🔴بی‌حجابی و سلامت روان اجتماع! 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔻چند روزی است که کلیپی از سخنرانی جناب دکتر خدایاری‌فرد، در دفاع روان‌شناسانه از بی‌حجابی در حال پخش است. همه سخن وی این است: «تا زمانی که کسی با چادر و روسری می‌آید، این خودش است و کسی که بدون چادر و بدون حجاب می‌آید این هم «خودش» است و این، برای سلامت روان اجتماع بیشتر به نفع جامعه است تا اینکه یک چیز دیگری از خودمان به نمایش بگذاریم.» روح استدلال این استاد محترم این است که حکومت باید اجازه دهد مردم آنگونه که هستند در انظار عمومی ظاهر شوند و الا اگر آنها را بر غیر خواسته‌شان اجبار کند، نه تنها هرگز موفق نخواهد شد، سلامت روان اجتماع را نیز به خطر خواهد انداخت! 🔸در این رابطه چند سؤال از این استاد محترم می‌پرسم: 1⃣به چه دلیل اگر هر کس آنگونه که شخصاً دوست دارد، در انظار عمومی ظاهر شود، سلامت روان «جامعه» تأمین می‌شود؟ آیا اگر کسی صرفاً بر اساس خواسته‌های شخصی خود در جامعه ظاهر شود و هیچ احترامی برای دیگران و هنجارهای آنان قائل نباشد، اساساً‌ جامعه‌ای باقی می‌ماند که شما از سلامت روان آن سخن بگویید؟ 2⃣انسان‌ها را تا کجا مجاز می‌دانید «همانگونه که هستند» در اجتماع ظاهر شوند؟ آیا جنابعالی به عنوان یک روان‌شناس، برای این خودگرایی و فردگرایی در عرصه زیست اجتماعی حد و مرزی قائل هستید؟ آیا در همه عرصه‌ها، توصیه روان‌شناختی جنابعالی این است که برای تأمین سلامت روان جامعه، افراد لازم است آنگونه که هستند ظاهر شوند؟ مثلا در رانندگی، در عمل به مقررات اجتماعی، قوانین مدنی، جزایی، کیفری و امثال آنها نیز همین توصیه را دارید؟ اگر خیر، چرا؟ چه تفاوتی میان آن قوانین و هنجارها با قانون حجاب وجود دارد؟ 3⃣این مبنای روان‌شناختی جنابعالی چه نسبتی با توصیه‌های اخلاقی و هنجارهای اجتماعی اسلام دارد؟ 4⃣آیا اگر هر کسی همانگونه که هست و همانگونه که دوست دارد در اجتماع ظاهر شود، نظم و انضباط و حقوق اجتماعی تأمین می‌شود؟ اگر خواست کسی با خواست شما در تعارض بود، حق تقدم با کدامیک است؟ اگر کسی دوست داشت که به هنگام رانندگی مرتب بوق ماشین خود را آن هم با صدایی گوش‌خراش به صدا درآورد، آیا دیگران حق دارند که جلوی او را بگیرند یا خیر؟ آیا اگر جلوی او گرفته شود، سلامت روان او به خطر نمی‌افتد؟ اگر فی المثل دانشجوی شما دوست داشت با رکابی و شلوارک و قلیان در کلاس شما حاضر شود، آیا شما به او اجازه می‌دهید؟ 5⃣آیا از منظر روان‌شناسی جنابعالی، انسان‌ها هیچ وظیفه‌ای نسبت به دیگران و نسبت به جامعه ندارند؟ فقط و فقط باید «آنگونه که هستند» ظاهر شوند؛ حتی اگر به قیمت ایجاد بی‌ثباتی خانوادگی دیگران تمام شود؟ آیا آدمیان نسبت به هنجارهای اجتماعی هیچ مسئولیتی ندارند؟ 6⃣اگر خواسته‌های فردی کسی، نه تنها هیچ سود و منفعتی برای جامعه نداشته باشد؛ بلکه آسیب‌های جنسی و جسمی هم بر جامعه وارد کند باز هم سلامت روان اجتماع را در آن می‌بینید که هر کس خودش باشد؟ 🔹و ده‌ها پرسش دیگری که «این زمان بگذار تا وقت دگر.» #علوم_انسانی #حجاب 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi

🟢اربعین و حرکت تمدن‌ساز «ملت امام حسین» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ نیازی به توضیح ندارد که پیاده‌روی #اربعین، علیرغم اراده و میل جبهه استکبار و غرب و علیرغم سکوت مرگبار روشنفکران غربزده وطنی و استادنمایان علوم اجتماعی، به سرعت در حال جهانی شدن و ابطال همه تئوری‌های اجتماعی و فرهنگی غربیان است. اما عجیب است که مدعیان #علوم_اجتماعی در مجامع علمی ما، که درباره کوچک‌ترین مسائل اجتماعی میزگردهای ملی و بین‌المللی می‌گیرند و فضای مجازی را پر از لاطائلات خود می‌کنند، درباره این حرکت عظیم و بی‌نظیر جهانی سکوتی مرگ‌بار پیشه کرده‌اند! در عین حال، انتظار دارند که مردم آنان را به عنوان متخصصان مسائل اجتماعی و فرهنگی کشور و جهان اسلام به رسمیت بشناسند! و دولتمردان جامعه اسلامی نیز به نسخه‌های اجتماعی آنان عمل کنند! آیا جای این سؤال نیست که عشق و محبت #امام_حسین چگونه توانسته است حتی دل‌های مسیحیان و زرتشتیان و هندوان و بودائیان را نیز مجذوب خود کند؟ آیا پدیده موکب‌های ارامنه و عاشوریان و زرتشتیان و هندوان و اهل سنت، در مسیر زائران اربعین حسینی، پدیده‌ای قابل مطالعه نیست؟ آیا گسترش مواکب اربعینی حسین از محدوده نجف و کربلا به سرحدات ایران و پاکستان و ترکیه و هند و چین و آمریکا و اروپا و آفریقا جای مطالعه ندارد؟ آیا پیاده‌روی اربعین در سوئد و فرانسه و آلمان و ایتالیا و آمریکا و آفریقا جای مطالعه و بررسی ندارد؟ آیا این فتح سنگر به سنگر همه مرزها توسط پرچم اربعین حسینی جای تأمل و تحلیل جامعه‌شناختی و فرهنگی ندارد؟ ما هرگز از غربزده‌های مدعی #روشنفکری که ذهن و زبان و ضمیرشان آلوده فرهنگ لیبرالی و اومانیستی غرب شده است انتظار نداریم که «ابعاد معنوی و ملکوتی» این جریان جهانی را فهم کنند؛ اما این انتظار هست که بر اساس همان دانش سکولار خود و همان روش‌های متعارف علوم اجتماعی از کنار این پدیده‌ جهانی و شگفت‌انگیز به سادگی عبور نکنند و عالمانه و محققانه به تحلیل آن بپردازند. این انتظار از یک عالم و روشنفکر و اندیشمند اجتماعی، انتظار نابجایی نیست که به این سؤال پاسخ دهد که واقعاً: این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست؟ واین چه شمعی است که جان‌ها همه پروانه اوست؟ #علوم_انسانی 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹