🌺🍃 حکمت ۴۳۵ نهج‌البلاغه: 💧ثمره شکر، دعا و توبه💦 ما كانَ اللّهُ لِيَفْتَحَ عَلى عَبْد بابَ الشُّكْرِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الزِّيادَةِ، وَلا لِيَفْتَحَ عَلى عَبْد بابَ الدُّعاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الاِْجابَةِ، وَلا لِيَفْتَحَ عَلى عَبْد بابَ التَّوْبَةِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الْمَغْفِرَةِ؛ چنين نيست كه خداوند باب شكر را بر عبد باز كند و باب افزونى نعمت را ببندد، و درب دعا را بر عبد بگشايد و درب اجابت را ببندد، و باب توبه را بر عبد باز كند و درب مغفرت را ببندد.

🌺🍃 حکمت ۴۳۶ نهج‌البلاغه: 👌کریم‌ترین مردم👌 أَوْلَى النَّاسِ بِالْكَرَمِ، مَنْ عُرِفَتْ بِهِ الْكِرَامُ. سزاوارترين مردم به كرم كسى است كه اجدادش از كريمان بوده‌اند.

🌺🍃 حکمت ۴۳۷ نهج‌البلاغه: 🎋برتری عدل بر جود و بخشش🎋 وَ سُئِلَ (عليه السلام) أَيُّهُمَا أَفْضَلُ، الْعَدْلُ أَوِ الْجُودُ؟ فَقَالَ (عليه السلام): الْعَدْلُ يَضَعُ الْأُمُورَ مَوَاضِعَهَا، وَ الْجُودُ يُخْرِجُهَا مِنْ جِهَتِهَا؛ وَ الْعَدْلُ سَائِسٌ عَامٌّ، وَ الْجُودُ عَارِضٌ خَاصٌّ؛ فَالْعَدْلُ أَشْرَفُهُمَا وَ أَفْضَلُهُمَا. از آن حضرت پرسيدند كه كدام‌يك از اين دو برترند: عدالت يا بخشندگى؟ فرمود: عدالت، هر چيز را به جاى خود مى‌نهد و بخشندگى آن را از جاى خود بيرون مى‌نهد. عدل، نگاه‌دارنده همگان است و بخشندگى، تنها كسى را در برمى‌گيرد كه بخشش نصيب او شده. پس، عدالت از بخشندگى شريف‌تر و برتر است.

🌺🍃 حکمت ۴۳۸ نهج‌البلاغه: 😡دشمنی با ندانسته‌ها😡 النّاسُ اَعْداءُ ما جَهِلُوا؛ مردم دشمن آن چيزى هستند كه نمی‌دانند.

🌺🍃 حکمت ۴۳۹ نهج‌البلاغه: 🍇حقیقت زهد🍇 الزُّهْدُ كُلُّهُ بَيْنَ كَلِمَتَيْنِ مِنَ الْقُرْآنِ: قالَ اللّهُ سُبْحانَهُ: «لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى ما فاتَكُمْ، وَلاتَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ». وَ مَنْ لَمْ يَأْسَ عَلَى الْماضى، وَ لَمْ يَفْرَحْ بِالاْتى فَقَدْ اَخَذَ الزُّهْدَ بِطَرَفَيْهِ؛ تمام زهد بين دو كلمه از قرآن است: خداوند سبحان فرمود: «تا بر آنچه از دستتان رفته تأسف مخوريد، و بر آنچه به شما رسيده شاد نگرديد». پس آن كه بر گذشته اندوه نخورد، و بر آينده شاد نگردد هر دوجانب زهد را يافته.