کلامِ مولا : بدان كه دنيا دو روز است: روزى به سود تو و روزى به زيان تو. و دنيا سرايى است كه پيوسته دست به دست مى گردد. آنچه از آن تو باشد، سرانجام، به تو خواهد رسيد، هر چند، ناتوان باشى و آنچه بر زيان توست، دفعش نتوانى كرد، هر چند، نيرومند باشى.. | نَهجُ‌البَلاغه_ نامه ۷۲

کلامِ مولا : کسی که دنیا را خواهد، مرگ نیز او را می طلبد تا از دنیا بیرونش کند، و کسی که آخرت را می خواهد، دنیا او را می طلبد تا روزی او را به تمام پردازد.. | نَهجُ‌البَلاغه_حکمت ۴۳۷

کلامِ مولا : بیچاره فرزند آدم! اجلش پنهان، بیماری هایش پوشیده، اعمالش همه نوشته شده، پشه ای او را آزار می دهد، جرعه ای گلوگیرش شده او را از پای در می آورد، و عرق کردنی او را بدبو سازد.! |مشکلات انسان| | نَهجُ‌البَلاغه_حکمت ۴۱۹

کلامِ مولا : تقدیر الهی چنان بر محاسبات ما چیره شود که تدبیر، سبب آفت زدگی باشد. | نَهجُ‌البَلاغه_حکمت ۴۵۹

✍🏻امام صادق (ع) : كسی که یكی از فضائل علی را بخواند با اقرار به آن، خداوند گناهان گذشته و آينده او را می‌بخشد؛ و هر كس یک فضیلت از فضائل او را بنویسد تا وقتى كه اثر آن نوشته باقى باشد ملائكه براى او استغفار می‌كنند؛ و هر كه گوش فرا دهد به يكى از فضائل او خداوند گناهان او را كه از راه گوش انجام داده می‌آمرزد ؛ و هر كه تماشا كند (بخواند) نوشته‌اى از فضائل او را، خداوند گناهانی را كه او از راه چشم مرتكب شده می‌‏آمرزد. |امالی شیخ صدوق، مجلس بیست و هشتم، حدیث ۱۰، صفحه ۱۰۸ |

کلامِ مولا : نفس خود را در واداشتن به عبادت فريب ده، و با آن مدارا كن، و به زور و اكراه بر چيزى مجبورش نساز، و در وقت فراغت و نشاط به كارش گير، جز در آنچه كه بر تو واجب است، و بايد آن را در وقت خاص خودش به جا آورى. بپرهيز از آن كه مرگ تو فرا رسد در حالى كه از پروردگارت گريزان، و در دنياپرستى غرق باشى.. | نَهجُ‌البَلاغه_ نامه ۶۹

کلامِ مولا : چیز اندک که با اشتیاق تداوم یابد، بهتر از فراوانی است که رنج آور باشد. | نَهجُ‌البَلاغه_حکمت ۴۴۴

کلامِ مولا : اما بعد، آدمى گاه به چيزى كه سرانجام نصيب او خواهد شد، شادمان مى شود. و گاه بر چيزى كه مقدر نشده كه به او برسد، غمگين مى گردد. پس نبايد بهترين چيزى كه در اين دنيا بدان نايل مى آيى، رسيدن به لذتى يا فرو نشاندن كينه اى باشد، بلكه بايد خاموش كردن باطلى بود يا زنده كردن حقى. بايد شادمانى تو به سبب چيزهايى باشد كه پيشاپيش براى آخرتت فرستاده اى و اندوه و دريغ تو، بر آنچه در اين دنيا به جاى مى گذارى. و بايد كه همه همّ تو منحصر به امور پس از مرگ باشد. | نَهجُ‌البَلاغه_نامه ۶۷

کلامِ مولا : دوری تو از آن کس که خواهان تو است نشانه کمبود بهره تو در دوستی است؛ و گرایش تو به آن کس که تو را نخواهد، سبب خواری تو است.. | نَهجُ‌البَلاغه_حکمت ۴۵۱

کلامِ مولا : دنيا آرزومندان و خواهان خود را فريب مى دهد، براى شيفتگان خود ارزشى قائل نيست، و آن كس را كه بر دنيا پيروز شود مغلوب گرداند. به خدا سوگند هرگز ملّتى از ناز و نعمت زندگى گرفته نشدند مگر به كيفر گناهانى كه انجام داده اند، زيرا خداوند بر بندگان خود ستم روا نمى دارد. اگر مردم به هنگام نزول بلاها، و گرفته شدن نعمت ها، با درستى نيّت در پيشگاه خدا زارى كنند، و با قلب هاى پر از محبّت از خداوند درخواست عفو نمايند، آنچه از دستشان رفته باز خواهد گشت، و هر گونه فسادى اصلاح خواهد شد.. | نَهجُ‌البَلاغه_ بخشی از خطبه ۱۷۸

کلامِ مولا : ايمان بر دو قسم است: يكى ايمانى كه در دل ها ثابت و برقرار، و ديگرى در ميان دل ها و سينه ها ناپايدار است، تا سر آمدى كه تعيين شده است. پس اگر از كسى بيزاريد، او را به حال خود گذاريد تا مرگ او فرارسد، پس در آن هنگام وقت بيزارى جستن است.. | نَهجُ‌البَلاغه_خطبه ۱۸۹

کلامِ مولا : شما را به ياد آورى مرگ، سفارش مى كنم، از مرگ كمتر غفلت كنيد، چگونه مرگ را فراموش مى كنيد در حالى كه او شما را فراموش نمى كند و چگونه طمع مى ورزيد در حالى كه به شما مهلت نمى دهد... | نَهجُ‌البَلاغه_ بخشی از خطبه ۱۸۸

کلامِ مولا : پایان لذت ها، و بر جای ماندن تلخی ها را به یاد آورید.. | نَهجُ‌البَلاغه_حکمت ۴۳۳

کلامِ مولا : اى مردم خوشا به حال كسى كه عيب شناسى نفس، او را از عيب جويى ديگران باز دارد. و خوشا به حال كسى كه به خانه و خانواده خود پردازد، و غذاى حلال خود را بخورد، و به اطاعت پروردگار مشغول باشد، و بر خطاهاى خويش بگريد، و همواره به خويشتن خويش مشغول باشد و مردم از او در امان باشند.. | نَهجُ‌البَلاغه_خطبه ۱۷۶

کلامِ مولا : در آنجا که باید سخن گفت، خاموشی سودی ندارد ، و آنجا که باید خاموش ماند ، سخن گفتن نا آگاهانه خیری نخواهد داشت. | نَهجُ‌البَلاغه_حکمت ۴۷۱

کلامِ مولا : اى انسان، اى آفريده راست قامت، اى پديده نگهدارى شده در تاريكى هاى رحم هاى مادران، و قرار داده شده در پرده هاى تو در تو. آغاز آفرينش تو از گل و لاى بود، و سپس در جايگاه آرامى نهاده شدى تا زمانى مشخّص و سر آمدى تعيين شده، و آنگاه كه در شكم مادرت حركت مى كردى، نه دعوتى را مى توانستى پاسخ دهى، و نه صدايى را مى شنيدى.. سپس تو را از قرار گاهت بيرون كردند و به خانه اى آوردند كه آن را نديده بودى و راههاى سودش را نمى توانستى. پس چه كسى تو را در مكيدن شير از پستان مادر هدايت كرد و به هنگام نياز جايگاه هاى طلب كردن و خواستن را به تو شناساند؟ هرگز، آن كس كه در توصيف پديده اى با شكل و اندازه و ابزار مشخّص درمانده باشد، بدون ترديد از وصف پر وردگارش ناتوان تر، و از شناخت خدا با حدّ و مرز پديده ها دورتر است... | نَهجُ‌البَلاغه_خطبه ۱۶۳

کلامِ مولا : مَن تَسَلّى بِالكُتُبِ لَم تَفُتهُ سَلوَةٌ .. هر كس با كتاب ها آرام گيرد ، هيچ آرامشى را از دست نداده است.. | غررالحكم_ج ۵ ص ۲۴۳

کلامِ مولا : در غفلتِ آدمى همين بس كه ؛ عمرِخود را در راه چيزهايى كه او را نجات نمى دهد هدر كند .. | میزان الحکمه_ج۸ص ۴۹۱

کلامِ مولا : همانا ثروت و فرزندان، محصول دنيا و فانى شدنى، و عمل صالح زراعت آخرت است، گرچه گاهى خداوند، هر دوى آن را به ملّت هايى خواهد بخشيد.. از خدا در آن چه اعلام خطر كرده است بر حذر باشيد از خدا آنگونه بترسيد كه نيازى به عذر خواهى نداشته باشيد. عمل نيك انجام دهيد بدون آن كه به ريا و خود نمايى مبتلا شويد، زيرا هر كس، كارى براى غير خدا انجام دهد، خدا او را به همان غير واگذارد... از خدا، درجات شهيدان، و زندگى سعادتمندان، و هم نشينى با پيامبران را درخواست مى كنيم.. | نَهجُ‌البَلاغه_ خطبه ۲۳

کلامِ مولا : حُسنُ التَوبَهِ یَمحُو الحَوبهَ.. توبه خوب، گناه را پاک میکند‌.‌ | مستدرک الوسائل_۱۲، ۱۳۰

کلامِ مولا : بهترین دعا، دعایی است که از سینه ای با تقوا و دلی پاک برخیزد.. | الکافی_۲، ۴۶۸