از نظر روانی، خوشبختی به انتظارات وابسته است نه به شرایط عینی. زمانی که زندگی آرام و پررونقی را می گذرانیم احساس خرسندی نمی کنیم. بلکه، این احساس وقتی به ما دست میدهد که واقعیت مطابق با انتظاراتمان میشود. خبر ناگوار این است که با بهبود شرایط زندگی انتظارات افزایش می یابد. پیشرفت های چشمگیری که آدمی در دهه های اخیر تجربه کرده است به انتظارات بیشتر تبدیل میشود نه رضایت بیشتر. اگر در این مورد کاری نکنیم، ممکن است دستاوردهای آینده هم مثل همیشه ما را ناخرسند بگذارد.
@WomanMusic
بعضی آدما ازت متنفرن، چون اونا مخفیانه در رقابت با تو هستن و دارن میبازن بهت.
@WomanMusic
باشگاهی که هر شنبه به شنبه‌ی بعدی موکول می‌کنی، مطالعه‌ای که هر شب به شبِ بعدی معوق می‌کنی و تغییرات مهمی که هر سال به سالِ بعد معوق می‌کنی، همه‌شون اون معجزه‌ای هستن که زندگیت بیش از همه بهشون نیاز داره و تو بیش از همیشه از انجامشون اجتناب می‌کنی.
@WomanMusic
آدمها بیشتر از اینکه دلبسته‌ی زندگیشون باشن در‌بند اون هستن و به جای اینکه در زندگی غرق بشن و تجربش کنن بیشتر نگران تصویری هستن که ازشون به جای میمونه و این وقتی همه چیز فانیست چه اهمیتی داره؟!
@WomanMusic