🔻 گاهی بعضی جملات قدرتش از موشک بالستیک و هایپرسونیک بیشتره مثلا این نکته ای از مرحوم علی صفایی هست:

سود یک لحظه ما ما تا كاه هستيم، با يك نسيم با يك فوت از دهان كودكى، زيرورو مى‏شويم و خوشحال مى‏شويم و خشم مى‏گيريم و مى‏ترسيم و اميد مى‏بنديم. با يك سلام باد مى‏كنيم و با يك بى‏توجهى پلاسيده مى‏شويم و دق مى‏آوريم. ما كه خود را نشناخته‏ايم، از تمام عمر خود به چند تا خانه و ماشين و ثروت و اعتبار و شهرت دلخوشيم و قانعيم. در حالى كه تمام آنچه كه در يك عمر بدست مى‏آوريم، سود يك لحظه‏ى ماست. ما حتى در يك لحظه مى‏توانيم از تمام دنيا و حتى از تمام بهشت بيشتر كار كنيم و مى‏توانيم از هستى به رضوان هست‏آفرين برسيم؛ كه رضوان او از همه‏ى اين‏ها بزرگ‏تر است‏ * عین‌صاد #مسئولیت_سازندگی | ص ۱۹۰ @einsad

🔻 ضررهای دعوت از شخصیت های بزرگ تر از یادواره شهدا چیه؟! ضرر اول؛ گرای اشتباه! طرف می‌گفت یادواره آیت الله فلانی میخوام برم گفتم ولک این یادواره شهید فلانیه! چند مدت پیش یه بنده خدایی هم حسرت می‌خورد که چرا نرفته یادوارهٔ فلان سردار! یعنی میخواست بگه فلان یادواره رو میخواستم برم اما اینجوری براش تداعی شده بعدا اسم و شاید رسم اون شهید... ضرر دوم؛ شأن جلسه! بارها دیدم و دیدی که تا اون شخصیت چه استانی چه ملی سخنرانیش تموم میشه پش بندش جمعیتی باهاش میرن بیرون و مجلس چند دقیقه ای از نظم خارج میشه! البته دیدیم که بعضی آقایون هم تا ته قصه موندن. ضرر سوم؛ محتوا خب قبول باشه. چخبر از محفل شهید؟! والا هیچ! همش حرف از تهران و آمریکا و مریخ بود، چیزی (اون شخصیت) از اون شهید نگفت. بعضیا میگن: خب این خلأ رو که قرار نیست شخصیت پر کنه! راوی و کلیپ و کتاب و بروشور قراره پر کنن!!! فرض کنید یه چشمه ای (محفل شهید) دعوت شدید که بنوشید ولی سر راهش یه نفر نشسته انشعابی به طریقی دیگه داره باز میکنه، خب معلومه تمرکز مسیر آبِ مایهٔ حیات به غیر و کژ میره! خلاصه اینکه توی جلسات ایده تا پدیدهٔ یادواره شهدا، شهدا محور باشن نه اون شخصیت! درمانش رو توی شب های خاطره می‌بینیم (سبکی که حوزه هنری داعیه دارش هست و آقا محافل شهدایی خودش رو توی بیت با خاطره و راوی محور حفظ کرده)

🔻 حیف است که مشغول خور و خواب بمیریم‌! #دریا نشده در ره مرداب بمیریم‌...

🔻با ولادت شروع به شهادت ختم میشه. روز اول، روز تولد روز لبخند ها و شادی ها. از لجنِ روزمرگی خارج در دل خانه خدا متولد میشه. إِنَّا لِلَّهِ "از کجا آمده ام؟!" و روز دوم، روز انتخاب ها روز تعجب ها، نگاه ها. روز شناخت، عزم و حرکت هاست. "آمدنم بهر چه بود؟!" روز سوم، روز رحلت/شهادت روز اشک ها، جدایی ها. روز معاد، روز إِلَيْهِ رَاجِعُون است. "به کجا میروم؟!" ۴ روز تا "،"

🔻عن النبی ص: مَن لَم يَرحَمْ لا يُرحَمْ.

🔻 #جوراب واسه روز پدر از حسن آقا بخرید. دم در بازارچه انقلاب از طرف خیابون اروسیه آبادان بساط کرده. آدم خوش قلب و با انصافی هست.

🔻 #علی ؏ علمٌ لاینتهی!

🔻 «آهِ! مِن قِلَّةِ الزّادِ، و طُولِ الطَّريق...»

🔻 وقتی یه مدتی بگذره و با نزدیک ترین افراد به خودت #سلام نکنی، محبتت به اون شخص از بین میره... لیاقتش اینه که حداقل روزی یبار بهش سلام کنیم! ساده و راحت به همه زبون ها هم مسلطه جواب هم میده... سلام بر امام زمان

🔻خدایا ما رو از ادارات ناامید کن خدایا ما رو از ادارات ناامید کن خدایا ما رو از #ادارات ناامید کن

🔻 یه رزمنده دفاع مقدس آبادانی رو میبرن بنده خدا بیمارستان ولی جان به جان آفرین تسلیم میکنه. خدا رحمتش کنه یه نکته ای داره که گفتن؛ اینه که وقتی میبرن بنده خدا رو بیمارستان، بهش میگن چون #تشکیل_پرونده نداده نمیتونیم بهش رسیدگی کنیم!