دو #زیارتنامه رسول الله صلی الله علیه و آله در #کتاب #کامل_الزیارات از #امامزاده #ناصرالحق و #پدر امامزاده، علی بن حسن بن علی بن عمر پ.ن: زیارتنامه ای که از #امامزاده #ناصرالحق در کتاب #مناسک او نقل شد، شباهت بسیار دارد به حدیث اول در این باب ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ @naserolhagh

#اخبار_حرم_مطهر #هیئت رهروان شهدای #آمل و صاحب الزمان (ع) #بقعه متبرکه #امامزاده #ناصرالحق مروج بزرگ تشیع در خطه شمال ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ @naserolhagh

┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ @naserolhagh

روایتی معروف از امامزاده ناصرالحق اجازه ندادن امام رضا علیه السلام برای ملاقات، به کسانی که خود را شیعیان حضرت می دانستند 159 قَالَ ع‏ وَ لَمَّا جُعِلَ‏ إِلَى عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا ع وَلَايَةُ الْعَهْدِ- دَخَلَ عَلَيْهِ آذِنُهُ- فَقَالَ: إِنَّ قَوْماً بِالْبَابِ يَسْتَأْذِنُونَ عَلَيْكَ، يَقُولُونَ: نَحْنُ مِنْ شِيعَةِ عَلِيٍّ ع. فَقَالَ ع: أَنَا مَشْغُولٌ فَاصْرِفْهُمْ. فَصَرَفَهُمْ. فَلَمَّا كَانَ فِي الْيَوْمِ الثَّانِي جَاءُوا وَ قَالُوا كَذَلِكَ، فَقَالَ مِثْلَهَا، فَصَرَفَهُمْ إِلَى أَنْ جَاءُوهُ هَكَذَا يَقُولُونَ وَ يَصْرِفُهُمْ شَهْرَيْنِ، ثُمَّ أَيِسُوا مِنَ الْوُصُولِ وَ قَالُوا لِلْحَاجِبِ: قُلْ لِمَوْلَانَا: إِنَّا شِيعَةُ أَبِيكَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع وَ قَدْ شَمِتَ بِنَا أَعْدَاؤُنَا فِي حِجَابِكَ لَنَا، وَ نَحْنُ نَنْصَرِفُ هَذِهِ الْكَرَّةَ، وَ نَهْرُبُ مِنْ بَلَدِنَا خَجِلًا وَ أَنَفَةً مِمَّا لَحِقَنَا، وَ عَجْزاً عَنِ احْتِمَالِ مَضَضِ مَا يَلْحَقُنَا بِشَمَاتَةِ أَعْدَائِنَا. فَقَالَ عَلِيُّ بْنُ مُوسَى [الرِّضَا] ع: ائْذَنْ لَهُمْ لِيَدْخُلُوا. فَدَخَلُوا عَلَيْهِ، فَسَلَّمُوا عَلَيْهِ، فَلَمْ يَرُدَّ عَلَيْهِمْ، وَ لَمْ يَأْذَنْ‏ لَهُمْ بِالْجُلُوسِ، فَبَقُوا قِيَاماً، فَقَالُوا: يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا هَذَا الْجَفَاءُ الْعَظِيمُ- وَ الِاسْتِخْفَافُ بَعْدَ هَذَا الْحِجَابِ الصَّعْبِ أَيُّ بَاقِيَةٍ تَبْقَى مِنَّا بَعْدَ هَذَا فَقَالَ الرِّضَا ع: اقْرَءُوا «وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ- وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ» (شوری: 30) مَا اقْتَدَيْتُ إِلَّا بِرَبِّي عَزَّ وَ جَلَّ فِيكُمْ، وَ بِرَسُولِ اللَّهِ ص وَ بِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع وَ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ آبَائِيَ الطَّاهِرِينَ ع- عَتَبُوا عَلَيْكُمْ، فَاقْتَدَيْتُ بِهِمْ. قَالُوا: لِمَا ذَا يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ قَالَ [لَهُمْ‏]: لِدَعْوَاكُمْ- أَنَّكُمْ شِيعَةُ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع. وَيْحَكُمْ إِنَّمَا شِيعَتُهُ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ ع وَ سَلْمَانُ وَ أبي [أَبُو] ذَرٍّ وَ الْمِقْدَادُ وَ عَمَّارٌ وَ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي بَكْرٍ، الَّذِينَ لَمْ يُخَالِفُوا شَيْئاً مِنْ أَوَامِرِهِ، وَ لَمْ يَرْتَكِبُوا شَيْئاً مِنْ [فُنُونِ‏] زَوَاجِرِهِ. فَأَمَّا أَنْتُمْ إِذَا قُلْتُمْ إِنَّكُمْ شِيعَتُهُ، وَ أَنْتُمْ فِي أَكْثَرِ أَعْمَالِكُمْ لَهُ مُخَالِفُونَ، مُقَصِّرُونَ فِي كَثِيرٍ مِنَ الْفَرَائِضِ [وَ] مُتَهَاوِنُونَ بِعَظِيمِ حُقُوقِ إِخْوَانِكُمْ فِي اللَّهِ، وَ تَتَّقُونَ حَيْثُ لَا تَجِبُ التَّقِيَّةُ، وَ تَتْرُكُونَ التَّقِيَّةَ [حَيْثُ لَا بُدَّ مِنَ التَّقِيَّةِ]. لَوْ قُلْتُمْ أَنَّكُمْ مُوَالُوهُ وَ مُحِبُّوهُ، وَ الْمُوَالُونَ لِأَوْلِيَائِهِ، وَ الْمُعَادُونَ لِأَعْدَائِهِ، لَمْ أُنْكِرْهُ مِنْ قَوْلِكُمْ، وَ لَكِنْ هَذِهِ مَرْتَبَةٌ شَرِيفَةٌ ادَّعَيْتُمُوهَا، إِنْ لَمْ تُصَدِّقُوا قَوْلَكُمْ بِفِعْلِكُمْ‏ هَلَكْتُمْ- إِلَّا أَنْ تَتَدَارَكَكُمْ رَحْمَةٌ [مِنْ‏] رَبِّكُمْ. قَالُوا: يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ، فَإِنَّا نَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ نَتُوبُ إِلَيْهِ مِنْ قَوْلِنَا، بَلْ نَقُولُ- كَمَا عَلَّمَنَا مَوْلَانَا- نَحْنُ مُحِبُّوكُمْ، وَ مُحِبُّو أَوْلِيَائِكُمْ، وَ مُعَادُو أَعْدَائِكُمْ. قَالَ الرِّضَا ع: فَمَرْحَباً بِكُمْ يَا إِخْوَانِي وَ أَهْلَ وُدِّي، ارْتَفِعُوا، ارْتَفِعُوا. فَمَا زَالَ يَرْفَعُهُمْ حَتَّى أَلْصَقَهُمْ بِنَفْسِهِ، ثُمَّ قَالَ لِحَاجِبِهِ: كَمْ مَرَّةً حَجَبْتَهُمْ قَالَ: سِتِّينَ مَرَّةً. فَقَالَ لِحَاجِبِهِ: فَاخْتَلِفْ إِلَيْهِمْ سِتِّينَ مَرَّةً مُتَوَالِيَةً، فَسَلِّمْ عَلَيْهِمْ وَ اقْرَأْهُمْ سَلَامِي فَقَدْ مَحَوْا مَا كَانَ مِنْ ذُنُوبِهِمْ بِاسْتِغْفَارِهِمْ وَ تَوْبَتِهِمْ، وَ اسْتَحَقُّوا الْكَرَامَةَ لِمَحَبَّتِهِمْ لَنَا وَ مُوَالاتِهِمْ. وَ تَفَقَّدْ أُمُورَهُمْ وَ أُمُورَ عِيَالاتِهِمْ، فَأَوْسِعْهُمْ بِنَفَقَاتٍ وَ مَبَرَّاتٍ وَ صِلَاتٍ وَ دَفْعِ مَعَرَّاتٍ‏

وقتى مأمون، حضرت رضا (علیه السلام) را ولیعهد خود قرار داد، دربان آن حضرت آمد و عرض کرد: جمعیتى دم در ایستاده اجازه می خواهند حضور شما مشرف شوند و می گویند: ما از شیعیان على(علیه السلام) هستیم! حضرت رضا(علیه السلام) فرمود: «من کار دارم آنها را برگردان»، دربان آنها را برگرداند، روز بعد آمدند و همچون روز گذشته خود را معرفى کردند باز دربان آنها را برگرداند روز سوم و چهارم تا دو ماه هر روز می آمدند ولى اجازه ملاقات نمی یافتند بعد از دو ماه به دربان گفتند: به آقاى ما بگو: ما شیعیان پدر شما حضرت على بن ابی طالب(علیه السلام) هستیم اما چون شما به ما اجازه ملاقات ندادید، مورد شماتت دشمنان قرار گرفتیم. ما بر می گردیم ولى از شدت شرمندگى و خجلت از شهر و وطن خود آواره می شویم؛ زیرا دیگر نمی توانیم شماتت و سرزنش دشمنان را تحمل کنیم! حضرت رضا(علیه السلام) به دربان فرمود: «به آنها اجازه ورود ده»، آنها وارد شدند و به آن حضرت سلام کردند ولى حضرت نه جواب سلام فرمود و نه اجازه نشستن داد و آنان همچنان ایستاده بودند و عرض کردند: بعد از این همه سختگیری در دادن اجازه ملاقات، دلیل این برخورد خشن و تحقیرآمیز چیست؟! دیگر چه چیزی برای ما باقی مانده است؟! آن حضرت فرمود: «این آیه را بخوانید: «وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ- وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ» (شوری: 30) "و آنچه از رنج و مصائب به شما می رسد همه از دست اعمال زشت خود شماست در صورتى که خدا بسیارى از اعمال بد را عفو می کند"، من درباره شما از پروردگارم پیروى کردم و همچنین به رسول خدا و امیر المؤمنین و پدران پاکم(علیهم السلام) اقتدا نمودم آنها شما را عتاب نمودند من هم پیروى کردم». گفتند: اى پسر رسول خدا! چرا؟ امام(علیه السلام) فرمود: «زیرا شما ادعا کردید که شیعه امیر المؤمنین على بن ابی طالب(علیه السلام) هستید. واى بر شما، شیعه امیر المؤمنین(علیه السلام) افرادى مانند حسن(علیه السلام)، حسین(علیه السلام)، ابوذر، سلمان، مقداد، عمّار و محمّد بن ابی بکر هستند که هیچ یک از دستورات خدا را مخالفت نکرده و همچنین هیچ کدام از محرّمات او را انجام ندادند، شما هم می گوئید ما از شیعیان آن حضرت هستیم در حالى که در بیشتر اعمال مخالف اوئید و در بسیارى از واجبات کوتاهى می کنید، حقوق برادران دینى را سبک و کوچک می شمارید، و جایى که مورد تقیّه نیست تقیّه می کنید ولى در مواردى که چاره اى جز تقیّه نیست این وظیفه بزرگ را انجام نمی دهید اگر بجاى ادعاى تشیع می گفتید، شما از وابستگان و دوستان آن حضرت هستید، دوستان او را دوست و دشمنانش را دشمن می دارید من ادّعاى شما را تکذیب نمی کردم و می پذیرفتم ولى شما مقام بلندى را ادعا کردید که اگر کردارتان این گفته شما را تصدیق نکند هلاک و نابود شدید مگر این که خداوند با رحمت خویش جبران فرماید». گفتند: اى پسر پیامبر! ما از خدا طلب آمرزش می کنیم و از این گفته بیجا به سوى خدا توبه می کنیم و همچنان که مولاى مان ما را آموخت می گوئیم ما دوستان شما و دوستان دوستان شما و دشمن دشمنان شمائیم. حضرت رضا(علیه السلام) فرمود: «خوش آمدید اى برادران و اى دوستان من، بالاتر بیائید، بالا بیائید، بالا بیائید، آنقدر آنها را بالا برد تا به خود چسباند» سپس به دربان خویش فرمود: «چند بار اینها را از در خانه بازگرداندى؟» گفت: شصت بار، امام(علیه السلام) فرمود: «پس شصت بار پشت سر هم به خانه آنها برو به آنها سلام کن و سلام مرا نیز برسان؛ زیرا اینها چون امروز توبه کردند گناهانشان آمرزیده شد و چون دوست و وابسته به ما هستند سزاوار و شایسته احترام اند، بنابراین به ملاقات آنها برو و وضع زندگى آنها و خانواده شان را بررسى کن، خرج زندگى و خیرات و مبرات به آنها برسان، و ناراحتی ها و مشکلات آنها را برطرف کن». (التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام ؛ ص312) طبق تحقیقات آقای کاظم استادی، این کتاب برای #امامزاده #ناصرالحق است ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ @naserolhagh

#سخنرانی شب شهادت امام رضا علیه‌السلام در موضوع آخرین شب المپیک هیئتی‌ها #روح_الله_عمران #روایت #امامزاده #ناصرالحق دقیقه ۱۶ دقیقه ۲۶ ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ @naserolhagh

#روایت #امامزاده #ناصرالحق از امام رضا علیه‌السلام در باب شیعه واقعی بودن و لزوم رعایت حقوق برادری ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ @naserolhagh

#روایت #امامزاده #ناصرالحق از حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها 🌺 "من اصعد الی الله خالص عبادته اهبط الله الیه افضل مصلحته" ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ @naserolhagh

#روایت از امام رضا علیه السلام در کامل الزیارات باب ۱۰۵ حدیث ۲ همنشینی با #امامزاده ناصرالحق برای جاماندگان از زیارت امام رضا علیه السلام 👇

┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ @naserolhagh

🎥داستان زنی که از #امام_رضا پول می‌گرفت "مگه شما به زیارت امام رضا نمیری؟!" 🔸 استاد #عالی #سخن @nardebameaseman ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ @naserolhagh