1514 ـ حفظ قرآن و ادب حفظ آن رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن أعطاهُ اللّه ُ حِفظَ كتابِهِ فَظَنَ أنَّ أحَدا اُعطيَ أفضَلَ مِمّا اُعطيَ فقد غَمَطَ أفضَلَ النِّعمَةِ . (1) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس كه خدا نعمت حفظ كتاب خود را به او عطا كند و آن كس گمان كند كه به ديگران نعمتى بزرگتر از اين نعمت او داده شده است، بيگمان نسبت به بزرگترين نعمت تحقير و ناسپاسى روا داشته است. عنه صلى الله عليه و آله : إنّ الذي ليسَ في جَوفِهِ شيءٌ من القرآنِ كالبَيتِ الخَرِبِ . (2) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : كسى كه در اندرونش چيزى از قرآن نيست، همانند خانه اى ويران است. عنه صلى الله عليه و آله : بِئسَما لأِحدِكُم أن يَقولَ نَسِيتُ آيَهً كَيتَ وكَيتَ ، بَل هو نُسِّيَ . استَذكِرُوا القرآنَ ، فوالذي نَفسي بيَدِهِ لَهُو أشَدُّ تَفَصِّيا مِن صُدورِ الرِّجالِ مِن النَّعَمِ مِن عُقُلِها . (3) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خوب نيست كه فردى از شما بگويد فلان و بهمان آيه را از ياد بردم، [چنين نيست] بلكه از ياد[ش ]برده شده است. قرآن را [در ذهن خود مرور و ]يادآورى كنيد؛ زيرا سوگند به آن كه جانم در دست اوست، قرآن از سينه هاى مردان زودتر مى رهد تا شتر از زانو بندش. عنه صلى الله عليه و آله : حَمَلةُ القرآنِ هُمُ المَحفوفُونَ برَحمَهِ اللّه ِ ، المَلبوسونَ بنُورِ اللّه ِ عَزَّوجلَّ . (4) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اين قرآن دانان هستند كه در رحمت خدا قرار دارند و پوشيده در نور او. عنه صلى الله عليه و آله : أشرافُ اُمّتي حَمَلَةُ القرآنِ وأصحابُ الليلِ . (5) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اشراف و بزرگان امّت من قرآن دانان و شب زنده داران هستند. عنه صلى الله عليه و آله : إنّ أحَقَّ الناسِ بالتَّخَشُّعِ في السِّرِّ والعَلانيَةِ لَحامِلُ القرآنِ ، وإنَّ أحَقَّ الناسِ فيالسِّرِّ والعَلانيَةِ بالصلاةِ والصومِ لَحامِلُ القرآنِ . (6) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : سزاوارترين مردم به خشوع داشتن نهانى و آشكار در برابر خدا، قرآن دان است. سزاوارترين مردم به نماز خواندن و روزه گرفتن در آشكار و نهان، قرآن دان است. عنه صلى الله عليه و آله : لا يَنبغي لِصاحِبِ القرآنِ أن يَحِدَّ مَع مَن حَدَّ ، ولا يَجهَلَ مَع مَن يَجهَلُ وفي جَوفِهِ كلامُ اللّه ِ . (7) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : براى ملازم قرآن شايسته نيست با كسى كه نسبت به او تندى كرده است، تندى كند و كسى كه در اندرونش كلام خداست، با كسى كه [نسبت به وى ]رفتار جهالت آميز مى كند، جاهلانه رفتار نمى كند. الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : الحافِظُ للقرآنِ العامِلُ بهِ مَع السَّفَرَةِ الكِرامِ البَرَرَةِ . (8) امام صادق عليه السلام : حافظ قرآن كه به آن عمل كند،همراه فرشتگان پيغام آور ارجمند و نيكوكار است. عنه عليه السلام : مَن نَسِيَ سُورَةً مِن القرآنِ مُثِّلَت لَهُ في صُورَةٍ حَسَنةٍ ودَرَجةٍ رَفيعَةٍ ، فإذا رَآها قالَ : من أنتِ ؟ ما أحسَنَكِ ! لَيتَكِ لي ! فتقولُ : أما تَعرِفُني ؟ أنا سُورَةُ كذا وكذا ، لو لم تَنسَني لَرَفَعتُكَ إلى هذا المَكانِ . (9) امام صادق عليه السلام : هر كس سوره اى از قرآن رافراموش كند، آن سوره [در بهشت ]به صورتى زيبا و درجه اى رفيع در برابرش مجسم مى شود و چون او را ببيند، گويد: تو كيستى؟ چقدر زيبايى! كاش از آنِ من بودى. جواب دهد: مرا نمى شناسى؟ من فلان و بهمان سوره هستم. اگر مرا فراموش نكرده بودى، تو را به اين مكان بالا مى آوردم. (1) كنز العمّال : 2317 (2) كنز العمّال : 2478 (3) كنز العمّال : 2849. (4) جامع الأخبار : 115/202. (5) الخصال : 7/21. (6) الكافي : 2/604/5. (7) كنز العمّال : 2347. (8) الكافي : 2/603/2. (9) ثواب الأعمال : 283/1 .

ترجمه تصویری قرآن کریم صفحه ۱۵۶

1513 ـ آموزش دادن قرآن و آموختن آن رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : خَيرُكُم مَن تَعَلَّمَ القرآنَ وعَلَّمَهُ . (1) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بهترين شما، كسى است كه قرآن را فرا گيرد و [به ديگران ]آموزش دهد. عنه صلى الله عليه و آله : علَيكُم بتَعَلُّمِ القرآنِ وكَثرَةِ تِلاوَتِهِ . (2) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بر شما باد آموختن قرآن و بسيارخواندن آن. عنه صلى الله عليه و آله : مَن عَلَّمَ رجُلاً القرآنَ فهُو مَولاهُ ،لا يَخذُلُهُ ولا يَستَأثِرُ علَيهِ . (3) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس به مردى قرآن بياموزد،مولاى اوست و آن مرد نبايد او را تنها و بى يار گذارد و خود را بر وى ترجيح دهد. الإمامُ عليٌّ عليه السلام : حَقُّ الوَلَدِ علَى الوالِدِ أن يُحَسِّنَ اسمَهُ ، ويُحسِّنَ أدَبَهُ ، ويُعَلِّمَهُ القرآنَ . (4) امام على عليه السلام : حقوق فرزند بر پدر، اين است كه نامى نيكو بر او بنهد و نيكو تربيتش كند و قرآن را به او بياموزد. الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : يَنبَغي للمؤمنِ أن لا يَموتَ حتّى يَتَعَلَّمَ القرآنَ ، أو يكونَ في تَعَلُّمِهِ . (5) امام صادق عليه السلام : سزاوار است كه مؤمن پيش از آن كه بميرد، قرآن را بياموزد يا در حال آموختن آن بميرد. (1) كنزالعمّال : 2351 (2) كنزالعمّال : 2368 (3) كنزالعمّال : 2382. (4) نهج البلاغة : الحكمة 399. (5) الدعوات : 220/600 .

1512 ـ قرآن، هميشه تازگى دارد الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لا تُخلِقُهُ كَثرَةُ الرَّدِّ ووُلوجُ السَّمعِ . (1) امام على عليه السلام : قرآن هر اندازه هم تكرار شود و به گوش خورد ، باز كهنه نمى شود . الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لمّا سُئلَ : ما بالُ القرآنِ لا يَزدادُ علَى النَّشرِ والدَّرسِ إلّا غَضاضَةً؟ ـ : لأنَّ اللّه َ تباركَ وتعالى لم يَجعَلْهُ لِزمانٍ دونَ زَمانٍ ، ولا لِناسٍ دونَ ناسٍ ، فهُو في كلِّ زَمانٍ جَديدٌ ، وعِند كُلِّ قَومٍ غَضٌّ إلى يَومِ القِيامَةِ . (2) امام صادق عليه السلام ـ وقتى از ايشان سؤال شد: چه سرّى است كه قرآن هر چه بيشتر خوانده و بحث شود، برتازگى وطراوت آن افزوده مى شود؟ ـ فرمود : چون خداوند تبارك و تعالى، آن را تنها براى زمانى خاص و مردمى خاصّ قرار نداده است. از اين رو، در هر زمانى و براى هر مردمى، تا روز قيامت، تازه و باطراوت است. (1) نهج البلاغة : الخطبة 156 . (2) بحار الأنوار : 92/15/8 . وعن يعقوب بن السكّيت النحوي قال : سألت أبا الحسن الثالث عليه السلام ما بال القرآن ـ وذكر نحوه ـ بحار الأنوار : 92/15/9.

ترجمه تصویری قرآن کریم صفحه ۱۵۷ https://eitaa.com/noore1

اَللَّهُمَّ اجْعَلْ صِيَامِي فِيهِ صِيَامَ الصَّائِمِينَ وَ قِيَامِي فِيهِ قِيَامَ الْقَائِمِينَ وَ نَبِّهْنِي فِيهِ عَنْ نَوْمَهِ الْغَافِلِينَ خدايا روزه ام را در اين ماه روزه روزه داران قرار ده، و شب زنده داري ام را شب زنده داري شب زنده داران، و بيدارم كن در آن از خواب بي خبران، دعای روز اول ماه مبارک رمضان ۰

🔹توصیه‌های رهبر انقلاب برای استفاده هر چه بهتر از ماه مبارک رمضان جلسه هفتگی نهج البلاغه مصباح الهدی تبریز

1511 ـ بر شما باد قرآن! قرآن: (وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعا مِنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ) . (1) (وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ) . (2) «و براستى كه تو را سبع المثانى (سوره فاتحه) و قرآن بزرگ عطا كرديم». «و قطعاً قرآن را براى پند آموزى آسان كرده ايم. پس آيا پند گيرنده اى هست؟». رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إذا التَبَسَتِ الاُمورُ علَيكُم كَقِطَعِ اللَّيلِ المُظلِمِ فعلَيكُم بالقرآنِ ؛ فإنّهُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ ، وماحِلٌ مُصدَّقٌ ، ومَن جَعَلَهُ أمامَهُ قادَهُ إلَى الجَنَّةِ ، ومَن جَعَلَهُ خَلفَهُ قادَهُ إلَى النارِ . (3) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر گاه كارها همچون پاره هاى شب تار بر شما تاريك و شبهه ناك شد، به قرآن روى آوريد؛ زيرا قرآن شفيعى است كه شفاعتش پذيرفته است و شاكى و خصمى است كه شكايتش قبول مى شود. هر كه قرآن را فراپيشِ خود قرار دهد، او را به سوى بهشت كشاند و هر كه آن را پشت سر خويش نهد، به سوى دوزخش كشاند. عنه صلى الله عليه و آله ـ لَمّا قِيلَ لَهُ : اُمَّتُكَ سَتُفتَتَنُ ، فَسُئلَ :ما المَخرَجُ مِن ذلكَ ؟ ـ : كتابُ اللّه ِ العَزيزُ ، الذي لا يَأتيهِ الباطِلُ مِن بَينِ يَدَيهِ ولا مِن خَلفِهِ ، تَنزيلٌ مِن حَكيمٍ حَميدٍ ، مَنِ ابتَغَى العِلمَ في غَيرِهِ أضَلَّهُ اللّه ُ . (4) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ وقتى به ايشان گفته شد: بزودى امّت تو گرفتار فتنه خواهد شد، [در جواب اين پرسش كه : ]راه خلاص از آن چيست؟ ـ فرمود : كتاب گرامى خدا، همان كه باطل نه از پيش و نه از پس بدو راه نيابد، فرود آمده [و ]از سوى حكيمى ستوده است. هر كه علم را در جز قرآن بجويد، خداوند گمراهش كند. عنه صلى الله عليه و آله : علَيكُم بالقرآنِ، فاتَّخِذُوهُ إماماوقائدا . (5) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بر شما باد قرآن، آن را پيشوا و راهبر خود كنيد. عنه صلى الله عليه و آله : فَضلُ القرآنِ على سائرِ الكلامِ كَفَضلِ اللّه ِ على خَلقِهِ . (6) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : برترى قرآن بر ديگر سخنان، همچون برترى خدا بر خلق خود است. عنه صلى الله عليه و آله : القرآنُ غِنىً ، لا غِنىً دونَهُ ، ولا فَقرَ بعدَهُ . (6) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : قرآن ثروتى است كه بدون آن توانگرى نباشد و با وجود آن فقرى نه. عنه صلى الله عليه و آله : مَن اُعطِيَ القرآنَ فَظَنَّ أنّ أحَدا اُعطِيَأكثَرَ ممّا اُعطيَ فقد عَظَّمَ صَغيرا وصَغَّرَ كبيرا . (8) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : به هر كس [نعمت دانستن]قرآن داده شود و با اين حال گمان كند كه به ديگرى نعمتى بالاتر و بيشتر از اين نعمت او داده شده است، بيگمان كوچكى را بزرگ شمرده و بزرگى را كوچك. عنه صلى الله عليه و آله : مَن أرادَ عِلمَ الأوَّلينَ والآخِرينَ فَلْيُثَوِّرِ القرآنَ (9) ، (10) . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه خواهان علم پيشينيان و آيندگان، از اول تا به آخر دنيا است، در قرآن كند و كاو كند. الإمامُ عليٌّ عليه السلام : فَتَجلّى لَهُم سبحانَهُ في كتابِهِ مِن غَيرِ أن يَكُونوا رَأوهُ بما أراهُم مِن قُدرَتِهِ . (11) امام على عليه السلام : خداوند سبحان، قدرت خويش را در كتابش نمايان ساخت و بدين سان خويشتن را به بندگانش، بى آن كه او را ببينند، نشان داد. عنه عليه السلام : اللّه َ اللّه َ في القرآنِ ، لا يَسبِقُكُم بالعَمَلِ بهِ غَيرُكُم . (12) امام على عليه السلام : خدا را! خدا را! درباره قرآن، مبادا ديگران با عمل به آن، بر شما پيشى گيرند. عنه عليه السلام : تَعَلَّمُوا كتابَ اللّه ِ تباركَ وتعالى ؛ فإنّهُ أحسَنُ الحَديثِ وأبلَغُ المَوعِظَةِ ، وتَفَقَّهُوا فيه فإنّهُ رَبيعُ القُلوبِ ، واستَشفُوا بنُورِهِ فإنّه شِفاءٌ لِما في الصُّدورِ ، وأحسِنُوا تِلاوَتَهُ فإنّهُ أحسَنُ القَصصِ . (13) امام على عليه السلام : كتاب خداوند تبارك و تعالى را بياموزيد؛ زيرا كه آن نيكوترين سخن و رساترين اندرز است و قرآن را بفهميد؛ زيرا كه آن بهار دلهاست و از نور آن شفا جوييد؛ زيرا كه آن شفابخش بيماريهاى سينه هاست و آن را نيكو تلاوت كنيد؛ زيرا كه آن بهترين داستان (تاريخ) است. عنه عليه السلام : إنّ فيهِ شِفاءً مِن أكبَرِ الداءِ ، وهُوالكُفرُ والنِّفاقُ ، والغَيُّ والضَّلالُ . (14) امام على عليه السلام : در قرآن، درمان بزرگترين دردهاست: درد كفر و نفاق و تباهى و گمراهى. الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : لو ماتَ مَن بَينَ المَشرِقِ والمَغرِبِ لَما استَوحَشتُ بعدَ أن يكونَ القرآنُ مَعي . (15) امام زين العابدين عليه السلام : اگر همه مردم از شرق تا غرب عالم بميرند، با وجود قرآن در كنار من، هرگز احساس وحشت و تنهايى نكنم. (1) الحِجر : 87. (2) القمر : 17. (3) كنز العمّال : 4027. (4) تفسير العيّاشيّ : 1/6/11 ، اُنظر تمام الحديث. (5) كنز ال