🌺گل‌آرایی ضریح مطهر حضرت ابوالفضل‌العباس علیه السلام در آستانه‌ی اعیاد شعبانیه و #میلاد_حضرت_عباس علیه السلام

🌺 #میلاد_امام_حسین(ع) 🌺 #میلاد_حضرت_عباس(ع) 💐من اویس قرنم 💐دل به دریا می‌زنم 🎙 #محمود_کریمی

💚بر نام حسین و کربلایش صلوات ♥️بر نام ابوالفضل و وفایشْ صلوات 💚براهل حرم به حق زهرا (س)صلوات ♥️برجمله ی یاوران مولا صلواتْ 💚اللهم صل علی محمدوال محمد و عجل فرجهم💚

#صلی_الله_علیک_یا_اباعبدلله چه خیال از شب طوفانیِ دنیا دارم من که آرامش آغوش غمت را دارم نزدم در همه عمرم بجز این در هرگز هر چه دارم همه از دولت مولا دارم سر تعظیم ندارم به کسی غیر حسین غیرت از دوستی حضرت سقا دارم خانه ی ساده ام از عرش خدا لبریز است بسکه بر فرش دلم روضه ی زهرا دارم خانه ی دوست که سرگشته ی آنند همه من در این خانه ز قبل از ازلم جا دارم برکت سفره ام از نام حسین است فقط با تو اندوخته ای وصل به دریا دارم من پریشان همانم که پریشان تو بود نه پریشانیِ چون مردم دنیا دارم نور باران شده شبهای من از ذکر حسین چه نیازی به چراغانی اینجا دارم مرغ آمین به دعای من اگر بال دهد از خدا عشق تو را باز تمنا دارم من که از داغ غمت سوخته ام بی پروا دلی از غصه ی ایام مبرّا دارم #امام_حسین_علیه_السلام #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #اللهم_العن_الجبت_والطاغوت #اثر_جدید #حسن_کردی

تقدیم به حضرت شهربانو سلام الله علیها همسر امام حسین علیه السلام و مادر امام سجاد علیه السلام اگر چه در ره حق صدهزار دشواریست میان حادثه ها کار حق نگهداریست اگر چه جنگ، اگر چه اسارت است ولی همیشه کار خدا یاری و مددکاریست خوشا اسارت اگر آخرش حسین بُوَد که بی حسین شدن اول گرفتاریست سخن به مدح زنی می کنم شروع، که شعر به مدح و منقبتش متهم به کم کاریست سخن به مدح زنی می کنم شروع،‌ بلی که از گناه، تمام وجود او عاریست همان‌ که چشم و دلش رو به عالم بالاست که قصر در نظرش جلوه ی دل آزاریست همان که جلوه صد قصر غافلش ننمود همان که چشم و دلش، پُر ز نور و هشیاریست زبان و مرز به درگاهِ نور بی معناست یگانه محور و معیارِ حق سزاواریست به خاستگاری او فاطمه به خواب آمد "زهی مراتب خوابی که به ز بیداریست"🦋 به هر کسی نرسد اینچنین مقام رفیع که این نتیجه ی یک عمر خویشتن داریست خدا برای حسین آفریدش از اول جواب او به حسین از همان ازل آری ست شرافتیست بلی مادر امام شدن ز عشق بو نبرد آن دلی که زنگاریست همین که دامن او مهد حجت الله است نشان رفعت شان و بلندمقداریست "دهد ثمر ز رگ و ریشه درخت خبر"🦋 که خُلق مادر در خُلق بچه ها جاریست بُراق عشق تو را تا خود مدینه رساند که در مسیر خدا مرکبت سبکباریست که خواستی وطنت خانه‌ی حسین شود کجای قصه هجرت ز جبر و ناچاریست؟! تو آمدی که به زن شأن دیگری بدهی به نُه امام نشان تو جاری و ساریست "هزار مرتبه شستم دهان به مشک و گلاب" هنوز از تو سرودن کمال دشواریست #عاصی_خراسانی شعبان ۱۴۴۵ ✍حافظ ✍صائب

- دوبیتی های صلواتی سه ولادت اول ماه شعبان... ۱-امام حسين(ع) شعبان شد و در پیکرمان جان آمد در سوم ماه، آیتِ قرآن آمد بفرست به حیدر و به زهرا صلوات چون سید و سالار شهیدان آمد ٢-حضرت اباالفضل(ع) بر تشنه لبان ساقی و سالار رسید بر خون خدا یار و مددکار رسید بفرست به ماهِ رُخ مولا صلوات چون بر حرمش میر و علمدار رسید ٣-امام سجاد(ع) تاجِ نبوی نگینش آمد از راه مولای اَمین، اَمینش آمد از راه بفرست به خاتم النبیین صلوات چون زینت عابدینش آمد از راه ٤-انوار کربلا بر شیعه سه تا نور دو عین آمده اند مهر و مَه و شمسِ حرمين آمده اند در اول شعبان به سه ختم صلوات سجاد و اباالفضل و حسین آمده اند اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم. #مجتبی_دسترنج_ملتمس #رباعی_صلواتی_شعبان

دو بیتی های صلواتی میلاد انوار کربلا امروز ببینید سه نور جلی اش را.... بر حضرتِ‌حیدر سه‌وصیّ و ولی‌اش‌را تبریک بگویید به او با صلواتی میلاد اباالفضل‌و حسین‌و علی‌اش را تبریک به‌حیدر و به‌زهرا گوئید میلاد حسین را، به دنیا گوئید امروز نثار حضرت ثارالله آری، صلوات های غرا گوئید ... بر سینه ی ما نور امید آمده است بر قلب حسینیان نوید آمده است بفرست به‌روی همچو ماهش صلوات میلاد اباالفضل رشید آمده است بر تشنه لبان آبِ‌حیات است عباس سقای سفینة النجات است عباس بفرست به غیرت و وفایش صلوات زیبنده‌ی ذکر صلوات است عباس جان از قدمش به‌زیرِ دِین است امشب خوشنودْ امیر عالمین است امشب بفرست نثار شهربانو صلوات... میلاد علی ابن حسین است امشب شد پنجم شعبان‌و زمین پُر برکات سجاد رسیده، چشمهٔ آب حیات نامش علی است، همچو جَدّش حیدر بفرست علی ابن حسین را صلوات #مجتبی_دسترنج_ملتمس #رباعی_صلواتی_شعبان #شعبان_المعظم

مربع ترکیب میلاد امام حسین علیه السلام خبر رسیده جهان غرق روشنایی شد از این خبر دل هفت آسمان هوایی شد زمین خشک، نمی دانم این کجایی شد؟ مدینه ای شد و از این خبر نوایی شد.. ..حسین آمده آری حسین آمده است بگو که تاج سرِ عالمین آمده است رسیده است به دلهای مُرده جان بدهد رسیده است به دستِ خدا توان بدهد رحیم باشد و بر ما خطِ امان بدهد وَ جلوه ای زِ خدا را به ما نشان بدهد حسین آمده بر عشق رنگ و رو بزند جهان زِ باده عشقش به جان، سبو بزند چه هیبت و چه کمالی به شوکتش تکبیر چه صورت و چه جمالی به طلعتش تکبیر چه عزت و چه جلالی به قدرتش تکبیر چه غربت و چه ملالی به حضرتش تکبیر پیمبر از گل رویش بخواند این کلمات به خوی و روی و به مویش محمدی، صلوات تمامِ عرشِ خدا پُر شد از نوایِ حسین ...نوایِ لایتناهی نینوایِ حسین شدند جن و بشر نوکر سرایِ حسین نوشته اند مرا از ازل گدایِ حسین من و تو نه، همه عالم گدای این آقاست هر آنکه نیست گدایش تمامِ عمر گداست شب ولادت او باده بیشتر دادند به شام تیره عالم دم سحر دادند به ماهِ عشق،دوخورشیدویک قمر دادند به فطرس از نظر او دوباره پر دادند که رحمت از نفسش پخش شد در این عالم شدند شامل فیضش زهیر و عابس هم... فقط نه از نفس او جهان گلستان شد که یاس خنده زد و نسترن غزلخوان شد رسید و طایفه از نور او مسلمان شد لب برادر او مجتبی، چه خندان شد برای حیدر و زهراش جلوه گاه آمد به کربلا ببرید این خبر، که شاه آمد #مجتبی_دسترنج_ملتمس #مدح_میلاد_امام_حسین_ع @navaye_asheghaan

شعرخوانی مجتبی دسترنج (ملتمس) شب ولادت امام حسین (علیه السلام) شعر: خبر رسیده جهان... هیئت قرآن و عترت چهارده معصوم(ع) @navaye_asheghaan

دلیل بارش باران... شب میلاد او باران، زمین را غرق رحمت کرد هوای آسمان ها را، پر از شور و طراوت کرد دلیل بارش باران، همين بود و زمین فهمید که ابر آسمان امشب، چنین با عشق بیعت کرد ببار ای آسمان آری، زمین را غرق رحمت کن که معبود از ازل او را، امیرِ با سخاوت کرد ببار و خیس کن ما را، بیاوَر یادْ دنیا را که ارباب منِ نوکر، زمین را پر زِ عزت کرد تو صحبت میکنی با او، به طرز شُرشُرت اما بدان که مادرش با او، به وقت حَمل صحبت کرد مدینه وقت میلادش، به آغوش رسول الله نزول اشکِ باران را،به چشم ماه رویت کرد چه می خواهی تو ای باران، ز جان من که می باری همین باریدن ساده، دلم را غرقِ غربت کرد همان غربت که در صحرا، غریبی روی خاک اُفتد نه ساقی بود و نه آبی، نه حتی ابر همت کرد لبش خشک و تنش لرزان،سرش زخمی،پرش خاکی بمیرد آن که در مقتل، به موی او جسارت کرد علیِ اصغر و اکبر، حبیب و قاسم و عباس.. ..خودش هم عاقبت تشنه، عجب عزم شهادت کرد #مجتبی_دسترنج_ملتمس #مدح_میلاد_امام_حسین_ع @navaye_asheghaan

شعرخوانی مجتبی دسترنج (ملتمس) شب ولادت امام حسین (علیه السلام) شعر: شب میلاد او باران... هیئت قرآن و عترت چهارده معصوم(ع) @navaye_asheghaan

السلام علیک یااباعبدالله الحسین... تو آمدی و جهان یکسره به شوق آمد و طبع شاعر بی دست و پا به ذوق آمد تو آمدی و جهان شد منوّر از نورت بپا شده به میان دل همه شورت تو آمدی و خدارا به ما نشان دادی به جان خسته ی ما قدرت و توان دادی همین که آمدنت در زمانه غوغا کرد ولادت تو جهان را قشنگ و زیبا کرد شروع فصل سعادت ولادتت باشد کلید عشق و محبت ولایتت باشد حسینی و همه ی کائنات مست توست صلاح کار همه عاشقان به دست توست فقط تویی که به فطرس کرامتی کردی به بال های شکستش عنایتی کردی فقط به دست تو کار نشد، شود انجام فقط عنایت تو، خود به خود شود انجام تو بانی همه ی خیر و لطف و احسانی تویی که در دل ما تا همیشه می مانی زِ کودکی سخن از مهربانی ات بوده که وقف دین الهی جوانی ات بوده تو شبیه علی، شبیه نبی خدا، کرم داری تو مثل فاطمه در قلب ما حرم داری نمی توان که شود قلب من جدا از تو کجا شود زده جان و دل گدا از تو تو سایه ات به سرم تا همیشه میماند کرم نما، نَشِکن، دل چو شیشه میماند من از تو غیر تورا کی طلب کنم، هیهات بدون ذکر روزم به شب کنم، هیهات من از زمان طُفولیتّم حسینی ام نگاه کن تو به وضعیتم حسینی ام حسینی ام، همه ی حاجتم همین جمله ست یک کربلا بنویس و بده مرا در دست #مجتبی_دسترنج_ملتمس #میلادیه_امام_حسین_ع @navaye_asheghaan

شعر مناجات امام حسین علیه السلام هم دل و هم دلبر و هم دل خریدارم حسین هم سر و هم سرور و هم سر نگهدارم حسین بی کس و درمانده و بی یار بودم از ازل لطف کرد و تا ابد شد مونس و یارم حسین رو سیاه و پر گناه و بی بها بودم ولی آبرو بخشید من را کرد تیمارم حسین مو پریشان، دیده گریان، دید هر موقع مرا خنده ای زد، غصه ها برد از دل زارم حسین کار راه انداز عالم تا که بیکارم بدید، نوکری آموخت من را، شد همه کارم حسین ذکر او ذکر خدا و فکر او فکر خداست اینچنین شد افضل الاذکار و افکارم حسین سردی دنیا امانم را بریده بود لیک، یک محرم آمد و شد گرمِ بازارم حسین من در این دنیا بجز او، رو نیاوردم به غیر تا در آن دنیا فقط باشد طلب کارم حسین روز محشر هم همه اُمیّد من بر اوست، چون روز محشر می شود ناجیِ از نارم حسین خط آخر شعر را سمت نگاهش می کشم خط آخر می نویسم دوستت دارم حسین... #مجتبی_دسترنج_ملتمس #مناجات_امام_حسین_ع #امام_حسین_ع @navaye_asheghaan

ای دلنواز قاری قرآن خوش آمدی در بیت وحی با لب خندان خوش آمدی ای العطش ترانه ی قبل از ولادتت مادر فدات با لب عطشان خوش آمدی ای تشنه! شیر مادرت از غصه خشک شد از بس که بود صوت تو سوزان خوش آمدی گریه مکن که کشته اشک خدا شدی خون خدا! به جمع شهیدان خوش آمدی اشک تو از تلاطم دریاست بیشتر ای آشنای ابر بهاران خوش آمدی میلت لبن زدست پیمبر مکیدن است؟ ای جرعه نوش ختم رسولان خوش آمدی اینجا مدینه است سر آغاز کربلا شش ماهه! آمدی؟ چه شتابان؟ خوش آمدی اینگونه که تو سر زده از ره رسیده ای گویا حدیث غربت مادر شنیده ای --- دریای رحمتی که به آیات گفته اند چشمان تست جان روایات گفته اند طوفان ترنُمی ز نفسهای گرم تست این را یکی زخیل کرامات گفته اند چشم طمع به دست کریم تو بسته اند آنانکه از بضاعت مزجات گفته اند صدها هزار حور و ملک مدحت ترا با صد هزار فخر و مباهات گفته اند آئینه را مقابل بابا گذاشتی وقتی سخن زمومن و مرآت گفته اند پیش از فَیاسُیوف خُذینی به محضرت شمشیرها سلام ملاقات گفته اند آنانکه با نوای تو پیمان گذاشتند لبیک تو به نغمه ی هیهات گفته اند ای عالمی فدای تو لبیک یا حسین گوید به تو خدای تو لبیک یا حسین --- تو کوه نور را به تماشا کشیده ای موسی و طور را به تماشا کشیده ای باید حدیث عشق تو فهمید و جان سپرد درک و شعور را به تماشا کشیده ای از بس نبی به غبغب تو بوسه بوسه زد جشن و سرور را به تماشا کشیده ای استادگی کوه ز اوج وقارتت مجد و غرور را به تماشا کشیده ای با استقامتی که تو داری به راه عشق قلب صبور را به تماشا کشیده ای هر کس تو را شناخت خدا را شناخته درک و حضور را به تماشا کشیده ای بعد از پدر وجود امامان ز نسل تست صبح ظهور را به تماشا کشیده ای تو با شفای فطرس بشکسته بال وپر غلمان و حور را به تماشا کشیده ای با قطره های آب ز دست مبارکت چشمان کور را به تماشا کشیده ای نجوایت از حبیب مسیحی دوباره ساخت تا نفخ و صور را به تماشا کشیده ای بی خود نبود محرم اسرار شد زهیر رمز عبور را به تماشا کشیده ای با روضه ات قیامت کبرا بپا مکن شور و نشور را به تماشا کشیده ای ای هم اراده ی تو خدا یابن بوتراب توحید نیست از تو جدا یابن بوتراب --- ای آبشار چشم غزل یا اباالعطش وی اعتبار صبح ازل یا اباالعطش نو شانده ای به لشکر خود روز تشنگی شیرین تر از شراب عسل یا اباالعطش حبَ تو هم پیاله ی حبَ خدا حسین ای تشنه ات تمام ملل یا اباالعطش شش ماهه ی تو ساقی آب حیات شد وقتی چشید طعم بغل یا اباالعطش طفل رضیع سخت تر از ذوالفقار شد وقتی رسید روز عمل یا ابا العطش سقَای تو به تیغ امان نامه کشته شد این شرم داشت هُرم اجل یا ابالعطش آخر به روی ماه امان نامه می زنند؟ ماه حرم کجا و دغل یا ابالعطش ای اکبرت پیمبر اعظم به کربلا احمد نداشت این همه یل یا اباالعطش گر زینب تو آینه ی فاطمی نبود بودی تو بی شبیه و بدل یا اباالعطش بی پنج تن مباهله ات با صفا نبود آورده ای مثل به مثل یا اباالعطش این کوفیان همان سپه نهروانی اند دارند بغض روز جمل یا اباالعطش ای دجله و فرات عطشناک حنجرت آب حیات مانده ز امساک حنجرت --- زیبا ترین ترانه دم نینوای تو قالوا بلی همان شرف کربلای تو نجوای استغاثه ات آهنگ نوحه داشت وقتی رسید سینه زن خیمه های تو تو یک تنه تمام طنین ولایتی قرآن نشسته با همه عترت به پای تو بی عشق تو بهشت خدا فلسفه نداشت احیا گر ولای علی شد ولای تو دین خدا بدون تو بی سرنوشت بود ای تا بهشت دین خدا مبتلای تو دین خدا که تکیه گهش نیزه ی تو بود احیا شد از غریب ترین روضه های تو از ساربان ناقه ی بی ساربان مپرس شد تازیانه قاتل نام و صدای تو بی خود نبود بر همه اعضات بوسه رفت تکثیر شد به کرب و بلا دست و پای تو تیغ ستم گلوی تو را شرحه می کند جاری است در گلوی تو خون خدای تو در خون خویش غسل شهادت کنی حسین ای بی کفن فدای تو و بوریای تو روز ولادتت به تن تو حریر بود روز شهادتت کفن تو حصیر بود سروده محمود ژولیده @navaye_asheghaan

عید است و جهان روضه ی رضوان حسین است از عرش الی فرش، گلستان حسین است با گریه ی شوق نبی و حیدر و زهرا چشم همگان بر لب خندان حسین است تنها نه به سویش شده فطرس متوسّل خلق دو جهان دست به دامان حسین است ای خیل ملک حرمت او پاس بدارید کاین طایرِ پرسوخته، مهمان حسین است میلاد حسین آمده سر تا به قدم گوش زیرا که خداوند ثناخوان حسین است «فطرس» طلب عفو کن از یوسف زهرا العفو بگو، عفو به فرمان حسین است گمراه نگردید که مصباح هدایت تا روز جزا حُسنِ فروزان حسین است آدم نه فقط بر در او برد توسّل عالم به سر سفره ی احسان حسین است آزادگی و غیرت و ایثار و شجاعت این چار، الفبای دبستان حسین است با خون شهیدان بنویسید و بخوانید این بیت که سرلوحه ی دیوان حسین است سردادن و مهلت به ستمکار ندادن خط و هدف و مکتب و ایمان حسین است گر تشنه لبِ آب بقایید، بیایید سرچشمه ی آن در لبِ عطشان حسین است شیعه است که تا دامنه ی صبح قیامت با آتش دل شمع شبستان حسین است -- ای شیعه مکن بر دگران باز درِ دل این خانه ی آتش‌زده از آن حسین است خونی که از آن یافت جهان رنگ خدایی والله قسم خون جوانان حسین است تا صبح قیامت به سر نیزه عیان است هفتاد و دو آیه که ز قرآن حسین است بر گوهر اشکش نتوان یافت بهایی آن دیده که می‌گرید و گریان حسین است در معرکه ی عشق نگه کن که ببینی سرها همه چون گوی به چوگان حسین است اعجاز مسیحا کند از زخم تن خود هر کشته که افتاده به میدان حسین است حاشا که ز شمشیر ستمگر بهراسیم در سینه ی ما چاک گریبان حسین است هرگز نرود آبش با کفر به یک جو تا امت اسلام، مسلمان حسین است حق است اگر ناز فروشیم به فردوس زیرا دل ما روضه ی رضوان حسین است «میثم» اگر امروز ز قرآن خبری هست این از اثرِ فتح نمایان حسین است @navaye_asheghaan

امشب به بیت فاطمه رضوان گل افشانی کند روح القدس مدحت گری،حورا غزل خوانی کند گیتی به تن پیراهن از انوار ربانی کند شادی و غم با دل صفا پیدا و پنهانی کند در سینه های سوخته آتش گلستانی کند زیبد جهان هستی خود، یکباره قربانی کند ریحانه ی ختم رسل فرزند زهرا آمده آری حسین بن علی امشب بدنیا آمده --- امشب به روی دست خود، قرآن گرفته فاطمه امشب ز باغ آرزو،ریحان گرفته فاطمه امشب ز دریای ولا،مرجان گرفته فاطمه امشب ز داور گوهر ایمان گرفته فاطمه امشب برای اهل دل،جانان گرفته فاطمه امشب حسینش را به بر چون جان گرفته فاطمه امشب در عاشورائیان بر پا شده شوری دگر از خانه زهرا رود بر آسمان نوری دگر ---- درسیر دریای ولا دل گوهرش را یافته یا جان بظمان بلا روشنگرش را یافته باطل شده سر در گم و، حق محورش را یافته بستان سرسبز ولا آب آورش را یافته نخل امید فاطمه برگ و برش را یافته فطرس به پرواز آمده بال و پرش را یافته از آسمان و از زمین آید به گوش این زمزمه ای عاصیان ای عاصیان آمد حسین فاطمه --- شور آفرین عاشقان با شور عاشوراست این مشعل فروز بزم جان روشنگر دلهاست این ریحانه ی ختم رسل دردانه ی زهراست این ماه امیرالمومنین مهر جهان آراست این توحید از سر تا بپا قرآن ز سرتا پاست این وجه خدا خون خدا عبد خدا سیماست این گویم اگر در وصف او از آنچه هست آگاهیم ترسم که هرکس بشنود خواند حسین اللهیم ---- جان بحرو او دردانه اش دل باغ او ریحانه اش هستی همه دلداده اش عالم همه دیوانه اش ایثار شمع محفلش خلقت همه پروانه اش خلق زمین و آسمان یکسر گدای خانه اش سرمست از جام جنون دیوانه و فرزانه اش مرحون لطف و مرحمت هم خویش هم بیگانه اش چشم همه دریای او قلب همه صحرای او هر جا شده کرب و بلا هر لحظه عاشورای او --- فطرس بیا فطرس بیا شور حسینی ساز کن درد درون خویش را ابراز کن ابراز کن حرف دل بشکسته را آغاز کن آغاز کن پروانه شو پروانه شو پرواز کن پرواز کن برگرد شمع‌ روی‌ او پرواز کن‌ پرواز کن ‌نازی‌ بکش‌ زآن‌ نازنین‌ بر خلق‌ عالم‌ نازکن عین الحیات عاشقان در عالمین است این پسر باب النجات عاصیان یعنی حسین است این پسر ---- آن سرو بستان قِدم تازد در این عالم قَدم ناورده حرفی بر زبان نگشوده چشم خود زهم دست گرفتاری گرفت از رحمت و لطف و کرم لبخند زن پرواز کن گردیده گِرد آن حرم زد بوسه بر گهواره اش قنداقه اش بوسید، هم این قصه دارد نکته ای یعنی گنه کاران چه غم؟ من آمدم تا در یم عصیان بگیرم دستتان از جام عشق خود کنم دیوانه و سرمستتان --- من آمدم با بذل جان دل مرده را احیا کنم من آمدم با ترک سر فرمان حق اجرا کنم من آمدم هر فرد را آزاد در دنیا کنم من آمدم بند ستم از پای عالم واکنم من آمدم تا پرچم عدل و شرف بر پا کنم من آمدم هر روز را اعلان عاشورا کنم من آمدم تا رهنما در طی منزل ها شوم با روی خونین تا ابد روشنگر دلها شوم ---- حسن خدا روی خدا این حسن من این روی من خلق نبی خوی نبی این خلق من این خوی من رنگ جنان بوی جنان این رنگ من این بوی من حبل المتین عاشقان این تار من این موی من سعی و صفای عارفان این بیت من این کوی من آلوده دامانید اگر این بحر من این جوی من من بین دریای ولا فلک نجات امتم من بالب عطشان خود آب حیات امتم ---- خونین گلان باغ دین نوشند آب از خون من ایثار دامن گیر من آزادگی مرهون من افروختن، خود سوختن، آموختن قانون من مجد و جلال و عزت و عشق و وفا ممنون من قلب همه کانون من، چشم همه جیحون من خونی که ریزد بر زمین، از چهره ی گلگون من هرقطره اش می جوشد و صد بحر غفران می شود بحری که هر موجش فزون زین هفت ایوان می شود ---- تنها نه اینجا فطرسی روئیده شد بال و پرش تا حشر هر افتاده را من همدمش،من یاورش هرکس به طوفان غرق شد،من کشتی اش،من لنگرش هر کس به صحرا گشت گم،من هادیش من رهبرش هرکس شهید دوست شد، من سیدش من سرورش هرکس که مست یار شد، من ساقی اش من ساغرش لبیک گو امداد گر فریاد رس فردا منم حتی اگر کافر زند دست ولا بر دامنم ---- من عاشق شیدای حق، حق عاشق شیدای من پیمان خود را نشکنم، گر بشکند اعضای من صد ره، اگر غلطد به خون هر لحضه سر تا پای من صد بار اگر گلگون شود از خون سر سیمای من هر روز گردد تازه تر، ز امروز من فردای من بر نسل ها باشد یکی میلاد و عاشورای من هر روز بر آزادگان میلاد جان ما بود در محفل دلدادگان میثم زبان ما بود @navaye_asheghaan

مه منوّر شعبان مه رسول خداست مه مبارک میلاد سیدالشهداست به رهروان هدایت ز حق رسیده خبر که روی دست محمد عیان چراغ هداست تمام دین به روی دست‌های ختم رسل و یا کتاب خدا روی سینة زهراست به عدل و عزت و آزادی و کمال و شرف خلایقند همه تشنه، فیض او دریاست ملک به حسن تماشائیش، شده مبهوت که این امام حسین است یا رسول خداست نسیم خلد برین می وزد ز اطرافش که بوی عطر خدا در مشام باد صباست اگر تمام ملائک ز گاهوارة او پر دوباره چو فطرس طلب کنند رواست نبی به طلعت زیباش خنده کرد و گریست خدا به یمن قدومش بهشت را آراست ز گاهواره به گودال خون نگاهی کرد به خویش گفت که میلاد ما شهادت ماست تمام خلقت یک لحظه بی حسین مباد که بی حسین زمین بی‌کس و زمان تنهاست به حلق تشنه و لب‌های خشک او سوگند که خون او به گلستان وحی، آب بقاست گرفت جام بلا را ز دست حضرت دوست از آن تمام بلاها به چشم او زیباست مگو چرا ز همه هست خود گذشت حسین خدای داد به او هست و هست او را خواست اگر ز بار غمش آسمان خمید چه باک که گشت قامت اسلام با قیامش راست وضو گرفت ز خون، پیش تیر قامت بست که تا قیام قیامت از او نماز به پاست همیشه حج به وجود حسین می‌بالد که کربلاش صفا بود و مروه شام بلاست نماز و روزه و حج و جهاد می‌گویند حیات ما همه مرهون سیدالشهداست به پور هند جگر خواره چون گشاید دست کسی که رشد و نموّش به دامن زهراست زهی جلال که در روی خون گرفتة او به چشم اهل نظر صورت خدا پیداست مگر نه خوردن خاک آمده به شرع حرام چه حکمتی است، چرا تربت حسین شفاست؟ به تحت قبّه او کن بلند دست نیاز بگیر حاجت خود را که مستجاب دعاست همه به حشر صدا می‌زنند یا زهرا ولی ز فاطمه آید ندا، حسین کجاست اگر چه سوم شعبان جمال خویش گشود بدان ولادت او ظهر روز عاشوراست قسم به ذات خداوند قادر بی چون که خونبهاش خداوندگار بی همتاست تمام اهل قیامت به چشم می‌بینند حسین با تن بی سر شفیع روز جزاست هنوز نغمة قرآن او بلند ز نی هنوز نعرة هیهات او به اوج سماست هنوز خنجر قاتل ز خون اوست خجل هنوز از عطشش، شعله در دل دریاست هنوز نالة هل من معین اوست بلند هنوز رأس منیرش به نیزه راه نماست هنوز پرچم گلگون او به قلة عرش هنوز پیکر صد چاک او به دوش شماست حسین رهبر آزادگان به هر عصری حسین راه نمای تمام نهضت‌هاست حسین مشعل تابندة هدایت خلق حسین مصحف نور است و آیت عظماست حسین جان دعا، جان ذکر، جان نماز حسین روح حرم، روح مروه، روح صفاست گواه زندة من، ارجعی الی ربک که بر حسین همانا خدا مدیحه سراست حسین سورة فجر و حسین آیه نور حسین نجم فروزان حسین شمس ضحاست حسین زندة حق و حسین کشتة حق حسین بر همه باطل ستیزها مولاست به وصف او که خدایش ثنا کند میثم قصیدة تو بود نارسا اگر چه رساست @navaye_asheghaan

به هر طرف نگری جلوه ی جمال خداست ادب کنید که میلاد سیّد الشّهداست گرفته ختم رسل روی دست آینه ای که در صحیفه ی او صورت خدا پیداست به مُصحف رخ او با وضو نگاه کنید که نقطه نقطه ی آن جای بوسه ی زهراست شکوه داوری و صورت محمّدیش دل از رسول خدا می برد زبس زیباست رسول و حیدر و زهرا دهند دست به دست به خنده خنده گلی را که گلبنش طاهاست هنوز نامده بگرفت دست فطرس را که دستگیری از پا فتادگان با ماست طلب کنید زمعبود هر چه می خواهید که مستجاب در این لیله ی شریف دعاست به بیت وحی چراغ هدایتی تابید که روشنایی اش افزون زوسعت دنیاست به منکران شفاعت بگو نگاه کنید شفیع بر روی دست شفیعه ی دو سراست خدا به ختم رسل کشتی نجاتی داد که پیش وسعت او گم هزارها دریاست در انبیا و رسل، در ائمّه تنها اوست که خاک تربتش از بهر درد خلق دواست رسول گفت حسین از من است و من زحسین نبی حسین و حسینش همان رسول خداست چه دیدنی است به بستان سبز وحی، گلی که نقش بوسه ی پیغمبرش به سر تا پاست به شهریاری عالم مقام خود ندهد کسی که پشت درِ خانه ی حسین گداست هنوز مشعل نور است لا اری الموتش هنوز نعره ی هیهات او له اوج سماست به صبح سوّم شعبان ولادت اوّل ولادت دگرش ظهرِ روزِ عاشوراست نوشته اند زخونش به صفحه ی تاریخ که هر که در ره حقّ شد فنا بقای بقاست خدا گواست غلام سیاه چهره ی او به خیل چهره سفیدان روزگار آقاست فقط نه شیعه بود با محبّتش مشهور جهانیان به خدا و امام ما و شماست حسین کیست چراغ هدایتی که از او همیشه روشن، هفتاد و دو چراغ هدی است نسیمی از حرمش گر گذر کند به جحیم جحیم اگر بفروشد به خلد ناز، رواست حسین کیست چراغی که محفلِ نورش تنور و مقتل و نوک سنان و طشت طلاست وظیفه ی همه ی انبیا به دوشش بود گذشت از سرو از جان و کرد قامت راست نه خم به ابرویش افتاد نه به زانویش ستاد راست و قامت به بذل جان آراست هنوز آدم خاکی نگشته خاکش خلق که سینه کرد سپر از خدا شهادت خواست تو از حسین شنیدی بگو حسینی کیست «هزار نکته ی باریک تر زمو اینجاست» حسین کیست امامی که در تمام ملل بدون او بشریت کلام بی معناست حسین کیست ذبیح اللّهی که دین خدا حیات یافت زخونش حسین خون خداست کجا رواست که با یک دگر کنار آیند حسین عبد خدا و یزید عبد هواست حسین، جان حقیقت روان آزادی است اگر چه پیکر او قطعه قطعه در صحراست سر بریده ی او با شما سخن گوید سکوت کردن مظلوم و ظلم هر دو خطاست زعضو عضو جدا از همش به ما گوید حساب آل محمّد (ص) زاهل ظلم جداست چه زیر تیغ چه بر اوج دارها «میثم» همیشه پرچم ثاراللّهی به شانه ی ماست @navaye_asheghaan

امشب همه عالم پر از شور حسین است چشم ملایک روشن از نور حسین است سینای دل یک شعله از طور حسین است قلب رسول الله مسرور حسین است خورشید ثاراللّهیان امشب درخشید چشم همه آزادگان را نور بخشید -- امشب عجب شوری دل دیوانه دارد امشب یم رحمت به کف دُردانه دارد امشب محمّد (ص) در بغل ریحانه دارد امشب علی قرآن به روی شانه دارد امشب ز هم واشد گل لبخند زهرا آمد به دنیا نازنین فرزند زهرا - این مشرق الانوار ربّ المشرقین است این جان عالم این امام العالمین است این عین حق یعنی علی را نور عین است این شمع جمع آل پیغمبر حسین است دیدار روی خالق سرمد مبارک قرآن به روی سینه ی احمد مبارک -- این کیست مصباح الهدا فلک نجات است شوینده ی لوح تمام سیّئات است این کام خشکش خضر را عین الحیوه ی است این هستی ما در حیات و در ممات است دار و ندار انبیا هست خداوند چشم خدا روی خدا دست خداوند -- چشم نبی محو تماشای حسین است کوثر گریبان چاک لبهای حسین است خورشید محشر روی زیبای حسین است کلّ قیامت قدّ و بالای حسین است عشّاق او در حشر روی باز دارند با دیدن رویش به جنّت ناز دارند -- خورشید حسن ابتدا بادا مبارک آزادگان را مقتدا بادا مبارک بر جسم دین خون خدا بادا مبارک میلاد مصباح الهدا بادا مبارک بیت الحرام دل رواق منظر او روح تمام انبیا در پیکر او -- ایمان به دون مهر او کفر تمام است جنّت به غیر دوستان او حرام است دوزخ به یاد روی او برداً سلام است قرآن سوای مکتب او ناتمام است رخسار او قرآن منشور است ما را هر زخم او یک آیه ی نور است ما را -- نام حسین اوّل به قلب ما نوشتند آنگه گِل ما را به مهر او سرشتند آنانکه بذر حبّ او در سینه کشتند نه عاشق حور و نه دنبال بهشتند فردای محشر چشمشان سوی حسین است حور و قصور و خلدشان روی حسین است -- ای روح پاک انبیا پروانه ی تو قلب همه خوبان عالم خانه ی تو کوه غم خلق جهان بر شانه ی تو عقل و خرد دیوانه ی دیوانه ی تو بگذار تا آشفته ی موی تو باشم دیوانه ی زنجیری کوی تو باشم -- از کودکی گویی در آغوش تو بودم با هر هلال غم سیه پوش تو بودم در زمره ی عشّاق خود جوش تو بودم در هر نفس گویا و خاموش تو بودم در خانه دیدم از تو یک عکس خیالی با یک نگه کردی مرا حالی به حالی -- از پاره های دل به خاکت گل نشاندم سرمایه ام اشکی که بر پایت فشاندم خود را ز هر سو بر سر کویت کشاندم بالله قسم بی مهر تو قرآن نخواندم صوم و صلوه ی و عشق و ایمانم تویی تو گلواژ ه های صوت قرآنم تویی تو -- هر چند قابل نیستم تا با تو باشم بگذار در دنیا و عقبی با تو باشم در مرگ و قبر و حشر تنها با تو باشم در خلوت و در انجمن ها با تو باشم عشقم، کتابم، دینم، ایمانم، تویی تو هم کعبه ام هم قبله ی جانم تویی تو -- این جرم های بی شمارم یابن زهرا این چشم های اشکبارم یابن زهرا بر در گهت امّیدوارم یابن زهرا تنها تویی دار و ندارم یابن زهرا من هر که هستم «میثم» کوی شمایم آلوده ام امّا ثناگوی شمایم @navaye_asheghaan

نوری به نسل ساقی کوثر اضافه شد ماهی به روی دامن مادر اضافه شد مولودی آمد و نمک نان خلق شد بر رزق سفره ها دو برابر اضافه شد وقتی که پا به روی زمین زد خدای عشق از این به بعد واژه ی نوکر اضافه شد امروز با ولادت ارباب یک نفر بر شافعان عرصه ی محشر اضافه شد از معجزات نور وجود حسین بود بر بال های فطرس اگر پر اضافه شد با دیدن حسین، حسن افتخار کرد بر میوه های قلب پیمبر اضافه شد این شد که ما به نان و نوایی رسیده ایم از برکت حسین به جایی رسیده ایم -- آدم ز گریه بر غم او آبرو گرفت امشب مسیح از دم او آبرو گرفت هر کس که گریه کرد برایش عزیز شد از روضه ها و ماتم او آبرو گرفت موسی عصا به دست رها کرد طور را آمد و از محرم او آبرو گرفت خضر نبی که زندگیش جاودانه شد از قطره های زمزم او آبرو گرفت دنیا ز اعتبار مسیح و کلیم و نوح یا از نگین خاتم او آبرو گرفت؟ من مطمئنم هر که به بالا رسیده است از ریشه های پرچم او آبرو گرفت این واژه در تمام جهان نقش پرچم است ارباب ما معلم عیسی بن مریم است -- از آسمان به سوی زمین این ندا رسید مژده به هم دهید که خون خدا رسید تکمیل شد حدیث بلند رسول عشق یعنی که تک ستاره ی اهل کسا رسید در ازدحام خیل گدا می شود شنید سلطان عشق، پادشه کربلا رسید حال و هوای مستی ما بی دلیل نیست امشب حسین فاطمه ارباب ما رسید جذب خودش نموده تمامی خلق را مثل پیمبری که ز غار حرا رسید امشب تبرکی ز درش خاک می برند آنان که هر کدام به قومی پیمبرند -- حساس بود فاطمه بر گریه های او بر بوسه ی نبی به تن و دست و پای او پروانه های سوخته ی دور شمع او جبریل می شوند همه از دعای او صدها مسیح دم همه بیمار او شدند حلقه زدند بر در دارالشفای او ثابت شود به خلق ازل تا ابد که نیست خاکی شبیه تربت کرببلای او ما که بهشت را همگی لمس کرده ایم هر شب میان گریه و در روضه های او وقتی که ذره پروری اصل صفات اوست پس سینه زن شدن یکی از معجزات اوست -- بر سینه غیر نام تو را حک نمی کنیم از بین سینه عشق تو را دک نمی کنیم هر کس که در مقابل تو صف کشیده است ما به حرامزادگی اش شک نمی کنیم خود را به پیش هیچ کسی جز خود شما آقا به جان فاطمه کوچک نمی کنیم ما سیب سرخ سینه خود را حسین جان با معصیت به عشق شما لک نمی کنیم لطف تو بود بر دل مسکین پناه داد ما را رقیه ات سر این سفره راه داد -- آن دختری که فاطمه ی کاروان شده آن که سه سال داشت ولی قد کمان شده از آن زمان که رأس تو را روی نیزه دید مانند عمه جان خودش روضه خوان شده جان داد و در عوض ز لبت بوسه ای گرفت از آن لبی که بوسه گه خیزران شده طفل سه ساله ای که پر از خار شد تنش از بس دویده اند پی اش نیمه جان شده در مجلس یزید که حرف از کنیز شد زهرای کاروان تو سخت امتحان شده امشب تو آمدی و به ما اشک می دهند ما تشنه ایم و باده از آن مشک می دهند مهدی نظری @navaye_asheghaan

ای که در مقــدم تـو بـاد صبــا گُل ریزد پیـک شادی به نثارت همه جا گُل ریزد شب میلاد تو عالم اگر عطـر آگیـن است جبـرئیـل از در و از بـام و هـوا گُل ریزد ای گُل سـرسبـد گلشـن زهـرا، جبـریل گربه پـای تو نـریـزد به کجـا گُل ریزد فطـرس از مقـدم تو شکـر خـدا می گوید بـال بگشـوده و بر ارض و سما گُل ریزد خبـری گر ز جمـال تـو بـه یوسف بـرسد ز سـرشک شعف خود همه جا گُل ریزد هرکسی نقش ببنـدد به لبش نام حسین گـوئی از شـاخـۀ پُـربـار وفـا گُل ریزد ای بقـا یـافتـه دین از تو، به پاس قدمت خضـر پیـوستــه لب آب بقـا گُل ریزد احتـرام حـرم از منـزلت و حُرمت توست هاجر از شـوق تو در سعی و صفا گُل ریزد هـر زمـانی کـه بـه محـراب نیایش آئی روی سجّــادۀ محـراب دعـا گُل ریزد گلفروش چمن عشقی و غیر از تو چه کس در ره دوست گــه رنـج و بـلا گُل ریزد تُربت اطهـر و ایثـار تو از بس خوشبوست گـوئی ازخاک تو در کرب و بـلا گُل ریزد می چکـد گر که ز چشمان «وفائی»اشکی به روی خـاک تـو بـا اهـل ولا گُل ریزد @navaye_asheghaan

فاطمه می گوید امشب، ای فروغ هر دو عینم صبح میلادت مبارک، ای حسینم ای حسینم عزیز فاطمه گل سرخ علی قلوب عاشقان ز نورت منجلی حسین جانم حسین، حسین جانم حسین چاره ساز خلق عالم، عالمی بیچارة تو دست عالم، چشم فطرس، جانب گهوارة تو به سویت ملتجی گنه کاران همه شفیع عالمین عزیز فاطمه حسین جانم حسین، حسین جانم حسین کشتة خون خدایم، بنده کوی حسینم هرکه بودم هرکه هستم، عاشق روی حسینم وجودم یاد او شب میلاد او همه ذکرم شده مبارک باد او حسین جانم حسین ، حسین جانم حسین خیز و بین روی خدایی، نور مصباح الهدایی چشم خود بگشا به رویش، جان خود را کن فدایی گل سرخ علی به دست احمد است سرم قربان او که هست احمد است حسین جانم حسین، حسین جانم حسین آفتاب حسن سرمد، میوة قلب محمد شمع جمع آفرینش، یوسف زهرا خوش آمد عجب شوری بود به بازار حسین به دنبال آمده علمدار حسین حسین جانم حسین حسین جانم حسین عید عباس و حسین و جد و شور مؤمنین آن گل دامان زهرا ، این گل ام البنین است سرشک شوق من، چکد از هر دو عین که دل را داده ام، به عباس و حسین حسین جانم حسین، حسین جانم حسین با سرود عشق و شادی شعله بر غم می زنم من از حسین و از ابالفضل، دم به دم، دم می زنم من زیارت می کنم، گل دو فاطمه گهی در قتلگه، گهی در علقمه حسین جانم حسین، حسین جانم حسین @navaye_asheghaan

کربلایی هادی صالحی

سرود سه میلاد حسین یا ثارالله،ای یار بی همتا خوش آمدی مولا،ای یوسف زهرا(س) جان ما به فدای روی تو قبله ی همه رو به سوی تو سر نهَم به تراب کوی تو....سیدی سیدی ای عزیز فاطمه(س)... ای یاور عترت،ای گرمی هر دل ای زاده ی حیدر، مولا ابوفاضل ساقی جام عشق دلبری مظهر جَلوات حیدری بر حَسن، وَ حسین برادری...سَروَری سیدی ای عزیز فاطمه(س)... نما ز لطف خود،دلم حسین آباد مدد یا مولانا،یا حضرت سجّاد سیّدُ الشّهدا را مظهری پاره ی جگر پیمبری اوّلین ، برادر به اکبری...دلبری سیدی ای عزیز فاطمه(س)... @navaye_asheghaan