یاد آوری به علت حضور استاد در مشهد الرضا علیه السلام، دروس خارج در روزهای یکشنبه و دوشنبه برگزار نمی‌شود.

✳️ بن مایه های وحدت از نگاه قرآن کریم این مبحث توسط استاد آیت الله علی نصیری در تاریخ هفدهم مهرماه ۱۴۰۱ در بنیاد پژوهش های آستان قدس رضوی مشهد ارایه شده است: 🔹1. اختلاف به معنای تفاوت، امری تکوینی، اجتناب ناپذیر و به مصلحت آدمیان است: ««و‌مِن ءايـتِهِ ... واختِلـفُ اَلسِنَتِكُم و اَلونِكُم». (روم/30، 22)» «وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ جَنَّاتٍ مَعْرُوشَاتٍ وَغَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ» (انعام، 141)، «إِنَّ فِي اخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآَيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَّقُونَ (یونس، 6)، اما اختلاف به معنای تفرقه، چند پاره شدن امت مخاصمه و ستیز میان آدمیان و دو یا چندگانگی باورها و پیدایش اختلافات برون دینی و درون دینی به هیچ روی مورد تایید خداوند نیست و هیچ گاه به مصلحت جهانیان نبوده است. شاهد مدعا آیاتی چند از قرآن است: «كانَ النّاسُ اُمَّةً وحِدَةً فَبَعَثَ اللّهُ النَّبِيّينَ مُبَشِّرينَ و مُنذِرينَ و اَنزَلَ مَعَهُمُ الكِتـبَ بِالحَقِّ لِيَحكُمَ بَينَ النّاسِ فيمَا اختَلَفوا فيهِ» (بقره/2،213) «و‌لاتَكونوا كالَّذينَ تَفَرَّقوا واختَلَفوا مِن بَعدِ ما‌جاءَهُمُ البَيِّنـتُ‌...». (آل‌عمران/3،105) «واعتَصِموا بِحَبلِ اللّهِ جَميعـًا و لاتَفَرَّقوا» (آل‌عمران/3،103). روایت «اختلاف امتی رحمة» به معنای آمد و شد امت با یکدیگر است نه اختلاف مصطلح. (علل الشرایع، ج 1، ص 85). 🔹2. راه راست همیشه واحد و بدون تکثر و تعدد است، اما راه کج به بی نهایت قابل تکثر است؛ همان گونه که که میان دو خط تنها یک خط می توان کشید، اما خطوط کج به بی نهایت وجه قابل کشیدن است. از این جهت هیچ گاه در قرآن صراط به صورت جمع نیامده است، اما سبیل جمع آمده است: «وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ ذَلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» (انعام، 153). از این جهت ادعای وجود صراط های مستقیم و تکثر راه های منتهی به حقیقت به استناد نسلیت . شکاکیت «الطریق الی الله بعدد انفس الخلایق» باطل و مردود است. پیامبر اکرم (ص) نیز پس از پیش بینی اختلاف امت به هفتاد و سه فرقه فقط یک فرقه را اهل نجات دانست: «افترقت اليهود على إحدى وسبعين فرقة ، سبعون منها في النار وواحدة ناجية في الجنة ، وهي : التي اتبعت يوشع بن نون وصي موسى عليه السلام . وافترقت النصارى على اثنين وسبعين فرقة ، إحدى وسبعون فرقة في النار وواحدة بالجنة ، وهي : التي اتبعت شمعون الصفا وصي عيسى عليه السلام .وتفترق هذه الأمة على ثلاث وسبعين فرقة ، اثنتان وسبعون فرقة في النار و واحدة في الجنة» (الاحتجاج، ج 1، ص 392) 🔹3. ریشه اصلی اختلاف تلاش بی وقفه شیطان و اذناب او از بیرون و هواهای نفسانی از درون است. از این جهت هرگز میان پیامبران و اولیای الهی اختلاف راه نمی یابد و آنان همواره یکدیگر را تصدیق می کنند. «هفت درویش در گلیمی بخسبند و دو پادشاه در اقیلیمی نگنجد»: «اِنَّما يُريدُ الشَّيطـنُ اَن يوقِعَ بَينَكُمُ العَدوةَ والبَغضاءَ» (مائده/5،91)، «...‌و‌جاءَ بِكُم مِنَ البَدوِ مِن بَعدِ اَن نَزَغَ الشَّيطـنُ بَينى و بَينَ اِخوَتى». (يوسف/12،‌100) «و‌مَا اختَلَفَ الَّذينَ اوتوا الكِتـبَ اِلاّ مِن بَعدِ ما‌جاءَهُمُ العِلمُ بَغيـًا بَينَهُم» (آل‌عمران/3،19)، «و‌مَا‌اختَلَفَ فيهِ اِلاَّ الَّذينَ اوتوهُ مِن بَعدِ ما‌جاءَتهُمُ البَيِّنـتُ بَغيـًا بَينَهُم». (بقره/2،213) عموم مفسّران، بغى را به‌معناى حسدورزى و ستيز با يك‌ديگر در طلب دنيا و گردن‌كشى در‌برابر حق دانسته‌اند. 🔹4. تصور آن که با گفتگو و مناظرات علمی یا با بستن پیمان نامه ها یا حتی با نشان دادن معجزات لزوماً اختلاف به پایان می رسد، باطل و موهوم است؛ همان گونه که مناظره پیامبر اکرم (ص) با نصارای نجران حتی با پیشنهاد مباهله به فرجام نرسید. قرآن دوره آخر الزمان و قیامت را پایان بخش اختلافات دانسته است: «هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ (توبه، 33)؛ «فَاللّهُ يَحكُمُ بَينَهُم يَومَ القِيـمَةِ فِيما كانوا فِيهِ يَختَلِفون» (بقره/2،113)، «اِنَّ رَبَّكَ يَقضى بَينَهُم يَومَ القِيـمَةِ فيما كانوا فيهِ يَختَلِفون» (جاثيه/45،17; يونس/10،93); چنان‌كه صف يهوديان، نصارا، صابئان، مجوس، مشركان و مسلمانان; با داورى خداوند در روز قيامت از يك‌ديگر جدا مى‌شود: «اِنَّ الَّذينَ ءامَنوا والَّذينَ هادوا والصّـبِـينَ والنَّصـرى والمَجوسَ والَّذينَ اَشرَكوا اِنَّ اللّهَ يَفصِلُ بَينَهُم يَومَ القِيـمَةِ» (حج/22،17). 👇👇👇

🔹5. باید باور داشت که دامن زدن به اختلافات روش رایج استعمارگران و کارآمدترین بستر برای چپاول ثروت ملت ها است: «فرّق تسد» انگلستان در دو سده اخیر با بازتولید دو دین برساخته قادیانیه و بهائیت و دو گرایش مذهبی وهابیت و قرآنیون بیشترین سود را برد. روش تکفیر و تفسیق به معنای فروغلتیدن در دام استعمارگران است. تولید شیعه انگلیسی و طالبان و داعش برآیند چنین رویکردی است. این تفکر تاریک به پیروان خود القا می کند که کشتن طرف مقابل عین رضایت الهی و ورود به بهشت است! 🔹۶. باید کوشید از یک سو اختلاف از آن چه هست، افزوده نشود و از سویی دیگر در حد و سطح فکر و اندیشه باقی مانده و به سطح رفتار و رویه فروکاسته نشود که نتیجه آن احترام متقابل است. باید باب مناظرات و گفتگوهای متقابل میان صاحب نظران فریقین باز باشد، اما نباید اختلاف به میان مردم کوچه و بازار کشیده شود. برخورد اخلاقی سید رضی با رفیق صابئی او برای ما درس است. بخش قابل توجهی از روایات اهل بیت (ع) ناظر به حرمت اذاعه و التزام به آمد و رفت با براردران اهل سنت و شرکت در مجلس و محافل آنان است. همان گونه که حرکت متقابل آیت الله بروجردی و شیخ شلتوت و تلاش امام خمینی و رهبر مکرم انقلاب برای وحدت و تقریب میان شیعه و سنی ستودنی و قابل تمجید است. اعلام هفته وحدت از نمادهای این امر قلمداد می شود. 🔹۷. قرآن برای ايجاد وحدت چهار راهکار را مورد تاکید قرار داده است: ❇️ یک؛ توجه به نقاط مشترك: تاكيد بر اين كه انسان ها همه از خاك آفريده شده (حج/5) يا از يك پدر و مادر زاده شده اند (حجرات / 13) و اين كه كرامت انساني به همه انسان ها متعلق بوده و رنگ و نژاد در آن تاثير ندارد (اسراء/70): « يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ» (حجرات، 13) و دعوت از پيروان اديان آسماني و اهل كتاب به نقاط مشترك عقيدتي (آل عمران / 64) نيز بدين سبب انجام گرفته است: « قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ» (آل عمران، 64) مشترکات شیعه و اهل سنت در سه حوزه اعتقادات، اخلاقیات و فقهیات بسیار زیاد است و تفاوت ها با صرف نظر از مساله امامت، از اختلاف نگرش کلامی میان اشاعره و معتزله و چهار مذهب فقهی فراتر نمی رود. ❇️ دو؛ چنگ زدن به ريسمان الهي: قرآن كريم در صريح ترين آيه خود، در دعوت به اتحاد، تمام مومنان را به چنگ زدن به ريسمان الهي و پرهيز از تفرقه فراخوانده است: «واعتصموا بحبل الله جميعاً و لا تفرقوا» رسول اكرم (ص) فرمود: كتاب الله هو حبل الله الممدود من السماء الي الارض. «فان تنزعتم في شيء فردوه الي الله» بخش بسیار از تفاسیر فریقین مشترک است. ❇️ سه؛ مراجعه به سنت پيامبر (ص): «فان تنزعتم في شيء فردوه الي الله و الرسول». بازگرداندن به رسول در روايت حضرت امير (ع) به مراجعه به سنت پيامبر تفسير شده است. چنان كه حضرت امير (ع) براي نشان دادن اشتباه خوارج در كج فهمي از آيه «ان الحكم الالله» از ابن عباس مي خواهد كه با سنت با آنان به محاجه بپردازد. روایات مشترک میان شیعه و اهل سنت بسیار است. ❇️ چهار؛ مراعات حقوق برادري: قرآن، مؤمنان را به مثابه جان هاي يك ديگر دانسته، از آنان مي خواهد كه به خويشتن عيب نگيرند: «ولا تلمزوا أنفسكم» و كينه ها از دل هايشان زدوده شود: (حجر/47)، «ربنا اغفر لنا و لاخوننا الذين سبقونا بالايمن و لا تجعل في قلوبنا غلاّ للذين ءامنوا» در روايتي از امام كاظم(ع) براي برادر ايماني، هفت حق معرفي شده است. اصلاح ذات البين از جمله امور موکد قرآن است: « فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَيْنِكُمْ» (انفال، 1) « وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّى تَفِيءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ» (حجرات، 9) باید اصول و قواعد برادری دینی میان شیعه و سنی مورد توجه قرار گیرد. باید از هر گونه اهانت و جسارت به معتقدات یکدیگر به شدت اجتناب کرد. و لله الحمد http://eitaa.com/alinasirigilani

✳️ بررسی وقت مغرب شرعی بر اساس روش اجتهادی روایت محور و فقاهت مدار (بخش 19) بررسی روایت بیست و یکم 4847- 21- وَ فِي الْمَجَالِسِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ سَعْدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرِ بْنِ أَبِي جَعْفَرٍ الْبَغْدَادِيِّ عَنْ أَبِي طَالِبٍ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الصَّلْتِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ أَبِي يَزِيدَ قَالَ: قَالَ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ× إِذَا غَابَتِ الشَّمْسُ فَقَدْ دَخَلَ وَقْتُ الْمَغْرِبِ. 1. تخریج این روایت در امالی شیخ صدوق در مجلس «التاسع عشر» به صورت ذیل ذکر شده است: حدثنا أبي (رحمه الله)، قال: حدثنا سعد بن عبد الله، قال: حدثنا أبو جعفر أحمد بن محمد بن عيسى وموسى بن جعفر بن أبي جعفر البغدادي، عن أبي طالب عبد الله بن الصلت القمي، عن الحسن بن علي بن فضال، عن داود بن أبي يزيد، قال: قال الصادق جعفر بن محمد×: إذا غابت الشمس فقد دخل وقت المغرب. 2. سند با توجه به آوردن «واو» عطف برای این روایت دو طریق برشمرده است: در هر دو سند دو نفر اول مشترک است: علي بن الحسين بن بابويه و سعد بن عبد الله القمي. در طریق اول سه نفر آمده است که عبارتند از: أحمد بن محمد بن عيسى الأشعري، عبد الله بن الصلت القمي؛ حسن بن علي بن فضال التيمي و داود بن فرقد الأسدي. در طریق دوم چهار نفر آمده‌اند که عبارتند از: موسى بن جعفر بن وهب البغدادي؛ عبد الله بن الصلت القمي؛ حسن بن علي بن فضال التيمي و داود بن فرقد الأسدي. در سند اول غیر از حسن بن علی بن فضال که فطحی است، سایر راویان توثیق شده‌اند. بنابر این سند این طریق موثقه است. طریق دوم نیز چنین است. بنابر این روایت از نظر مشهور موثقه، ولی از نظر ما صحیح است. 3. متن یک؛ إِذَا غَابَتِ الشَّمْسُ فَقَدْ دَخَلَ وَقْتُ الْمَغْرِبِ؛ در این روایت نیز بسان چند روایت قبل، غیبوبت شمس موضوع تحقق وقت مغرب اعلام شده است. دو؛ این روایت نیز نظر ما را تایید می‌کند که معتقدیم موضوع تحقق مغرب شرعی، غروب آفتاب است و توصیه به تاخیر نماز مغرب تنها از باب احتیاط است. برگرفته از کتاب «اجتهاد روایت محور و فقاهت مدار» از استاد علی نصیری 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir

✳️ اختلاف به معنای تفاوت امری تکوینی و اجتناب ناپذیر است آیت‌الله علی نصیری، استاد درس خارج حوزه علمیه قم نیز در ادامه این مراسم به تبیین موضوع «بن مایه‌های وحدت از منظر قرآن» پرداخت و اظهار کرد: اختلاف به معنای تفاوت امری تکوینی و اجتناب ناپذیر است، اما نباید دچار چندگانگی و پیدایش اختلافات درون دینی و برون دینی شود. استاد درس خارج حوزه علمیه قم ادامه داد: صراط مستقیم همواره بدون تکثر و تعدد بوده است و اما راه کج دارای بی نهایت تکثر است بر همین اساس در قرآن کریم هرگز صراط به صورت جمع نیامده است. وی همچنین گفت: قرِآن کریم توجه به نقاط مشترک، چنگ زدن به ریسمان الهی، مراجعه به سنت پیامبر (ص) و مراعات حقوق دیگران را از راه‌های ایجاد وحدت می‌داند. منبع: خبرگزاری مهر

✳️ بررسی وقت مغرب شرعی بر اساس روش اجتهادی روایت محور و فقاهت مدار (بخش 20) بررسی روایت بیست و دوم 4848- 22- وَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ× قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ‏ صَحِبَنِي رَجُلٌ كَانَ يُمَسِّي بِالْمَغْرِبِ وَ يُغَلِّسُ‏ بِالْفَجْرِ وَ كُنْتُ أَنَا أُصَلِّي الْمَغْرِبَ إِذَا غَرَبَتِ الشَّمْسُ وَ أُصَلِّي الْفَجْرَ إِذَا اسْتَبَانَ لِيَ الْفَجْرُ فَقَالَ لِيَ الرَّجُلُ مَا يَمْنَعُكَ أَنْ تَصْنَعَ مِثْلَ مَا أَصْنَعُ فَإِنَّ الشَّمْسَ تَطْلُعُ عَلَى قَوْمٍ قَبْلَنَا وَ تَغْرُبُ عَنَّا وَ هِيَ طَالِعَةٌ عَلَى مَرْقَدِ آخَرِينَ بَعْدُ قَالَ فَقُلْتُ إِنَّمَا عَلَيْنَا أَنْ نُصَلِّيَ إِذَا وَجَبَتِ الشَّمْسُ عَنَّا وَ إِذَا طَلَعَ الْفَجْرُ عِنْدَنَا لَيْسَ عَلَيْنَا إِلَّا ذَلِكَ وَ عَلَى أُولَئِكَ أَنْ يُصَلُّوا إِذَا غَرَبَتْ عَنْهُمْ. أَقُولُ: لَعَلَّ الرَّجُلَ كَانَ مِنْ أَصْحَابِ أَبِي الْخَطَّابِ وَ كَانَ يُصَلِّي الْمَغْرِبَ عِنْدَ ذَهَابِ الْحُمْرَةِ الْمَغْرِبِيَّةِ وَ كَانَ الصَّادِقُ× يُصَلِّيهَا عِنْدَ ذَهَابِ الْحُمْرَةِ الْمَشْرِقِيَّةِ وَ مَعْلُومٌ أَنَّ الشَّمْسَ فِي ذَلِكَ الْوَقْتِ تَكُونُ طَالِعَةً عَلَى قَوْمٍ آخَرِينَ إِلَّا أَنَّهُ لَا يُعْتَبَرُ أَكْثَرُ مِنْ ذَلِكَ الْقَدْرِ. 1. تخریج و سند این حدیث تنها در امالی شیخ صدوق در مجلس «التاسع عشر» ذکر شده است. در سند این حدیث پنج نفر قرار دارند که عبارتند از: جعفر بن علی ابن الحسن بن علی؛ علی بن الحسن؛ عبد الله بن المغيرة البجلي؛ عبد الله بن بكير بن أعين و عبيد بن زرارة بن أعين. علی بن حسن مجهول و عبد الله بن بكير بن أعين فطحی است. بنابر این سند روایت طبق نظر مشهور دچار ضعف است. 2. متن یک؛ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ× قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ‏ صَحِبَنِي رَجُلٌ؛ فردی در راهی همراه امام صادق× بود که نام و هویت او مشخص نیست. دو؛ كَانَ يُمَسِّي بِالْمَغْرِبِ؛ نماز مغرب را با تاخیر به جا می‌آورد. سه؛ وَ يُغَلِّسُ‏ بِالْفَجْرِ؛ نماز صبح را در حالت تاریکی شب با تعجیل می‌خواند. واژه «غلس» به معنای تاریکی آخر شب است. چهار؛ وَ كُنْتُ أَنَا أُصَلِّي الْمَغْرِبَ إِذَا غَرَبَتِ الشَّمْسُ؛ اما من به محض غروب آفتاب، نماز مغرب را می‌خوانم و نماز را به تاخیر نمی‌اندازم. پنج؛ وَ أُصَلِّي الْفَجْرَ إِذَا اسْتَبَانَ لِيَ الْفَجْرُ؛ به محض آشکاری فجر نماز صبح را می‌خوانم؛ یعنی پیش از آشکاری فجر، نماز صبح را نمی‌خوانم. شش؛ فَقَالَ لِيَ الرَّجُلُ مَا يَمْنَعُكَ أَنْ تَصْنَعَ مِثْلَ مَا أَصْنَعُ؛ از لحن این گفتگو بر می‌آید که آن فرد برای خود جایگاهی فراتر از امام می‌دانست! هفت؛ فَإِنَّ الشَّمْسَ تَطْلُعُ عَلَى قَوْمٍ قَبْلَنَا وَ تَغْرُبُ عَنَّا وَ هِيَ طَالِعَةٌ عَلَى مَرْقَدِ آخَرِينَ بَعْدُ؛ استدلال روشنی ارایه نکرد. این که خورشید پیش از ما بر قومی طلوع کرد و پس از غروب از ما بر گروهی دیگر طلوع خواهد کرد، چه دلیلی می‌شود که نماز مغرب با تاخیر خوانده شود و نماز صبح با تعجیل؟! هشت؛ قَالَ فَقُلْتُ إِنَّمَا عَلَيْنَا أَنْ نُصَلِّيَ إِذَا وَجَبَتِ الشَّمْسُ عَنَّا؛ معیار تحقق وقت نماز مغرب گذار خورشید از منطقه ما است. در این فقره نیز موضوع تحقق مغرب شرعی، گذار خورشید دانسته شده است. نه؛ وَ إِذَا طَلَعَ الْفَجْرُ عِنْدَنَا لَيْسَ عَلَيْنَا إِلَّا ذَلِكَ؛ یعنی با طلوع فجر باید نماز صبح را بخوانیم. ده؛ وَ عَلَى أُولَئِكَ أَنْ يُصَلُّوا إِذَا غَرَبَتْ عَنْهُمْ؛ با غروب آفتاب بر هر قومی نماز مغرب بر عهده آنان واجب می‌شود. 3. تحلیل یک؛ این که امام صادق× به صورت غیر معمول این چنین از همراهی فردی با ایشان سخن به میان آورده است، نشان می‌دهد که این مساله باعث نگرانی امام شده است. دو؛ این گفتگو نشان می‌دهد که آن شخص محتملاً همچون ابوحنیفه جزو اصحاب رأی بود یا چنان‌که برخی از شارحان احتمال داده‌اند؛ جزو شاگردان و یاران ابوالخطاب به شمار می‌رفت که به خود حق ابراز رأی می‌داد و با کمال گستاخی از امام صادق× خواست تا طبق فتوای ایشان عمل کند. نیز نشان می‌دهد که مبنای عامه در برخی از مناطق تاخیر نماز مغرب و تعجیل نماز صبح بوده است. سه؛ این بیان که بازگو کننده فعل امام در برابر فعل مخالف است، به خوبی نشان می‌دهد که امام صادق× به هنگام غروب آفتاب نماز مغرب می‌خواند. با این فرض، جایی برای نظر مشهور نمی‌ماند. چهار؛ از این روایت دو نکته قابل استفاده است: 1. معیار در تحقق مغرب همان غروب آفتاب است؛ 2. معیار در غروب و طلوع و بلکه در تمام محاسبات نجومی افق هر منطقه است. 👇👇👇

پنج؛ از این رو، برای تحقق وقت نماز مغرب یا نماز صبح از باب وجوب نیاز به تاخیر و احتیاط نیست. تعبیر «عنا» و «عندنا» مفید این امر است. برگرفته از کتاب «اجتهاد روایت محور و فقاهت مدار» از استاد علی نصیری 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir

✳️ چگونه شبهات انباشته شده جوانان و دانشجویان را پاسخ دهیم؟ محضر مبارک استاد عزیز آیت الله دکتر نصیری(زید عزه) سلام علیکم با عرض ادب ، احترام و تسلیت به مناسبت سالروز شهادت امام حسن عسکری (ع) و همچنین تشکر از زحمات و تلاش های خالصانه حضرتعالی در خدمت به اسلام و مکتب اهل بیت علیهم السلام. این روزها ، کلاس های درسی دانشجویان خصوصاً دختر ، در مواجه با اساتید روحانی مملو است از ابراز شکایت بابت عدم توجه به زن در اسلام و نادیده گرفتن و تضییع حقوق زنان و بیان سوالات و شبهاتی از این سنخ . گرچه این سوالات و شبهات امور جدیدی نیست اما خواهشمندم در این فضای موجود ما را راهنمایی فرمایید که چگونه وارد بحث شویم که اقناع کننده باشد و منابعی هم جهت مراجعه معرفی فرمایید. خصوصاً اگر امکان دارد در توضیح یا نقد این شعار ( زن ، زندگی ، آزادی) مطالبی را بفرمایید. با تشکر فراوان . اگر لایق باشم دعاگوی حضرتعالی در جوار امام رئوف مان حضرت رضا علیه‌السلام می‌باشم. ارادتمند🌹 علیکم السلام تشکر وافر بابت بذل محبت‌ پاسخ در فایل صوتی پیوست آمده است: http://eitaa.com/alinasirigilani

✳️ پرسشی در باره وقت مغرب شرعی استاد محترم سلام علیکم. ابتدا هفته وحدت و میلاد مسعود پیامبر عظیم الشان اسلام حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی صلی الله علیه وآله وصادق آل محمد حضرت امام جعفرصادق علیه السلام را درخدمت شما تبریک عرض می کنم. امابعد نسبت به‌ آخرین پست سوالی دارم که اهل سنت تقریبا با غروب روزه را افطار می کنند ولی ما دیرترافطار می کنیم ما چون درمنطقه با آنان اختلاط داریم وهمیشه با این مشکل روبرو هستیم وبرخی اوقات با سنی ها دریک جا دعوت می شویم ودور یک سفره جمع می شویم اما آنان زودتر افطار می کنند وما هنوز منتظریم تکلیف ما در چنین مواقعی چیست؟آیا می توان طبق معیاری که فرمودید غروب را وقت افطار قراردهیم؟ علیکم السلام تبریک و تهنیت متقابل مشمول عنایات اهل بیت (ع) باشید. نظر فقهی این ناچیز همان گونه که به تفصیل در کتاب «اجتهاد روایت محور و فقاهت مدار» آوردم، آن است که وقت غروب آفتاب با فرض تحقق واقعی وقت مغرب شرعی است که هم می شود نماز خواند و هم افطار کرد. در مورد مشکل هم نشینی با برادران اهل سنت که در پرسش شما آمده است، باید به مرجع خود مراجعه فرمایید. موفق باشید. http://eitaa.com/alinasirigilani

✳️ بن مایه های وحدت از نگاه قرآن کریم این مبحث در تاریخ هفدهم مهرماه سال جاری توسط آیت الله دکتر علی نصیری در بنیاد پژوهش های آستان قدس رضوی مشهد در جمع پژوهشگران این مرکز ارایه شد. http://eitaa.com/alinasirigilani

✳️ برگزاری جلسه زیارت آل یاسین و درس خارج حدیث در موسسه معارف وحی و خرد 🔹 همزمان با ولادت با سعادت رسول اکرم (ص) و امام صادق (ع)، دومین جلسه در جمعه هفته جاری در موسسه معارف وحی و خرد به شرح ذیل تشکیل خواهد شد: 🔹 1. زیارت آل یاسین؛ (توسط یک از فاضلان حوزه)؛ ساعت ده و نیم تا یازده 🔹 2. خارج حدیث؛ استاد علی نصیری (از ساعت یازده تا دوازده) 🔸 زمان: جمعه بیست و دوم مهر ماه 1401 (از ساعت ده و نیم تا دوازده) 🔸 مکان: قم، خیابان جمهوری اسلامی، کوچه ۳۶، پلاک ۳۶ (موسسه معارف وحی و خرد) 🌐 از همه اساتید، فاضلان حوزه و دانشگاه، دانشجویان، طلاب مکرم و عموم عاشقان به حضرت حجت (ع) و علاقه مندان به معارف اهل بیت (ع) برای شرکت در این جلسه دعوت به عمل می آید. 🆔 eitaa.com/alinasirigilani 🌐 www.maref.ir

ظهور نورانی حضرت رحمة للعالمین، خاتم الانبیاء، اباالزهراء، محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم )، و ظهور نورانی امام البقیع، رئیس مذهب شیعه و صادق آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) را به ساحت مقدس حضرت بقیة الله الأعظم (ارواحنا له الفداء) و شیعیان حضرت تبریک و تهنیت عرض می نماییم.