صلح قهرمانانه امام خمینی: 🔹«آن قدری که حضرت #امام_حسن معاویه را مفتضح کرد به همان قدر بود که سید الشهداء یزید را مفتضح کرد.

بفرستید برای کسایی که قصد تشرف به حرم رضوی رو دارن #اسکان رایگان تاجمعه ‌‎‌‌

🏴 ده‌ها هزار زائر پیاده امام هشتم(علیه‌السلام)، همچنان در راهِ حرمند ♦️زائرانی که از شهرها و روستاهای مختلف رهپسار مشهد شده‌اند تا در سالروز شهادت امام رئوف، در حرمش باشند.

. 🔴 اَسب زین شده یا خر بی پالان؟🤓 این بازی با رقما و درصدا فقط نشون میده که شما... آقای همتی گوشتو بیار جلو....🤫

⭕️در فتنه اسرائیلی ززا، در مجموع حداکثر ۱٪ جمعیت ایران در تجمعات شرکت کردند در تظاهرات دیشب سرزمین های اشغالی، ۱۰٪ جمعیت گله ها حضور داشتند! علیه حکومت الهی قدم برداری، ۱۰ برابرش نصیب خودت میشه😊

🎥 ماجرای خانمی روستایی که در حرم امام رضا (ع) از دست امام رضا (ع) پول می‌گرفت تا بین قرآن آموزان کلاسش تقسیم کند!            🎤 نقل حجت الاسلام عالی از مقام معظم رهبری 🏷 #امام_رضا علیه السلام

✅🌷امام‌رضا در زِندان (دوربین مخفی) 🔸به زِندانی که هیچ کس و کاری نداره میگن: یک نفر ضامنت شده. زندانی با تعجب جواب میده: من که هیچ کسو ندارم🥺

حسین ستوده امشب حرم امام رضا رو بُرد حرم حسین🥲

🔖منبر کوتاه🔖 🔺پنج ویژگی بهترین بنده خدا در کلام امام رضا علیه السلام سُئِلَ عَنْ خِيَارِ اَلْعِبَادِ فَقَالَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ 1⃣اَلَّذِينَ إِذَا أَحْسَنُوا اِسْتَبْشَرُوا 2⃣وَ إِذَا أَسَاءُوا اِسْتَغْفَرُوا 3⃣وَ إِذَا أُعْطُوا شَكَرُوا 4⃣وَ إِذَا اُبْتُلُوا صَبَرُوا 5⃣وَ إِذَا غَضِبُوا عَفَوْا امام رضا علیه‌السّلام فرمود: از رسول خدا (صلّی الله‌ علیه و آله) پرسیدند بهترین بندگان چه کسانی هستند؟ فرمود: 1⃣کسانی که وقتی کار نیک میکنند خرسند میشوند 2⃣و چنانچه کار بدی کردند، استغفار و عذرخواهی میکنند 3⃣و وقتی چیزی به او میدهند یا اعطایی به او میشود، سپاسگزاری میکنند 4⃣و وقتی که مشکل و گرفتاری برایشان پیش آمد، صبر میکنند 5⃣و وقتی خشمگین میشوند، درمیگذرند. 🔶شرح حدیث توسط رهبر معظم انقلاب سُئِلَ رَسُولُ اللهِ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه عَن خِیارِ العِباد کسی از پیغمبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) سؤال کرد که بهترین بندگان چه کسانی هستند؟ 1⃣فَقَالَ: الَّذینَ اِذا اَحسَنوا اِستَبشَرُوا «اِستِبشار»(۱) یعنی خرسند شدن یا آثار خرسندی در چهره پدیدار شدن، که درباره‌ی مؤمن دارد «بِشرُهُ فی وَجهِهِ وَ حُزنُهُ فی قَلبِه»؛ یعنی [آنها که] وقتی کار نیک میکنند، خوشحالند که کار خوب کردند. این خوشحالی ارتباطی ندارد به اینکه انسان غرور پیدا کند و عُجب به کار خیر پیدا کند؛ اینها دو چیز است، اینها را از هم تفکیک کنید. یک‌وقت انسان دو رکعت نماز میخواند، خیال میکند که در یک مرتبه‌ی عالی ] است] و عُجب -یعنی خودشیفتگی، خودفریفتگی، خودشگفتی-به انسان دست میدهد؛ این مذموم است؛ یک‌وقت هست نه، بحث خودشیفتگی و خودفریفتگی نیست؛ کار خوبی کرده و خوشحال است که الحمدلله‌ خدا توفیق داد این کار خوب را انجام داده. این خیلی خوب است که وقتی عمل نیک انجام میدهد، خرسند باشد به این کار نیکی که انجام داده. 2⃣وَ اِذا اَسَاءوا استَغفَروا در مورد «اسائه» -کار بد انجام دادن- به این اکتفا نشده است که بگوییم وقتی کار بد انجام داد، ناراحت باشد؛ نه، ناراحتی کافی نیست، عملی هم دنبالش لازم است و آن عمل عبارت است از استغفار؛ از خدای متعال عذرخواهی کند. استغفار یعنی عذرخواهی کردن؛ وقتی کار بدی کرد، از خدا عذرخواهی کند، معذرت‌خواهی کند. 3⃣وَ اِذا اُعطوا شَکَروا وقتی خدای متعال به او چیزی میدهد، سپاسگزار باشد. البتّه ظاهر «اُعطوا» اعم است از عطای الهی و عطای بشری -از مردم هم اگر محبّتی کردند، چیزی به انسان دادند، آدم باید سپاسگزار باشد؛ این معلوم است- لکن ظاهرا اینجا مراد عطای الهی است. یعنی وقتی نعمتهای الهی را متذکّر میشود، می‌بیند نعمتهای الهی را یا نعمت جدیدی به او داده میشود، شکرگزار باشد؛ غافل نباشد از اینکه خدای متعال این نعمت را به او داده است. غفلت از نعمت، خیلی درد بزرگی است، انسان را به لئامت میکشاند، به ناسپاسی میکشاند. 4⃣وَ اِذا ابتُلوا صَبَروا وقتی هم که یک ابتلایی در زندگی اینها پیش آمد، مشکلی برایشان پیش آمد، در آن هم صبر کنند؛ که این صبر و شکر با همدیگر ارتباط نزدیکی هم دارند. یکی از آثار شکر این است که انسان صبر میکند؛ یعنی وقتی شما توجّه داشتید که خدای متعال چقدر نعمت به شما داده، اگر یک ابتلائی هم به شما داد، بیماری‌ای، گرفتاری‌ای پیدا کردید، صبر میکنید؛ میگویید خب، اینکه در مقابل آن‌همه لطف الهی چیزی نیست. لذا در دعای روزهای رجب میخوانید: «اللهُمَّ اِنّی اَسئَلُکَ یصَبرَ الشّاکِرینَ لَک»(۲) صبر افراد شکرگزار [را طلب میکنیم]، که حالا ان‌شاءالله‌ همه‌ی ما ایّام رجب را که در پیش است، مغتنم بشماریم. 5⃣وَ إِذَا غَضِبُوا عَفَوْا وقتی از کسی خشمگین شدند، از او بگذرند و او را بیامرزند. البتّه طبیعی است این غضب لله‌ نیست، این غضب لشخص است؛ والاّ غضب لله‌ را ما حق نداریم به‌خاطر اهواء خودمان یا به‌خاطر چیزی [ببخشیم و بگذریم]؛ وقتی یک جایی لله‌ غضب کردیم، اینجا آن غضب را باید ادامه بدهیم، باید حفظ کنیم. [در اینجا منظور ]غضبهای شخصی است؛ یک جمله‌ای بنده به شما عرض میکنم، شما عصبانی میشوید؛ یک چیزی شما به بنده میفرمایید، بنده عصبانی میشوم؛ یک کاری که ناخوشایند ما است، از کسی برایمان پیش می‌آید، عصبانی میشویم؛ وقتی این غضبی را که در مسائل شخصی عارضِ انسان میشود، پیدا شد، 🔶منابع : 🔺 تحف العقول عن آل الرسول علیهم السلام , جلد۱ , صفحه۴۴۵ 🔺الفقه المنسوب إلی الإمام الرضا علیه السلام , جلد۱ , صفحه۳۵۴ 🔺بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام , جلد۶۶ , صفحه۳۹۵ 🔺مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل , جلد۱۱ , صفحه۱۷۴

🏴شهادت #امام‌رضاعلیه‌السلام برهمگان تسلیت باد.

این تصویر در قسمتی از مسیر مشایه اربعین امسال خودنمایی می‌کرد. روی آن نوشته "الحجاب لیس قطعه قماش، انّه روح تعشق الستر" یعنی، حجاب فقط یک قطعه پارچه نیست، بلکه نشان از عشق و علاقه و میل شدید انسانها به پوشش است. 💢 در واقع ذات انسانی انسان، با حجاب و پوشش قرین است. به عبارتی دیگر انسان موجودی دوبُعدی است که هم بُعد حیوانی و هم بُعد انسانی دارد. ▪️در بُعد حیوانی هیچ فرقی با حیوانات ندارد و مثل آنها نیاز به آب و غذا و ... دارد و حتی حیوانات نسبت به او در توانایی‌های جسمی در جایگاه بالاتری قرار دارند. ▪️ اما در بُعد انسانی و معنوی، انسان کاملا از حیوانات متمایز می‌شود و دلیل برتری انسان همین بُعد وجودی اوست. عقل و قدرت تفکر، حیا و شرم، قدرت تصمیم‌گیری و انتخاب و... همگی مربوط به انسانیت او هستند. پوشش انسان ناشی از عقل و حیای اوست. بر این اساس، انسانها ذاتا میل به پوشش دارند مگر اینکه بُعد حیوانی و مادی خود را بر بُعد انسانی چربش و غلبه دهند که در این صورت به مرور به سمت گرایشهای حیوانی‌اش سوق پیدا خواهند کرد که یکی از مظاهر آن برهنگی است. 🔺 بر این اساس، حجاب و پوشش صرفا استفاده از یک تکه پارچه نیست که بگوییم باشد یا نباشد، بلکه میل به آن نشان از توجه او به بُعد انسانی وجودش و پوشاندن جسم و جنبه حیوانی آن و قوی بودن گرایش‌های معنوی در انسان‌ نسبت به گرایشات مادی می‌باشد. انسان با تقویت بُعد انسانی به جایگاهی بالاتر از ملائک میرسد و با تقویت گرایش‌های حیوانی، پست‌تر از حیوانات خواهد شد.