نماز تو در دل شب عروج تواست به سوی عوالم حیات و بقا و تو نمی بینی. دعا و تضرع و تبتل تو در ظلمت شب،دراصل فرار تو است از ظلمت پشت پرده ، و روی آوردن تو است به سوی عوالم نور و تو نمی یابی .

اگر ما اهل مراقبه باشیم، از آن طرف، کمک ها و تأییداتی هست. ملائکه ای هم حتی برای بیدار کردن مؤمنان می آیند.

مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، در یکی از کتاب هایشان می نویسند: برخی، همین که تصمیم میگیرند سحر بیدار شوند، صدایی را میشنوند که با لفظ «آقا» برای تهجد صدایشان می زنند.

مدتی زمان میبرد تا یک نفر اهل نماز شب بشود. اگر این تاج را سر کسی گذاشتند و به او دادند، بالاخره صدایش هم میزنند.

یکی از علما می فرمود: گاهی شب ها با صدای زنگ خانه از خواب بیدار می شوم، اما می بینم کسی پشت در نیست و متوجه می شوم وقت تهجد است.

کس دیگری اگر بود، نمیشنید؛ ولی این شخص شنیده و بلند شده است؛ چون دلش میخواسته بیدار شود. ما هم دلمان میخواهد بیدار شویم؛ ولی برای این کار، سرمایه گذاری های لازم را نمی کنیم.

حالا این صدا از کجا می آید؟ این ها الطاف خدا است که از درون دل مؤمن میجوشد و صدا را هم میشنود؛ حال چه صدای در خانه، چه صدای «آقا»، چه صدای زنگ، هر چه که باشد، میشنود و بلند میشود.