👩🏻 کفاره روزه زن باردار 👩🏻 ⁉️سوال: کفاره روزه ای که زن باردار بخاطر اینکه بچه دار است (‌چون روزه برای بچه ضرر دارد ) به عهده زن است یا به عهده شوهرش؟ و آیا جز نفقه او حساب میشود ؟ پاسخ: 📕آیت الله خامنه ای: بر عهده خودش می باشد. 📗آیت الله مکارم شیرازی : در صورتي که روزه گرفتن براي خود مادر ضرر داشته پرداخت کفاره آن نيز بر عهده خودش مي باشد اما اگر براي بچه ضرر داشته بنابراحتياط واجب بر عهده شوهر است. 📘آیت الله سیستانی: به عهده زن می باشد البته زنى كه زائيدن او نزديک است (ماه های هشت و نه) و روزه براى خودش يا حملش ضرر دارد ، روزه بر او واجب نيست ولی باید بعدا آن را قضا کند و براى هر روز يک مُد طعام (٧٥٠ گرم نان یا ماکارونی یا آرد) بابت کفاره به فقير دهد و اما زنى که در ماه های آخر بارداری نباشد (از ماه اول تا اخر ماه هفتم) اگر روزه برای او يا حملش ضرر داشته باشد يا اينکه سبب افتادن وی در مشقتی که عادتا قابل تحمل نيست گردد روزه بر او واجب نيست و بايد قضا نمايد و کفاره ندارد. 📒آیت الله شبیری زنجانی: بنابر احتیاط بر عهده شوهر است. 📔آیت الله وحید خراسانی: به عهده ی خودِ زن است و ربطی به نفقه ندارد حتّی اگر شوهر با تمایلِ خودش پرداخت نماید ذمّه ی زن بنابر احتیاطِ واجب از این کفّارة بریئ نمیشود و در تمامِ کفّارات ، کفّارة بر عهده ی خودِ شخص است و اگر دیگری بدهد بنابر احتیاطِ واجب ذمّه ی مکلَّف از این کفّارة بریئ نمیشود. 📙آیت الله فاضل لنکرانی: اگر روزه گرفتن برای بچه ضرر داشته، به نظر حضرت آقا (ره) بابت نگرفتن روزه، کفاره واجب نیست لیکن قضای روزه را باید بگیرد. اگر قضای روزه را تا ماه رمضان سال بعدش نگیرد علاوه بر قضا برای هر روز باید یک مد (750گرم) به فقیر بدهد. کفاره ای که بر زن واجب می شود جزء نفقه نیست و بر شوهرش واجب نیست، اگر شوهر به اجازه زن کفاره او را بدهد کفایت می کند و اگر شوهر کفاره زن را ندهد باید خود زن کفاره اش را بدهد. اگر توان مالی ندارد که برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد هر مقداری که بتواند بدهد کفایت می کند اگر هیچ مقدار از خود درآمد و توان مالی ندارد، استغفار کند کفایت می کند و اگر بعدا توان مالی پیدا کرد به احتیاط واجب کفاره یک مد طعام را برای هر روز باید بدهد. ----------- 💻 منبع: استفتاء از سایت مراجع عظام

📚 روزۀ افراد سالخورده 💠 پیرمرد و پیرزنی كه گرفتن روزه برایشان مشقت دارد، گرفتن روزه بر آنان واجب نیست و باید برای هر روز یک مد طعام(مانند گندم، جو، برنج) به فقیر فدیه بدهند و اگر اصلاً توانايى روزه گرفتن ندارند، بنابر احتیاط باید فدیه بدهند و در هر دو صورت چنانچه پس از ماه رمضان بتوانند روزه بگیرند، بنابر احتیاط مستحب قضای روزه‌ها را بگیرند.

🌸 منبر مکتوب با الهام از ادعیه روزانه ماه مبارک رمضان 🌸 ✅ سخن چهاردهم: فروتنی 💠 ضرورت فروتنی ۱. فروتنی با مؤمنین: «‌وَاخْفِضْ جَنَاحَکَ لِلمؤمِنینَ» (۸۷) ؛ «‌بال خویش را بر مؤمنان بگستر» (تواضع کن). ۲. فروتنی با زیر دستان: «‌ وَاخْفِضْ جَنَاحَکَ لِمَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ المُؤمِنینَ»؛ «‌بال خود را بگستر در مقابل مؤمنانی که از تو اطاعت می‌کنند.» ‌ ۳. فروتنی با عموم افراد جامعه: «‌وَلا تَمْشِ فِی الْأرْضِ مَرَحاً إنَّ اللهَ لایحِبُّ کُلَّ مُختالٍ فَخُورٍ»؛ (۸۸) «‌و در زمین با تکبر راه مرو که خداوند انسان خود پسند فخر‌فروش را دوست ندارد.» ‌ افتادگی آموز اگر طالب فیضی هرگز نخورد آب زمینی که بلند است 💠 ضرورت پرهیز از تکبر ۱. عبادت بودن مبارزه با متکبر: عن رسول الله صلی الله علیه و آله أنَّهُ قالَ: «‌تَواضَعُوا مَعَ المُتَواضِعینَ فَإنَّ التَّواضُعَ مَعَ المُتَواضِعینَ صَدَقَهٌ وَتَکَبَّرُوا مَعَ المُتَکَبِّرینَ فَإنَّ التَّکَبُّرَ مع المُتَکَبِّرینَ عِبادَهٌ؛ (۸۹) با مردم متواضع، فروتنی کنید که تواضع در مقابل متواضعین صدقه است و تکبر کنید با متکبرین که تکبر کردن با متکبرین عبادت است.» ‌ ۲. توهم در خود بزرگ بینی: عن علی بن ابی طالب علیه السلام أنَّهُ قالَ: «‌عَجِبْتُ لِلْمُتَکَبِّرِ الَّذی کانَ بِالاَمْسِ نُطْفَهً فَیکُونُ غَداً جیفَهً؛ (۹۰) در شگفتم از انسان متکبری که دیروز نطفه‌ای بود و فردا جنازه بدبوئی است.» ‌ ۳. تکبر، مایه کینه توزی: عن الباقر علیه السلام انّهُ قالَ: «‌إیاکَ وَالکِبْرَ فَإنَّهُ داعِیهُ المَقْتِ وَمِنْ بابِهِ تَدْخُلُ النِّقَمُ عَلَی صاحِبِهِ وَمَا أقَلَّ مَقامَهُ عِنْدَهُ وأسْرَعَ زَوَالَهُ عَنْهُ؛ (۹۱) از تکبر بپرهیز، به درستی که خود بزرگ بینی فرا خواننده کینه است و از درِ آن، سختیها به سوی فرد راه می‌یابد و چقدر مدتش کم و زوالش سریع خواهد بود.» ‌ ۴. تکبر، مایه خشم خدا: عن ابی عبد الله علیه السلام أنَّهُ قالَ: قالَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه و آله: مَن مَشی عَلَی الْارْضِ إخْتیالاً لَعَنَتْهُ الاَرْضُ مِنْ تَحْتِهَا وَفَوْقِهَا؛ (۹۲) هر کس با تکبر روی زمین راه برود، زمین از زیر و بالایش او را لعن می‌کند.» ‌ 💠 تکبر برای چه؟ آورده‌اند فرد ثروتمندی سوار بر اسب گران قیمتی شده و با تکبر از محله‌ای عبور می‌کرد. او از مقابل فرد ساده و ژنده‌پوشی گذشت و با فخر‌فروشی به او نگریست. مرد ژنده‌پوش دهانه اسب او را گرفت و گفت: «‌اگر تکبر تو به خاطرحسب و نسب و پدرانت است پس برتری از آنِ آنها می‌باشد، نه برای تو. اگر تکبرت به خاطر لباسی است که پوشیده‌ای، پس شرافت‌ات برای لباست است، نه خودت. و اگر تکبر تو به دلیل مرکب گران قیمتی است که سوار شده‌ای پس این فضیلت برای مرکبت می‌باشد. حال بگو خود چه داری که با آن فخر فروشی کنی؟!» (۹۳) ز خاک آفریدت خداوند پاک پس ‌ای بنده افتادگی کن چو خاک تواضع سر رفعت افرازدت تکبر به خاک اندر اندازدت به عزت هر آن کو فروتر نشست به خواری نیفتد ز بالا و پست

🌺برسانيد به مسكين، خبر شادِ مرا 🌺اندكی‌مانده‌كريم‌ديده‌گشايد‌به‌جهان 🌺صلی‌الله‌علیک یا کریم اهل‌بیت 😍 پیشاپیش میلاد حضرت امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) مبارک‌باد

ـ⁣⁣⁣⁣🌸🎊🌸🎊🌸 ـ⁣⁣⁣⁣🎊🌸🎊🌸 ـ⁣⁣⁣⁣🌸🎊🌸﷽ ـ⁣⁣⁣⁣🎊🌸 ـ⁣⁣⁣⁣🌸‌‌ #مسافرت_در_ماه_رمضان ❓حاج‌آقا! ماه رمضون می‌شه مسافرت کرد؟ اون‌وقت حكم روزه‌مون چی می‌شه؟ 📚 آیات عظام امام خمینی، رهبری، مکارم، سیستانی، وحید، بهجت، فاضل، صافی، نوری، سبحانی و مظاهری: مسافرت در ماه رمضان اشكال نداره؛ اما اگه براى فرار از روزه است، بهتره انجام نشه. 👈 به‌هر‌‌حال، اگه مسافرت رفتین، نمی‌تونین روزه بگیرین؛ مگه این‌که: 1️⃣ جوری راه بیفتین که تا قبل از اذان ظهر به «وطن‌» یا «جایی که نیت موندن ده روز دارین» برسین. 2️⃣ بعد از اذان ظهر راه بیفتین و تا قبل از ظهر فردا به «وطن‌» یا «جایی که نیت موندن ده روز دارین» برسین. 3️⃣ جایی که هستین، اگه وطن‌تون نیست، قصد موندن ده روز کنین. ⭕️ نکته: از مراجع بالا، مقام معظم رهبری می‌گن فقط درصورتی‌که از شب قبل تصمیم به سفر گرفته باشین، فرداش می‌تونین روزه رو افطار کنین؛ اما اگه صبح تصمیم گرفتین که برین سفر، باید اون روز رو تا غروب روزه باشین و بنابر احتیاط واجب بعداً قضاش رو هم بگیرین. ⭕️ نکته: احتیاط واجب، یعنی توی این مسئله می‌تونیم به نظر مرجع اعلم بعد از مرجع خودمون عمل کنیم که فتوای قطعی داره. 🔺 توضيح‌المسائل مراجع، م۱۷۱۵ و ۱۷۰ و احکام مسافر؛ العروة‌الوثقى، فصل۷۶، م۲۵؛ همان، فصل۱۰، م۵؛ ویکی شیعه. 🌸 🎊🌸 🌸🎊🌸 🎊🌸🎊🌸 🌸🎊🌸🎊🌸

سیمای واقعی صلح امام حسن (علیه‌السلام) ♦️امام حسن حاضر شد خود را و نام خود را در میان دوستان نزدیکش، فداى مصلحت واقعى کند و تن به صلح دهد، براى این‌که بتواند کارش را، یعنى دیدبانى اسلام و حفاظت از قرآن و هدایت نسل‌هاى آینده‌ى تاریخ را در موقع خود انجام دهد. #امام_حسن_علیه‌السلام #رهبر_معظم_انقلاب #جهاد_تبیین

☑️ اگر امام حسن در جنگ با معاویه کشته میشد، دیگر «#شهید» نبود! ▪️ اگر #امام_مجتبی (ع) کشته میشد، امروز از اسلام یا نامی نبود یا اگر نامی بود، شخصیّت اوّل اسلام معاویةبن‌ ابی‌سفیان بود. و شما می‌دانید اسلامی که شخصیّت اوّلش و مرد اوّل یا دوّمش معاویه باشد، یعنی آن اسلامی که شالوده‌اش کاخ سبز است؛ یعنی آن اسلامی که زیربنای فکری و فلسفیِ تبعیض نژادها و تبعیض طبقات و اختلاف طبقاتی است؛ یعنی آن اسلامی که پشتوانه‌ی ظلم است؛ آن اسلامی که پشتوانه‌ی قدرت‌های جبّار و طاغی و غاصب است؛ آن‌چنان اسلامی برای بشریّت باقی میماند. ▪️ و امام مجتبی در آئینه‌ی تاریخ همه‌ی این مطالب را میدید؛ و البته دریغش می‌آمد که #دشمن را بی‌رقیب در این میدان باقی بگذارد؛ دشمن معاویه است، یزیدِ احمق که نیست! دشمن، معاویه‌ی سیّاس است، معاویه‌ی سیاستمدار، پخته، چکیده، تجربه‌کرده، کارآزموده، با آن روشهای عجیبی که او به کار میزند، دشمن، او است. نه یزیدِ جوانِ خامِ ساده‌دل. ▪️ و باز در روزگاری است که هنوز جمعیّت شیعه شکل نگرفته‌اند و مجزّا نشده‌اند از عامّه‌ی مسلمان‌ها به صورت یک گروهی که یک جهت و هدف خاصّی دارد؛ همانطوری که در زمان امام حسین (ع) این‌جور شده بودند. ▪️ ... اگر چنانچه امام حسن با این وضع کشته میشد، دیگر «شهید» نبود. مردی که کشته‌شدنِ او و مرگ او حیات‌بخش نباشد، برای بقای مکتب مفید نباشد، دشمن را جری‌تر کند، میدان را برای او بلامنازع و بلامعارض بگذارد، در اسلام اسم این‌چنین کشته‌شدنی «#شهادت» نیست. شهادت یعنی مرگِ زندگی‌بخش؛ یعنی جان‌دادن و جانی به اجتماع دمیدن؛ نه‌اینکه برود در میدانی کشته بشود و بعد حتّی یک حلقوم باقی نماند که فکر او را و پیام او را به جهانیان برساند. ▪️ و امام حسن وضعش این‌جوری بود و اگر کشته میشد، معاویه میماند و تُرک‌تازی‌های بی‌دریغش و حتّی دشمنی‌اش با پیغمبر! 📖 دو امام مجاهد ؛ گفتار دوّم ؛ ص ۹۸ #نرمش_قهرمانانه #قیام_علیه_طاغوت #نهضت_فراگیر_روشنگری

🌺🙏🌺 سلام بر حضرت مجتبی علیه السلام به نیابت از مولایمان، حضرت صاحب الزّمان علیه السلام مرحوم علامه مجلسی زیارت شریفی را به نقل از مرحوم سید بن طاووس برای حضرت مجتبی علیه السلام نقل می کند که خواندن این زیارت به نیابت از مولایمان حضرت صاحب الزّمان علیه السلام در روز ولادت آن حضرت توصیه می شود: السَّلَامُ عَلَى السِّبْطِ الثِّقَةِ الْمُرْتَضَى، وَ ابْنِ الْوَصِيِّ الْمَرْضِيِّ، الْمَقْتُولِ الْمَسْمُومِ، وَ الزَّكِيِّ الْمَظْلُومِ، وَ سِبْطِ الرَّسُولِ وَ ابْنِ الْبَتُولِ. السَّلَامُ عَلَيْكَ‏ يَا سَيِّدِي يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ، وَ أَخَا حُجَّتِهِ. السَّلَامُ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْإِمَامِ الثِّقَةِ الْمُرْتَضَى، وَ دَاعِي الْأُمَّةِ الْمُجْتَبَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ، خَلِيفَةِ الصَّادِقِ، وَ الْأَمِينِ السَّابِقِ، الْعَامِلِ بِالْحَقِّ، وَ الْقَائِلِ لِلصِّدْقِ، وَ الْإِمَامِ الْمُقَدَّمِ، وَ الْوَلِيِّ الْمُكَرَّمِ، وَ جَوْزِ الْبِلَادِ، وَ غَيْثِ الْعِبَادِ، أَطْيَبَ وَ أَفْضَلَ وَ أَحْسَنَ وَ أَكْمَلَ وَ أَزْكَى وَ أَنْمَى مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ وَ أَحِبَّائِكَ، صَلَاةً تُبَيِّضُ بِهَا وَجْهَهُ، وَ تُطَيِّبُ بِهَا رُوحَهُ، وَ تُكْرِمُ بِهَا شَأْنَهُ، وَ تُعْلِي بِهَا مَكَانَهُ، وَ تُعَظِّمُ بِهَا شَرَفَهُ، وَ تُزَيِّنُ بِهَا غُرَفَهُ، وَ تُشَرِّفُ بِهَا مَنْزِلَتَهُ فِي دَارِ الْقَرَارِ فِي أَعْلَى عِلِّيِّينَ، فِي مَحَلِّ الْأَبْرَارِ مَعَ آبَائِهِ الصَّادِقِينَ الْأَخْيَارِ. فَقَدْ عَمِلَ بِطَاعَتِكَ، وَ نَهَى عَنْ مَعْصِيَتِكَ، وَ فَارَقَ الْغَدْرَ، وَ نَهَى عَنِ الشَّرِّ، وَ أَحَبَّ الْمُؤْمِنِينَ، وَ أَبْعَدَ الْفَاسِقِينَ، وَ كَانَ لَهُ أَمَدٌ، وَ لَمْ يَكُنْ مَعَهُ أَحَدٌ، وَ لَمْ يَتِمَّ لَهُ عَدَدٌ فَلَزِمَ عَنْ أَبِيهِ الْوَصِيَّةَ، وَ دَفَعَ عَنِ الْإِسْلَامِ الْبَلِيَّةَ. فَلَمَّا خَافَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ الْفِتَنَ، رَكَنَ إِلَى الَّذِي إِلَيْهِ رَكَنَ، وَ كَانَ بِمَا أَتَى عَالِماً، وَ عَنْ دِينِهِ غَيْرَ نَائِمٍ، فَعَبَدَكَ بِالاجْتِهَادِ، وَ لَمْ يَقْنَعْ بِالاقْتِصَادِ، فَأَثْبَتَ الدِّينَ وَ مَضَى عَلَى الْيَقِينِ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اجْزِهِ عَنَّا أَفْضَلَ جَزَاءِ الصَّادِقِينَ، الدُّعَاةِ الْمُجْتَهِدِينَ، الْقَادَةِ الْمُعَلِّمِينَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمْ فِي الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ، وَ أَبْلِغْهُمْ عَنَّا السَّلَامَ وَ ارْدُدْ عَلَيْنَا مِنْهُمُ السَّلَامَ، وَ السَّلَامُ عَلَيْهِمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ. (بحار الأنوار، ج‏102، ص220-221 به نقل از فلاح السّائل) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»