هر روز بابت کوچکترین موفقیتها نیز خودتان را تحسین نمایید،
به دستهای مهربانی که شما را یاری می رساند ایمان داشته باشید، کسی که عاشق شماست به ارزشمند بودن شما، به لیاقت شما، به انتخاب برگزیده شما به عنوان برترین آفرینش این عالم آگاه است، خودتان را بزرگ بپندارید،
به قدرتش به محبت و سخاوتش اعتماد کنید، باور کنید همه چیز عالی پیش خواهد رفت اگر به خود و خدایتان را باور داشته باشید.
@naderi_cafe
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
چند لحظه #آرامش
ᴬ ᶠᵉʷ ᵐᵒᵐᵉⁿᵗˢ ᵒᶠ ᵖᵉᵃᶜᵉ
وقتی که احساس خوبی دارید و خودتان را دوست دارید همه شما را دوست خواهند داشت و زمانی که احساس بدی دارید درهای عشق و محبت را به سوی خود می بندید
#راندا_برن
@Hese_khoob_aramesh
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
چند لحظه #آرامش
ᴬ ᶠᵉʷ ᵐᵒᵐᵉⁿᵗˢ ᵒᶠ ᵖᵉᵃᶜᵉ
دوستت دارم:
این ذکر، به تنهایی ارتعاش بسیار بالایی دارد. در یک سطح، شما در حال یکی شدن با الوهیت هستید. میگویید: «دوستت دارم روح! دوستت دارم خالق! دوستت دارم طبیعت! دوستت دارم زندگی!» در سطح دیگر، نوعی تشکر است؛ برای این که قادر هستید به منبع زندگی بگویید: «دوستت دارم.» ذکر «دوستت دارم» مرا از درون به خالق نزدیکتر میکند و باعث گرمای قلبم میشود. هر چه بیشتر بتوانم عشق را با تکرار «دوستت دارم» حس یا ابراز کنم، به پیوستگی بیشتری با خالق دست مییابم. تنها کلمهای که میتواند وضعیت صفر را توصیف کند، عشق است. من با گفتن ذکر «دوستت دارم» به صفر نزدیکتر میشوم.
@naderi_cafe
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
چند لحظه #آرامش
ᴬ ᶠᵉʷ ᵐᵒᵐᵉⁿᵗˢ ᵒᶠ ᵖᵉᵃᶜᵉ
احساس خوب بنای خوشبختیست؛
احساسات تعیین کننده نوع ارتعاشی است که شما بواسطه آن درخواستهایتان را به گوش کائنات می رسانید، تمرکز بر نکات مثبت زندگی موجب خلق احساسات مثبت می گردد و شما را به مدار عشق و فراوانی نزدیکتر می کند.
@naderi_cafe
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
چند لحظه #آرامش
ᴬ ᶠᵉʷ ᵐᵒᵐᵉⁿᵗˢ ᵒᶠ ᵖᵉᵃᶜᵉ
#هیوا
ای کاش کودک بودم ...
دلم به شانه هایِ بابا
و آغوشِ مادر گرم بود ...
غمِ بزرگم ، اسباب بازیِ محبوبم بود ،
که در چاهِ فاضلاب افتاد ...
و داغِ بی پایانم ؛
ماهیِ مرده ای بود ، که توی باغچه به خاکش سپردم ...
کاش کودک بودم ... و از فریب و بدی ها سر در نمی آوردم ،
درست شبیهِ زمانی که بزرگترها به هوایِ آمپول و دکتر ، مرا با خودشان به مهمانی و خرید نمی بردند ...
من هیچ نمی فهمیدم ...
و گاهی نفهمیدن ، بزرگترین نعمت است ...
کاش دوباره کودک می شدم !
در روزگاری ؛
که شانه های مردانه هم زیرِ بارِ اندوه ، کم می آورد ...
خسته ام ...
خیلی خسته ...
مرا به کودکی ام برگردانید ...
ᴮᵉᵃᵘᵗⁱᶠᵘˡ ᵗᵉˣᵗˢ