دیدگاه استاد شبیری زنجانی درباره حدیث عنوان بصری ... شهرتی که در مورد عنوان بصری بیان شد تنها بین متأخرین است؛ اما عنوان بصری در هیچ یک از کتب قدیمی حدیثی و رجالی نام ندارد و حتی روایت عنوان بصری که بین متأخرین معروف شده، اصلی ندارد. این روایت برای اولین بار در مشکاه الانوار متعلّق به شیخ علی بن حسن فضل، سبط شیخ طبرسی و نوه مرحوم صاحب مجمع البیان وارد شده و پس از آن در منیة المرید شهید ثانی از خط شهید اول نقل شده و بین متأخرین مشهور شده است. متن روایت عنوان بصری نیز از نظر الفاظ کاملاً با نحوه سخن ائمه معصومین ع متفاوت است و تناسبی با روایات اهل بیت ع ندارد. به همین دلیل باید این نوع روایات را کنار گذاشت؛ هر چند از مرحوم آقا سید علی قاضی معروف، نقل شده که محور ریاضت های ایشان، روایت عنوان بصری بوده است. از برخی نقل شده که روایت عنوان بصری را جزو احادیث عامه تلقّی کرده است؛ در حالی که در هیچ یک از کتب عامه تا آنجا که استقصاء شده، این روایت مشاهده نشده است. 📚استاد سید محمد جواد شبیری زنجانی، درس خارج اصول، ۱۳۹۶/۰۲/۱۱ @mr13_72

روز غدیر، روز هدیه دادن به خانواده و مؤمنین عَنْ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا علیه السلام عَنْ آبَائِهِ علیهم السلام عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام قَالَ فِی خُطْبَتِهِ فِی یَوْمِ الْغَدِیرِ: تَهَانُّوا نِعْمَةَ اَللَّهِ كَمَا هَنَّاكُمْ بِالثَّوَابِ فِيهِ عَلَى أَضْعَافِ اَلْأَعْيَادِ قَبْلَهُ وَ بَعْدَهُ إِلاَّ فِي مِثْلِهِ...هَبُوا لِإِخْوَانِكُمْ وَ عِيَالِكُمْ عَنْ فَضْلِهِ بِالْجُهْدِ مِنْ جُودِكُمْ، وَ بِمَا تَنَالُهُ اَلْقُدْرَةُ مِنِ اِسْتِطَاعَتِكُمْ ترجمه: حضرت رضا علیه السلام از پدران گرامی خویش علیهم السلام نقل می کند که امیرالمؤمنین علیه السلام در خطبه ای که روز غدیر خواند، چنین فرمود: در روز غدیر نعمت هاى الهی را بخشش كنيد همان گونه كه خداوند در این روز، ثوابی چندین برابر آنچه در اعياد گذشته و بعد از آن بخشیده، به شما عنایت می کند. در روز غدیر، از فضل الهی، به برادران و خانواده خود به میزان جود و توان خویش بخشش نمایید. 📚منبع: مصباح الزائر ج۱ ص۱۵۹/علی بن موسی ابن طاووس/ناشر: مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث/قم

😊اندکی مطالعه 🔹غديرشناسي و پاسخ به شبهات 🖌علی اصغر رضواني⁩

🔹عید غدیر و مهدویت رسول خدا صلی الله علیه و آله در غدیر خُم ۱۲ امام معصوم علیه السلام را برای مردم معرفی کردند من جمله حجت ابن الحسن علیه السلام. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله ۵ بار در خطبه غدیر خُم نام امام زمان علیه السلام را آورده اند. در واقع غدیر خُم در هر سال را می‌توان بیعت با ولایت اعظم امیرالمومنین علیه السلام در مصداق اولاد او دانست. یعنی‌هر‌کسی‌در عصر هر امام معصومی اگر با او بیعت کرد همان بیعت با امیرالمومنین علیه السلام می‌باشد. و این چنین می شود که در عصر ما گویا حضرت ما را مورد خطاب قرار داده اند که " مَن کُنتُ مولاهُ فهذا مهدی مولاهُ" @mr13_72

مظلومیت امیرمؤمنان (ع) از زبان بزرگترین ولایت‌پژوه همه دوران‌ها، علامه امینی صاحب کتاب بی‌نظیر الغدیر @mr13_72

💐 | #عید_غدیر | 📗 زیارت امیرالمؤمنین علی علیه السلام در روز عید غدیر 🔸السَّلامُ عَلَيكَ يا أميرَ المُؤمِنينَ، وسَيِّدَ الوَصِيّينَ، ووارِثَ عِلمِ النَّبِيّينَ، ووَلِيَّ رَبِّ العالَمينَ، ومَولايَ ومَولَى المُؤمِنينَ، ورَحمَةُ اللّهِ وبَرَكاتُهُ، ... سلام و رحمت و بركات خدا بر تو، اى امير مؤمنان و سَرور اوصيا و وارث دانش انبيا و ولىّ پروردگار جهانيان و مولاى من و مولاى مؤمنان! ... ✔️این زیارت در ایامی است که متوکل لعنه الله امام هادی علیه السلام توسط ۳۰۰ نیروی عباسی به سامرّا احضار کرد که در مسیر وقتی به نجف رسیدند که مصادف با عید غدیر بود و امام به زیارت جدّ خویش رفته اینگونه خطاب کردند حضرت را. ✔️مفصل ترین زیارت امیرالمومنین علیه السلام زیارت غدیریه امام هادی علیه السلام می باشد. ✔️در این زیارت ۲۶۰ فضیلت امام امیرالمومنین علیه السلام آمده و ۷۰ آیه در شان حضرت را ذکر کرده است. @mr13_72

❌ آیا در اسلام صیغه برادری داریم؟ 👈 عقد اخوّت كه در جامعه ما اخيراً بين پاره‏اى از متديّنان رواج يافته، آيا ريشه‏اى در احاديث اسلامى دارد يا خير؟ 🔹محدّث نورى رحمه الله در كتاب مستدرك الوسائل، در بيان اعمال عيد غدير، از صاحب كتاب رياض العلماء، در ذكر صورت اجازه يكى از علما چنين نقل كرده است: و عقد بينى و بينه الإخاء فى ذلك اليوم المبارك، الّذى وقع فيه النصّ من سيّد الأنام صلى الله عليه و آله على الخصوص بالإخاء فى ذلك المقام. ترجمه: ميان من و او در اين روز فرخنده، پيمان برادرى بسته شد، آن گونه كه از آقاى مردمان صلى الله عليه و آله نصّ ويژه‏اى دائر بر پيمان برادرى در اين مقام، رسيده است. سپس صاحب مستدرك مى‏گويد: قلت: لم نعثر على النصّ الذى أشار إليه، و لا على كيفيّة هذا العقد فى مؤلّف إلّافى كتاب زاد الفردوس لبعض المتأخّرين، قال فى ضمن أعمال هذا اليوم المبارك: وينبغى عقد الأُخوّة فى هذا اليوم مع الإخوان، بأن يضع يده اليمنى على يمنى‏ أخيه المؤمن، و يقول: «واخيتك فى اللَّه، و صافيتك فى اللَّه، و صافحتك فى اللَّه، و عاهدت اللَّه و ملائكته و كتبه و رسله و أنبياءه والأئمّة المعصومين عليهم السلام، على أنّى إن كنت من أهل الجنّة و الشفاعة، و اذن لى بأن أدخل الجنّة، لا أدخلها إلّا و أنت معى»، فيقول الأخ المؤمن: «قبلت»، فيقول: أسقطت عنك جميع حقوق الأُخوّة، ما خلا الشفاعة و الدعاء و الزيارة.(۱) ترجمه: من، حديثى را كه او به آن اشاره كرده و نيز چگونگى پيمان برادرى را، جز در زاد الفردوس كه از مؤلّفات يكى از متأخّران است، نيافتم. وى در ضمن اعمال اين روز فرخنده، گفته است: شايسته است كه در اين روز، با برادران، عقد اخوّت بسته شود، بدين گونه كه دست راست را بر دستِ راست برادر مؤمنش بگذارد و بگويد: «با تو در راه خدا، پيمان برادرى مى‏بندم و با تو در راه خدا، يك‏رو (خالص) شدم و در راه خدا، با تو مصافحه كردم و با خداوند و فرشتگانش و كتاب‏هايش و پيامبرانش و فرستادگانش و امامان معصوم عليهم السلام، عهد بستم بر اين كه اگر از اهل بهشت و شفاعت شدم و اجازه يافتم كه وارد بهشت شوم، داخل آن نشوم، مگر اين كه تو همراهم باشى» و آن يكى پاسخ دهد: «پذيرفتم». سپس ادامه دهد: «همه حقوق برادرى را از تو ساقط كردم، جز شفاعت، زيارت و دعا را». 👈 محدّث قمى رحمه الله ضمن نقل صيغه اخوّت از منبع ياد شده، مى‏افزايد: و محدّث فيض نيز در خلاصة الأذكار، صيغه اخوّت را قريب به همين نحو، ذكر نموده است. و آن گاه آورده: پس قبول نمايد طرف مقابل از براى خود يا موكّل خود به لفظى كه دلالت بر قبول نمايد. پس ساقط كنند از همديگر، جميع حقوق اخوّت را، ماسِواى دعا و زيارت.(۲) ♦️در اين باره، چند نكته، قابل تأمّل و بررسى است: ✔️ برادرىِ اسلامى، نيازى به اجراى صيغه عقد ندارد پيوند برادرى (اخوّت) در امّت اسلامى، مورد تأكيد قرآن و احاديث اسلامى است و همان طور كه اشاره كرديم، آثار شرعى و حقوق اجتماعى ويژه‏اى دارد كه ترتّب آن، نيازى به اجراى صيغه عقد اخوّت ندارد، در عين حال كه قابل اسقاط هم نيست. ✔️ صيغه عقد اخوّت، از اهل بيت عليهم السلام نرسيده است‏ در هيچ حديثى به اجراى صيغه عقد اخوّت، توصيه نشده و آنچه محدّث نورى نقل كرده، به تصريح خود وى، روايت شده از اهل بيت عليهم السلام نيست. در جريان ايجاد برادرى ميان مسلمانان در سال اوّل هجرت نيز چيزى به عنوان صيغه عقد اخوّت وجود نداشته است. ظاهراً اين صيغه، ساخته كسى است كه از باب خيرخواهى، براى تقويت دوستى و برادرى ميان مسلمانان، آن را انشا كرده است. همچنين متنى كه صاحب رياض العلماء، بدان اشاره كرده، چنان كه محدّث نورى آورده، يافته نشده، و اگر چنين متنى وجود داشت، بى‏ترديد، لااقل در شرايط كنونى از طريق جستجوى رايانه‏اى دستيابى به آن، ممكن بود. شايد مقصود وى از متن مورد اشاره، همان حديثى است كه دلالت دارد پيامبر خدا در روز عيد غدير، امام على عليه السلام را به برادرى برگزيد. ✔️ صيغه عقد اخوّت، ايراد محتوايى دارد. آنچه به عنوان صيغه عقد اخوّت مطرح شده، از نظر محتوا نيز بى‏اشكال نيست؛ زيرا: 👈 اوّلًا همان طور كه اشاره كرديم، حقوق برادرىِ دينى كه در احاديث اسلامى مورد تأكيد قرار گرفته، قابل اسقاط نيست. 👈 ثانياً با عنايت به اين كه آينده انسان، قابل پيش‏بينى نيست، تعهّد شرعى به اين كه شخص متعهّد، بدون همراهى او به بهشت نرود، در صورتى كه همراه، مستحقّ شفاعت نباشد، صحيح نيست. 👈 د- مكروه بودن اجبار خود بر چيزى‏ آخرين نكته، اين است كه از منظر احاديث اهل بيت عليهم السلام، ايجاد تعهّدات وجوبى براى خود، نه تنها ممدوح نيست، بلكه مذموم است. ☑️ بنابراين، حاصل بررسى‏هاى انجام شده نشان مى‏دهد كه ايجاد تعهّد شرعى با صيغه عقد اخوّت مورد اشاره، اگر مذموم نباشد، بى‏ترديد، اقدامى در خور ستايش نخواهد بود. ۱) مستدرک الوسائل. ج۲. ص۲۷۸ ۲) مفاتیح الجنان. ص۲۹۱ @mr13_72

شست و شوی بارگاه مطهر سیدالشهدا در آستانه ماه عزا _ محرم۱۴۴۴ @mr13_72

عاشورا و فرهنگ شیعی یکی از باورهای اصیل شیعی، عزاداری و گریه بر سیدالشهدا علیه السلام است که برخاسته از سنت معصومین علیهم السلام میباشد این امر نزد شیعیان به قدری روشن است که هرگز نیازی به اقامه دلیل ندارد و تنها کسانی که با این فرهنگ غنی و تاثیرگذار مخالفت کردند بنی امیه و دشمنان اهل بیت علیهم السلام بودند که از ترس انتشار جنایات و انحرافاتشان با تمام قدرت با این موج بیدادگر به مبارزه برخاستند و متاسفانه بعضی از فرقه ها مانند صوفیه با آنان همراهی نمودند و در میان جامعه با شبهه افکنی، عده ای از عوام را تحت تاثیر قرار دادند. چندی پیش مقاله ای با عنوان «عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا» توسط محمد حسن وکیلی در فضای منتشر گردید که فرد نامبرده به مانند گذشته با استناد به دلایل سست و بی پایه در صدد توجیه کلام صوفیه در رابطه به شادی روز عاشورا بوده است قبل از ذکر توجیهات وی لازم است گفتار مولوی و سید هاشم حداد درباره شادی در روز عاشورا نقل شود تا خوانندگان گرامی با دیدگاه صوفیه در رابطه با عزاداری بر سیدالشهدا علیه السلام آشنا شوند. مولوی در ضمن اشعاری مردم را توصیه به شادی در روز عاشورا می کند. روز عاشورا همه اهل حلب باب انطاکیه اندر تا به شب گرد آید مرد و زن جمعی عظیم ماتم آن خاندان دارد مقیم پس عزا بر خود کنید ای خفتگان ز انکه بد مرگی است این خواب گران روح سلطانی ز زندانی بجست جامه چه درانیم و چون خاییم دست چون که ایشان خسرو دین بودهاند وقت شادی شد چو بشکستند بند سوی شادروان دولت تاختند کنده و زنجیر را انداختند روز ملك است و گش و شاهنشهی گر تو یك ذره از ایشان آ گهی1⃣ آقای محمد حسین طهرانی درباره سید هاشم حداد می نویسد: «در تمام دهه عزاداری، حال حضرت حداد بسیار منقلب بود. چهره سرخ می شد و چشمان درخشان و نورانی؛ ولی حال حزن و اندوه در ایشان دیده نمی شد؛ سراسر ابتهاج و مسرت بود. میفرمود: چقدر مردم غافلند که برای این شهید جان باخته غصه میخورند و ماتم و اندوه بپا میدارند! صحنه عاشورا عالیترین مناظر عشقبازی است؛ و زیباترین مواطن جمال و جلال إلهی، و نیکوترین مظاهر أسماء رحمت و غضب؛ و برای اهل بیت ِ علیهم السلام جز عبور از درجات و مراتب، و وصول به أعلی ذروه حیات جاویدان، و منسلخ شدن از مظاهر، و تحقق به اصل ظاهر، و فنای مطلق در ذات أحدیت چیزی نبوده است.تحقیقا روز شادی و مسرت اهل بیت است. زیرا روز کامیابی و ظفر و قبولی ورود در حریم خدا و حرم امن و امان اوست.. مردم خبر ندارند، و چنان محبت دنیا چشم و گوششان را بسته که بر آن روز تأسف میخورند و همچون زن فرزند مرده مینالند»2⃣ پاسخ: بار دیگر به این گفته آقای حداد توجه کنیم«چقدر مردم غافلند که برای این شهید جان باخته غصه میخورند و ماتم و اندوه بپا میدارند..مردم خبر ندارند، و چنان محبت دنیا چشم و گوششان را بسته که بر آن روز تأسف میخورند و همچون زن فرزند مرده مینالند» حال باید دید چه کسانی بر سیدالشهدا علیه السلام گریان و محزونند تا نادرستی ادعای فوق آشکار شود. ۱-پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: «عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ يَحْیيَ...فَقَالَ دَخَلْتُ عَلَى رَسُولِ اَللَّهِ وَ عَيْنَاهُ تَفِيضَانِ فَقُلْتُ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا رَسُولَ اَللَّهِ مَا لِعَيْنَيْكَ تَفِيضَانِ أَغْضَبَكَ أَحَدٌ قَالَ لاَ بَلْ كَانَ عِنْدِي جَبْرَئِيلُ فَأَخْبَرَنِي أَنَّ اَلْحُسَيْنَ يُقْتَلُ بِشَاطِئِ اَلْفُرَاتِ وَ قَالَ هَلْ لَكَ أَنْ أُشِمَّكَ مِنْ تُرْبَتِهِ قُلْتُ نَعَمْ فَمَدَّ يَدَهُ فَأَخَذَ قَبْضَةً مِنْ تُرَابٍ فَأَعْطَانِيهَا فَلَمْ أَمْلِكْ عَيْنِي أَنْ فَاضَتَا وَ اِسْمُ اَلْأَرْضِ كَرْبَلاَءُ» ۲-امیرالمومنین علیه السلام: «عَنِ اِبْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: كُنْتُ مَعَ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي خَرْجَتِهِ إِلَى صِفِّينَ فَلَمَّا نَزَلَ بِنَيْنَوَى وَ هُوَ شَطُّ اَلْفُرَاتِ قَالَ بِأَعْلَى صَوْتِهِ يَا اِبْنَ عَبَّاسٍ أَ تَعْرِفُ هَذَا اَلْمَوْضِعَ قَالَ قُلْتُ مَا أَعْرِفُهُ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ فَقَالَ لَوْ عَرَفْتَهُ كَمَعْرِفَتِي لَمْ تَكُنْ تَجُوزُهُ حَتَّى تَبْكِيَ كَبُكَائِي قَالَ فَبَكَى طَوِيلاً حَتَّى اِخْضَلَّتْ لِحْيَتُهُ وَ سَالَتِ اَلدُّمُوعُ عَلَى صَدْرِهِ وَ بَكَيْنَا مَعَهُ وَ هُوَ يَقُولُ أَوِّهْ أَوِّهْ مَا لِي وَ لِآلِ أَبِي سُفْيَانَ مَا لِي وَ لِآلِ حَرْبٍ حِزْبِ اَلشَّيْطَانِ وَ أَوْلِيَاءِ اَلْكُفْرِ...ثُمَّ بَكَى بُكَاءً طَوِيلاً وَ بَكَيْنَا مَعَهُ حَتَّى سَقَطَ لِوَجْهِهِ وَ غُشِيَ عَلَيْهِ طَوِيلاً» 📚منابع: 1⃣مثنوی دفتر ششم ص۵۵۹-۵۶۰ 2⃣روح مجرد ص۷۸-۷۹/محمد حسین طهرانی/ناشر: علامه طباطبائی/مشهد

◼️ فلسفه روضه خوانی در منازل 🔸شخصی خدمت امام صادق عرض کرد: ما خادمه‌ای داریم که به آنچه ما از امامت و محبت شما اهل بیت معتقدیم اعتقاد ندارند؛ ولی هرگاه تقصیری از او سر می‌زند و می‌خواهیم او را مؤاخذه کنیم ، ما را چنین قسم می‌دهد: لَا وَ حَقِ الَّذِی إِذَا ذَکَرْتُمُوهُ بَکَیْتُمْ؛ نه به حق کسی که وقتی او را یاد می‌کنید گریه می‌کنید.امام در حق آن خانه دعا کردند و فرمود: رَحِمَکُمُ اللَّهُ مِنْ أَهْلِ بَیْتٍ. ...قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عُقْبَةَ، عَنْ أَبِيهِ، قَالَ:، قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) إِنَّ لَنَا خَادِماً لَا تَعْرِفُ مَا نَحْنُ عَلَيْهِ، فَإِذَا أَذْنَبَتْ ذَنْباً وَ أَرَادَتْ أَنْ تَحْلِفَ بِيَمِينٍ: قَالَتْ لَا وَ حَقِّ الَّذِي إِذَا ذَكَرْتُمُوهُ بَكَيْتُمْ، قَالَ، فَقَالَ: رَحِمَكُمُ اللَّهُ مِنْ أَهْلِ الْبَيْتِ. 📚إختيار معرفة الرجال المعروف بـ رجال الكشي الشيخ الطوسي  ج۱ ص۳۴۴ ✅ این روایت دلالت دارد که در منازل شیعیان ذکر مصائب اهل بیت می‌شده که آن کنیز چنین قسمی بر زبان جاری کرده است.

✔️ آیت الله شبیری زنجانی (حفظه الله تعالی): 🔹 در ميان کتابهای مقتل، «مقتل أبى‌مخنف» قابل اعتناست. اصل خيلى از روضه‏‌ها در اين مقتل است. ابومخنف شاگرد حضرت امام صادق(ع) بود. در تاريخ طبرى در قسمت تاريخ كربلا عمده مطالب از اين مقتل نقل شده است. 🔸 در باب مقتل، «نفس المهموم» حاج شيخ عباس قمى نيز كتاب خوبى است. 🔹 براى آگاهى از احوال انصار اباعبداللـه‏(علیه‌السلام)، «إبصار العين في أحوال أنصار الحسين» نوشته شيخ محمد سماوى كتاب خوبى است. وى خيلى متتبّع و متقِن بود. 🔸 همچنين كتاب فداكارى هفتاد و دو تن و يك تن يا عنصر شجاعت نوشته مرحوم حاج‌ميرزا خليل كمره‏اى كتاب خوبى است. وى در تأليف كتابش از مدارك مورد اعتنا نقل كرده است. کتاب دیگر ایشان در باب زندگانى مسلم بن عقيل(ع) از بهترين كتب درباره آن حضرت است. 🔹 مقتل لهوف يا ملهوف نيز كتاب خوبى است، منتهى حاجى نورى همه آن را قبول نكرده و معتقد است كه سيد بن طاوس اين مقتل را در سنين جوانى و دوران نپختگى نگاشته است، ولى آقاى استادى در نقد شهيد جاويد به تناسبى از مقتل سيّد دفاع كرده و نوشته است كه خود سيّد در كتاب اقبال كه از كتب اخير و مهمّ اوست، از كتاب ملهوف به بزرگى ياد و مطالب آن را تأييد مى‏‌كند. @mr13_72

مریضی امام سجاد علیه السلام در کربلا... 🔻همه روايتهاى تاريخى تأكيد دارند بر اينكه امام زين العابدين علیه السلام در كربلا بيمار بود، اما درباره اينكه اين بيمارى تا چه زمانى ادامه يافت چيزى نگفته‏اند. ولى از برخى اشاره‏هاى تاريخى چنين بر مى‏آيد كه ايشان حتى در شام نيز بيمار و ناتوان بود. 🔸برخى گفته‏اند كه او بر اثر چشم زخم بيمار شد. مانند احمد بن حنبل كه- به نقل ابن شهر آشوب- بر اين باور است كه آن حضرت زرهى را پوشيد و برايش بلند بود. پس، زيادى آن را گرفت و پاره كرد؛ و اين موجب بيمارى او گشت.(۱) 👈 ديگران اين را بعيد شمرده‏اند، قضيه از اعتقاد ابن حنبل فراتر مى‏رود. زيرا #اراده خداوند بر اين تعلق گرفته بود كه وى پس از پدرش زنده بماند؛ زيرا ايشان از مصاديق‏ «بقية الله» و يكى از حلقه‏هاى سلسله مبارك امامت است. 👈 خداوند خواست كه در آن دوران بيمار باشد تا جهاد در ركاب پدر از او ساقط گردد و بدين وسيله، سلسله امامت تا قيامت حفظ شود. ميان اينكه بيمارى امام علیه السلام علت بيرونى داشته و يا هدف از بيمارى ايشان حفظ سلسله امامت بوده است، منافاتى وجود ندارد؛ چرا كه امور با اسباب و لوازمشان به انجام مى‏رسند. ❌ در اينجا مى‏خواهيم اين نكته را يادآور شويم كه هر چند بيمارى عامل منصرف شدن دشمن از قتل ايشان بود ولى اين تنها عامل نبود. بلكه آنچه ايشان را از قتل رهانيد، #فداكارى حضرت #زينب بود كه؛ ✔️ خود را بر روى آن حضرت انداخت و خطاب به شمر گفت: «همين اندازه كه از ما خون ريخته‏اى تو را بس است، به خدا سوگند كه از او جدا نمى‏شوم. اگر قصد كشتن او را دارى مرا نيز با او بكش!». ✔️ زينب سلام الله علیها در كوفه نيز همين عمل فداكارانه را تكراركرد و خود را روى برادرزاده‏اش انداخت و گفت: «بايد اوّل مرا بكشيد سپس او را ...» ⛔️ نيز شايسته است كه يادآور شويم، نه تنها نقش مثبتى كه حميد بن مسلم براى خود در جلوگيرى از كشته شدن امام زين العابدين به دست شمر ترسيم كرده است، بسيار جاى #شك و ترديد است، بلكه درهمه نقشهاى مثبتى كه او- طبق نقل طبرى و ديگران كه مطالبشان را بدون ارزيابى از او گرفته‏اند- براى خود ترسيم كرده است شك و ترديد فراوان است. زيرا همين حميد بن مسلم در روز عاشورا در لشكر عمر سعد حضور داشت و از مجموعه رواياتش چنين برمى‏آيد كه او در نزد فرماندهان لشكر شناخته شده بوده است. براى اثبات اين ادعا همين بس كه او به همراه خولى بن يزيد اصبحى، به فرمان عمر سعد، سر امام حسين علیه السلام را نزد ابن زياد بردند. وانگهى همه روايتهايى كه نشانگر نقش مثبت و تأثيرگذارى او به نفع اهل بيت و دفع شر از آن بزرگواران مى‏باشد، از خود او نقل شده است؛ و اين خود انگيزه‏اى است كه دست كم از تصديق روايات او خوددارى كنيم و در آنها تأمل بورزيم.(۲) ۱)مناقب آل ابیطالب. ج۴.ص۱۴۲ ۲) همراه با کاروان حسینی.ج۵.ص۵۸ @mr13_72