🌺🍃 نامه ۲۲ نهج‌البلاغه:
❌ پرهیز از غم و شادی برای دنیا ❌
و من كتاب له (علیه السلام) إلى عبد الله بن العباس رحمه الله تعالى و كان عبد اللّه يقول: «ما انتفعتُ بكلام بعد كلام رسول الله صلى اللّه عليه و آله، كإنتفاعي بهذا الكلام!»:
أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ الْمَرْءَ قَدْ يَسُرُّهُ دَرْكُ مَا لَمْ يَكُنْ لِيَفُوتَهُ، وَ يَسُوؤُهُ فَوْتُ مَا لَمْ يَكُنْ لِيُدْرِكَهُ؛ فَلْيَكُنْ سُرُورُكَ بِمَا نِلْتَ مِنْ آخِرَتِكَ وَ لْيَكُنْ أَسَفُكَ عَلَى مَا فَاتَكَ مِنْهَا؛ وَ مَا نِلْتَ مِنْ دُنْيَاكَ فَلَا تُكْثِرْ بِهِ فَرَحاً، وَ مَا فَاتَكَ مِنْهَا فَلَا تَأْسَ عَلَيْهِ جَزَعاً، وَ لْيَكُنْ هَمُّكَ فِيمَا بَعْدَ الْمَوْت.
نامه اى از آن حضرت (ع) اين نامه را به ابن عباس نوشته، و او مى گفت كه پس از سخن رسول الله (ص) از هيچ سخنى بدين پايه سود نبرده ام:
اما بعد. گاه آدمى را دست يافتن به چيزى كه براى او مقدّر بوده، شادمان مى سازد، و گاه از دست دادن چيزى كه دست يافتن به آن برايش مقدر نبوده است، غمگين مى‌كند.
✔️ پس بايد شادمانى تو به چيزى باشد كه براى آخرتت به دست آورده‌اى، و اندوهت به چيزى باشد كه از آخرتت از دست داده اى. به آنچه از دنيا به دست آورده‌اى فراوان شادى مكن، و بر آنچه از دنيايت از دست مى‌دهى، تأسف مخور و زارى منماى. و بايد همه همّ تو منحصر به كارهاى پس از مرگ باشد.
@nahgolbalagh
🌺🍃 نامه ۲۳ نهج‌البلاغه:
🔴 وصیت امام علی علیه السلام قبل از شهادت پس از ضربت ابن ملجم 🔵
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ قالَـهُ قُبَيْلَ مَوْتِـهِ عَلى سَبيـلِ الْوَصِيَّـةِ، لَمَّـا ضَرَبَـهُ ابْـنُ مُلْجَـم لَعَنَـهُ اللّـهُ
از سخنان آن حضرت است آن را پیش از مرگش به عنوان وصیت فرمود، زمانى که ابن ملجم ـ لعنت خدا بر او باد ـ وى را ضربت زد
وَصِيَّتى لَكُمْ اَنْ لا تُشْرِكُوا بِاللّهِ شَيْئاً، وَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَلاتُضَيِّعُوا سُنَّتَةُ.
سفارشم به شما این است که چیزى را شریک خدا قرار ندهید و سنّت محمّد ـ صلّى اللّه علیه و آله ـ را ضایع نکنید،
اَقيمُوا هذَيْنِ الْعَمُودَيْنِ، وَ اَوْقِدُوا هذَيْنِ الْمِصْبـاحَيْـنِ ، وَ خَلاكُـمْ ذَمٌّ.
این دو ستون دین را برپا دارید و این دو چراغ را روشن نگاه بدارید، که دیگر بر شما نکوهشى نخواهد‌بود.
اَنَا بِالاَْمْسِ صاحِبُكُمْ، وَ الْيَوْمَ عِبْرَةٌ لَكُمْ، وَ غَداً مُفارِقُكُمْ.
من دیروز هم‌نشین شما بودم، امروز براى شما عبرتم، و فردا از شما جدا مى‌شوم.
اِنْ اَبْقَ فَاَنَا وَلِىُّ دَمى، وَ اِنْ اَفْنَ فَالْفَناءُ ميعادى،
اگر زنده بمانم صاحب خون خویشم، و اگر بمیرم مرگ وعده‌گاه من است،
وَ اِنْ اَعْفُ فَالْعَفْوُ لى قُرْبَةٌ، وَ هُوَ لَكُمْ حَسَنَةٌ،
و اگر ببخشم بخشیدن براى من موجب قرب، و براى شما حسنه است،
فَاعْفُوا «اَلا تُحِبُّونَ اَنْ يَغْفِرَ اللّهُ لَكُمْ»؟!
پس ببخشید «آیا دوست ندارید خداوند شما را ببخشد»؟!
وَ اللّهِ ما فَجَاَنى مِنَ الْمَوْتِ وَارِدٌ كَرِهْتُهُ، وَ لا طالِعٌ اَنْكَرْتُهُ.
به خدا قسم چیزى از مرگ به طور ناگهانى به من روى نیاورد که پسند من نباشد، و مسأله‌اى آشکار نشود که آن را نشناسم.
وَ ما كُنْتُ اِلاّ كَقارِب وَرَدَ، وَ طالِب وَجَدَ «وَ ما عِنْدَاللّهِ خَيْرٌ لِلاَْبْرارِ».
نسبت به مرگ چون جویاى آب بودم که ناگهان به آب رسیده، یا جویاى متاعى که به آن دست یافته «و آنچه نزد خداست براى نیکان بهتر است».
@nahgolbalagh
🌺🍃 نامه ۲۴ نهج‌البلاغه:
🍁 وصیت امیرالمؤمنین در اموال شخصى 🍂
مِنْ وَصِيَّة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ بِما يُعْمَلُ فى اَمْوالِهِ، كَتَبَها بَعْدَ مُنْصَرَفِهِ مِنْ صِفّينَ
از وصیت‌هاى آن حضرت است درباره مصرف اموال‌ش پس از مرگ، که بعد از برگشت از صفّین نوشت
هذا ما اَمَرَ بِهِ عَبْدُاللّهِ عَلِىُّ بْنُ اَبى طالِب اَميرُالْمُؤْمِنينَ فى مالِهِ،
این برنامه‌اى است که بنده خدا على‌بن‌ابى‌طالب امیرالمؤمنین درباره مال خود دستور مى‌دهد،
ابْتِغاءَ وَجْهِ اللّهِ، لِيُولِجَهُ بِهِ الْجَنَّةَ، وَ يُعْطِيَهُ بِهِ الاَْمَنَةَ.
و به آن خشنودى حق را مى‌طلبد تا او را به بهشت درآورد، و آسایش و امنیت عطا نماید.
مِنْـها
قسمتى از آن وصیت است
وَ اِنَّهُ يَقُومُ بِذلِكَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ يَأْكُلُ مِنْهُ بِالْمَعْرُوفِ،
به این وصیت حسن‌بن‌على اقدام مى‌کند، براى خودش از این اموال به طور شایسته مصرف مى‌نماید،
وَ يُنْفِقُ مِنْهُ فِى الْمَعْرُوفِ. فَاِنْ حَدَثَ بِحَسَن حَدَثٌ وَ حُسَيْنٌ حَىٌّ،
و به نحوى که سزاوار است به مستحقّان مى‌پردازد. اگر مرگ حسن برسد و حسین زنده باشد،
قامَ بِالاَْمْرِ بَعْدَهُ، وَ اَصْدَرَهُ مَصْدَرَهُ.
وصى من بعد از او حسین است، و به وصیت‌م به مانند حسن عمل مى‌کند.
وَ اِنَّ لاِبْنَىْ فاطِمَةَ مِنْ صَدَقَةِ عَلِىٍّ مِثْلَ الَّذى لِبَنى عَلىّ،
سهم دو فرزند فاطمه از به جا مانده اموال على به مانند نصیب سایر پسران على است،
وَ اِنّى اِنَّما جَعَلْتُ الْقِيامَ بِذلِكَ اِلَى ابْنَىْ فاطِمَةَ ابْتِغاءَ وَجْهِ اللّهِ،
و اینکه اجراى وصیت را به عهده دو پسر فاطمه گذاشتم محض جلب خشنودى حق،
وَ قُرْبَةً اِلى رَسُولِ اللّهِ، وَ تَكْريماً لِحُرْمَتِهِ، وَ تَشْريفاً لِوُصْلَتِهِ.
و تقرّب به پیامبر، و بزرگداشت احترام او، و شرافت خویشاوندى با آن حضرت است.
وَ يَشْتَرِطُ عَلَى الَّذى يَجْعَلُهُ اِلَيْهِ اَنْ يَتْرُكَ الْمالَ عَلى اُصُولِهِ،
و با کسى که این وصیت را به عهده او گذاشته شرط مى‌کند که اصل مال را باقى گذارد،
وَ يُنْفِقَ مِنْ ثَمَرِهِ حَيْثُ اُمِرَ بِهِ وَ هُدِىَ لَهُ،
و به آن صورت که مأمور و راهنمایى شده از درآمد آن انفاق کند،
وَ اَنْ لايَبيعَ مِنْ اَوْلادِ نَخيلِ هذِهِ الْقُرى وَدِيَّةً
و از نهال‌هاى تازه روییده این دهات نفروشد تا تبدیل به انبوهى از درختان گردد
حَتّى تُشْكِلَ اَرْضُها غِراساً.
به طورى که تماشاگرانش آن منطقه را به غیر از وضعى که قبلاً دیده اند ببینند.
وَ مَنْ كانَ مِنْ اِمائِى اللاّتى اَطُوفُ عَلَيْهِنَّ لَها وَلَدٌ اَوْ هِىَ حامِلٌ،
و هر یک از کنیزانم را که با آنان بوده ام و از من فرزندى آورده یا حامله مى‌باشد
فَتُمْسَكُ عَلى وَلَدِها وَ هِىَ مِنْ حَظِّهِ، فَاِنْ ماتَ وَلَدُها
به فرزندش واگذارند و بابت بهره ارث او به شمار آرند، و اگر در زمان حیات کنیز فرزندش بمیرد
وَ هِىَ حَيَّةٌ فَهِىَ عَتيقَةٌ، قَدْ اُفْرِجَ عَنَها الرِّقُّ، وَ حَرَّرهَا الْعِتْقُ.
آن کنیز از قید کنیزى آزاد است، زیرا کنیزى از او برداشته شده و حرّیتِ (فرزند) او را آزاد نموده‌است.
@nahgolbalagh
🌺🍃 نامه ۲۵ نهج‌البلاغه:
🍎 دستور العمل امام به مأموران جمع آورى ماليات در سال 36 هجرى
1️⃣ اخلاق اجتماعى كارگزاران اقتصادى
با ترس از خدايى كه يكتاست و همتايى ندارد حركت كن. در سر راه هيچ مسلمانى را نترسان، يا با زور از زمين او نگذر، و افزونتر از حقوق الهى از او مگير. هر گاه به آبادى رسيدى، در كنار آب فرود آى، و وارد خانه كسى مشو، سپس با آرامش و وقار به سوى آنان حركت كن، تا در ميانشان قرار گيرى، به آنها سلام كن، و در سلام و تعارف و مهربانى كوتاهى نكن. سپس مى گويى: «اى بندگان خدا، مرا ولىّ خدا و جانشين او به سوى شما فرستاده، تا حق خدا را كه در اموال شماست تحويل گيرم، آيا در اموال شما حقّى است كه به نماينده او بپردازيد» اگر كسى گفت: نه، ديگر به او مراجعه نكن، و اگر كسى پاسخ داد: آرى، همراهش برو، بدون آن كه او را بترسانى، يا تهديد كنى، يا به كار مشكلى وادار سازى، هر چه از طلا و نقره به تو رساند بردار، و اگر داراى گوسفند يا شتر بود، بدون اجازهاش داخل مشو، كه اكثر اموال از آن اوست. آنگاه كه داخل شدى مانند اشخاص سلطهگر، و سختگير رفتار نكن، حيوانى را رم مده، و هراسان مكن، و دامدار را مرنجان، حيوانات را به دو دسته تقسيم كن و صاحبش را اجازه ده كه خود انتخاب كند، پس از انتخاب اعتراض نكن، سپس باقى مانده را به دو دسته تقسيم كن و صاحبش را اجازه ده كه خود انتخاب كند و بر انتخاب او خرده مگير، به همين گونه رفتار كن تا باقى مانده، حق خداوند باشد. اگر دامدار از اين تقسيم و انتخاب پشيمان است، و از تو درخواست گزينش دوباره دارد، همراهى كن، پس حيوانات را درهم كن، و به دو دسته تقسيم نما، همانند آغاز كار،
تا حق خدا را از آن برگيرى. و در تحويل گرفتن حيوانات، حيوان پير و دست و پا شكسته، بيمار و معيوب را به عنوان زكات نپذير، و به فردى كه اطمينان ندارى، و نسبت به اموال مسلمين دلسوز نيست، مسپار، تا آن را به پيشواى مسلمين برساند و او در ميان آنها تقسيم گرداند.
2️⃣ حمايت از حقوق حيوانات
در رساندن حيوانات آن را به دست چوپانى كه خير خواه و مهربان، امين و حافظ، كه نه سختگير باشد و نه ستمكار، نه تند براند و نه حيوانات را خسته كند، بسپار، سپس آنچه از بيت المال جمع آورى شد براى ما بفرست، تا در نيازهايى كه خدا اجازه فرموده مصرف كنيم. هر گاه حيوانات را به دست فردى امين سپردى، به او سفارش كن تا: «بين شتر و نوزادش جدايى نيفكند، و شير آن را ندوشد تا به بچّهاش زيانى وارد نشود. در سوار شدن بر شتران عدالت را رعايت كند، و مراعات حال شتر خسته يا زخمى را كه سوارى دادن براى او سخت است بنمايد. آنها را در سر راه به درون آب ببرد، و از جادههايى كه دو طرف آن علف زار است به جادّه بى علف نكشاند، و هر چند گاه شتران را مهلت دهد تا استراحت كنند، و هر گاه به آب و علفزار رسيد، فرصت دهد تا علف بخورند و آب بنوشند» تا آنگاه كه به اذن خدا بر ما وارد شوند، فربه و سر حال، نه خسته و كوفته، كه آنها را بر أساس رهنمود قرآن، و سنّت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم تقسيم نماييم. عمل به دستورات ياد شده مايه بزرگى پاداش و نيز هدايت تو خواهد شد. ان شاء اللّه.
@nahgolbalagh
هر گاه حيوانات را به دست فردى امين سپردى، به او سفارش كن تا:
❌ بين شتر و نوزادش جدايى نيفكند،
و شير آن را ندوشد تا به بچّهاش زيانى وارد نشود.
دستور العمل امام به مأموران جمع آورى ماليات
در نامه ۲۵ نهج البلاغه
@nahgolbalagh
❗️در سر راه هيچ مسلمانى را نترسان، يا ❗️ با زور از زمين او نگذر
دستور العمل امام به مأموران جمع آورى ماليات
در نامه ۲۵ نهج البلاغه
@nahgolbalagh
🌺🍃 نامه ۲۶ نهج البلاغه:
✍️ نامه به يكى از كارگزارانش زمانى كه او را براى جمع‌آورى زكات فرستاد
وَ مِنْ عَهْد لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از پیمانهاى آن حضرت است
اِلـى بَعْـضِ عُمّـالِهِ وَ قَدْ بَعَثَـهُ عَلَى الصَّدَقَـةِ
به یکى از کارگزارانش زمانى که او را براى جمع آورى زکات فرستاد
آمُرُهُ بِتَقْوَى اللّهِ فى سَرائِرِ اَمْرِهِ وَ خَفِيّاتِ عَمَلِهِ، حَيْثُ لا شَهيدَ
او را به تقواى الهى در امور پنهانى و کارهاى مخفى دستور مى دهم، آنجا که احدى جز خدا
غَيْرُهُ، وَ لا وَكيلَ دُونَهُ. وَ آمُرُهُ اَنْ لايَعْمَلَ بِشَىْء مِنْ طاعَةِ اللّهِ فيما
شاهد و کسى غیر او وکیل نیست. و او را فرمان مى دهم که در آشکار چیزى از طاعت حق را بجاى
ظَهَرَ فَيُخالِفَ اِلى غَيْرِهِ فيما اَسَرَّ. وَ مَنْ لَمْ يَخْتَلِفْ سِرُّهُ وَ عَلانِيَتُهُ،
نیاورد که در پنهان خلاف آن را انجام دهد. کسى که پنهان و آشکارش
وَ فِعْلُهُ وَ مَقالَتُهُ فَقَدْ اَدَّى الاَْمانَةَ، وَ اَخْلَصَ الْعِبادَةَ.
و گفتار و کردارش دوگونه نیست، امانت را ادا کرده، و عبادت خالصانه به جا آورده.
وَ آمُرُهُ اَنْ لايَجْبَهَهُمْ، وَ لا يَعْضَهَهُمْ، وَ لايَرْغَبَ عَنْهُمْ تَفَضُّلاً
و به او امر مى کنم که مردم را نرنجاند، و آنان را دروغگو نشمارد، و محض اینکه امیر و حاکم است
بِالاِْمارَةِ عَلَيْهِمْ، فَاِنَّهُمُ الاِْخْوانُ فِى الدِّينِ، وَ الاَْعْوانُ عَلَى
از آنان روى نگرداند، چه اینکه آنان برادران دینى، و در استخراج حقوق
اسْتِخْراجِ الْحُقُوقِ.
یار و مددکارند.
وَ اِنَّ لَكَ فى هذِهِ الصَّدَقَةِ نَصيباً مَفْرُوضاً، وَ حَقّاً مَعْلُوماً،
تو را در این زکات سهمى ثابت و حقّى معلوم
وَ شُرَكاءَ اَهْلَ مَسْكَنَة وَ ضُعَفاءَ ذَوى فاقَة، وَ اِنّا مُوَفُّوكَ حَقَّكَ،
و شریکانى از مستمندان و ناتوانانى بینوا هست، ما حق تو را به طور کامل مى‌پردازیم،
فَوَفِّهِمْ حُقُوقَهُمْ، وَ اِلاّتَفْعَلْ فَاِنَّكَ مِنْ اَكْثَرِ النّاسِ خُصُوماً
تو هم باید حق آنان را تمام و کمال به آنان برسانى، که اگر این کار را انجام ندهى در قیامت بیشترین
يَوْمَ الْقِيامَةِ; وَ بُؤْساً لِمَنْ خَصْمُهُ عِنْدَاللّهِ الْفُقَراءُ وَ الْمَساكينُ
دشمن را خواهى داشت; و بدا به حال کسى که فقرا و مساکین و سائلان و محرومانِ از حق
وَ السّائِلُونَ وَ الْمَدْفُوعُونَ وَ الْغارِمُ وَ ابْنُ السَّبيلِ! وَ مَنِ اسْتَهانَ
و ورشکستگان و از راه ماندگانْ در پیشگاه خداوند شاکى و دشمن او باشند! و کسى که امانت را
بِالاَْمانَةِ وَ رَتَعَ فِى الْخِيانَةِ وَ لَمْ يُنَزِّهْ نَفْسَهُ وَ دينَهُ عَنْها فَقَدْ اَحَلَّ
سبک شمارد، و به آن خیانت ورزد، جان و دینش را از آن پاک نکند خود را
بِنَفْسِهِ فِى الدُّنْيَا الذُّلَّ وَ الْخِزْىَ، وَ هُوَ فِى الاْخِرَةِ اَذَلُّ وَ اَخْزى.
در دنیا به ذلّت و خوارى انداخته، و در آخرت خوارتر و رسواتر خواهد بود.
وَ اِنَّ اَعْظَمَ الْخِيانَةِ خِيانَةُ الاُْمَّةِ، وَ اَفْظَعَ الْغِشِّ غِشُّ الاَْئِمَّةِ.
و قطعاً بزرگترین خیانت، خیانت به ملّت، و رسواترین تقلّب تقلّب با پیشوایان اهل اسلام است.
والسَّلامُ.
@nahgolbalagh
تو را در این زکات سهمى ثابت و حقّى معلوم و شریکانى از مستمندان و ناتوانانى بینوا هست، ما حق تو را به طور کامل مى‌پردازیم، و هم باید حق آنان را تمام و کمال به آنان برسانى، که اگر این کار را انجام ندهى در قیامت بیشترین دشمن را خواهى داشت.
✍️ نامه به يكى از كارگزاران زمانى كه او را براى جمع‌آورى زكات فرستاد در نامه 26 نهج البلاغه
@nahgolbalagh