eitaa logo
در محضر نهج البلاغه
350 دنبال‌کننده
5هزار عکس
1.3هزار ویدیو
16 فایل
🔼 ترویج انس با نهج البلاغه,آرام آرام و ختم آن همراه با شرح مختصر از اینکه مطالب را با لینک کانال منتشر میکنید ممنونم 🔽لینک کانال ما در ایتا http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7 🔽 ارتباط با آدمین @piroozy
مشاهده در ایتا
دانلود
🌀 یک حس گمشده در فرهنگ ما «احساس » است 👈🏻 معنویت و احساس مسئولیت اجتماعی (ج۱) قسمت دوم 🔹 احساس مسئولیت اجتماعی نیاز به یک بلوغ و یک کار تربیتی خاص دارد و الا اگر انسان را رها کنید، در لاک فردیت خودش قرار می‌گیرد. به این انسان اگر دین و معنویت را اضافه کنید، دین و معنویت را هم می‌گیرد و آن را به سیاهچال فردیت خودش می‌برد. 🔹 اگر انسان را به دین دعوت کنید اما کار تربیتیِ خوب و حساب‌شده‌ای انجام ندهید و دین را درست برایش تعریف نکنید، دین را در فضای فردیت خودش تنظیم می‌کند و به جامعه هم فقط تا آنجایی کار دارد که به جامعه صدمه نزند و جامعه هم به او صدمه نزند. 🔹 افراد وقتی می‌‌خواهند شغل انتخاب کنند، غالباً دنبال موفقیت خودشان هستند، همچنین وقتی می‌خواهند برای خودشان زندگی تشکیل بدهند، دوباره منافع فردی خودشان را در نظر می‌گیرند. 🔹 الان کمتر کسی از باب حس مسئولیت اجتماعی، این‌طور می‌گوید «من الان باید ازدواج کنم با خانمی که بتواند زیاد فرزند بیاورد، الان جامعه نیاز دارد که فرزندآوری زیاد بشود» یعنی وقتی نیاز جامعه را می‌بیند، سلیقۀ خود و خیلی از خواسته‌هایش را کنار می‌گذارد. این‌‌طور مسئولیت اجتماعی داشتن، یعنی حالت پدری یا حالتِ مادری پیدا کردن برای جامعه. 🔹 مسئولیت اجتماعی داشتن یعنی انسان عاشق رشد جامعه باشد، یعنی به جای اینکه صرفاً دنبال این باشی که «من موفق بشوم، من حرمت و عزّتی پیدا بکنم» دنبال این باشی که جامعۀ من چه رشدی پیدا می‌‌کند؟ 🔹 در بسیاری از گفتگوها و دل‌نوشته‌ها (که در فضای مجازی و... می‌ببینیم)، حرف‌ها اکثراً فردی است و اگر کسی بخواهد به معنویت و دین‌داری هم بها بدهد، به همین ادبیات فردی یک رنگ خدایی می‌دهد. این آن چیزی نیست که اساس دین و اساس عامل تقرب به خدا را تشکیل می‌دهد. 🔹 «فناء فی‌ الله» تعبیری است که برای اهل معرفت به‌کار می‌‌رود و نشان می‌دهد که چقدر ذوب در پروردگار شده‌اند. اگر بخواهید شاخص فنای فی الله را بررسی کنید، می‌‌شود فنای در مردم یا فنای در بشریت یا غصۀ انسان‌ها را خوردن. 🔹 امام سجاد(ع) به یکی از یارانش فرمود: مسلمین را باید به منزلۀ خانوادۀ خودت بدانی، بزرگ‌شان را مثل پدرت بدانی و کودکان را فرزند خودت بدانی. کسانی که هم‌سن خودت هستند را برادر خودت بدانی...( احتجاج/ج2/ص320) البته داشتن این احساس، خیلی دل بزرگی می‌‌خواهد. 🔹 بندگان خدا در واقع قصد پروردگار از خلقت عالم هستند. چطور می‌شود که دلت برای خدا و از خوف و خشیت خدا بلرزد ولی بندگان خدا را هیچ حساب نکنی؟! 🔹 فرض کنید امام زمان(ع) فرزند خودش را به شما بسپارد که از او نگهداری کنی. آیا همۀ کارهایت را تعطیل نمی‌کنی که به او رسیدگی کنی؟ حالا خداوند می‌فرماید: «الخلقُ عیالی»؛ همۀ مردم مثل بچه‌های من هستند. عرفان یعنی اینکه همین را شهود کنی. 🔹 شهدا و رزمندگان ما در اوج معنویت، این حس را پیدا می‌کردند؛ این حسّ دیگردوستی، این حسّ پدری نسبت به تمام آحاد جامعه؛ حسّ مسئولیت فوق‌العاده‌ای که حاضر است برای دیگران راحت جان بدهد. 🔹 دعا برای ظهور، منهای عشق به خلق خدا، مزه و معنای حقیقی خودش را ندارد. از امام صادق(ع) پرسید: ما که یاران شما امام غریب هستیم اجرمان بیشتر است یا یاران آخرین امام وقتی ظهور کند؟ فرمود: ثواب شما بیشتر است چون در غربت هستید. گفت: پس چرا برای ظهور دعا کنیم؟ فرمود: آیا نمی‌خواهید مردم نجات پیدا کنند و با حق آشنا بشوند؟ (کافی/ج2/ص139) 👤علیرضا پناهیان 🚩 مسجد دانشگاه تهران- ۱۴۰۰.۱۰.۰۶ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/7136 http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7
💠 تذکره معاد 🔸 اگر در روایات دارد وقتی بهار آمد به یاد معاد باشید، یكی از راه‌ های تذكره معاد همین است كه ما از تقلیب_قلوب نجات پیدا كنیم، از تقلیب_ابصار نجات پیدا كنیم و راه نجات هم در قرآن مشخص شد، فرمود ما نعمتی را كه دادیم هرگز نمی ‌گیریم. 🔸 نعمت دادنِ الهی مسبوق به استحقاق نیست، این بیان نورانی امام سجاد (سلام الله علیه) در صحیفه ناظر به همین مطلب است فرمود: «مِنَّتُک ابْتِدَاءٌ»؛ خدایا ما طلبی نداشتیم، استحقاقی نداشتیم، تمام نعمت ‌های تو ابتدایی است. در قرآن دو آیه دارد كه ما هر چه دادیم به شما دادیم دیگر پس نمی ‌گیریم مگر اینكه شما خودتان پس بدهید ﴿ إِنَّ اللَّهَ لاَ یغَیرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّی یغَیرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ﴾ نه بأموالهم، نه بأماكنهم و نه بأراضیهم, اگر اینها یك تحول درونی پیدا كردند ـ معاذ الله ـ بیراهه رفتند اینها نعمت ‌های ما را پس می‌ دهند، ما چیزی را كه دادیم پس نمی ‌گیریم ﴿ ذلِكَ بِأَنَّ اللّهَ لَمْ یكُ مُغَیراً نِعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَی قَوْمٍ حَتَّی یغَیرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ ﴾ این دو آیه نشان آن است كه هرگز خدا چیزی را كه داده پس_نمی_‌گیرد؛ از اول چیزی كه استحقاق نداشتیم داد، بعد در مرحله بقا هم چیزی را كه طلبكار نیستیم می‌ دهد و هرگز پس نمی‌ گیرد مگر اینكه ما خودمان پس بدهیم، این خداست! 🔸 در برابر این خدا با این لطف و با این صفا، جز عرض ارادت و بردگی و بندگی چیزی شایسته ما نیست. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1391/12/24 http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7
📿 نماز پنج شنبه های دو رکعت؛ ـ در هر رکعت حمد + صدبار توحید ـ و در پایان نماز، صدمرتبه صلوات http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7
🍃حدیث روز لِكُلِّ شَيءٍ زَكاةٌ، وزَكاةُ العَقلِ احتِمالُ الجُهّالِ 🛑هر چيزى زكاتى دارد و زكات عقل، تحمُّل نادان هاست امیرالمومنین(ع) http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7
سحر نزدیک است ✍ صبح وقتی می‌دمد که؛ شب، به منتهی‌إلیه خویش رسیده باشد! حال و روزِ زمین، حال و روز "بین‌الطلوعین" است ؛ شب، از کاملترین چهره‌اش، پرده برمی‌داشته، و صبح، اندک اندک، از سپیده‌دمانش ... شب می‌آید که برود! و .... صبح می‌آید که بماند! ألیس الصُّبحُ بِقَریبْ 💫؟ http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7
👤 انسان شناسی ۴۲
انسان شناسی ۴۲.mp3
11.77M
۴۲ 📌آموختیم که علامت سلامتِ باطن و خاموش بودن جهنم‌هایِ نفس؛ "سلامت قلب " انسان است! ▪️شاخصه‌های سلامت قلب چیست؟ ▫️مهمترینِ این شاخصه‌ها کدام است؟ ▪️از کجا بفهمیم، قلبِ ما هم، قلبِ سالمی است؟ http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7
🍃بسم الله الرحمن الرحیم🍃 🍃 🍃 🍁به نیابت از عبدصالح خدا🍁 شهید محمدجواد دل آذر تقدیم به ساحت مقدس حضرت پدر امام 🍁لطفا با حضور در کانال سهم امروز را مطالعه بفرمایید.👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7
💞بسم الله الرحمن الرحیم ☘ملکا ذکر تو گویم 💢مَنَعَتْهَا «مُنْذُ» الْقِدْمَةَ، وَ حَمَتْهَا «قَدُ» الاَْزَلِیَّةَ، وَ جَنَّبَتْهَا «لَوْ لاَ» التَّکْمِلَةَ! بِهَا تَجَلَّى صَانِعُهَا لِلْعُقُولِ، وَ بِهَا امْتَنَعَ عَنْ نَظَرِ الْعُیُونِ، وَ لاَ یَجْرِی عَلَیْهِ السُّکُونُ وَ الْحَرَکَةُ، 💢وَ کَیْفَ یَجْرِی عَلَیْهِ مَا هُوَ أَجْرَاهُ، وَ یَعُودُ فِیهِ مَا هُوَ أَبْدَاهُ، وَ یَحْدُثُ فِیهِ مَا هُوَ أَحْدَثَهُ! إِذاً لَتَفَاوَتَتْ ذَاتُهُ، وَ لَتَجَزَّأَ کُنْهُهُ، وَ لاَمْتَنَعَ مِنَ الاَْزَلِ مَعْنَاهُ، وَ لَکَانَ لَهُ وَرَاءٌ إِذْ وُجِدَ لَهُ أَمَامٌ، وَلاَلْتَمَسَ التَّمَامَ إِذْ لَزِمَهُ النُّقْصَانُ. 💢وَ إِذاً لَقَامَتْ آیَةُ الْمَصْنُوعِ فِیهِ، وَ لَتَحَوَّلَ دَلِیلا بَعْدَ أَنْ کَانَ مَدْلُولا عَلَیْهِ، وَ خَرَجَ بِسُلْطَانِ الاِْمْتِنَاعِ مِنْ أَنْ یُؤَثِّرَ فِیهِ مَا یُؤَثِّرُ فِی غَیْرِهِ. الَّذِی لاَ یَحُولُ وَ لاَ یَزُولُ، وَ لاَ یَجُوزُ عَلَیْهِ الاُْفُولُ. 💢اينکه مى گوييم: موجودات از فلان زمان پيدا شده اند آنها را از قديم بودن باز مى دارد، و اينکه مى گوييم: به تحقيق به وجود آمده اند آنها را از ازلى بودن ممنوع مى سازد و هنگامى که گفته مى شود: اگر چنين نبود مشکلى نداشتند، دليلى بر آن است که به کمال نرسيده اند. 💢آفريدگار جهان با آفرينش مخلوقات در برابر عقل ها تجلى کرد، و به همين سبب مشاهده او با چشم هاى ظاهر غير ممکن است سکون و حرکت در او راه ندارد (زيرا) چگونه ممکن است چيزى بر او عارض شود در حالیکه خودش آن را ايجاد کرده است؟ و چگونه ممکن است آنچه را او ظاهر کرده به خودش بازگردد و او تحت تأثير آفريده خويش قرار گيرد؟ که اگر حرکت و سکون در ذات او راه پيدا کند ذاتش تغيير مى پذيرفت و کنه ذاتش تجزيه مى شد. 💢 مفهوم ازليت براى او ممتنع مى گردد و بايد پشت سرى داشته باشد اگر پيش رويى دارد، و به سبب نقصان بايد در جستجوى کمال باشد، و در اين حال نشانه مخلوق بودن در او ظاهر خواهد شد و خود دليل بر وجود خالقى ديگر خواهد بود; نه اينکه مخلوقات دليل وجود او باشند 💢 (و سرانجام اينکه) به سبب دارا بودن قدرت مطلقه آنچه در غير او اثر مى گذارد در او اثر نخواهد گذاشت. آرى او خداوندى است که نه تغيير در ذات او راه دارد و نه زوال و غروب و افول بر او رواست. http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7
🌾شرح و بسط ☘تو نماینده فضلی، تو سزاوار ثنایی ♦️آثار او در جاى جاى عالم هستى نمایان است و از آنها پى به وجود مقدّسش مى بریم; ولى با این حال با چشم ظاهر دیده نمى شود، زیرا رؤیت چشم، مخصوص اجسام است که داراى زمان و مکان و اجزا و جهت هستند و خداوند از تمام اینها منزّه است. حرکت و سکون از عوارض ممکنات است. حرکت آن است که یک شىء در دو زمان در دو جا یا در دو حالت قرار گیرد و سکون آن است که در دو زمان در یک جا یا در یک حالت باشد، بنابراین هم سکون حادث است و هم حرکت، زیرا هر دو وصف بیان حالت دوم چیزى است که زمانى بر آن گذشته است. ♦️کوتاه سخن اینکه حرکت خواه در عرض باشد یا جوهر، در کمیّت باشد (مانند رشد بدن انسان یا نموّ گیاهان) یا در کیفیت باشد (مانند دگرگونى رنگ ها در جهان طبیعت و کم و زیاد شدن گرما و سرما در فصول سال) خواه به سوى کمال باشد (مانند رشد کودک) و خواه به سوى نقصان باشد (مانند ضعف و ناتوانى پیران) هیچ یک از آنها در ذات پاک خداوند راه ندارد، چون واجب الوجود است و کمال مطلق، و حرکت مخصوص ممکنات و موجودات داراى نقصان است. ♦️افزون بر این، حرکت نشانه تجزیه پذیرى و حادث بودن است که در ذات بسیط ازلى راه ندارد. ♦️تغییر و زوال و افول و غروب همه از عوارض موجودات محدود و ناقص است و این اوصاف براى او متصوّر نیست. http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7
9.69M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 یکی از مهم‌ترین کارهایی که در ماه شعبان، جهت کسب آمادگی برای ورود به ضیافت رمضان، باید انجام دهیم... http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7
🕊امیرالمؤمنین عليه السلام: دروغگو و مرده يكسانند؛ زيرا برترى زنده بر مرده به اعتماد بر اوست. پس اگر به سخن او اعتمادی نشود، زنده نیست. الكَذّابُ و المَيِّتُ سَواءٌ، فإنّ فَضيلَةَ الحَيِّ علَى المَيِّتِ الثِّقةُ بهِ، فإذا لم يُوثَقْ بكَلامِهِ بَطَلَت حَياتُهُ 📚غررالحكم حدیث2104