. ‍#رباعی #میلاد_امام_حسین حق کرده ظهور تا حسین آمده است آیات جهاد با حسین آمده است فطرس به امید عفو بر درگه او  با ذکر حسین، با حسین آمده است نور ابدى و ازلى مى ‏آید بر عالم ایجاد، ولى مى ‏آید مجموعه ى حسن و عشق و ایثار و کرم یعنى که حسین ابن على مى‏ آید نام تو را دواى درد است حسین بى یاد تو بین که چهره زرد است حسین عشق تو مرا ز خویش بیگانه نمود بى عشق تو بین که سینه سرد است حسین میلاد حسین خون بهاى دین است این عید، حیات شیعه را تضمین است امروز فرشتگان به هم مى ‏گویند احیاگر آیین محمد این است از خاطر دهر کى رود یاد حسین گلبانگ عدالت است فریاد حسین بر خلق ستم دیده، مبارک بادا مرگ ستم است، روز میلاد حسین در سوم شعبان که همه لطف و صفاست میلاد پر افتخار شاه شهد است در حیرتم از این که بُوَد وقت سرور یا موسم سوز و گریه و شور و نواست امشب که فضا پر است از بوى حسین عطر گل سرخ آید از سوى حسین اى فطرس پر سوخته احرام ببند از بهر طواف کعبه ى روى حسین امشب شب میلاد حسین است حسین اندر همه جا یاد حسین است حسین خوانن امشب بلبش ناد حسین است حسین وقتى که حسین یافت میلاد امروز یزدان در لطف تازه بگشاد امروز در عالم قدس یک حسین داشت خدا آن را به محمد و على داد امروز بر آنچه که شد هادى فطرس صلوات خوانیم به دل شادى فطرس صلوات میلاد حسین عید آزادى اوست بر لحظه ى آزادى فطرس صلوات اى آنکه ترا حُسن خداداد بُود میلاد تو جلوه گاه ایجاد بُود ما را به نگاه لطف خود شادان کن امروز که قلب فاطمه،شاد بُود امروز که بلبلان ترنم کردند با یکدیگر از عشق تکلّم کردند چون غنچه و گل على و زهرا از شوق بر روى حسین خود، تبسم کردند میلاد حسین نوگل زهراشده امشب گیتى ز رخش طور تجلا شده امشب ده مژده ى جانبخش بعالم ز قدومش زیرا که در رحمت حق واشده امشب میلاد حسین شادى دلها شد امید دل پیامبران پیدا شد اینک بسویش برو که فردا دیر است کز آمدنش در شفاعت وا شد میلاد حسین و سوم شعبان است خورشید ولایت از افق تابان است اى کشور جمهورى اسلام، حسین... داماد عزیز ملت ایران است یارب تو جدا ز دست غیرم فرما مجذوب حسین چون زهیرم فرما در بند گناهم و ، اسیر نفسم حُرّم کن و عاقبت به خیرم فرما یک سوی ابوفاضل و یک سوی حسین خورشید کنار ماه ، دیدیم به عین یک دل نبود جای دو دلبر ، آری الا دل ما که هست بین الحرمین سجاده و تسبیح فرستد صلوات آیینه به تلمیح فرستد صلوات میلاد صحیفه های سجادیه است قرآن و مفاتیح فرستد صلوات ای سرو که با تو باغ ها بالیدند معصوم به معصوم، تو را تا دیدند چون شاخه گل محمدی ، دست تو را بر دیده ی خود نهاده و بوسیدند از عشـق «حسین ابن علی» آبـادیم عمری به «اباالفضلِ علی» دل دادیم گشتیم اگر عاشقِ عباس و حسین مدیـون دعـای «حضرتِ سجادیم» شعبان که همه سُرور و مهر است و صفا باغی است ز گلهای الهی وَلا هم عطر حسین دارد و عباس و علیِ هم عطر علی اکبر و موعود خدا #صلواتی #سوم_شعبان . . #رباعی #صلواتی #میلاد_سرداران_کربلا شعبان شد و جان ز بند غم آزاد است پشت سر هم سه روز دلها شاد است میلاد حسین ابن علی و عباس میلاد دگر تولد سجاد است ⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘ نور دل و دیده ی پیمبر آمد محبوب خدا ، عزیز حیدر آمد در سوم شعبان گل زهرا یعنی سوم وَلی و امام و سَرور آمد ⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘ ناز قدم حسین زهرا صلوات بر جلوه ی عباس دل آرا صلوات بر حضرت سجاد و ابالفضل و حسین بفرست به مقدم سه مولا صلوات ⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘ غلامرضا ابوالقاسمی نجوا✍ ................. شعبان #صلوات امشب حسنات می فرستد زهرا برشیعه برات می فرستد زهرا درهای بهشت وا شده پس حتماً دارد صلوات می فرستد زهرا #سیدمجتبی_شجاع .

💠  سرود شور💠 از شاعـر گرانقدر گروه شـــــاعران جواز نوکـــــرۍ          ⭐️ احسان نرگسی⭐️ ➖➖➖ #ولادت_حضرت_عباس #احسان_نرگسی عالم کویر و /دریا ابوالفضل تاج سر تمومی دنیا ابوالفضل شکر خدا که/تقدیرم اینه دنیام توی دستای یل ام البنینه اسم تو میاد اربابمونم میگه جونم ذره پروری کن و بذار گدات بمونم ای وارث خشم و غضب حیدر کرار دنیا رو سر انگشت تو می چرخه علمدار فاتح دلهایی _رزم تو تماشایی کجای دنیا هس _مثل تو مسیحایی الحق الق الحق_ فقط تو سقایی یا ابوالفضل یا سیدی .................................................... ماه منیری/فصل الخطابی مث بابات علی تو هم عالجنابی مث تو هیچکس /سقا نمیشه می گردی دور محمل زینب همیشه ای نام تو بهترین سرآغازم ابوالفضل من به نوکریت همیشه می نازم ابوالفضل عالم سر سفره ت به خدا که روزی خورده هیچکس مث تو دل رقیه رو نبرده ماه دلاآرایی /اسطوره ی زیبایی چجور نشم مجنون /وقتی که تو لیلایی الحق الحق الحق/فقط تو سقایی یا ابوالفضل یا سیدی ➖➖.

(سرود۴۱) ای عاشقان دوباره(آمده ماه شعبان)٢ درسومش رسیده(نورخدای رحمان)٢ گل ولا آمد خون خدا آمد حسین حسین مولا٢ بر فاطمه دوباره(نور دو عین رسیده)٢ از لطف حی داور(امشب حسین رسیده)٢ جانان پیغمبر دردانه ی حیدر حسین حسین مولا٢ زهرا زِ شور شادی(بوسه زندبه رویش)٢ حیدر کنار زهرا شد(مست عطر و بویش)٢ مدینه شد گلشن چشمت علی روشن حسین حسین مولا٢ امشب سپهردین را(سر زده نور سرمد)٢ از گلشن ولایت(آمد گل محمد)٢ شمس الضحا آمد بدرالدجا آمد حسین حسین مولا٢ در این شب ولادت(من مست مست مستم)٢ از لطف و جود و رحمت(حسین گرفته دستم)٢ هستم گدای او مست ولای او حسین حسین مولا٢ آقای مهربانم(بر من نما نگاهی)٢ بنما نظر به حالم(مولا تو گاه گاهی)٢ از توست آبرویم با توست گفتگویم حسین حسین مولا٢ در کل عالم امشب( پیچیده عطر و بویت)٢ ارباب خوبم آقا(دستم بود به سویت)٢ گردیده مهمانت دستم به دامانت حسین حسین مولا٢ ای نور چشم زهرا(بر تو حسین پناهم)٢ بنما حسین تو امشب(از مرحمت نگاهم)٢ از عشق تو مستم من عاشقت هستم حسین حسین مولا٢ #رضا_یعقوبیان #ولادت_امام_حسین_ع

(سرود۴٣) الا ای عاشقان از ره رسیده سوم شعبان بپیچیده به هرجا عطر و بوی جنت و رضوان جهان زیبا شده گل امشب وا شده که زینت بر زمین گل زهرا شده حسین مولا مدد٢ مدینه امشب از لطف خدا شد همچنان گلشن بگو از دل تو بر زهرا و حیدر چشمتان روشن تمامیِ زمین شده خلد برین چو زهرا شادمان امیرالمؤمنین حسین مولا مدد٢ رسیده امشب از ره نور قلب و دیده ی زهرا ز روی ماه این گل گشته چون بستان همه دنیا جهان شد منجلی از این نور جلی عزیز فاطمه حسین ابن علی حسین مولا مدد٢ زِ لطف خاص حق بیت علی گلخانه گردیده که زهرا مادرش محوِ رخ جانانه گردیده گل پیغمبر است عزیز حیدر است چو زهرا و علی شفیع محشر است حسین مولا مدد٢ به روی دست پیغمبر زند لبخند به روی او گهی گِرید گهی خندد زند بوسه گلوی او همه در شورو شین به میلاد حسین بود چون فاطمه نبی را نور عین حسین مولا مدد٢ نگاهی کن ز رحمت بر دل زارم حسین من به دل شوق طواف قبر تو دارم حسین من گل باغ ولا نما عیدی عطا نما قسمت رَوم مدینه کربلا حسین مولا مدد٢ #رضا_یعقوبیان #ولادت_امام_حسین_ع

(سرود۴۴) امشب از لطف خدا،نور حق پیدا شده مرتضی شیر خدا،شکر حق بابا شده یا حسین خوش آمدی۴ از کرامات خدا،پور زهرا آمده در جهان نور دل و،جان مولا آمده یا حسین خوش آمدی۴ سومین منجی دین،در مدینه آمده چون امیرالمؤمنین،بی قرینه آمده یا حسین خوش آمدی۴ نور یزدان آمده،ماه رخشان آمده بر دل ما شیعیان،نور ایمان آمده یا حسین خوش آمدی۴ بر علی و فاطمه،آمده نور دو عین نور چشمان نبی،هستی زهرا حسین یا حسین خوش آمدی۴ آمده در این جهان،شاه دشت کربلا بعد حیدر باشد او،رهنما و مقتدا یا حسین خوش آمدی۴ یا حسین امشب منم،از کرم مهمان تو گشته یابن فاطمه،شاملم احسان تو یا حسین خوش آمدی۴ در شب میلاد تو،آمدم بر تو پناه ای گل زهرا! نما،بر من مسکین نگاه یا حسین خوش آمدی۴ ای که همچون مادری،یا حسین خیر کثیر لطف فرما از کرم،دست من امشب بگیر یا حسین خوش آمدی۴ #رضا_یعقوبیان #ولادت_امام_حسین_ع

(سرود۴٧) سوم شعبان رسیده نور حق جلوه گر آمد از کرامات خدایی نخل دین پرثمر آمد در مدینه شور و غوغاست جلوه‌گر مظهر تقواست در بغل دارد گلش را بر حسین لبخند زهراست یا حسین خوش آمدی۴ از قدوم پور زهرا شهر یثرب گشته گلشن ذکر لب های محبان یا علی چشم تو روشن مظهر یزدان رسیده سوم شعبان رسیده خانه ی حیدر پر از شور جلوه ی ایمان رسیده یا حسین خوش آمدی۴ شهر یثرب بار دیگر در سرور و غرق نور است از قدوم گل زهرا همچنان وادی طور است سر زده ماه مدینه بین عالم بی قرینه همچو حیدر همچو زهرا حب او تمام دینه یا حسین خوش آمدی۴ از قدوم گل زهرا هر دل امشب منجلی شد بهر تبریک به حیدر ذکر عالم یا علی شد کعبه ی دل ها رسیده مظهر تقوا رسیده عاشقان شادی نمایید شافع فردا رسیده یا حسین خوش آمدی۴ او بود مرآت زهرا بر علی نور دو عین است از تبار مصطفی و نجل حیدر او حسین است فاطمه گردیده خرسند بوسه زد بر روی فرزند شادمان است و گرفته در بغل کودک دلبند یا حسین خوش آمدی۴ شب میلادت حسین جان گشته ام من بر تو مهمان شده از لطفت حسین جان شامل من جود و احسان در شب میلادت آقا آمدم بر تو پناهم به حق زهرای اطهر از کرم بنما نگاهم یا حسین خوش آمدی۴ ای که همچون مادر خود در جهان خیرکثیری گشته‌ام مهمان حسین جان تا که دستم را بگیری درد من مولا دوا کن حاجت ما را روا کن عیدی میلادت آقا قسمت ما کربلا کن یا حسین خوش آمدی۴ #رضا_یعقوبیان #ولادت_امام_حسین_ع

مناجات با خدا، پایان ماه رجب و شعبان و آغاز رمضان شاعر : علیرضا قزوه     نوع شعر : مناجات با خدا     وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن     قالب شعر : غزل     بی‌تو ای جان جهان، جان و جهان را چه کنم؟            خود جهان می‌گذرد، ماندن جان را چه کنم؟ ماه شعبان و رجب، نم نم اشکی شد و رفت            خانه ابری‌ست خدایا! رمضان را چه کنم؟ شـانه بر زلـف دعـا می‌زنـم و می‌گـریم            موسی من! تو بگو روز و شبان را چه کنم؟ صاحب حیّ علی ...! لقمۀ نوری برسان            سحر از راه رسیده ست، اذان را چه کنم؟ کـاتـبـان تـو مــرا خـطّ امـانـی دادند ...            کـشتۀ خال توأم، خـط امـان را چه کنم؟ کاشکی جرم عـیان بودم و تقـوای نهان            پیش تقوای عیان، جرم نهان را چه کنم؟ کاش می‌شد که سبک‌تر شوم از سایۀ خویش            آفـتابا تو بگو! خـواب گران را چه کنم؟ زخم شمشیر اگر قوت سحرگاه من است            وقت افـطار ولی زخم زبان را چه کنم؟ رنجـه از طعنـۀ پـیـران پـریـشان نـشدم            با چهل چله جنون پند جوان را چه کنم؟ غـرقـۀ مـوج رجز، گـم شـدۀ بحر رمـل            سینه خالی ز معانی‌ست، بیان را چه کنم؟

مناجات با خدا -(گفتم به خود که ماه رجب پاک می شوم)   گفتم به خود که ماه رجب پاک می شوم ماه رجب گذشت و نشد پاک جان من  شعبان زره رسید و به آن چشم دوختم اما نشد خلاص ز غمها روان من ماه صیام ماه تو آمد خدای من جز لطف تو به غیر نباشد گمان من در خانة تو آمده ام مهربان خدا مهمانسرای لطف تو باشد مکان من  گر نگذری زمن به چه کس رو کنم خدا دیگر ز دست می رود آخر زمان من بر اولیای خود قسمت می دهم خدا بگذر ز جرم و معصیت بیکران من بر اشک و آه فاطمه ات می دهم قسم رحمی نما به حال و به سوز نهان من من بندهء فراری ام اما به پای خود باز آمدم به محضرت ای مهربان من بگذر ز من بحق حسین آن شه شهید چون نیست بر تحمّل آتش توان من دل بسته ام به آیة لا تقنَطوا  خدا عاجز ز وصف لطف تو باشد زبان من من رو سیاه بنده ام و معترف به جرم عفو تو هست نقطة عطف مظان من بر فرق غرق خون علی می دهم قسم بگذر ز ذنب مخفی و جرم عیان من بگذر ز جرم و جمله خطاهای من خدا رحمی نما به قامت از غم کمان من

می نویسم عشق و بی تردید می خوانم جنون هرکسی دیوانه تر السابقون السابقون می نویسم عشق و بی تردید می خوانم حسین عاقلان دانند لکن اکثرا لایعقلون این سرشت ماست؛ از خاکیم، خاک کربلا سرنوشت ماست پس انا الیه الراجعون صرف یک دل دادن و عرض ارادت شرط نیست باید امضا کرد این دلنامه را با دست خون پرچم او از ازل بالاست؛ بالا تا ابد باد این پرچم بلند و هرچه جز آن سرنگون گوش جانم چشم بر راه صدای دیگری ست پای دل سر در هوای ماجرای دیگری ست گرچه خیلی ها به ظاهر کربلا هستند لیک باطنا امشب مدینه کربلای دیگری ست چار تن از پنج تن در گرد یک گهواره اند در دل گهواره هم اهل کسای دیگری ست خنده گریه خنده گریه خنده گریه خنده اشک بیت مولا غرق اشک و خنده های دیگری ست شیر از انگشت های وحی می نوشد حسین سبط پیغمبر غذایش هم غذای دیگری ست عشق او جاری ست حتی در مرام اهل بیت می توان فهمید این را از کلام اهل بیت ساغر لب های هر معصوم می گوید حسین بس که لبریز است نام او ز جام اهل بیت هم شتابش بیشتر هم این که جایش بیشتر کشتی اش هم فرق دارد با تمام اهل بیت در نهایت جمع خواهد گشت با نام حسین سفره ای که پهن می گردد به نام اهل بیت روز و شب بر او درود حق درود اهل بیت روز و شب بر او سلام حق سلام اهل بیت تا که می خوانم تو را هر دیده می بارد تو را از خدا دیگر چه خواهد هر کسی دارد تو را در روایت هست هرکه دوستش دارد خدا در دلش چون داغی از یک لاله می کارد تو را عشق را از هر کسی از اهل دل پرسیده ام از گریبانش چنان خورشید می آرد تو را ما نه؛ فرزند پیمبر می شود قربانی ات هستی اش را می دهد تا که نگه دارد تو را جامه ات را آسمانی ها عوض کردند تا سختی رخت زمینی ها نیازارد تو را زینت دوش نبی! عرش است جای پای تو سینه ی پیغمبر است و قلب زهرا جای تو اشک می ریزیم و با ذکرت عبادت می کنیم باز هم از راه دور عرض ارادت می کنیم ما همه بیمارهای دوری از شش گوشه ایم بین هیئت ها ز یکدیگر عیادت می کنیم زودتر راحت کن از درد فراقت خلق را ما به این دوری مپنداری که عادت می کنیم عالم نوزادی ما فرق دارد با همه ما برایت گریه از وقت ولادت می کنیم هر غمی دیدیم، فرمودند فابک للحسین بعد از آن هرجا غمی دیدیم یادت می کنیم دوستت دارم من ای در جسم عالم جان حسین آذری می خوانمت: "جانیم سنه قربان حسین" #محمد_علی_بيابانی #ولادت_امام_حسین_ع

ما که هستیم ؟ انتخابِ حسین از دعاهایِ مستجابِ حسین گَردِ راهی در آفتابِ حسین پرِ کاهی در التهابِ حسین گِلی از خاکِ بوترابِ حسین ما که هستیم ؟ یک صواب حسین دورِ مَجنون گذشت ، نوبتِ ماست قرن ها می‌شود که صحبتِ ماست چارده قرن حرف حیرتِ ماست قصه‌یِ قِدمَتِ رفاقتِ ماست عشق فرمود آن که قیمتِ ماست نیست غیر از دلی خرابِ حسین در میانِ دلم حرارتِ کیست؟ شده‌ام عاشق ، این عنایت کیست ؟ سوختم آتشِ محبت کیست ؟ بویِ سیب است بویِ تربتِ کیست ؟ محشرِ کیست این ، قیامتِ کیست کیست ارباب جُز جنابِ حسین ای تمام شکوهت تمامِ علی پدر سه علی امام علی نور ای نورِ مُستدامِ علی می‌تَپد سینه‌ات به نامِ علی چیست رویِ لبت سلام علی جز علی نیست در کتابِ حسین رنگ سبزِ سیادت زهرا عطر و بوی قداست زهرا نورِ صبح عبادت زهرا آفتابِ سعادت زهرا جان حسین است عادت زهرا خود زهراست بازتابِ حسین کیست زینب جز انعکاسِ علی کیست زینب همه حواسِ علی کیست خانوم ؟ انبعاث علی باغبانِ حسین یاسِ علی کیست زینب علی شناسِ علی حضرت فاطمه به قابِ حسین جلوه‌ی اعتبارت عباس است جذبه ی ذوالفقارت عباس است سایه‌ی اقتدارت عباس است در شب بعد کارَت عباس است همه‌ی کار و بارت عباس است مستم از ساقیِ شرابِ حسین   سرِ سال است و این شبِ جمعه آمدم با یقین ، شبِ جمعه تا شَوَم خوشه چین شبِ جمعه حاجتم را همین شبِ جمعه داد ام‌البنین شبِ جمعه مادری از بَنی کِلابِ حسین  ذکر ما کربلا امام رضاست لطف آقایِ ما امام رضاست اثرِ ذکر یا امام رضاست دستِ ما نیست با امام رضاست کَس و کارِ گدا امام رضاست گفته‌ام بارها رضا به حسین   از دعایِ نماز مادرها حَرَمَت پُر شد از کبوترها خوش به حال من و پیمبرها سجده داریم رویِ مرمرها ما که بُردیم صد برابرها تا که رفتیم در حسابِ حسین از تو داریم سَروَری‌ها را آبروها و نوکری‌ها را بینِ روضه برادری‌ها را بشمارید آخری‌ها را نتکانید پادری‌ها را کُلُّ خیر است تا به باب حسین جلوه‌ات تا نصیبِ غیر تو شد سائلی آمد و زُهیر تو شد جُون شد عابِس و ، بُرِیر تو شد وَهَبَت شد ، حبیبِ دِیرِ تو شد حُر شد و عاقبت به خیرِ تو شد همه سر داده در رکابِ حسین می کُشی ام سزایِ دل این است پشتِ در دست هایِ مسکین است حاجتم گیرِ یک ، دو آمین است پایِ شش گوشه گریه تسکین است وایِ من نامِ تو چه شیرین است می‌چکد از لبم گلابِ حسین آه از شام هول آورِ قبر ما و تنهایی مقدر قبر در شب تنگی و مکدرِ قبر بینِ تاریکی مکررِ قبر در سؤال نکیر و منکر قبر ما چه داریم جز جوابِ حسین منم و این سلام و این تسلیم تو و زلفی گشوده دستِ نسیم منم و باز هم هوای قدیم گوشه‌ای در حرم کنارِ کریم کاش می‌شد شبیه ابراهیم می‌شدم در شبی مُجابِ حسین پایِ ایوانِ تو خلیل اُفتاد پشتِ سر باز جبرئیل اُفتاد پدری پیر آمد و  عَلیل اُفتاد مادری خسته با دخیل اُفتاد در شفایش چه قال و قیل اُفتاد چاییِ روضه است یا شرابِ حسین تشنه بودی بگو که آبت داد؟ آب گفتی کسی جوابت داد؟ آب بر کودکِ ربابت داد؟ کمکی وقتِ اضطرابت داد؟ یا‌ که با چکمه‌ای عذابت داد گریه‌ام هست از آب آبِ حسین #حسن_لطفی #ولادت_امام_حسین_ع

روز الست، روز ازل، لحظه های عشق روزی که آفریده شد عالم برای عشق روزی که آفرینش گیتی تمام شد آغاز شد به دست خدا ماجرای عشق بودیم گرچه در دل سر گشتگان ولی کم کم شدیم بین همه آشنای عشق چشمی میان آن همه ما را سوا نمود دل را ربود و داد دلی مبتلای عشق دستی به روی شانه مان خورد و ناگهان ما را صدا نمود کسی با صدای عشق روز الست لحظه ی آغاز عاشقی ما را خدا نمود اسیر خدای عشق عکس خدا نشسته بر آئینه هایمان روز ازل حسینیه شد سینه هایمان هستی بهانه بود که سرّی بیان شود مستی بهانه بود که ساقی عیان شود خلقت ادامه یافت و رازی گشوده شد تا معنی وجود زمین و زمان شود با دست غیب وقت ظهورت نوشت عشق وقتش رسیده نوبت دیوانگان شود قلب مدینه می تپد از خاک پای تو جاروکش همیشه ی این آستان شود حتی بهشت با سر مژگان رسیده است تا قبله گاه وسعت هفت آسمان شود تو حیدری، تو فاطمه ای، تو پیمبری سوگند بر خدا که خداییش محشری بی تو هزار گوشه ی دنیا صفا نداشت اصلاً خدا بدون تو این جلوه را نداشت گیرم هزار کعبه خدا خلق می نمود چنگی به دل نمی زد اگر کربلا نداشت حتی ز معجزات مسیحا خبر نبود مشتی اگر ز خاک قدوم شما نداشت بی تو هوای خانه ی زهرا گرفته بود این قدر جلوه جاذبه ی مرتضی نداشت شکر خدا که خانه تان هست روی خاک ور نه زمینِ تیره که دار الشفا نداشت مجموعه ی خصائل بی انتها شدی یک جا تمام سلسله ی انبیا شدی گیرم بهار نیست دمی جانفزا که هست گیرم بهشت نیست غبار شما که هست بر خشت خشت کعبه نوشتند با طلا گیرم که قبله نیست ولی کربلا که هست در ازدحام خیل گدا جا اگر کم است تشریف آورید دو چشمان ما که هست جایی اگر نبود خدا را صدا کنید باب الجواد و سایه ی ایوان طلا که هست کوتاست سقف عالم اگر وقت پر زدن غم نیست روی گنبد و گلدسته ها که هست خوش گفته اند قطره که دریا نمی شود هر یوسفی که یوسف زهرا نمی شود تو آمدی قیامت کبری رقم زدی بر تارُک همیشه ی عالم علم زدی می خواستی که رشک برند دیگران به من زلف مرا گره به نسیم حرم زدی حس می کنم میان دلم بوی سیب را از آن زمان که در حرم دل قدم زدی می خواستی که شعله بگیریم بی امان آتش به جان هر غزل محتشم زدی با شیر، طعم روضه تان را چشیده ام وقتی سری به چشم ترِ مادرم زدی مجنون کوچه های غمم دست من بگیر دل تنگ دیدن حرمم دست من بگیر تو تشنه و دریغ ز یک جرعه آب، آه تو تشنه و تمامی صحرا سراب، آه در زیر نیزه های شکسته نهان شدی با زخم های تازه تر و بی حساب، آه یک سوی صدای العطش آرام می رسید یک سو صدای هلهله ها در شتاب، آه یک سو صدای ضجه ی زینب بلند بود یک سو صدای مادرت اما کباب، آه یک سو علم به خاک و علمدار غرق خون یک سو به روی نیزه عزیز رباب، آه کم کم نگاه بر بدنت سخت می شود کم کم نفس زدنت سخت می شود #حسن_لطفی #ولادت_امام_حسین_ع

جهان گردیده دریای كرامت شب جشن است یا صبح قیامت تو گویی ملک نامحدود هستی چراغانی ست از نور امامت  ملک، جن، آدمی بستند امشب سراسر بر نماز شكر قامت بهشت وحی، آبادِ حسین است  مبارک باد، میلاد حسین است عروج کل هستی تا حسین است محمد گرم شادی با حسین است تمام آرزوهای محمد تمام هستی زهرا حسین است نماز شكر خلقت، شادمانی دعای آفرینش، یا حسین است محمد در بغل آیینه دارد علی قرآن به روی سینه دارد سلام الله بر قدر و جلالش خدا را چشم بر ماه جمالش پر جبریل می‌سوزد به برقی كند گر قصد معراج كمالش زمان تا حشر با مهرش هم آغوش قیامت هم بود صبح وصالش لبش سرچشمه ی نوش محمد عروجش بر سر دوش محمد  لبش با دوست در راز و نیاز است ولای او قبولی نماز است میان انبیا تا صبح محشر محمد زین ولادت سرفراز است ز كوی او همه درهای رحمت به روی انس و جان پیوسته باز است قیامت، در قیامت بنده ی اوست شفاعت لاله زار خنده ی اوست   به شعبان المعظّم ماه دادند بشر را رهبری آگاه دادند به جسم آفرینش جان تازه به چشم دل چراغ راه دادند به ثارالله، ثارالله دیگر به وجه‌الله، وجه‌الله دادند محمد نقش لبخندت مبارک علی میلاد فرزندت مبارک دل عالم گرفتار حسین است محمد محو دیدار حسین است به بازار محبت صحنه صحنه دوصد یوسف خریدار حسین است خدا با دست قدرت تا قیامت علم گیر و علمدار حسین است دو عالم سایه‌ای از پرچم اوست محرّم نه، زمان ماه غم اوست تو خون در جسم توحید آفریدی تو بانگ ارجعی از حق شنیدی تو قرآن را ز نوک نیزه خواندی تو مقتل را به مهد ناز دیدی تو عزّت را، شرف را، روح دادی تو ذلّت را سر از پیكر بریدی تو وقتی بر شهادت خنده كردی تمام انبیا را زنده كردی شهادت بوسه زد بر پیكر تو ولادت یافت خون از حنجر تو چهل منزل به دنبال خدا رفت به نوک نیزه ی دشمن سر تو به حلق تشنه‌ات، قرآن هماره خورد آب حیات از ساغر تو شهادت می‌دهم نزد خدایت تو خون دادی، خدا شد خونبهایت تو خود احیاگر اسلام نابی درون تیرگی‌ها آفتابی تو در رگ‌های قرآن خون پاكی تو بر گلزار سبز وحی آبی تو در هر فصل ایمان را بهاری تو در هر نسل روح انقلابی تو با هر زخم فریاد خدایی تو روی نیزه هم یاد خدایی شهادت خطّ سرخ خامه ی ماست خط تو، مشی تو، برنامه ی ماست پس از هیهات منّا الذّلة تو كفن پیراهن و خون جامه ی ماست هزار و نهصد و پنجاه زخمت به موج خون زیارتنامه ی ماست تو حجّی، تو صلاتی، تو زكاتی تو اسلام محمد را حیاتی خوشا آنان كه در خون پا فشردند به عشقت از دل و جان سر سپردند به دین زنده ی ما مرده آن است كه گوید كشتگان عشق مردند همیشه میوه‌های نخل میثم ز خون عاشقانت آب خوردند ویَبقی وجه ربّک دولت توست تمام آفرینش ملت توست #استاد_غلامرضا_سازگار #ولادت_امام_حسین_ع

چشم خود را باز کردم ابتدا گفتم حسین با زبانِ اشک‌های بی‌صدا گفتم حسین یاد تو شرط قبولی نمازم بوده است در قنوت خویش قبل از ربنا گفتم حسین... ماند هَل مِن ناصِرَت بی‌پاسخ اما بارها آمد از کرب‌وبلا لبیک تا گفتم حسین نام زهرا را شنیدم هرکجا گفتم علی نام زینب را شنیدم هرکجا گفتم حسین کُلُّ أرضٍ کربلا... من تازه می‌فهمم چرا در خراسان، در نجف، در سامرا، گفتم حسین عاشقی گفت آن‌چه می‌خواهد دل تنگت بگو با دلی غم‌بار گفتم کربلا... گفتم حسین... #علی_ذوالقدر #ولادت_امام_حسین_ع

دوبیتی عقل بشر از درک تو مات است، حسین نام تو کلید مشکلات است، حسین در شأن تو این بس که رسول اکرم فرمود: سفینة النّجاة است، حسین #مهدی_آصفی ▪️ شیرازه‌ی دفتر حیات است، حسین محبوب قلوب کائنات است، حسین از قصّه‌ی فطرسِ مَلَک شد معلوم کوتاه‌ترین راه نجات است حسین #مهدی_آصفی ▪️ من نرد غم لیلی لیلا زده‌ام دل‌خونم و چون لاله به صحرا زده‌ام آن جا که سفینة النّجاة است، حسین دریا، دلِ عشق و من به دریا زده‌ام #استاد_علی_انسانی ▪️ ای زنده‌ی عشق! ای قتیل عبرات! آزاده‌ی کربلا! اسیر کربات! ما ظلمت محضیم و تو مصباح هدی ما غرق گناهیم و تو کشتی نجات #جواد_هاشمی_تربت ▪️ محبوب تمام کائنات است حسین مصباح هدی، فُلک نجات است حسین دین نبوی زنده شد از کشتن او احیاگر ذکر صلوات است حسین #محسن_حافظی ▪️ آیینه‌ی حق‌نمای عشق است حسین در نای زمان، نوای عشق است حسین بر فُلک نجات، آن دُر بحر شرف فرهیخته ناخدای عشق است حسین #محسن_حافظی ▪️ شاهنشه کلّ کائنات است حسین بر خلق خدا، پُر برکات است حسین در بحر وجود، شیعیان را ز کرم هم لنگر و کشتی نجات است حسین #حسین_زارعی_خائف ▪️ مصباح هدی به کائنات است، حسین فیاض جمیع ممکنات است، حسین کان کرم و بحر عطا و احسان یعنی که سفینه‌ی نجات است حسین #خطیبی_همدانی ▪️ شاهی که سفینة النّجاتش خوانند مصباح هدای کائناتش خوانند آلوده به خاک ماتم اوست هنوز آن آب که چشمه‌ی فراتش خوانند #استاد_دکتر_قاسم_رسا ▪️ خاک قدمش آب حیات است حسین مهریه‌ی مادرش فرات است حسین غرقیم به دریای معاصی امّا شادیم که کشتی نجات است حسین #سید_محمد_رستگار ▪️ حلّال جمیع مشکلات است حسین شوینده‌ی لوح سیئات است حسین ای شیعه! تو را چه غم ز توفان بلا؟ جایی که سفینة النّجاة است حسین #استاد_صغیر_اصفهانی ▪️ محبوب خدا چشمه‌ی جاری حیات خورشید رسل که بر روانش صلوات، فرمود به امّت که حسین بن علی مصباح هدایت است و کشتیّ نجات #قنبر_ثانی #محمدرضا_کوزه_گر_کالجی ▪️ از روی حسین تا نقاب افکندند در کشور عشق، انقلاب افکندند تبریک به توفان‌زدگانِ غم و درد کشتی نجات را به آب افکندند #استاد_سید_رضا_مؤید ▪️ من در بر کشتی نجات آمده‌ام در ساحل چشمه‌ی حیات آمده‌ام تا زودتر از زود گناهم بخشند قبل از عرفه در عرفات آمده‌ام #استاد_سید_رضا_مؤید ▪️ سرچشمه‌ی خیر و برکات است حسین معراج صلات‌ و صلوات است حسین فرمود نبی: نوشته بر ساقه‌ی عرش مصباح هدی، فُلک نجات است حسین #استاد_سید_رضا_مؤید ▪️ سالار جمیع ممکنات است حسین فرمانده دین، اصل حیات است حسین دنیا ز بلیات بود بحر عظیم بر دوست چو کشتی نجات است حسین #مدرسی_صادقی ▪️ هر چند که چشمه‌ی حیات است، حسین لب‌تشنه، لب آب فرات است، حسین غم نیست اگر غرق گناهیم همه چون بحر کرم، فُلک نجات است، حسین #استاد_عبدالعلی_نگارنده ▪️ اسباب نجات کائنات است، حسین فیاض جمیع ممکنات است، حسین چون کشتی چار موجه شد در شط خون با آن که سفینة النّجاة است حسین #میرزا_یحیی_اصفهانی ▪️ در وحدت حق، مظهر ذات است، حسین مستجمعِ افرادِ صفات است، حسین یک سرّ شهادتش، از آن دان که به حشر عنوانِ صحیفه‌ی نجات است، حسین #غافل_مازندرانی #ولادت_امام_حسین_ع

مژده ای دل که شب سوم شعبان آمد به تن مرده ی ما روح و دل و جان آمد جلوه ی خالق دادار به دنیا آمد سبط پیغمبر مختار به دنیا آمد به سرای نبوی روشنیِ ماه رسید دومین میوه ی قلب اسدالله رسید روشن از نور رُخَش خانه ی زهرا شده است با قدم های حسین عرش چه زیبا شده است سید کل جوانان بهشت است حسین خون حق مظهر حق پاک سرشت است حسین با حسین بن علی بیمه شده محشر ما سایه ی لطف کریمانه ی او بر سر ما "فاش می گویم و از گفته ی خود دلشادم" غرق در عشق تو شد پیکره و بنیادم ای که در لطف و عنایات، سرآمد هستی ای که احمد ز تو و تو ز محمد هستی ای که خون علی و فاطمه در پیکر توست جان عالم به فدایت که جهان نوکر توست می دهم باز شهادت که تویی نعم الامیر زینت باغ رسالت تویی ای شاه شهیر چقدر نام علی بر پسرانت زیباست چون که نام علی از جمله ی القاب خداست ای که عشّاق همه مست و هلاکت ارباب کل عالم همه افتاده به خاکت ارباب صحن بین الحرمین تو چه دیدن دارد نام تو نام عظیم است ، شنیدن دارد از ازل نقش دل اهل ولا شش گوشه است آرزوی دل عشّاق شما شش گوشه است حَرَمت آينه ى عرش معّلاست ، حسين ذکر تو ذکر لب عالم بالاست ، حسین ای که خورشید جهان دور سرت می گردد کهکشان ها و زمان با نظرت می گردد ماه شعبان شد و عیدی بده یک کرب و بلا ضامن روز جزا ای پدر روح دعا دیر یا زود ، ولی جان جهان می آید می رسد منتقمت ، فخر زمان می آید #علی_ساعتچی #ولادت_امام_حسین_ع

هنوز شوق تو بارانی از غزل دارد نسیم یک سبد آیینه در بغل دارد خوشا به حال خیالی که در حرم مانده و هرچه خاطره دارد از آن محل دارد به یاد چایی شیرین کربلایی‌ها لبم حلاوت «احلی من العسل» دارد چه ساختار قشنگی شکسته است خدا درون قالب شش‌گوشه یک غزل دارد بگو چه شد که من اینقدر دوستت دارم؟ بگو محبت ما ریشه در ازل دارد غلامتان به من آموخت در میانه ی خون که روسیاهیِ ما نیز راه حل دارد #سید_حمید_رضا_برقعی #ولادت_امام_حسین_ع

دوبیتی خورشید در آسمان زهرا آمد کشتی نجات سوی دریا آمد هر کس پیِ دنیای خودش هست ولی دنیای من امروز به دنیا آمد #مجتبی_شکریان #ولادت_امام_حسین_ع

باز از خاک چه شوری برخاست که در افلاک قیامت برپاست؟ در دل باغ چه رخ داد مگر که چنین گرم تبسم دنیاست؟ لاله ای رُست که در باغ، بهار پی دیدار رخش قد آراست قد مردانگی افراخت حسین آن که نور دل پیغمبر ماست تشنه کامی که به صحرای بلا جاری از لعل لبش آب بقاست آیت رحمت و مصباح هدی مظهر لطف و عنایات خداست این حسین است که در جانبازی فاتح معرکه ی کرب و بلاست این حسین است که از روز ازل تا ابد آینه دار شهداست این حسین است که در هر شب تار روی ماهش به جهان غیب نماست این حسین است که در شیر دلی همه جا مثل علیِ اعلاست این حسین است که مانند حسن آیت صبر و ثبات و تقواست زیب دامان پیام آور صبح راحت جان و عزیز زهراست در جوانمردی و پاکی و شرف مثل او در همه ی دهر کجاست؟ رادمردی که به هنگام نبرد در نگاه دو جهان بی همتاست در شب جشن گل باغ نبی آید از دُور به گوش از چپ و راست از چه آرام نشستی؟ برخیز امشب آرام نشستن نه سزاست شب فیض است و نزول برکات بر گل روی محمد صلوات #استاد_محمد_علی_صفری_زرافشان #ولادت_امام_حسین_ع

باز سحر پرده ی شب را درید دست قضا رخت شجاعت برید از غم ایام، رها شد جهان مژده به عشاق حسینی دهید! در پی ماه رجب ای عاشقان بار دگر سوم شعبان رسید بار دگر از پی شام فراق صبح وصال همه عالم دمید در چمن و باغ دل مصطفی بادِ طرب خیز بهاران وزید گشت حسین بن علی جلوه گر داد نوید از گل باغ امید آن که پی یاری دین خدا از دل و جان شهد شهادت چشید پیک خدا سوی زمین پر گشود داد به پیغمبر خاتم نوید داد نوید از گل سرخی که هست در دو جهان زینت عرش مجید گشت شجاعت به جهان آشکار خون شرف در رگ ایمان دوید نقشه ای از غیرت و آزادگی دست قضا بر ورق گل کشید! صحنه ای از واقعه ی کربلا در نظر آینه ها شد پدید قصه ی جانبازی سبط نبی غصه و غم در دو جهان آفرید آیت مردانگی و فضل و جود گشت پدیدار به ملک وجود #استاد_محمد_علی_صفری_زرافشان #ولادت_امام_حسین_ع

"چقدر مانده به دریا، به آستان حسین پر از طراوت عشق است آسمان حسین بگو که نام مرا دل شکسته بنویسند بگو! که می‌رسد از راه کاروان حسین همیشه دل‌نگرانم مباد خط بخورد شناسنامه‌ام از نام دوستان حسین هنوز حسرت آن روز در دلم جاری‌ست به کربلا نرسیدیم در زمان حسین مرور کرده‌ام این قصه را هزاران بار نمی‌شود به‌خدا کهنه، داستان حسین به جستجوی چه هستی از آفتاب بپرس! که هست در همه جای جهان، نشان حسین... هنوز می‌وزد احساس شرم از هر رود قصیده‌ای نسرودند نذر جان حسین نداشتم به جز این بیت‌ها ره‌آوردی که پیش‌کش کنم آن را به آستان حسین بهار بود، که یک شب به خواب می‌دیدم به کربلا، شده‌ام باز میهمان حسین!" #خدابخش_صفادل #ولادت_امام_حسین_ع

دوبیتی روشنگر و احیاگر توحید حسین است پر فایده تر از مه و خورشید حسین است آن نور اِلهی که به هنگام ولادت زَانگشت نبی شیر بنوشید حسین است ▪️ سرسلسله و سرور عشاق حسین است مصباح هدی در همه آفاق حسین است کشتی نجات است و به ایثار و شهادت بیش از همه کس طالب و مشتاق حسین است ▪️ حسین چراغ هدایت بود و فُلک نجات حیات بخش وجودش بود بر آب حیات ز ما نثار قدومش درود با دو سلام به جلوه ی رخ پاک و مطهرش صلوات ▪️ ای اهل ولا حسین ثار الله است پور علی و سبط رسول الله است ما دست به دامان حسین آویزیم زیرا که حسین وجیه عند الله است ▪️ حسین مظهر ذات خدای لم یزلی است حسین زاده ی زهرا و نور چشم علی است به شأن و رتبه ی او مصطفی بسی فرمود که من از آن حسینم حسین از آن نبی است ▪️ در ماه شعبان شد طلوع، روز سِوُم نور حسین بر مرتضی و فاطمه، باشد حسین نور دو عین با دیده ی دل مولد، سبط پیمبر را نگر کرده ز نور خویشتن، روشن تمام عالمین ▪️ خامس آل عبا را گه میلاد رسید زینت عرش علا را گه میلاد رسید دومین سبط محمد پسر شیر خدا زاده ی خیر نسا را گه میلاد رسید ▪️ شد سوم شعبان و میلاد حسین است بهر علی و مصطفی نور دو عین است فُلک نجات است او و مصباح هدایت نور دل زهرا ضیاءالعالمین است ▪️ داد در گوش دلم هاتفی از غیب نوید که رسد ماه بنی هاشم و نور خورشید شیعیان سوم و چارم ز مه شعبان است شاد باشید حسین آمد و عباس رشید #حسین_مقدم #ولادت_امام_حسین_ع