629 ـ معناى «اختلاف امت من رحمت است» معاني الأخبار عن عبد المُؤمِن الأنصاريّ : قلت للإمامِ الصّادقِ عليه السلام : إنّ قَوما رَوَوا أنَّ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله قالَ : إنّ اخْتِلافَ اُمَّتي رَحمَةٌ؟ فقالَ : صَدَقوا . قلتُ : إنْ كانَ اخْتِلافُهُم رَحمَةً فاجْتِماعُهُم عَذابٌ ؟ قالَ : لَيس حيثُ ذَهَبْتَ وذَهَبوا ، إنَّما أرادَ قولَ اللّه ِ عزّوجلّ: «فلَولا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ» (1) ، فأمَرَهُم أنْ يَنْفِروا إلى رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ويَخْتَلِفوا إلَيهِ فيَتَعلّموا ثُمَّ يَرْجِعوا إلى قَومِهِم فيُعَلّموهُم ، إنّما أرادَ اخْتِلافَهُم مِن البُلْدانِ ، لا اخْتِلافا في دِينِ اللّه ِ ، إنّما الدِّينُ واحِدٌ . (2) معانى الأخبار ـ به نقل از عبد المؤمن انصارى ـ : به امام صادق عليه السلام عرض كردم : عدّه اى روايت مى كنند كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : اختلاف امت من، رحمت است؟ امام پاسخ داد : راست مى گويند. عرض كردم : اگراختلاف آنان رحمت است پس اتّحاد ايشان عذاب است ؟ حضرت فرمود : معناى اين حديث آن گونه كه تو و آنان فهميده ايد نيست، بلكه منظور پيامبر، اين سخن خداوند عز و جل است كه : «چرا از هر گروهى از ايشان جماعتى كوچ نمى كنند تا (جماعتى بمانند و) در دين آگاهى پيدا كنند» . خداوند به آنان فرمان داد كه از هر سو نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بروند و پيش او آمد و شد كنند و آموزش ببينند و سپس، نزد مردم خود برگردند و تعليمات دين را به آنها نيز بياموزند . منظور پيامبر، آمد و شد آنها از شهرهايشان بود نه اختلاف در دين خدا؛ دين، البته يكى است. (3) (1) التوبة : 122 . (2) معاني الأخبار : 157/1 (3) يكى از معانى اختلاف ، «آمد و شد» است و حضرت ، حديث پيامبر را به همين تفسير كرده است .

📌 جلسه هفتگی تفسیر نهج البلاغه مصباح الهدی تبریز 📌 استاد دکتر رضا جبارزاده 📌 قسمت اول لینک جلسه نهج البلاغه مصباح الهدی تبریز https://eitaa.com/nahjolbalagetb

سلام خدمت بزرگواران امروز سه‌شنبه دوم اسفند ماه سال ۱۴۰۱ سی ۳۰ رجب ۱۴۴۴ ان شاءالله جلسه هفتگی نهج البلاغه مصباح الهدی طبق هفته های قبل با توجهات حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف بعداز نماز مغرب و عشاء از ساعت ۷الی۹دایر میباشد آدرس محل دائمی جلسه قطران جنوبی نرسیده به کمر بند کوچه اسلام پلاک دو طبقه اول

1718 ـ جهانى بودن رسالت محمّد صلى الله عليه و آله قرآن: (وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَا كَافَّةً لِلنَّاسِ بَشِيرا وَنَذِيرا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَايَعْلَمُونَ) . (1) «وما تو را جز [به سِمَت] بشارتگر و هشدار دهنده براى تمام مردم نفرستاديم. ليكن بيشتر مردم نمى دانند». رسول اللّه صلى الله عليه و آله : أنا رَسولُ مَن أدرَكتُ حَيّا ومَن يُولَدُ بَعدي . (2) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : من پيامبر كسانى كه با من به سر مى برند و كسانى كه بعد از من به دنيا مى آيند هستم. عنه صلى الله عليه و آله : بُعِثَ كلُّ نَبيٍّ كانَ قَبلي إلى اُمَّتِهِ بلِسانِ قَومِهِ ، وبَعَثَني إلى كُلِّ أسوَدَ وأحمَرَ بالعَربيَّةِ . (3) پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : پيش از من هر پيامبرى به زبان قوم خود به سوى امّتش فرستاده شد، ولى خداوند مرا به زبان عربى به سوى هر سياه و سفيدى فرستاده است. (1) سبأ : 28. (2) الطبقات الكبرى : 1 / 191. (3) بحار الأنوار : 16 / 316 / 6.