پروردگارا دلسوز نمیخواهم.😔 لکسوز میخواهم، لکسوز.😁 لکسوز که باشه دلسوز هم خودش میاد😂😂😂 وااالا @nakhchilik

من یادمه اینم می‌گفتیم چه گرافیکی داره 😁 @nakhchilik

بیا بخند: من توی اوج بحث و دعوا توی خونه به طرف مقابلم میگم با من در نیُفت با دُمِ شیر بازی نکن خشم اژدها رو برانگیخته نکن 100% جواب میده البته اگه طرفتون از خنده زنده مونده باشه😐😬😂 @biya_bekhand چرا یه عده باند میارن تو طبیعت و با صدای بسیار بلند آهنگ میذارن ؟ خب ما اومدیم تو طبیعت از صدای طبیعت آرامش بگیریم به دور از سر و صداهای مصنوعی 😑 @nakhchilik

شام پیتزا و سیب زمینی زیاد خورده بودم از عذاب وجدان همون لحظه به یدونه از این پیجای رژیم آنلاین دایرکت دادم که دیگه برم تو رژیم حالا یارو دیگه ول نمیکنه هی میپرسه برنامه‌تون رو بنویسم ولم کن دیگه اون آدم دیشب مُرد الان گشنمه میخوام ماکارونی چرب با ته دیگ و نوشابه بخورم 😂😂😂😂😂🤦‍♂🤦‍♂ @nakhchilik

خیلی دوست داشتم بخاطر پستای‌ قشنگم دعوت بشم ماه عسل بعد احسان علیخانی بپرسه دردت چیه؟؟؟ بعد اشک بریزم بگم همش لفت میدن از گروه😔🤭 احسانم گریه کنه😂😂😂😂😂😂 @nakhchilik

وضعیت تروریست های سوری پس از کسب قدرت: حداقل ایران نیست! @nakhchilik

🔰🔰توییت قابل تامل یک کاربر عرب! ♦️آیا نیروهای ایرانی در سوریه حضور دارند: 🔹خیر ♦️آیا نیروهای آمریکایی در سوریه حضور دارند: 🔹بله ♦️آیا نیروهای ترکیه در سوریه حضور دارند: 🔹 بله ♦️آیا نیروهای اسرائیلی در سوریه حضور دارند: 🔹 بله.. ⚠️وزیر امور خارجه ‎الجولانی: به ایران نسبت به مداخله در سوریه هشدار می دهیم!😄😄 🪧#سوریه @nakhchilik

نصیحت مادر بزرگم؛ وام بگیر باهاش زن بگیر قسط های وام رو کم کم میدی تموم میشه زن ولی واسه خودت میمونه😂 @nakhchilik

بچه ها یه سوال😕 ما هم تو خونمون توالت فرنگی داریم میتونیم کریسمس و جشن بگیریم یا نه😜😂 @nakhchilik

وقتی خبر به مولا رسید که عثمان ابن حنیف در مجلس مهمانی ثروتمندان شهر حاضر شده نامه ای به او نوشتند ک فرنودند: أَمَّا بَعْدُ، یا ابْنَ حُنَیفٍ فَقَدْ بَلَغَنِی أَنَّ رَجُلًا مِنْ فِتْیةِ أَهْلِ الْبَصْرَةِ دَعَاكَ إِلَی مَأْدُبَةٍ فَأَسْرَعْتَ إِلَیهَا اما بعد، ای پسر حنیف، به من خبر رسیده كه مردی از جوانان اهل بصره تو را به مهمانی خوانده و تو هم به آن مهمانی شتافته‌ای، تُسْتَطَابُ لَكَ الْأَلْوَانُ وَ تُنْقَلُ إِلَیكَ الْجِفَانُ وَ مَا ظَنَنْتُ أَنَّكَ تُجِیبُ إِلَی طَعَامِ قَوْمٍ عَائِلُهُمْ مَجْفُوٌّ وَ غَنِیهُمْ مَدْعُوٌّ با غذاهای رنگارنگ، و ظرف‌هایی پر از طعام كه به سویت آورده می‌شده پذیراییت كرده‌اند، خیال نمی‌كردم مهمان شدن به سفره قومی را قبول كنی كه محتاجشان را به جفا می‌رانند، و توانگرشان را به مهمانی می‌خوانند. ... أَلَا وَ إِنَّ إِمَامَكُمْ قَدِ اكْتَفَی مِنْ دُنْیاهُ بِطِمْرَیهِ وَ مِنْ طُعْمِهِ بِقُرْصَیهِ آگاه باش امام شما از تمام دنیایش به دو جامه كهنه، و از خوراكش به دو قرص نان قناعت نموده است. فَوَاللهِ مَا كَنَزْتُ مِنْ دُنْیاكُمْ تِبْراً وَ لاادَّخَرْتُ مِنْ غَنَائِمِهَا وَفْراً وَ لاأَعْدَدْتُ لِبَالِی ثَوْبِی طِمْراً وَ لاحُزْتُ مِنْ أَرْضِهَا شِبْراً وَ لاأَخَذْتُ مِنْهُ إِلَّا كَقُوتِ أَتَانٍ دَبِرَةٍ وَ لَهِی فِی عَینِی أَوْهَی وَ أَوْهَنُ مِنْ عَفْصَةٍ مَقِرَةٍ به خدا قسم من از دنیای شما طلایی نیندوخته، و از غنائم فراوان آن ذخیره‌ای برنداشته، و عوض این جامه كهنه‌ام جامه كهنه دیگری آماده نكرده‌ام ... لَوْ شِئْتُ لَاهْتَدَیتُ الطَّرِیقَ إِلَی مُصَفَّی هَذَا الْعَسَلِ وَ لُبَابِ هَذَا الْقَمْحِ وَ نَسَائِجِ هَذَا الْقَزِّ وَ لَكِنْ هَیهَاتَ أَنْ یغْلِبَنِی هَوَای وَ یقُودَنِی جَشَعِی إِلَی تَخَیرِ الْأَطْعِمَةِ وَ لَعَلَّ بِالْحِجَازِ أَوْ الْیمَامَةِ مَنْ لاطَمَعَ لَهُ فِی الْقُرْصِ وَ لاعَهْدَ لَهُ بِالشِّبَعِ اگر می‌خواستم هر آینه می‌توانستم به عسل مصفّا، و مغز این گندم، و بافته‌های ابریشم راه برم، اما چه بعید است كه هوای نفسم بر من غلبه كند، و حرصم مرا به انتخاب غذاهای لذیذ وادار نماید در حالی‌كه شاید در حجاز یا یمامه كسی زندگی کند که برای او امیدی به یک قرص نان نیست، و سیری شکم را به یاد نداشته باشد، أَوْ أَبِیتَ مِبْطَاناً وَ حَوْلِی بُطُونٌ غَرْثَی وَ أَكْبَادٌ حَرَّی أَوْ أَكُونَ كَمَا قَالَ الْقَائِلُ: وَ حَسْبُكَ دَاءً أَنْ تَبِیتَ بِبِطْنَةٍ * وَ حَوْلَكَ أَكْبَادٌ تَحِنُّ إِلَی الْقِدِّ یا آنكه شب را با شكم سیر صبح كنم در حالی كه در اطرافم شكم‌های گرسنه، و جگرهایی سوزان باشد، یا چنان باشم كه گوینده‌ای گفته: «این درد و ننگ تو را بس كه با شكم سیر بخوابی، و در اطراف تو شكم‌هایی باشد كه پوستی را برای خوردن آرزو كنند». أَ أَقْنَعُ مِنْ نَفْسِی بِأَنْ یقَالَ هَذَا أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ وَ لاأُشَارِكُهُمْ فِی مَكَارِهِ الدَّهْرِ أَوْ أَكُونَ أُسْوَةً لَهُمْ فِی جُشُوبَةِ الْعَیشِ آیا به این قناعت كنم كه به من امیرمؤمنان گفته شود، ولی در سختی‌های روزگار با آنان شریك نباشم، یا در تلخی‌های زندگی الگویشان محسوب نشوم @nakhchilik

خداوندا دلسوز میخواهم چکار اندر این دنیا لکسوز می آید بکار اگر من داشته باشم لکسوز اندر این دنیا آن فرد دلسوز خود می شود پیدا🌹 اینم ارسالی از مخاطب عزیزمون ❤️ @nakhchilik

اصلاحیه شعر 🔴 اندر این دنیا لکسوز اید به کار ملکا دلسوز خواهم چه کار اگرم دهی لکسوز اندراین دنیا فرد دلسوز به رعدی اید پیدا ✍ارسال از مخاطب عزیز دیگرمون 😂😂 نمی دونستم اینقدر شاعر خوش ذوق داریم ❤️👍😁 @nakhchilik