روضه حضرت زهرا(س )بعد شهادت دلا بیا به سرای علی سری بزنیم به خانه ای که درش سوخته دری بزنیم خبر رسیده که این روزها علی تنهاست بیا به خانه ی بی فاطمه سری بزنیم نشد برای مریض علی گلی ببریم بیا گلاب اشک به افتاده بستری بزنیم کسی به گرد یتیمان او نمیگردد بیا به شیوه ی پروانه ها پری بزنیم کنون که جان علی خفته است در دل خاک بیا زخونابه برخاک گوهری بزنیم ( اصبغ ابن نباته میگه نیمه شب بود همسرم منو از خواب بیدار کرد گفت ببین خانه علی چه خبره - چرا این بچه ها امشب اینقدر گریه میکنن - گفتم زن شب از نیمه گذشته این بچه ها مادر از دست دادن - یه ساعتی میگذره آرام میشن - گفت نه - تو مادر نیستی نمیدونی بی مادری چقدر سخته - برو برام یه خبری بیار - میگه اومدم تا در زدم گریه ی بچه ها قطع شد - امیر المومنین دم درآمد - تا چشمش به من افتاد فرمود اصبغ مارو ببخش تا فاطمه بود خودش - حالاهم بچه هاش نمیزارن شما استراحت کنید - گفتم نقل این حرفها نیست چرا این بچه ها امشب اینقدر گریشون طولانی شده - به آستانه ی در نشست - فرمود یه شب من گریه میکنم حسنین دورم میگردن - یه شب زینبین گریه میکنن منو حسنین دلداریشون میدیم - یه شب حسن گریه میکنه منو زینبین و حسین غمخواریش میکنیم - اما هروقت حسین بهانه مادر میگیره همه ما بیقرار میشیم) ----- همرنگ صورت تو شده رخت ماتمم این جامۀ من است که باید به بر کنم مادر بیا دوباره مرا دراُحد ببر تا حمزه را زغربت بابا خبر کنم  

برای تو می نویسم تویی که جاودان در تاریخ ایران اسلامی ماندگار ماندی و به یگانه آرزوی دیرینه ات شهادت نائل گردیدی لیک دل مشتاقان روی و وجودت را محروم نهادی و چه سخت است بی تو حتی نفس کشیدن ما (بظاهر ) در نبودنت مثل ترا کجا دگر ببینیم آن مرد الهی را کجا ببینیم تاریخ به خود از مردان الهی می بالد ما همچون ترا دگر کجا ببینیم روح تو پر کشید به وصال حق پیوست ما آن رخ و روی الهی را کجا ببینیم امشب شب ماتم و غم و غصه ماست ما در این ماتم ، کجا حاج قاسم را ببینیم دلنوشته ای تقدیم به روح ملکوتی سردار متواضع و مهربان شهید حاج قاسم سلیمانی دلارام

خادم الحسین: #حضرت_ام_البنین ابالفضلش چنان باشد که این زن اینچنین باشد فقط عباس او کافی ست تا ام البنین باشد همانطوری که تنها فاطمه گشته حسین آور فقط این زن توانسته ابالفضل آفرین باشد رباب و زینب کبری عروس و دخترش هستند که بعد از فاطمه او باید ام المؤمنین باشد به دورنام او از چار سو عمری پسرهایش رکاب از نام خود دارند تا این زن نگین باشد تمام بچه هایش بهترند از دیگران اما یکی این بین چون عباس باید بهترین باشد رباب و زینب از عباس می خواندند قبل از او که قطعا روضه خوانِ خبره باید آخرین باشد وَ مادر روضه ی عباس را تا آب می خواند چرا که آخر این روضه باید نقطه چین باشد به سطح آب، عکس ماه می ریزد به هم گاهی ولی ماهش چگونه ارباً اربا بر زمین باشد حضورِ چار امامِ در بقیع و مادری یعنی؛ که بعد از مرگ هم باید که او ام البنین باشد مهدی رحیمی زمستان #حضرت_ام_البنین فاطمیه رفته اما دل شده از نُو حَزین از غم هجران بی بی حضرت اُم البنین بانویی که اهل دل از او ادب آموخته عرشیان و قدسیان از ناله هایش سوخته اشک ماتم از دو دیده ریخت او با شور و شین در عزای جعفر و عباس و عثمان و حسین چون خبر دادش بشیر از کربلا با چشم تر صِیحه ای زد، پاره شد بند دلش از این خبر وای از آن ساعت که او میگفت با آهِ غمین آه اِی مردم نخوانیدَم دگر اُمُ البنین من شنیدم دست عباسم شده از تن جدا جان خود تقدیم جانان کرده او در کربلا من شنیدم تیر کین بر چشم شهلایش زدند با عَمود آهنین بر فرق زیبایش زدند هر چه آمد بر سرش قربان شاه عالَمِین جان او جان عزیزانم به قربان حسین گر چه قطعه قطعه گشته آن گلِ احساس من روی دامان حسین بِنهاده سر عباس من من بمیرم که حسین در کربلا مادر نداشت کشته شد با حنجر خشکیده و یاور نداشت مرتضی شاهمندی #حضرت_ام_البنین بس که عشق آکنده در جانِ تو یا ام البنین عقل یکسر گشته حیرانِ تو یا ام البنین دامنت گر مهدِ عشقِ حضرتِ مَه می شود. چونکه دریاییست دامانِ تو یا ام البنین ساقیِ گلهای زهرا می شود در کربلا آنکه دارد شوقِ چشمانِ تو یا ام البنین آسمانت با ستاره شب به شب آذین شود ماه مهمانِ شبستانِ تو یا ام البنین بالهای زخمیِ عباس در پروازِ توست بوسه گاهش مهرِ دستانِ تو یا ام البنین آسمانِ کربلا خالی ز تصویرِ تو نیست هر نگاهش زخمِ پنهانِ تو یا ام البنین روضه ی گلهای تو تسکینِ قلبِ کربلاست مَشک پُر از اشکِ مژگانِ تو یا ام البنین تا ابد دامانِ دریایت ستایش میشود تا ابد سرسبز پیمانِ تو یا ام البنین واژه ی نامادری در شان و عنوانِ تو نیست هر چه مادر پس به قربانِ تو یا ام البنین هستی محرابی @navaye_asheghaan

خادم الحسین: #حضرت_ام_البنین گداى خوشه چينم تا قيامت خرمن او را كه حسرت مي كشد فردوس عطر گلشن او را چنان مشكل گشا ، باب الحوائج ، كاشف الكرب است گرفتند اوليا الله عالم دامن او را نديدم سربلندو سرفرازى را مگر اينكه بديدم محضر ام البنين خم گردن او را معين گشته مزد فاطميه دست اين بانوست كه معنا كرده سفره دار زهرا بودن او را اميرالمومنين همسر ، ابوفاضل پسر ، به به بنازم اين مقام و جاه و شأن احسن او را عباى مرتضى را وصله كه ميزد همه ديدند كه نخ ميكرد جبرائيل بعضا سوزن او را زيارت ميكنم جاى رباب و نجمه و زينب مزار اطهر او را ، معلا مدفن او را اگر ديروز جارو كرد زير پاى زينب را كنون جارو كشند اينسان ملائك مسكن او را چنان جانسوز مرثيه ميان كوچه سرميداد كه ميديدند مردم گريه هاى دشمن او را به او گفتند عباست صدا ميزد حسينم كو؟ نشانش داد زينب پاره ى پيراهن او را اگرچيزي جز اين ميماند از عباس ، ميدادند فقط دادند دستش تكه تكه جوشن او را عمود آهنين ، تير سه شعبه ، نه نه اينها نه فقط شرم از رباب انداخت بين خون تن او را رباب از در كه مي آمد دل ام البنين ميريخت غم لالايي اش ميبرد بالا شيون او را محمدجواد پرچمی #حضرت_ام_البنین تو شاهکار عشق بازی در زمینی تو دست پنهان خدا در آستینی اُمُّ الادب ، اُمُّ الوفا ، اُمُّ البنینی دلگرمی نسل امیرالمومنینی در پیشگاه تو ادب تعظیم کرده قرص قمر میر عرب تعظیم کرده مانند نور آمدی تابیدی و بعد با دست زهرا مورد تأییدی و بعد خود را دم بیت ولایت دیدی و بعد آن چارچوب سوخته بوسیدی و بعد گفتی اگرچه در حرم تازه عروسم من آمدم دستان زینب را ببوسم دیدی چگونه گریه کن ها گریه کردند غمدیده ها با یاد زهرا گریه کردند با نغمه ی لب های مولا گریه کردند یا فاطمه می گفت هر جا گریه کردند آن روز تنها خواهش قلبت همین شد یا فاطمه تبدیل بر اُمُّ البنین شد شهر مدینه در هیاهو زین خبر شد شکر خدا ام البنین صاحب پسر شد اما کلامی باعث خون جگر شد زخم زبان ها بر دل تو؛ نیش تر شد گفتند: بانو بعد ازین کم میگذارد بر این یتیمان دیگر او کاری ندارد اما دهان یاوه گویان را تو بستی پای قرار خویش با زهرا نشستی دیدند از جام رضای یار مستی چون رشته ی فرزند و مادر را گُسستی گفتی اگرچه بین تان خیلی عزیزم در خانه عباسم غلام و من کنیزم زینب تو را با نور ایمان آشنا کرد با یک نظر دلداده ی آل عبا کرد برآتش عشقش تو را هم میتلا کرد آن قدر؛ پیشت صحبت کرببلا کرد تا اینکه شاخ و برگ هایت پر ثمر شد دار و ندارت چهار فرزند پسر شد کم کم پسرهای تو بال و پَر گرفتند دور و بَرَت را مثل یک لشگر گرفتند درس شجاعت از خود حیدر گرفتند بوی امیر فاتح خیبر گرفتند گوییم از اوصاف عظیم تو همین حد زینب پس از زهرا تو را مادر صدا زد ای وای از روزی که قلبت را شکستند حجاج زهرا بار بیت الله بستند دیدی همه سرها گرفته روی دستند با چه شکوهی بین محمل ها نشستند بر زانوی عباس زینب پا گذارد شُکر خدا که محمل او پرده دارد اما پس از شش ماه شام غم سحر گشت با دیدن یک صحنه ای چشم تو تر گشت از این مصیبت عالمی خونین جگر گشت باور نمی کردی ولی دل با خبر گشت بالاترین روضه همین در عالمین است از راه آمد زینب اما بی حسین است فریاد زد اُمُّ البنین گیسو سپیدم مادر نبودی عصر عاشورا چه دیدم از خیمه تا گودال با زحمت دویدم با دست خود از پهلویش نیزه کشیدم اُمُّ البنین تاج سرم را سَر بریدند پیراهنش را از تَنَش بیرون کشیدند مادر نبودی گوش کن پس این خبرها از داغ عباس تو خم گشته کمرها واشد به روی من نگاه رهگذرها چادر به سر؛ دارد دویدن دردسرها عباس رفت و آبروی خواهرش رفت دعوا شد و چادر ز روی خواهرش رفت اُمُّ البنین اول دو بازویش بهم ریخت تیری رسید و چشم و ابرویش بهم ریخت ضرب عمودی آمد و رویش بهم ریخت تا روی نیزه رفت گیسویش بهم ریخت عباس نامردی عمود آهنین خورد بی دست از بالای مرکب بر زمین خورد دروازه ی کوفه قیامت ساختم من بر مرکب طوفانِ خطبه تاختم من تا چشم روی نیزه ها انداختم من در یک نظر عباس را نشناختم من از درد غیرت صورتش چرخاند مادر بستند او را تا به نیزه ماند مادر مادر دعا کن منتقم دیگر بیاید چون او گره از اَبروی زهرا گشاید صحن و سرایی در بقیع بر پا نماید پایان هر روضه دعا کردیم شاید ما کاشف الکرب امام خویش گردیم دار و ندار خویش نذر یار گردیم قاسم نعمتی  @navaye_asheghaan

▪️خدا ازت قبول کنه سردار #زمزمه 🎙 بانوای : حاج میثم مطیعی 🏴 #سومین_سالگرد_شهادت #قاسم_سلیمانی

. #زمزمه #سالگرد_شهادت #سپهبد_شهید_قاسم_سلیمانی #میثم_مطیعی 🎤 بیایید یتیما برا گریه زاری قراری نمونده برا بی‌قراری چه شب‌های تاری نگید به بچه‌هاش که می‌میرن نگید که دستشو جدا کردن نگید که پیکرش پر از زخمه دوباره کربلا به پا کردن پناه این قبیله رو کشتن شکسته قلب مو سفیدامون به خون نشسته چشم مادرها یثیم شدن بچه شهیدامون «آه برگرد آه برگرد آه برگرد آه» نگاهش هنوزم جلو چشممونه شکوهش یه دریاس دلش آسمونه بگید که بمونه می‌سوزه خیمه‌ی دلای ما بگید علمدارو که برگرده بشکنه اون دستی که ناغافل ما رو عزادار غمت کرده فدای اون دست پر از زخمت انگشتر عقیقتو قربون با رفیقت پرکشیدی آروم هم تو و هم رفیقتو قربون «آه برگرد آه برگرد آه برگرد آه» رسیده یه مادر که واکرده آغوش یه مادر که دستی گرفته به پهلوش چه زخمیه بازوش توو فاطمیه اجرتو بردی خدا ازت قبول کنه سردار مادرت اومده به استقبال سرت رو از رو خاک غم‌ بردار اگر هنوز به سختی راه می‌ره اگر که چشماش هنوزم تاره خودت براش روضه بخون امشب برای چشمایی که می‌باره «آه برگرد آه برگرد آه برگرد آه» حبيبَنِ كانا، وروحاً بجسمَينْ دو دوست بودند و یک روح در دو بدن رفيقَينِ عاشا، وماتا رفيقَينْ با هم زیستند و با هم از دنیا رفتند وداعاً وداعا خداحافظ، خداحافظ من أنتما؟! يا كلَّ أحزاني شما دو تن که هستید؟ ای همه غم‌های من في العيشِ في الموتِ رفيقانِ در زندگی و مرگ رفیق هم بودید آهٍ وداعاً يا أبا مهـدي آه، خداحافظ ای ابومهدی آهٍ وداعاً يا سُليمانـي آه، خداحافظ ای سلیمانی يا «قاسمُ» جسمُكَ بالنزفِ ای قاسم! خونریزی جسمت يُشبهُ نزفَ النحرِ في الطفِّ مانند خونریزی رگ‌های بریده در کربلاست يكفيكَ فخراً كنتَ مقتولاً همین قدر افتخار برایت کافی است مثلَ أبي الفضلِ بلا كفِّ! که مانند ابوالفضل (ع) بی‌دست کشته شدی «واويلاه واويلاه واویلاه» واویلا... واویلا... واویلا... خذ الدمَّ واصعَدْ، بنصرٍ مؤزّرْ خونت را بگیر و بالا پیروزمندانه برو ونَمْ مُطمئناً، فحتماً سَنَثْأرْ و آرام بخواب، که ما حتما انتقام خواهیم گرفت سنثأرْ سنثأر انتقام خواهیم گرفت، انتقام خواهیم گرفت أصنامُ «أمريكا» معَ العـارِ بت‌های آمریکا ننگین هستند حتماً سنُصْليها لظى النارِ حتما آنها را به زبانه‌های آتش می‌افکنیم لن نستهينَ بالدمِ الجــاري هرگز این خون جاری را خوار نمی‌داریم أبشِــرْ «سُليمـانيُّ» بالثـارِ به «سلیمانی» بشارت انتقام بده هذي دماكَ الثورةُ الكبرى این خون تو، بزرگترین انقلاب است من كربـلا مدّت لنا نحـرا که از کربلا برای ما امتداد یافت لا لا تمُتْ .. عِشْ مرّةً أخرى نه، نمیر... بلکه یک بار دیگر زندگی کن وارسُم لنا من نِزفكَ النصرا و از خون ریخته‌ات پیروزی را برایمان رقم بزن «يا حسين يا حسين یا حسین» یا حسین... یا حسین... یا حسین شاعر فارسی: رضا یزدانی✍ .👇

امروز دعا کنیم برای دل های شکسته برای چشم های گریان برای رفع گرفتاری برای حل مشکلات برای کودکان بیمار برای تمام مریض های بستری برای همه دعا کنیم الهی خدا 🌺🍃 حاجت همه رو بده تقدیم به شما حاجت روا باشید 🌼🍃

🌺سروده ای به مناسبت سومین سالگرد شهادت سردار دلها، سپهبد حاج قاسم سلیمانی تقدیم به روح پاکش 🖤 🌷سالی گذشت از رحلت سردار دلها -سالی سراسر حسرت و افسوس وغمها 🌷شاید برفت آن جسم جانبازش ز دنیا - یاد و مرام و مسلک او رفت آیا؟؟ 🌷او در عمل اثبات کرد مردانگی را - هم عزت و هم غیرت و آزادگی را 🌷مثل پدر غمخوار فرزند شهیدان - پشت و پناهی بود بر اسلام و ایران 🌷در بیعتش با مقتدای خود وفادار - او پیش مرگ ملت ایران ، چو مختار 🌷قاسم اگرچه خاکی و با خاکیان بود - اما به دل همواره با افلاکیان بود 🌷با زیر دستان چون پدر آرام و دلسوز - بر دشمنان حق همیشه آتش افروز 🌷خود را بگفتا هست سرباز ولایت -از دین و میهن کرد با خونش حمایت 🌷با ترس نامانوس بود آن شیر غرّان - همچون علمدار حسین رو سوی میدان 🌷 بر شیعیان و غیر شیعه گشت نافع - حد و حریم پاک معصومین(ع) مدافع 🌷 داعش بلرزید از نگاه و هیبت او - هر سو عدو آمد ، سلیمانی همان سو 🌷فرماندهی میکرد در خط مقدم - چون مالک اشتر به میدان بود هر دم 🌷از مرگ در بستر گریزان بود سردار - او یار مظلومان و با کفار قهار 🌷با جان و دل مشتاق دیدار خدایش - آنهم شهادت، تا که گرداند رهایش 🌷آخر به دست اشقیا صد پاره تن شد - دستش جدا از پیکرش ، گلگون کفن شد @navaye_asheghaan

بی تابم و حزینم من ام بی بنینم رو خاک غم میشنم من ام بی بنینم من ام بی بنینم سر میذارم رو خاک غربت بقیع بی قرارم کنار تربت بقیع روز و شبها میگم با زهرا حسین ناله دارم میون هیأت بقیع من مادر اباالفضل مادر شهیدانم نوحه ی شب و روزم ای وای حسین جانم ای وای حسین جانم سفره دارِ روضه های ماتم حسینم مادرِ مدافعان حرم حسینم شرمنده از سکینه ام من ام بی بنینم وقتی علم میبینم من ام بی بنینم من ام بی بنینم برنگشتی به خیمه ها باورم جاری علقمه تو چشم ترم من خجالت زدم هنوز از رباب وقتی میگه با گریه وای اصغرم گریون میشه مدینه در غم عزیزانم نوحه ی شب و روزم ای وای حسین جانم ای وای حسین جانم الگوی علم به دوش علم حسینم مادر مدافعان حرم حسینم سفره دارِ روضه های ماتم حسینم مادرِ مدافعان حرم حسینم حسین...... ام الشهید دینم من ام بی بنینم داغ حسین رو سینه ام من ام بی بنینم هر شب جمعه با دل مضطرم من عزادار شاه بی لشکرم روضه ی ما با فاطمه کربلا تو مدینه باید باشیم بی حرم شبهای جمعه مثل فاطمه پریشانم نوحه ی شب و روزم ای وای حسین جانم ای وای حسین جانم تا همیشه زیر دین کرم حسینم مادر مدافعان حرم حسینم سفره دارِ روضه های ماتم حسینم مادرِ مدافعان حرم حسینم حسین......

#حضرت_ام_البنین_سلام_الله_علیها تار می دیدم و به شک بودم این صدا از گلوی پنج تن اسـت عطر سیب ات که در هوا پیچید با خودم گفتم این حسین من است وقت مرگ آمدی به دیدن من حاضری پیش جان محتضرم لطف کردی، به زحمت افتادی من توقع نداشتم پسرم جرعه آبی بنوش، خسته راه نفسی تازه کن، برم بنشین ساعتی صبر کرده بودی اگر محضرت می رسید ام بنین تاج منت گذاشتی به سرم تو تمنایم از دو دنیایی من کجا این شکوه و رتبه کجا من کنیزم تو کنزِ زهرایی کربلا قسمتم نشد آخر حسـرت دل شمیم تربت توست گریه ام از هراس مردن نیست اشک هایم برای غربت توست گریه از دست من کلافه شده از جگر آه می کشم شب و روز آهِ سردم گواه درد دلی ست شعله ور تر از آفتاب تموز روز اول که دیدمت گفتم در غمت باید امتحان بدهم چار قل خواندم و قسم خوردم پای تو چار دفعه جان بدهم با هدف می گذشت روز و شبم تلخی روزگار شیرین بود بچه هایم فدایی ات بشوند همه آرزوی من این بود معرفت را به حوصله با ذوق کاشتم در نهاد تک تک شان گشت سیراب از اشک های سحر ریشه اعتقاد تک تک شان نیمه شب ها به جای لالایی دائم اسم تو را به لب بردم قبل هر دفعه شیر دادن شان جای خرما غم علی خوردم گرد غربت به صورتت که نشست تا مسیرت به نینوا افتاد یک به یک عرضه داشتند ای دوست با تو هستیم هرچه باداباد با من از کربلا بگو پسرم خیمه بی پناه یعنی چه؟ زینت دوش مصطفی تو بگو گودی قتلگاه یعنی چه؟ گاه کابوس آب می بینم غرق آشفتگی ست احساسم گفت راوی که تشنه جان دادی نکند کم گذاشت عباسم خواهرت از وفای او می گفت با سر و چشم و دست شد سپرت؟ آه از روضه عمود اما هرچه آمد سرش فدای سرت ساربان در شلوغیِ گودال خاتمت را ندیده بود ای کاش شمر جای سرِ مطهرِ تو سر من را بریده بود ای کاش گر عبا و عمامه را بردند غارت پیرهن برای چه بود؟ بدنی با هزار و نهصد زخم نعل تازه زدن برای چه بود؟ نفسم به شماره افتاده از عنایت نظر به حالم کن ملک مرگ هم رسید از راه این دم آخری حلالم کن بدنم بر زمین نمی ماند کفنم خاک و خون نخواهد شد جانم از تن بُرون شود اما داغت از دل برون نخواهد شد #سید_جعفر_حیدری✍ #وفات_حضرت_ام_البنین .................................................................