🔰 جایگاه قرآن در روایات اهلبیت ع ( ۶ ) ✍ سید رضی مرتضوی 👌این روایت فوق العاده است. حتما بخوانید ⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜ کسی که قرآن را ختم کند قبل آنکه از جای خود برخیزد خدا او و پدر ومادرش را میبخشد. خدا بخاطر هر سوره ای از قرآن در بهشت فردوس شهری به او می دهد که هزار خانه دارد، هر خانه ای صد هزار اتاق دارد، در هر اتاقی صد هزار خانه از نور وجود دارد که هر یک صدهزار در از جنس رحمت دارد، بر هر دری صدهزار دربان ایستاده که در دست هر یک هدیه ایست که باهم فرق دارد، بر روی سرشان سراندازی از استبرق است که از تمام دنیا بهتر است، همچنین در هر خانه ای صد دُکان از عنبر است که وسعت هر دکان به اندازه مشرق تا مغرب است، بر روی هر یک هزار تخت و بر هر تختی صد هزار جایگاه وجود دارد که فاصله شان از هم هزار ذراع است، و بر روی هر جایگاه یک حوریه نشسته که بر روی سرش هزار حُله بهشتی است و درونش از ورای این حله ها پیداست، بر سرش تاجی از عنبر است که با دُر و یاقوت زینت یافته و شصت هزار رشته موی بهم بافته دارد، گوشهایش مزین و هزار گردنبند جواهر بر گردنش آویزان است که فاصله شان هزار ذراع است، و هزار خادم درخدمت آن حورند که در دست هر کدام جامی از طلاست و در هر جام هزار نوع نوشیدنی وجود دارد که هیچ یک بهم شبیه نیست، در هر خانه ای هزار سفره قرار دارد و بر هر سفره هزار سینی غذا و در هر سینی هزار نوع غذا که هیچ یک شبیه دیگری نیست و این ولی خدا (ختم کننده قرآن) از هر کدام لذت جداگانه می برد . ⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜ لَا یَقُومُ مِنْ مَقَامِهِ حَتَّی یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُ وَ لِأَبَوَیْهِ وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ بِکُلِّ سُورَةٍ فِی الْقُرْآنِ مَدِینَةً فِی الْجَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ کُلُّ مَدِینَةٍ مِنْ دُرَّةٍ خَضْرَاءَ فِی جَوْفِ کُلِّ مَدِینَةٍ أَلْفُ دَارٍ فِی کُلِّ دَارٍ مِائَةُ أَلْفِ حُجْرَةٍ فِی کُلِّ حُجْرَةٍ مِائَةُ أَلْفِ بَیْتٍ مِنْ نُورٍ عَلَی کُلِّ بَیْتٍ مِائَةُ أَلْفِ بَابٍ مِنَ الرَّحْمَةِ عَلَی کُلِّ بَابٍ مِائَةُ أَلْفِ بَوَّابٍ بِیَدِ کُلِّ بَوَّابٍ هَدِیَّةٌ مِنْ لَوْنٍ آخَرَ وَ عَلَی رَأْسِ کُلِّ بَوَّابٍ مِنْدِیلٌ مِنْ إِسْتَبْرَقٍ خَیْرٌ مِنَ الدُّنْیَا وَ مَا فِیهَا وَ فِی کُلِّ بَیْتٍ مِائَةُ دُکَّانٍ مِنَ الْعَنْبَرِ سَعَةُ کُلِّ دُکَّانٍ مَا بَیْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ فَوْقَ کُلِّ دُکَّانٍ مِائَةُ أَلْفِ سَرِیرٍ وَ عَلَی کُلِّ سَرِیرٍ مِائَةُ أَلْفِ فِرَاشٍ مِنَ الْفِرَاشِ إِلَی الْفِرَاشِ أَلْفُ ذِرَاعٍ وَ فَوْقَ کُلِّ فِرَاشٍ حَوْرَاءُ عَیْنَاءُ اسْتِدَارَةُ عَجِیزَتِهَا أَلْفُ ذِرَاعٍ وَ عَلَیْهَا مِائَةُ أَلْفِ حُلَّةٍ یُرَی مُخُّ سَاقَیْهَا مِنْ وَرَاءِ تِلْکَ الْحُلَلِ وَ عَلَی رَأْسِهَا تَاجٌ مِنَ الْعَنْبَرِ مُکَلَّلٌ بِالدُّرِّ وَ الْیَاقُوتِ وَ عَلَی رَأْسِهَا سِتُّونَ أَلْفَ ذُؤَابَةٍ مِنَ الْمِسْکِ وَ الْغَالِیَةِ وَ فِی أُذُنَیْهَا قُرْطَانِ وَ شَنْفَانِ وَ فِی عُنُقِهَا أَلْفُ قِلَادَةٍ مِنَ الْجَوْهَرِ بَیْنَ کُلِّ قِلَادَةٍ أَلْفُ ذِرَاعٍ وَ بَیْنَ یَدَیْ کُلِّ حَوْرَاءَ أَلْفُ خَادِمٍ بِیَدِ کُلِّ خَادِمٍ کَأْسٌ مِنْ ذَهَبٍ فِی کُلِّ کَأْسٍ مِائَةُ أَلْفِ لَوْنٍ مِنَ الشَّرَابِ لَا یُشْبِهُ بَعْضُهُ بَعْضاً فِی کُلِّ بَیْتٍ أَلْفُ مَائِدَةٍ وَ عَلَی کُلِّ مَائِدَةٍ أَلْفُ قَصْعَةٍ وَ فِی کُلِّ قَصْعَةٍ مِائَةُ أَلْفِ لَوْنٍ مِنَ الطَّعَامِ لَا یُشْبِهُ بَعْضُهُ بَعْضاً یَجِدُ وَلِیُّ اللَّهِ مِنْ کُلِّ لَوْنٍ مِائَةَ لَذَّةٍ. 📚 بحار/۱۸/۸۹ 💠 قرآن بخوانیم 💠

🔰آیین روایت خوانی👆🏻 🔸دوره سوم : کتاب کافی/ کتاب الایمان و الکفر ♦️قسمت دوم ، باب صفات الایمان و الیقین 🔹 رضا به قضای خدا 🔹 تفویض امور به خدا 🔹 تسلیم بودن به اراده خدا 🔹 صفات علماء و حکماء و انبیاء ▪️سید رضی مرتضوی ✅شنیدن روایات اهلبیت، قلب انسان را زنده می کند

#الکافی #حدیث‌خوانی #خدامیان ✅درس حدیث خوانی هفتگی ✅کتاب شریف «الکافی» مرحوم کلینی، ✅توسط علی اکبر خدامیان آرانی ✅سال ششم ✅جلسه دهم، سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ 🆔 https://eitaa.com/khoddamiyan

🔺درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ فضیلت‌های فراموش شده 🔸جلسۀ اوّل؛ دین‌داری بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹بحث جلسات اخلاق، از این جلسه، دربارۀ یک امر مهمی است و آن صحبت کردن در مورد «فضائل فراموش شده» است. 🔹از جملۀ فضائل فراموش شده، صداقت، امانت‌داری، ادب، عفو، انصاف و خیرخواهی است. 🔹ضدّ این فضائل فراموش شده یک رذالت‌هایی است که در جامعه فراگیر شده است، مانند دروغ، حیله، نیرنگ، ریا، تملّق، دورویی و بدخواهی برای دیگران. این رذالت‌ها عامل سقوط انسان است و برای اینکه نسل جوان را بدبخت کند کافی است. 🔹قبل از ورود به مبحث فضائل اخلاقی، بحث این جلسه راجع به فضیلت «دین» است. دین از نظر عمل، یک فضیلت فراموش شده است. درحالی که دین می‌تواند مردم را به سعادت برساند و هیچ چیزی غیر از آن نمی‌تواند آنان را کنترل کند. 🔹اگر جوان متدیّن شد، قطعاً در مقابل همۀ غرائز می‌تواند عرض اندام کند. غریزۀ حب به مال، غریزۀ ریاست طلبی، غریزۀ شهوت و امثال این غرائز. 🔹به جوان دین تحویل بده و رهایش کن، آنگاه می‌تواند به سعادت برسد. اما اگر دین نداشته باشد درحالی که علم داشته باشد، قانون داشته باشد، نظارت ملی باشد، تربیت باشد، اینها همه خوب است اما بدون دین نمی‌تواند این جوان را کنترل کند. 🔹متأسفانه دین در جامعۀ فعلی کمرنگ است. ولو از نظر اعتقادی بگوییم که دین ضربه نخورده، که خورده است؛ ولو از نظر شعار بگوییم که دین ضربه نخورده، که خورده است؛ اما از نظر عمل ضربۀ عجیبی به دین خورده است. دین که فقط اعتقاد و شعار نیست، بلکه عمل مهم است. دین یعنی اعتقادات، یعنی اخلاق و یعنی عمل. 🔹دین یکی از فضائل فراموش شده است و به عکسش ضدّ آن بی‌تفاوتی مردم راجع به دین است. این بی‌تفاوتی راجع به دین خطر دارد و خطرش خیلی بالاست، خصوصاً برای نسل جوان. 🔹یکی از جلوه‌های بی‌تفاوتی نسبت به دین، کمرنگ شدن ارتباط مردم با «قرآن کریم» و «عترت طاهرین» است. این دو ثقل گرانبها، به‌عنوان عامل سعادت و رستگاری بشریت، به‌طور شایسته مورد توجه مردم نیستند. 🔹والاترین مرتبه از مراتب ارتباط با قرآن و عترت، پیروی از این دو ثقل گرانبها و متابعت از دستورات قرآن کریم و اهل‌بیت«ع» است. 🔹کسی که اهل دروغ، غیبت، تهمت، آبروریزی، شایعه و سخن‌چینی است، نمی‌تواند خود را پیرو قرآن و عترت بداند و نباید مدعی دین‌داری شود. آنکه به دیگران اهانت می‌کند، شیعه نیست، بلکه دشمن خداست. 🔹حدیثی صحیح السند و ظاهرالدلاله مرحوم کلینی«ره» در کتاب شریف کافی آورده ‌است. طبق آن حدیث که حدیث قدسی است، امام صادق«ع» از قول خداوند تعالی می‌‌فرمایند: «مَنْ أَهَانَ لِی وَلِیاً فَقَدْ بَارَزَنِی بِالْمُحَارَبَةِ». اگر کسی ولیّ خدا را اذیت کند و اهانت کند، جنگ با خداست. 🔹امام صادق«ع» برای اینکه می‌‌داند انسان‌ها توجیه‌گر هستند و توجیه می‌کنند، در ادامۀ روایت می‌فرمایند: منظور از ولیّ، هر شیعه‌ای است. هرکه اهانت به شیعه کند، جنگ با خداست. 🔹آیا ما به یکدیگر اهانت نمی‌‌کنیم؟ آیا در خانه‌‌هایمان اهانت به یکدیگر نیست؟ آیا در اداره‌‌ها علاوه بر کم کاری و بیکاری‌ و علاوه بر اینکه پروندۀ متراکم داریم و آن هم چه تراکمی، به ارباب رجوع اهانت نمی‌شود؟ 🔹غیبت، تهمت، شایعه و اهانت با توجیه سیاسی هم از گناه بزرگ آن نمی‌کاهد. برخی غیبت سیاسی درست کرده‌اند و مثل آب خوردن غیبت می‌‌کنند، تهمت می‌زنند و اهانت می‌کنند. 🔹دین‌دار حقیقی و شیعۀ امام صادق کسی است که از یک سو مردم را آزار ندهد، از سوی دیگر هرچه می‌تواند به خلق خدا خدمت کند. 🔹امام صادق«ع» به ابان بن‌تغلب فرمودند: روا ساختن حاجت مؤمن بهتر است از طوافى و طوافى و تا ده طواف شمردند. در برخی روایات، گره‌گشایی از مردم افضل از هزار حجّ مقبول شمرده شده است. 🔹امام صادق«ع» در روایت دیگری مى‏فرمایند: مؤمنین مانند اعضای یک بدن واحدند؛ رنج و درد و ناراحتی هر فرد، رنج همه و راحتی هریک، راحتى همۀ آنهاست؛ چنانکه درد یک عضو بدن، همۀ اعضای بدن را ناراحت میکند. 🔹شیعۀ واقعی ایثار، گذشت و فداکاری دارد؛ شیعۀ واقعی، صداقت و راستگویی دارد. متأسفانه فعلاً دین‌داری، تشیّع و مظاهر آن، فضیلت‌های فراموش شده هستند. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/783771 #درس_اخلاق #فضیلت_‌های_فراموش_شده 🆔 @almazaheri

🔰 جایگاه قرآن در روایات اهلبیت ع «۷» ✍ سید رضی مرتضوی ⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜ عَنْ رَسُول الله (ص): الْمُؤْمِنُ إِذَا قَرَأَ الْقُرْآنَ فَتَحَ اللَّهُ عَلَیْهِ أَبْوَابَ الرَّحْمَةِ وَ خَلَقَ اللَّهُ بِکُلِّ حَرْفٍ یَخْرُجُ مِنْ فَمِهِ مَلَکاً یُسَبِّحُ لَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ إِنَّهُ لَیْسَ شَیْ ءٌ بَعْدَ تَعَلُّمِ الْعِلْمِ أَحَبَّ إِلَی اللَّهِ مِنْ قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ وَ إِنَّ أَکْرَمَ الْعِبَادِ إِلَی اللَّهِ بَعْدَ الْأَنْبِیَاءِ الْعُلَمَاءُ ثُمَّ حَمَلَةُ الْقُرْآنِ یَخْرُجُونَ مِنَ الدُّنْیَا کَمَا یَخْرُجُ الْأَنْبِیَاءُ وَ یُحْشَرُونَ مِن قُبُورِهِمْ مَعَ الْأَنْبِیَاءِ وَ یَمُرُّونَ عَلَی الصِّرَاطِ مَعَ الْأَنْبِیَاءِ وَ یَأْخُذُونَ ثَوَابَ الْأَنْبِیَاءِ فَطُوبَی لِطَالِبِ الْعِلْمِ وَ حَامِلِ الْقُرْآنِ 📚بحار ج۸۹ / ص۱۸ ⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜ وقتی مومن قرآن می‌خواند، خدا درهای رحمت را به رویش باز می‌کند و بخاطر هر حرفی از قرآن که از دهانش خارج شده، یک ملک خلق می‌کند که تا روز قیامت بجای او تسبیح می‌گوید. بعد از علم آموزی هیچ چیزی به اندازه قرآن خواندن نزد خدا محبوب نیست، گرامی ترین مردم نزد خدا پیامبران و سپس علماء و سپس حافظان قرآن هستند، آنها مانند پیامبران از دنیا می‌روند، و با همراهی پیامبران محشور می‌شوند و از صراط عبور میکنند و خدا نیز ثواب پیامبران را به آنها میدهد، خوشا به حال طلاب علوم دینی و خوشا بحال حافظان قرآن که خدا چنین جایگاه و شرافتی به آنها داده است. 💠 قرآن بخوانیم 💠

احکام نام و حرم مطهر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم 1. مسّ نام مبارک پیامبر اکرم (ص) بدون وضو و نیز در حال جنابت و حیض و نفاس بنابر احتیاط واجب حرام است. 2. توقف در مسجد النبی (ص) در حال جنابت و حیض و نفاس حرام است. 3. تردد در مسجد النبی (ص) در حال جنابت و حیض و نفاس حرام است، اگر چه از یک در وارد و از در دیگر خارج شود. 4. برداشتن چیزی از مسجد النبی (ص) و گذاشتن چیزی در آن اگرچه از خارج مسجد باشد، در حال جنابت و حیض و نفاس حرام است. 5. نجس کردن مسجد النبی (ص) و حرم نبوی حرام است و تطهیر آن واجب فوری است و بر اقامه نماز مقدم است مگر آنکه وقت نماز واجب ضیق باشد. 6. در حرام بودن نجس کردن مسجد النبی فرقی بین کف زمین و بام و طرف داخل دیوار نیست و بنابر احتیاط واجب نجس کردن دیوار بیرونی هم حرام است. 7. بردن عین نجاست مثل خون و نیز متنجس به مسجد النبی (ص) در صورتی که بی احترامی باشد حرام است. 8. خوابیدن در مسجد النبی (ص) و صدای خود را بلند کردن در آن به جز برای اذان کراهت دارد. 9. قبل از ورود به محدوده حرم مدینه و نیز شهر مدینه و مسجد النبی (ص) غسل کردن مستحب است. 10. غسل برای زیارت پیامبر (ص) از راه دور و نزدیک مستحب است. البته به فتوای امام راحل با غسهای مستحبی نمی توان نماز خواند. 11. در سالروز ولادت پیامبر اکرم (ص) یعنی روز 17 ربیع الاول غسل کردن مستحب است.

حکم صلوات بر پیامبر اعظم (ص) صلوات فرستادن مستحب مؤکد است الا در سه مورد که واجب می باشد: 1. در تشهد نماز اگر کسی از روی عمد صلوات تشهد را نگوید ، نمازش باطل است. اگر صلوات را در رکعت دوم فراموش کند حکم فراموشی تشهد را دارد که چنانچه قبل از رفتن به رکوع یادش بیاید باید بنشیند و صلوات را بفرستد. 2. در خطبه اول و دوم نماز جمعه (در خطبه اول بنابر احتیاط واجب و در خطبه دوم بنابر فتوا) در خطبه نماز جمعه پنج چیز واجب است؛ حمد خداوند، ثنای الهی، سفارش به تقوا، صلوات بر پیامبر و آل ایشان و خواندن یک سوره کوچک 3. در نماز میت بعد از تکبیر دوم نماز میت پنج تکبیر دارد؛ بعد از تکبیر اول تشهد خوانده می شود بدون صلوات، بعد از تکبیر دوم صلوات فرستاده میشود، بعد از تکبیر سوم گفته می شود: «اللّهمّ اغفر للمؤمنین و المؤمنات»، بعد از تکبیر چهارم گفته می شود: «اللّهمّ اغفر لهذا المیّت»، و با تکبیر پنجم نماز تمام می شود. غیر از موارد یاد شده، صلوات فرستادن مستحب است.