‹ و‌من‌؛
میان‌ِسختی‌ها‌ سبزِ‌سبزم‌ هنوز🌱›

با تو غزل به سادگیِ حرف می‌شود..

و گفت: اگر خواهی که دوستِ خدا باشی،
راضی باش به هرچه خدای کُند.»

زن ها مثل کوه میمانند اما از جنس پنبه!
یعنی همانقدر که میتوانند قد علم کنند و
خودشان را استوار جلوه دهند
به همان اندازه با یک اشاره ی کوچک
فرو می ریزند و دلشان میشکند!
زن ها ظریف اند ، نازک اند!
زن ها را باید فهمید!
نباید از کنارشان بی توجه گذشت!
باید بی هوا بهشان محبت کرد!
این موجودات عجیب
قرن هاست که باعث شده اند
خدا به چرخش دنیا خاتمه ندهد✨🥰✨

خدایا شکرت..♥