🌷🌷🌷 🔸زندگی نامه طلبه بسیجی، شهید میلاد بدری در تاریخ ۱۳۷۴/۱/۶ در خانواده ای از طبقه متوسط جامعه چشم به هستی گشود. نکته جالبی که در کودکی این شهید به چشم میخورد آن بود که مادر بزرگوارشان مقید بودند که با وضو به کودک خود شیر دهند. در سنین جوانی به جهت علاقه شدید به روحانیت وارد عرصه تبلیغ مسائل دینی گردید. با شروع جنگ در سوریه و درک عمیق از نقشه شوم آمریکا-صهیونیستی دشمن، شعله عشق به جهاد در قلب میلاد شعله ور شد. سرانجام این سرباز مطیع ولایت در شب اربعین سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) به آرزوی دیرینه اش رسید و شهد شیرین شهادت نوشید. https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷 ادامه در پست بعدی

چہ حیف شد،نشد آخر بہ‌ دلبرش برسد دوباره باز بہ وصل برادرش برسد بہ سرنوشٺ نوشتند از ازل در قم شڪوه تربٺ زهرا بہ دخترش برسد #وفات‌حضرت‌معصومه(س)💔 #ڪریمہ‌اهل‌بیٺ🍂🕯

#کلیپ 🎥دکلمه خوانی در مراسم پنجمین سالگرد شهید مدافع حرم حجت الاسلام #محمد_کیهانی

🌷🌷🌷 🔸قسمتی از وصیت نامه بسم الله الرحمن الرحیم با هدف نابودی دشمن ، إن شاءالله ، راهی سرزمین سوریه ، و دفاع از حرم عمه سادات (س)، هستم. اگر توفیق شهادت داشتم، از همه دوستان و آشنایان حلالیت می طلبم. و از پدر و مادرم معذرت خواهی میکنم، که در طول 20 سال زندگی، بچه خوبی برایشان نبودم. برای دوستان، آشنایان، و کسی که ازمن توصیه ای بخواهد، میگویم که رضایت "الله" تبارک و تعالی، از رضایت هر کس مهمتر است، و اولویت دارد. در کلامی دیگر، اصلا قابل مقایسه نیست. از کار شبهه ناک پرهیز کردن واقعا هنر است، و دعا کنیم، که نصیبمان شود. ازشما می خواهم که برای نابودی استکبار جهانی (آمریکا،اسرائیل،عربستان)، دعا کنید، که ان شاءالله، با نابودی اینها، ظهور، زمینه سازی خواهد شد. https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷 ادامه در پست بعدی

🌷🌷🌷 📝اجازه سوریه زمانی که میلاد می خواست اجازه رفتن به سوریه را کسب کند ، یک شبانه روز دست من و مادرش را می بوسید و می گفت می خواهم برای دفاع از حریم زینب(س) به سوریه بروم . 🔅راوے: پدر شهید بدری https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷 ادامه در پست بعدی

#خاطرات_شهدا | #سنگر_خاطره 📍فرار از گناه، به سبکِ شهید مجتبی... 🌟برای شرکت در مراسمِ عروسیِ یکی از آشنایان رفته بود تهران. مراسم با بزن و بکوب همراه بود مجتبی بچه‌های کوچکِ اقوام رو جمع کرد توی یه اتاق و در رو بست. بعد با زبانِ کودکانه بهشون احکام آموزش داد. بچه‌ها هم دورش حلقه زده بودند... #سردار_شهید_مجتبی_قطبی یاد شهدا با صلوات🌷 ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

🎬 #استوری|#وفات 🔻مائیم گدای حضرت معصومه محتاج عطای حضرت معصومه همراه رضا ز دیده خون می گرییم در روز عزای حضرت معصومه 📍مرکز فضای مجازی راهیان نور ➕به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

🔰 #سیره_شهدا | #فدای_امام 💠 هر وقت می خواستند از انجام کاری که به او سپرده اند مطمئن شوند ، می گفتند : سید ! انجام این مأموریت قلب امام رو شاد میکنه ؛ وقتی خبرش به ایشون برسه لبخند روی لب هاشون میشینه... سید هم میخندید و می گفت: ما همه فدای یک تبسم امام... آن وقت تا پای جان می ایستاد و کار را به نتیجه میرساند. #شهید_سید_کاظم_کاظمی 📚 شمیم جماران ، ص ۳۲ ➕ به راهیان نور بپیوندید👇🏻 🆔️@Rahianenoor_News

🔰 #معرفی‌شهید | #سالروز_شهادت #شهید_محمدحسین_بشیری 🔅 تاریخ تولد: ۲۹ تیر ۱۳۶۰ 📆 تاریخ شهادت: ۲۲ آبان ۱۳۹۵ 📌مزار شهید: همدان 🕊محل شهادت: سوریه 📌 جایی نوشته بود "چه کسی می‌گوید جاذبه رو به زمین است؟! من کسانی را دیدم رفته‌اند تا بالا‌‌‌ ، تا اوج! فارغ از هر کششی. جاذبه رو به خداست" 🚩 خوب که تامل کردم متوجه شدم سخن انیشتین را نقض کرده! انیشتین در دنیای فیزیک حرف از جاذبه زمین زده و حالا یکی پیدا شده حرف از جاذبه رو به آسمان می‌زند!بهتر بگویم جاذبه رو به خدا!جاذبه ای که از شوق پرواز می‌گوید، پرواز به سوی آسمان. ➖ دفترم را که ورق زدم دیدم در هر صفحه‌اش از کسانی نوشته شده که فارغ از هر کششی سوی خدا رفته‌اند و به #قانون پرواز در عشق معنا بخشیدند. 🔅 یکی از همانها #سید_عماد بود! به واسطه علاقه‌اش به عماد مغنیه و شال سبزی که همراهش بود از بین این همه اسم نام " سید عماد " را برای خودش برگزید. از آن روز به بعد او دیگر محمد حسین بشیری نبود! سید عماد بود. متولد بیست و نهمین روز از تیر ماه سال شصت در همدان. 📍 رویایش رنگ حقیقت گرفت، هنگامی که تله های انفجاری داعش را خنثی می‌کرد و او به وقت بیست و دومین روز آبان فارغ از هر کششی سوی خدا پرواز کرد. ✍🏻 نویسنده: #مهدیه_نادعلی ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

📊 #اینفوگرافی| #سالروز_عملیات 🔻 اینفوگرافی عملیات فتح ۳ 🗓 ۲۴ شهریور ۱۳۶۵ ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

🎬 #کلیپ|#راهیان_نور 🔻دل میزنم به دریا،پا میزارم تو جاده، راهی میشم دوباره با پاهای پیاده... 📍مرکز فضای مجازی راهیان نور ➕به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

✨بدرقه ستاره‌ها | #پوستر 🔻 رهبرانقلاب‌اسلامی: این دختر جوان تربیت‌شده دامان اهل‌بیت، با پاشیدن بذر معرفت در طول مسیر و بعد رسیدن به قم، موجب شد که قم به عنوان پایگاه اصلی معارف اهل‌بیت بدرخشد. ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

📻 رادیوپلاک بیسیم چی (( کریمه اهل بیت)) ⭐️ تولید و انتشار در رادیو پلاڪ⭐️ °•﴿رادیورسمےستادراهیان نورڪشور‌‌‌﴾•° به مناسبت: وفات حضرت فاطمه معصومه 〰〰🖊نگارنده: خانم کشافی ••💻 تدوین: خانم بابایی ••🎙گوینده: خانم حیدری -خانم نصیری 📥پیشنهاد دانلود 📤پیشنهادارسال ✨پیشڪش میشود بھ سیدالشهداے جبهه مقاومت: [سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانے🇮🇷] 🖇به رادیو پلاک بپیوندید... 🎙【 @radiopelak 】🎧 #کریمه_اهل_بیت #راهیان_نور #حضرت_معصومه

🔰 #سیره_شهدا | #عند_ربهم_یرزقون 🔻مدیر مدرسه می گفت: آقا ابراهیم از جیب خودش پول میداد به یکی از شاگرد‌ها تا هر روز زنگ اول برای کلاس نان و پنیر بگیرد. آقای هادی نظرش این بود که اینها بچه‌های منطقه محروم هستند و اکثرا سر کلاس گرسنه هستند، بچه گرسنه هم درس را نمیفهمد. من با آقای هادی برخورد کردم و گفتم که نظم مدرسه را بهم ریختی. در صورتیکه هیچ مشکلی برای نظم مدرسه پیش نیامده بود، بعد هم به ایشان گفتم حق نداری اینجا از این کارها بکنی و آقای هادی از پیش ما رفت. حال همه بچه‌ها و اولیا از من خواستند که ایشان را برگردانم و همه از اخلاق و تدریس ایشان تعریف میکردند. ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

#مهم #خبر_خوش به نام خدای شهدا... 🔻پیر جماران، امام راحل (ره) ما فرمود: ▫️خدمت به شهید، خدمت به رسول خداست▫️ این روزها کمتر کسی را پیدا می کنید که نام راهیان نور و یادمان های دفاع مقدس و نام مقدس #خادم_الشهدا را نشنیده و بعد از دو سال توقف این سنت حسنه دلتنگش نباشد... اگر کسی فقط یک بار به طلائیه، شلمچه و یادمان های دفاع مقدس مشرف شده باشد، حتما افرادی را شبیه به شهدا با لباس خاکی و چهره هایی نورانی دیده که در حال خدمت به زائرین کوی شهیدان هستند. 🔸 آرزوی خادمی و عشق خدمت به زائرین شهدا، این روزها پیر و جوان نمی شناسد... زن و مرد، پیر و جوان، دانش آموز، دانشجو، طلبه، نظامی، اقشار مردم از هر صنف و رده و مسئولیتی، دنبال فرصتی جهت پیوستن به جمع خادمین شهدا بوده و خیلی ها هم در حسرت یک روز خادمی در مناطق عملیاتی، مدتهاست که پشت در مانده اند تا اذن خدمت پیدا کنند و داوطلبانه، مشتاقانه و خالصانه هر چه دارند در طبق اخلاص گذارند... خلاصه دنیایی ست برای خودش، خادمی شهدا... حلوای تن تنانی، تا نخوری ندانی... ▫️اکنون بعد از دو سال دوری از کربلای ایران و در آستانه ایام اوج راهیان نور جنوب کشور؛ ✅ فراخوان سراسری ثبت نام خادمین شهدا، ویژه راهیان نور #جنوب کشور بر اساس اعلام «شبکه مرکزی خادمین شهدا» دهه سوم #آذرماه جاری خواهد بود. 🔻 جزئیات ثبت نام، تیزر صوتی و تصویری و پوستر فراخوان، شرایط و ضوابط پذیرش، طی روزهای آتی از طریق همین صفحه (کانال رسمی ستاد مرکزی راهیان نور کشور) اطلاع رسانی خواهد شد... 🌹با ما همراه باشید... #مثل_شهیدان #سرزمین_خون_و_حماسه #راهیان_نور_جنوب_کشور #خوزستان #ایلام #خادم_الشهدا ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News ┄┅═══✼🍃🌺🍃✼═══┅┄

🔰 #معرفی‌شهید | #سالروز_ولادت #شهید_هادی_شجاع 🔅 تاریخ تولد: ۲۳ آبان ۱۳۶۸ 📆 تاریخ شهادت: ۲۸ مهر ۱۳۹۴ 📌مزار شهید: امام زاده عباس 🕊محل شهادت : سوریه 🔻 چیزی درباره اش نمیدانستم، تنها گه گداری نامش راشنیده بودم میان جستجوهایم چشمم به نامِ کتابش خورد «وهب زمان»! ➖ دروغ چرا؟! ترسیدم! قلمم لرزید و تا آخَر ماجرا را خواندم. دیگر دست و دلم به نوشتن نمیرفت اما دلِ کنار گذاشتنش را نداشتم. حیف میشد اگر شناختن هادی‌ شجاع را از دیگران منع میکردم. 🔅 کم کم کلمات را کنار هم جای دادم شروع به نوشتن کردم؛ از بچگی گفتم، همان وقتی که با دست هایی پر از تیله به خانه آمده بود و مردانه گفته بود میخواهد بچه مثبت شود. 📍 کم کم هادی قد کشید و مادر سر و جان را فدای قامت جوانش میکرد! دانه های اسپند بر روی ذغال بالا و پایین میپریدند تا هر چه بدی هست از هادی دور کنند؛ مبادا چشم و چراغ خانه چشم بخورد! ◽️ دلم نمیخواهد داستانش را به آخر برسانم، طولش میدهم اما دلم جایی میان دامادی و شهادتش پرسه میزند. پر میکشم به شب خواستگاری، فاطمه هنوز هم نمیدانست پسر همسایه که تا به حال یکبار هم اورا ندیده چگونه اینجا آمده است؟! 🚩 اما خدا رباب هارا خود برای حسین هایش انتخاب میکند، فاطمه رباب میشود برای هادی؛ و هادی همان وهب نصرانی که عشق به حرم، خیال داماد بودن را از سرش پرانده و راهی معرکه کرده بود... ✍🏻 نویسنده: #اسما_همت ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

#خادمی_شهدا | #راهیان_نور 🎥 کلیپ| اعزام به جبهه 📍حال و هوای خادمین شهدا، قبل از عزیمت به یادمان های دفاع مقدس 🌟 این تصاویر در سال ۱۳۹۷ گرفته شده است. ➕ به راهیان نور بپیوندید👇 🆔 @Rahianenoor_News

🍂 #نکات_تاریخی_جنگ 🔻 دیدگاههای بین المللی از جنگ ۸ ساله لایه های پنهان جنگ ┄┅┅❀💠❀┅┅┄ 🔅 کمک­های شیمیایی و بیولوژیک آمریکا به عراق شبکه تلویزیونی AB آمریکا: صدام حسین از یک شرکت آمریکایی به نام "آل کولاک" در بالتیمور، بیش از ۵۰۰ تن ماده شیمیایی به نام "فیودی گلیکول" خریداری نمود که این ماده به گونه­‌ای بود که در صورت مخلوط شدن با اسید کلریدریک به گاز خردل تبدیل می­گردید. بنا بر گزارشی، شرکت­های خصوصی آمریکا در دهه ۸۰ با گرفتن مجوز از طرف وزارت بازرگانی آمریکا نمونه­هایی از مواد بیولوژیکی و میکروبی را به عراق صادر کرده­‌اند که این مواد از نوع ضعیف شده نبوده و قادر به تولید مثل بوده­ است. در میان آن­ها میکروب سیاه زخم، طاعون و همچنین یک باکتری سمی به نام "ستریدیوم با تولینی" به چشم می­خورد(7) _ (7) ما اعتراف می­‌کنیم، دعاوی ایران. http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 🔻 یزله به رسم اعراب #طنز_جبهه ─┅═༅𖣔💖𖣔༅═┅─ در روزهای منتهی به عملیات والفجر هشت به‌ روستای خضر آبادان منتقل شدیم و در خانه های تخلیه شده اعراب سکنی گزیدیم. در همان روزهای حضورمان کاظم هویزه و حاج ناصر سخراوی با هماهنگی چند تن از بچه های گروهان دیگری با گریمی که شبیه مردم منطقه بود وارد منازل شده و به اتاقها سرک می کشیدند و با صحبت های طنز، تذکراتی به بچه ها می دادند. موقع رفتن هم به رسم عربها اقدام به یزله (پایکوبی) همراه با اشعار حماسی می کردند. ابتدا از رفتار آن ها تعجب کردیم و به روی خودمان نیاوردیم و زمانی که به حقه آنها پی بردیم با اشعار عربی که همراه داشتیم با آنها همراه شدیم و غافلگیرشان کردیم. این برنامه با استقبال زیاد بچه روبرو شد و کسانی که عربی نمی دانستند هم وارد جمع شدند و با خوشحالی ادای اعراب را در می آوردند و بالا و پایین می پریدند و چفیه ها را در هوا به گردش در می آوردند. ─┅═༅𖣔💖𖣔༅═┅─ کانال حماسه جنوب http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 #نکات_تاریخی_جنگ 🔻 دیدگاههای بین المللی از جنگ ۸ ساله لایه های پنهان جنگ ┄┅┅❀💠❀┅┅┄ 🔅 مین­‌های ضد نفر ایتالیایی • آلن فریدمن محقق و نویسنده آمریکایی: در یکی از پیچیده­ ترین خلاف­ کاری­ها در رم، میلیون­ها مین مرگ­بار با استفاده از یک شرکت قلابی در سنگاپور به عراق فرستاده شدند. عراق به کمک یکی از شعبات بانک لاوورو در شمال ایتالیا ۹ میلیون مین ضدنفر به ارزش ۲۲۵ میلیون دلار خریداری نمود. این مین­‌ها ساخت شرکت والسل بود که ۵۰ درصد آن تحت مالکیت شرکت فیات، گروه صنعتی بزرگ ایتالیا و تحت کنترل جیانی آنیلی ۷۲ ساله بود که امروزه نیز به عنوان پادشاه بدون تاج و تخت ایتالیا معروف است. برخی از مین­‌هایی که عراق دریافت نمود از نوع بسیار وحشتناکی است که به راحتی می­توان آن­ها را از هلی­کوپتر پخش کرد یا به سادگی روی سطح بیابان انداخت. اگر کسی روی این مین­‌ها پا می­‌گذاشت پای قربانی تا مچ یا حتی ران پا قطع می­‌شد. http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

ساعاتی در کنار سیدرضا سجادنیا (بشگرد) جانباز 70 درصد دفاع مقدس دست ها و پاهایم یکی یکی قطع می شدند فقط کافی است خودمان را برای یک لحظه جای او تصور کنیم؛ یعنی تصور کنیم دو دست و دو پا نداریم، به علاوه پاها هم از بالای زانو قطع شده و به دلیل کوتاه بودن توانایی را به حداقل رسانده باشد. حالا تصورمان از زندگی پیش رویمان چگونه خواهد بود.آقاسیدرضا سجادنیا که دوستان دوره جنگ، او را به سیدرضا بشگرد می شناسند، همان جانبازی است که دو دست و دو پایش را در عملیات والفجر یک در سال 1362 برای وطن و آرمان هایش تقدیم کرده است. ماجراهای مجروحیت و سختی های قطع شدن نوبت به نوبت دست ها و پاهایش، قصه ای طولانی و به اندازه چند کتاب است. اما وقتی پای خاطراتش می نشینی، خیلی جذاب و با جزئیات همه را تعریف می کند. با همه دشواری ها و رنج ها و دردهایی که طی این سال ها داشته، اما می گوید من همان رزمنده سال 1362 و زمان مجروحیت هستم.او یک آرزو دارد و آن هم «شهادت» است. در یک شب زمستانی به اتفاق همرزم او، سیدمسعود سادات شکوهی و با کمک هیئت شهدای ادوات به خانه او رفتیم و پای صحبت ها وخاطراتش نشستیم. سیدرضا سجادنیا(بشگرد) چهار فرزند و هشت نوه دارد که امروز لحظات خوشش را با آن ها و همسرش تقسیم می کند.در عملیات والفجر یک به عنوان دیده بان توفیق حضور داشتم که ساعت 8صبح روز سوم فروردین 62 در این عملیات مجروح شدم. قصه مجروحیتم از این قرار است: عصر دوم فروردین چند نیرو برای جایگزینی ما آورده بودند و قرار بود فردا صبح (یعنی روز سوم فروردین) من به عقب برگردم و نیروی جدید جایگزین من شود. آن جا دوستی داشتیم به نام آقای صغیری. صبح روز سوم ایشان آمد به سنگر ما و گفت من می روم پیش آقای احسان نوری -که در همان جا شهید شد- تا بگویم آماده شود  سه نفری با هم به عقب برگردیم. آقای صغیری یک دیده بان هم به جای من مستقر کرد و من از سنگر بیرون آمدم. رفتم به طرف سنگر کناری که یک جیب خشاب بگیرم. چون می خواستیم از منطقه خارج شویم، سلاح و تجهیزاتی را که همراه داشتیم باید تحویل می دادیم. من جیب خشابم را گم کرده بودم و آن لحظه به سنگر کناری رفتم، برای این که از آن ها یک جیب خشاب بگیرم. فاصله سنگر ما تا سنگر کنار ۸-۷متر بود. آن جا سه نفر بودند و با من شدیم چهار نفر. همین که وارد سنگرشدم از آن ها پرسیدم: جیب خشاب اضافه ندارید؟ گفتند: نه. خودم را میان آتش دیدم من همین «نه» گفتن آن ها را شنیدم و بعد خودم را میان آتش دیدم. اول احساس کردم کور شدم و فقط سه بارذکر «یامهدی» گفتم و دیگر از حال رفتم. وقتی به خودم آمدم، دیدم به حالت طاق باز افتاده ام و  پاهایم روی هم افتاده است. هیچ حرکتی نمی توانستم بکنم. به دست هایم نگاه کردم، دیدم جفت دست هایم خاکستری شده و سوخته است و انگشتانم همه خشک شده است. چشمم به پاهایم که افتاد، وحشتم گرفت. پاهایم مچاله شده بود و همان لحظه شهادتین را گفتم. ۵-۴ دقیقه گذشت، دیدم از «شهید شدن» خبری نیست. دور و برم را نگاه کردم، آن سه نفر را دیدم که به صورت طاق باز افتاده بودند و یک نفرشان از گوش ها و بینی اش خون می آمد. هیچ صحبتی نمی کردند و متوجه شدم هر سه به شهادت رسیده‌اند. چند بار آقای صغیری را صدا زدم، دیدم هیچ خبری نیست و من هم منتظر شهید شدن بودم. موج انفجار خمپاره 60 آن قدر شدید بود که همه سنگر و ما چهار نفر را به خاک و خون کشید. امدادگرها رسیدند چند لحظه بعد، صدایی شنیدم. آقای صغیری و امدادگرها بودند که آمدند ما را ببرند. ما را روی برانکارد گذاشتند و از شیار خاکریز بیرون آوردند. عراقی ها با آتش سنگین همان موقعیت را می زدند. ما به کانال عقبی که حدود 200متر فاصله داشت، رسیدیم. آن جا می دیدم که تعداد شهدای مان خیلی زیاد بود. یکی از پیکرهایی که دیدم، دست ها و پاهایش تمام سوخته و بدنش زغال شده بود. بیشتر پیکرها همین طور سوخته بودند. امدادگرها همین طور ما را به عقب می بردند که در یک زمان آتش خیلی شدید شد و امدادگرها من را روی زمین گذاشتند و رفتند پناه بگیرند. (آقای سجادنیا با خنده و شوخی می‌گوید) به قول حاج صادق آهنگران «مرا زخمی رها کردند و رفتند...» بعدها هر وقت این مثنوی آقای آهنگران را می شنیدم، یاد آن لحظات خودم می افتادم. بعد از این که آتش دشمن کم شد، من را داخل آمبولانس گذاشتند. اولین درمانگاه وقتی آمبولانس پر از مجروح شد، حرکت کردیم و حدود نیم ساعت بعد به یک درمانگاه که یک چادر بود، رسیدیم. آن جا با قیچی تمام لباس های من را از تنم جدا کردند. آن قدر تشنه شده بودم و لب هایم خشک شده بود که خدا می داند. هرچه می گفتم به من آب بدهید، کسی توجه نمی کرد. یکی از امدادگران سرم وصل کرد و یکی دیگر هم یک سرم را پاره کرد و روی بدنم ریخت.آن جا آن قدر تشنه شده بودم که نتوانستم تحمل کنم و با دندان هایم شیلنگ سرم را سوراخ و با مایع سرم دهان و لب هایم را خیس کردم. همان لحظه یکی از ا

مدادگرها وقتی این صحنه را دید، با عصبانیت زیاد سرم فریاد کشید که می دانی اگر هوا برود داخل رگ چه می شود؟ چرا این کار را کردی؟! اول دست چپم را قطع کردند دو، سه ساعتی در این درمانگاه بودم، سپس من و تعدادی از مجروحان را داخل یک آمبولانس اتوبوسی گذاشتند و بردند به مکانی که باید منتظر می بودیم تا بالگرد بیاید. بالگرد آمد و آخرین تصویری که در ذهنم مانده، پنجره های کوچک آن است. بیهوش شدم و چند ساعت بعد در بیمارستان به هوش آمدم که در یک اتاق تنها بودم، به خودم که آمدم دیدم دست چپم را در اتاق عمل از مچ قطع کرده اند. فکر می کنم آن جا بیمارستانی در دزفول یا اندیمشک بود. همه این اتفاقات تا قطع اولین دستم از زمان مجروحیت حدود 6-5 ساعت طول کشیده بود. چند لحظه بعد، یک پرستار وارد اتاق شد، با عصبانیت پرسیدم: چرا دستم را قطع کردید؟ گفت: امکان نگه داشتن دستت نبود، بایدقطع می شد. بعد هم پزشک آمد و گفت: باید از این بیمارستان به شهرهای دیگر منتقل بشوی چون ما این جا امکانات کافی نداریم. به او گفتم: مشهدی هستم، من را به مشهد بفرستید. آن پزشک گفت: این دست ما نیست و هواپیما هر جا برود، شما به همان جا می روید. بالاخره ما را با یک اتوبوس که صندلی هایش را برداشته بودند به فرودگاه بردند و خاطرم هست آن زمان هم خیابان ها سرعت گیر داشت، وقتی اتوبوس از روی سرعت گیرها رد می شد، برانکارد من از کف اتوبوس کنده می شد. آن جا از امدادگرها خواهش کردم به من آب بدهند که برای اولین بار پس از مجروحیت به من کمپوت گیلاس دادند، البته من در جبهه هیچ وقت کمپوت گیلاس نمی خوردم چون دوست نداشتم. اما آن کمپوت گیلاس آن قدر خوشمزه و به جا بود که هنوز مزه اش را زیر زبانم احساس می کنم. به طرف مشهد بالاخره تمام مجروحان را سوار هواپیما کردند و حدود غروب همان روز به مشهد و بیمارستان قائم رسیدیم. یعنی صبح ساعت 8، مجروح شدم و غروب همان روز با یک دست قطع شده، به بیمارستان قائم مشهد رسیدم. پرستاران بیمارستان قائم از طریق نشانی منزل ما و کمیته محل، به خانواده اطلاع دادند که پسرتان مجروح شده و در بیمارستان قائم بستری است. اولین دیدار با مادرم سرانجام فردا حدود ظهر مادرم به بیمارستان قائم آمد. وقتی مادرم به بیمارستان آمد، دست قطع شده ام زیر ملحفه بود و دست دیگرم را به خاطر شرایط خاص اش آویزان کرده بودند.خیلی نگران بودم که مادرم برای قطعشدن دستم و این وضعیت پاهایم چه واکنشی نشان می دهد. مادرم گفت فدای امام حسین... به مادرم می گفتم « ننه».گفتم: «ننه» اگر برایت خبر شهادتم را می آوردند چه می کردی؟ گفت: هیچی، فدای امام حسین(ع). وقتی مادرم این حرف را زد، خاطرم جمع شد و دستم را از زیر ملحفه در آوردم و گفتم: ببین ننه جان، دستم را قطع کردند. گفت: فدای حضرت عباس(ع). وقتی مادرم این قدر با آرامش برخورد کرد خیالم راحت و نگرانی ام تمام شد. من و ماجرای دست ها و پاهایم که یکی یکی قطع شدند تقریبا 20 روز که از بستری شدنم در بیمارستان قائم گذشت، پای راستم سیاه شد. پزشکان از مادرم رضایت می خواستند که پا قطع شود. زمانی طول کشید تا مادرم راضی شود و سرانجام در دومین عمل قطع عضو، پای راستم را قطع کردند. منتها این پا، شرایط خاصی داشت. چند ترکش داشت و حدود 10سانتی متر بالای زانو هم سوخته بود. استخوان پا و پوست ها و عضلات خیلی به هم ریخته و تکه تکه شده بود. زیر زانو هم قسمت هایی اصلا استخوان نداشت و پوست ها روی هم مچاله شده بود.در اولین مرحله از ساق پا قطع کردند و تقریبا ۳-۲ماه گذشت که دست چپم هم شروع به سیاه شدن کرد. همزمان پای راستم هم از همان جایی که قطع کردند داشت سیاه می شد که پزشک تشخیص داد پای راست باز هم باید از بالاتر قطع شود. دست چپ و دوباره پای راست را قطع کردند پزشکان مجدد روی پای راستم جراحی و آن را که قبلا از ساق قطع کرده بودند، از بالای زانو قطع کردند. دست چپم را هم در همان جراحی از قسمت ساق قطع کردند. از سوی دیگر، تمام بدنم پر از عفونت شده بود و کلیه هایم از کار افتاد که خاطرم هست یک روز وسط دیالیز برق ها قطع شد. به خاطر  عفونت رگ ها را نمی توانستند پیدا کنند و مجبور شدند قسمتی از دست راستم را بشکافند که وسیله دیالیز مستقیم به رگ وصل شود. ضمن این که در چند قسمت زخم بستر گرفته بودم. پزشکان  ناامید شدند شرایط درمانم به سختی پیش می رفت، به شدت لاغر شده بودم و با این که 18سال داشتم اما گاهی مثل بچه های کوچک از درد زخم های بستر گریه می کردم. تمام وسایل اتاق شرایط عفونی و ایزوله داشت و اختصاصی برای من استفاده می شد. چون دکترها از من قطع امید کردند، غذاهایی را که قبلا نمی دادند، حالا می‌دادند بخورم. تنها پای چپ برایم مانده بود که هر روز شرایط بدتری پیدا می کرد. هرچه اصرار می کردم که این پا را همقطع کنید، پزشکان راضی نمی شدند. برخی از آن ها هم به مادرم گفته بودند رضا ماندنی نیست، بگذارید پای چپش را با

خودش ببرد.یکی از همین روزها گفتند آیت ا...خامنه ای که آن موقع رئیس جمهور بودند، برای عیادت از جانبازان به بیمارستان قائم آمده اند. ایشان که آمدند پس از احوال پرسی، به من فرمودند چه خواسته ای داری؟ خیلی زود به ایشان گفتم هیچ چیز نمی خواهم، فقط به پزشکان بگویید پای چپم را قطع کنند که عفونتش از این بیشتر نشود. ایشان درباره این خواسته من با پزشکانم صحبت کردند و آن ها معتقد بودند که فعلا نمی توان کاری کرد. بعد از این که آیت ا... خامنه ای رفتند، حدود نیم ساعت بعد دکتر به اتاقم آمد و گفت: آیت ا... خامنه ای اجازه دادند پای تو را قطع کنیم. وقتی این حرف را شنیدم، آن قدر خوشحال شدم که انگار دنیا را به من داده بودند و ذوق می کردم. آخرین پایم هم قطع شد سرانجام پس از قطع پای راست و دو دستم، پای چپم را هم قطع کردند و با قطع این عضو بدنم، انگار به دنیای جدیدی وارد شده بودم. من که تا آن موقع هیچ گاه باورم نمی شد خوب بشوم و از این بیمارستان مرخص شوم، دو هفته بعد از قطع پای چپ، شرایطم رو به بهبود رفت و پس از حدود شش ماه بستری در بیمارستان وطی این مراحل سخت، از بیمارستان مرخص شدم و به خانه خودمان رفتم. در خانه که بودم، کم کم زخم های پشتم خوب شدند و خدا را شکر دوباره به زندگی برگشتم. آن موقع اواسط سال 1362 بود. گاهی عبرت دیگران می شوم گاهی که به حرم مشرف می شوم، برخی که آمده‌اند آن جا به خاطر شرایط شان به آقا امام رضا(ع) گلایه کنند و من را این گونه بدون دو دست و دو پا می بینند، باز خدا را شکر می کنند که حداقل سلامتی دارند و به نوعی آرامش می گیرند. گاهی کسانی که یک دست یا یک پای شان قطع شده من را می بینند و از وضعیتم می پرسند و وقتی می گویم من بیشتر کارهایم را خودم انجام می دهم تعجب می کنند و خیلی از اوقات راهنمایی شان می کنم که چگونه بتوانند به توانایی های خودشان اتکا کنند. با همین وضعیت ادامه تحصیل دادم پس از جنگ، ادامه تحصیل دادم و سال 74 دیپلم گرفتم و سال های پس از آن هم توانستم مدرک کاردانی ام را در دانشگاه امام حسین(ع) بگیرم. در تمام این سال ها این گونه نبوده که چون دست و پا ندارم گوشه خانه بیفتم. از سال 1390 ویلچرهای برقی را به ما دادند، خدا را شکر شرایط خیلی بهتر شد و من امروز گاهی برای خرید بیرون می روم و خودم با همین ویلچر به حرم مشرف می شوم. ولی طبیعتا به دلیل مناسب سازی نکردن خیابان ها و پیاده روها، کمی در ترددها مشکل دارم که آن هم شیرینی های خودش را دارد. فقط یک آرزو دارم آقای سجادنیا، که امروز تنها جانباز دو دست و دو پا قطع کشور است، می گوید: فقط یک آرزو دارم و آن هم «شهادت» است. درست است آن سال های آغاز مجروحیت و ماجراها و سختی های قطع شدن دست ها و پاهایم خیلی شرایط دشواری داشتم که امیدوارم همه آن ها نزد خداوند مقبول بیفتد، اما امروز فقط یک آرزو دارم که آن هم شهادت است. پس از مجروحیت و سال 1362 به خاطر این شرایطم نتوانستم به جبهه اعزام شوم. اما این سال های اخیر در ماجراهای داعش و جهاد مدافعان حرم، حاضر بودم به عنوان مدافع استشهادی با همین وضعیتم به میدان جنگ بروم اما چه کنم که دست و پایم از این میدان کوتاه است و توفیق حضور در میدان جهاد ندارم. اما به طور قطع من سیدرضا سجادنیا جانباز 70درصد که دو دست و دو پا ندارم، همان رزمنده سال های دفاع مقدس هستم و هیچ تفاوتی از نظر انگیزه و اندیشه نکرده ام و امیدوارم روزی این توفیق نصیبم بشود که در میدان جهاد به دوستان شهیدم بپیوندم. التماس دعا فرج آقا امام زمان عج و شفا بیماران ان شاالله زیارت عتبات عالیات و آخر عاقبت بخیری

👓 ❗️ مهم: پاسخ رهبری به تهمت کانالیزه بودن! قابل توجه آنهایی که ادعا دارند همه اخبار به گوش رهبری نمی رسد!!!! 🔹 این را بدانید الان منعکس کردن مطلب به من، از منعکس کردن مطلب به هر #مسئولی در کشور، #آسانتر است!! ❗️ اگر کسی خواست چیزی به من منعکس کند و نکرد، تقصیر خودش است!! 🔹 هم دیدارهای متعدد دارم و هم دفتر ارتباطات مردمی هر روز صدها نامه را به صورت جزوه برای من می‌آورند!! 📕 کتاب منشور حوزه و روحانیت جلد۸ ص۳۶۴ #فتنه_بزرگ_متحجرین #رسوایی_شیادها ❣همسفر با شهدا❣ @ham_safare_ba_shohada