ، بَرَزَ وَ هُوَ یُنشَدُ: أشکُوا إلَی اللهِ مِنَ العُدوانِ فَعَالِ قَومِ فِی الرَّدَی عَمیَانِ قَد بَدَّلوُا مَعَالِمَ القُرآنِ وَ مُحکَمِ التَّنزِیلِ وَ التِّبیَانِ فَقَتَلَ مُحمَّدُ بنُ عَبدِاللهِ بنُ جَعفَرِ عَشرَةَ أنفُسٍ ثُمّ َ تَعَاطَفُوا عَلَیهِ فَقَتَلَهُ عَامِرِ بنُ نَهشَلِ التَّمیمُّی وَ بَرَزَ عَونُ بنُ عَبدِاللهِ بنُ جَعفَرِ إلَی القَومِ وَ هُوَ یَقُولُ : إن تَنکُرونِی فَأنَا بنُ جَعفر شَهیدُ صِدقٍ فِی الجَنانِ أزهَر یَطیرُ فِیهَا بِجَناحِ أخضَر کَفَی بِهَذَا شَرَفا ً فِی المَحشَر فَضَرَبَ عَونُ بنُ عَبدِاللهِ بنُ جَعفَر فِیهِم بِسَیفِهِ حَتَّی قَتَلَ مِنهُم ثَلاثَةَ فَوَارَسٍ وَ ثَمانِیَةَ عَشَرِ رَاجِلا ً ثُمَّ ضَرَبَهُ عَبدَاللهُ بنُ قَطنَةَ الطَّائِی بِسَیفِهِ فَقَتَلَهُ **زینب و چه زینبی ؟ و تو چه میدانی چه زینبیست ؟ او صاحب عقل بنی هاشم است بعد از مادرش هیچ کس در صفات پسندیده ، جز او به مادرش ( فاطمه سلام الله علیها ) نرسید ، تا اینکه در حقش باید گفت که او صدیقه صغری است . او همانی است که پیوسته همراه برادرنش و مراقبشان بوده است و بعد از (فاطمه ) برایشان مادر بوده است و از صفاتش نمایندگی زهرا . اشتراک با حسین (ع) . دارای وقام برگ ولایت الله . راضی بقضا و قدر الهی . و شیر نوشیده ی از ولایت است . سلام بر عون پسر عبدالله فرزند جعفر ، همانکه در بهشت پرواز میکند و همراه همیشگی ایمان بوده و مبارزه کننده با سردمدارا جنگاوری بوده است همان که در را خدا نصیحتگر و پشتیبان قرآن و سوره حمد (علی علیه السلام ) بوده است . سلام بر محمد پسر عبدالله فرزند جعفر ، همان کسیکه بجای پدرش ( عبدالله ) هم جنگیده و بدنبال برادرش ( بدنیا )آمد و بدنش را سپر بلای (برادرش) کرد (اول او کشته شد) بعد از شهادت علی اکبر (ع) محمد بن عبدالله که فرزند حضرت زینب (س) بود ، برای مبارزه با دشمن خارج شد و اینگونه میسرود : بخدا شکایت میکنم از دشمنان از قومی که کور و بد کردارند و تعالیم قرآن را با وجود استحکامش و تفسیرش ، تغییر دادند پس محمد ده نفر را کشت تا اینکه دورش را گرفتند و بر او حمله کردند و عامر بن نهشل اورا کشت/ و بعد عون بن عبدالله برای مبارزه بطرف کوفیان رفت و میگفت : اگر انکارم میکنید بدانید منم فرزند جعفر شهیدی که صادقانه در بهشت میدرخشد و در آنجا با بالهای سبزش پرواز میکند و این شرافت برایش در قیامت بس است پس عون نیز با شمشیرش سی سوار و هیجده پیاده از آنها را کشت سپس عبدالله بن قطنة با شمشیرش او را کشت . 📖تنقیح المقال ج 3 ص79 @maghtal61