🔻 امشب میزبان طلاب و روحانیون محترم آبادانی بودیم توی مسجد فاطمیه کفیشه که به بهانهٔ دیدار با پدر شهید مدافع حرم طلبهٔ حافظ قرآن، احمد مکیان تشریف آورده بودند و مختصر جلسه روضه ای هم برقرار شد.
با اینکه هوای سردی بود ولی محفل گرمی شد.
مجال مناسبی بود در محضر ابا الشهید، از سوالی که ذهنمو ١٠ ساله درگیر کرده بپرسم...
با این مقدمه که هرکسی از حاج احمد یلالی مشورت میخواست برای یادواره شهدا و کار شهدایی جدای از کارای ظاهری حاج احمد از مبانی و کار محتوایی هم صحبت می‌کرد که وزن یادواره ها همون محصوله و همون کتاب و محتوایی هست که میخواد رونمایی یا منتشر بشه.
-پرسیدم
#چرا با وجود ۴٢٣۶ شهید آبادانی و کلی خاطرات و رسم زندگی شهدا و همجواری با ما آبادانیا ولی توی خطابه ها، منبرا و مواعظ از شهدا کمتر گفته میشه،
چرا شهدا بعنوان مصداق گفته نمیشه؟!
کتاب پسری با تیشرت کلاه دار رو توی دستم گرفتم و به طلاب عزیز گفتم چرا امثال این کتاب رو شما نمیخرید تا بشه توی منبرها از امثاله احمد مکیان روایت کنید؟!
تا نطقم تمام شد
حاج آقای عسکری مدیریت محترم حوزه علمیه
گفت: آقا مهدی بیا!
همین حد فاصله بین منبر و حاج آقا کلی عرق کردم و گفتم حالاس که بگه چرا گفتی و نباید میگفتی ولی دیدم نه ١٨٠ درجه برعکس اونچه توی ذهنم بود رو گفتن ایشون که:
به تعداد طلاب حاضر کتاب پسری با تیشرت کلاه دار رو موجود دارید که ما بخریم؟!
و بعدش ٢٠ عدد کتابی که موجود بود رو تقدیم حضورشون کردیم.
یه عکس یادگاری هم گرفتیم که میذاریم کانال آبادان مقاوم
➥
https://eitaa.com/abadanravi
+یکی از جواب ها این بود که کتاب و محصولی از شهدا به طلاب عرضه نشده.
