بگیر ای مرگ عالم را در آغوش ، که از فرقِ علي خون می‌زند جوش .

بر ابن ملجم مرادی لعنت .

‏سحرِ نوزدهم خون به دلِ زینب شد ، فرقِ بشکافته را دید و دگر غوغا شد ..

-

خواهش مرغابیان را رد نکن قدری بمان ؛ رفتن تو حال دنیا را پریشان می‌کند : )

آخرین لحظات ِ1403 ..

¹⁴⁰⁴ ِعزیز را با مولایمان علی شروع میکنیم : )

علیِ عالی اعلا ، به بستر افتاده ، چه عیدی و چه بهاری ؟ چه سالِ تحویلی ؟

زهرِ شمشیر ابن ملجم کار خودش را کرد و تجویز پزشک شیر است . یتیمان بیرون از خانه ، شیر به دست ایستاده‌اند . در آخرین وصیت به حسن و حسین ، نگرانِ مردم است ؛ [ به شما دو تن و همه فرزندان و خانواده‌ام و هرکس که سخنم به او می‌رسد ، خدا ترسی ، و نظم و آشتی دادن بین مردم را وصیت می‌کنم .. جانِ شما و جانِ ایتام ؛ جانِ شما و جانِ همسایه‌ها ؛ جانِ شما و جانِ قرآن ؛ جانِ شما و جانِ نماز .. ] مولا نیمی از شیر را خود می‌خورد و نیم دیگر را ... - به اسیران شیر داده‌‌اید ؟! " فاطمه‌علی‌است "

بیا بگیر ز اسم خودت مدد ، برخیز .. هنوز هم که هنوز است پهلوانی تو (:

- شب ِقدر است اگر قدر بدانیم ..