🔺اوکراین؛ بهای اعتماد به آمریکا؛ جنگ، ویرانی و تقسیم سرزمین سه سال پس از آغاز جنگ اوکراین، این کشور که روزگاری خیال می‌کرد با حمایت غرب می‌تواند در برابر روسیه ایستادگی کند، اکنون حتی در مذاکرات تعیین سرنوشت خود نیز جایی ندارد. در حالی که ۲۰ درصد از خاک اوکراین در تصرف روسیه است، نمایندگان واشنگتن و مسکو در ریاض، بدون حضور اوکراین یا اتحادیه اروپا، درباره پایان جنگ و تقسیم غنائم مذاکره کردند. نتیجه این نشست که یادآور توافقات پس از جنگ جهانی دوم است، این شد که روسیه اراضی اشغالی را حفظ کند و آمریکا در ازای کمک‌های خود، نیمی از معادن عناصر کمیاب اوکراین را تصاحب کند. این تصمیم، خشم و ناامیدی زلنسکی را برانگیخته، اما او دیگر ابزاری برای مقابله ندارد. زلنسکی که در طول جنگ با اتکا به حمایت آمریکا و اروپا، درخواست مذاکرات را رد کرده بود، اکنون با کمبود شدید تسلیحات مواجه است. او اخیراً اذعان کرده که حتی موشک‌های پدافندی برای سامانه‌های پاتریوت کی‌یف تمام شده است. ترامپ، که به‌دنبال تغییر سیاست‌های واشنگتن در قبال اوکراین است، زلنسکی را رئیس‌جمهوری ناتوان خوانده و گفته که اوکراین باید ۵۰۰ میلیارد دلار از کمک‌های دریافتی را با واگذاری منابع و معادن خود به آمریکا جبران کند. اما زلنسکی ادعا می‌کند، اوکراین تنها به ۱۰۰ میلیارد دلار از مجموع ۳۵۰ میلیارد دلار کمک‌های آمریکا و اروپا دسترسی داشته و سرنوشت مابقی این کمک‌ها نامشخص است. در اروپا، سرخوردگی و بلاتکلیفی درباره آینده اوکراین افزایش یافته است. مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، در نشستی اضطراری با برخی رهبران اروپایی تلاش کرد راهکاری برای کاهش وابستگی امنیتی اروپا به آمریکا پیدا کند، اما اختلافات داخلی مانع از تصمیم‌گیری شد. این در حالی است که کشورهای اروپایی می‌دانند هرگونه مخالفت با توافق آمریکا و روسیه درباره اوکراین، به شکاف عمیق‌تری در روابط دو سوی آتلانتیک منجر خواهد شد. اوکراین امروز نه‌تنها ۲۰ درصد از سرزمینش را از دست داده، بلکه بدون آنکه در میز مذاکرات حضور داشته باشد، به بازیچه رقابت‌های جهانی تبدیل شده است. کشوری که در سال ۱۹۹۴ با کنار گذاشتن تسلیحات هسته‌ای، به تضمین‌های غرب اعتماد کرد، حالا در ازای ویرانی زیرساخت‌هایش و کشته‌شدن میلیون‌ها نفر، به تقسیم شدن بین قدرت‌های جهانی رضایت داده است. اوکراین که روزی تصور می‌کرد به‌واسطه حمایت غرب به عضویت ناتو درخواهد آمد، حالا نه‌تنها از این هدف دور شده، بلکه حتی استقلال خود را نیز از دست داده است. این سرنوشت، هشداری جدی برای کشورهایی است که امنیت خود را به وعده‌های قدرت‌های خارجی گره می‌زنند. ✍️امینی

سمیه الدیب نوه دختری مرحوم مغفور عبدالباسط قاری قرآن مشهور مصری انگار این صدای ماورایی ارثی هستش

از خانوما تقاضای عاجز دارم کیفی که میخرید یه رنگی باشه به آقایون بیاد چون کل راه تو دست آقایونه حداقل یه رنگی باشه آبروی ما نره 😂😂‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌

یک عمر اشتباه پاکت چيپس باز کردیم😁

♦️با متضاد های این‌کلمات آشنا شوید #زبان_آموز ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

#حدیث_بزرگان ✍ امام علی (علیه السلام) : ✨ هنگامی که از چیزی می ترسی، خود را در آن بیفکن ، زیرا گاهی ترسیدن از چیزی‌ ، از خود آن سخت تر است. 📚نهج‌البلاغه ، حکمت 175

🔺کارزار زدن که دخترا هم برن سربازی 😂

روزی شیخ‌الرئیس "ابوعلی سینا" وقتی از سفرش به جایی رسید، اسب را بر درختی بست و برایش کاه ریخت و سفره پیش خود نهاد تا چیزی بخورد. "روستایی" سوار بر الاغ آنجا رسید، از خرش فرود آمد و خر خود را در پهلوی اسب ابوعلی سینا بست تا در خوردن کاه شریک او شود و خود را به شیخ نهاد تا بر سفره نشیند. شیخ گفت: خر را پهلوی اسب من مبند که همین دم لگد زند و پایش بشکند. روستایی آن سخن را نشنیده گرفت، با شیخ به نان خوردن مشغول گشت، ناگاه اسب لگدی زد. روستایی گفت: اسب تو خر مرا لنگ کرد. "شیخ" ساکت شد و خود را لال ظاهر نمود. روستایی او را کشان کشان نزد "قاضی" برد، قاضی از حال سوال کرد، شیخ هم چنان خاموش بود. قاضی به روستایی گفت: این مرد لال است. ‌‌روستایی گفت: این "لال" نیست بلکه خود را لال ظاهر ساخته تا اینکه تاوان خر مرا ندهد، پیش از این با من سخن گفته. قاضی پرسید: با تو سخن گفت؟ چه گفت؟ او جواب داد که: گفت خر را پهلوی اسب من نبند که لگد بزند و پایش بشکند. قاضی خندید و بر "دانش" شیخ آفرین گفت. "شیخ" پاسخی گفت که زان پس در زبان پارسی مثل گشت: جواب ابلهان خاموشی است