🌴 نماز برای رفع مشکلات: 🌴 یکی از نمازهائی که از امام حسین علیه السلام برای رفع مشکلات و برآمدن حاجات دستور داده شده بدین صورت است که فرمودند: این نماز چهار رکعت (دو نماز دو رکعنی) است که قنوت و ارکان آن را به خوبی انجام دهی با این ترتیب: در رکعت اول پس از خواندن یک بار سوره حمد، هفت بار بگو: «حسبنا الله و نعم الوکیل» در رکعت دوم پس از خواندن یک بار سوره حمد، هفت بار بگو: «ماشاءالله لا قوه الا بالله إن تَرَنِ انا أقلُّ منک مالاً و ولدا» در رکعت سوم پس از خواندن یک بار سوره حمد، هفت بار بگو: «لا اله الا انت سبحانک إنّی کنت من الظالمین» در رکعت چهارم پس از خواندن یک بار سوره حمد، هفت بار بگو: «و اُفوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد» سپس حاجت خود را از درگاه الهی بخواه. (برگزفته از کتاب «تجلی نماز در سیره امام حسین علیه السلام» نوشته محمد محمدی اشتهاردی ص 56)

# ناخدا- 23 اوج ملکوت! «بوسه بر دست فاطمة زهرا از طرف پيامبر را، هرگز نبايد حمل بر یک معناي عاطفي كرد. اين خيلي غلط و خيلي حقير است اگر ما خيال كنيم كه چون دخترش بود و دوستش مي داشت، دستش را مي بوسيد. مگر شخصيتي به آن ارجمندي، آن هم با آن عدل و حكمتي كه در پيامبر هست و اتكايش به وحي و الهام الهي است، خم می شود و دست دخترش را مي بوسد؟ نه، اين یک چيز ديگر و یک معناي ديگري است؛ اين حاكي است كه اين دختر جوان، اين زني كه وقتي از دنيا رفته، بين هجده سال تا بیست وپنج سال سن داشته- هجده سال هم گفته اند، بیست وپنج سال هم گفته اند- اصلاً در اوج ملكوت انساني قرار داشته و یک شخص فوق العاده بوده است. اين، نگرش اسلام به زن است.» 🌴 کتاب «انسان 250 ساله» حلقه دوم، چاپ 1391 ص 105 و 106 لینک عضویت در کانال: https://eitaa.com/navkhoda

# ناخدا- 24 گرمایِ خورشیدِ ...! «اين، مقام معنوى فاطمة زهراست... «محدّثه» است؛ يعنى كسى است كه فرشتگان با او حديث می کنند و حرف می زنند. اين مقام معنوى و ميدان وسيع و قلّة رفيع، در مقابل همة زن هاى آفرينش و عالم است. فاطمة زهرا در قلّة اين بلنداى عظيم ايستاده و به همة زنان عالم خطاب می کند و آنها را به پيمودن اين راه دعوت می نمايد. آنهایی که در طول تاريخ- چه در جاهليت قديم و چه در جاهليت قرن بيستم- سعى كرده اند كه زن را تحقير و كوچك كنند و او را دلبسته به همين زخارف و زينت هاى ظاهرى معرفى نمايند و پايبند مُد و لباس و آرايش و طلا و زيورآلات كنند و وسيله و دست مايه اى براى خوش گذراني هاى زندگى وانمود نمايند و عملاً در اين راه قدم بردارند، منطق آنها منطقى است كه مثل برف و يخ، در مقابل گرماى خورشيدِ مقام معنوى فاطمة زهرا عليهاالسلام ذوب می شود و از بين می رود.» 🌴 کتاب «انسان 250 ساله» حلقه دوم، چاپ 1391 ص 106 و 107 لینک عضویت در کانال: https://eitaa.com/navkhoda

سالها با کوله باری از غم کرببلا بر دوش خویش می رساندی نهضت سرخ امام سومین با جوش خویش در هیاهوی عجیب قتل و کشتار یزید و لشگرش می گرفتی شیعه مظلوم را چون طفل در آغوش خویش (شهادت امام زین العابدین علیه السلام تسلیت باد.)

# ناخدا- 25 اين، الگوست! «...آن عبادتش، آن فصاحت و بلاغتش، آن فرزانگى و دانشش، آن معرفت و حكمتش، آن جهاد و مبارزه اش، آن رفتارش به عنوانِ یک دختر، آن رفتارش به عنوانِ یک همسر، آن رفتارش به عنوانِ یک مادر؛ آن احسانش به مستمندان، که وقتي پيغمبر پيرمردِ مستمندي را به درِ خانة اميرالمؤمنين فرستاد که برو حاجتت را از آنها بخواه؛ فاطمة زهرا سلام الله عليها تخته پوستي را که حسن و حسين روي آن مي خوابيدند و به عنوانِ زيرانداز فرزندان خود در خانه داشت و چيزي جز آن نداشت، به سائل داد و گفت: ببر بفروش و از پول آن استفاده کن! اين، شخصيت جامع الاطراف فاطمة زهراست. اين، الگوست. الگوى زن مسلمان اين است.» 🌴 کتاب «انسان 250 ساله» حلقه دوم، چاپ 1391 ص 111 لینک عضویت در کانال: https://eitaa.com/navkhoda

# ناخدا- 26 شریک صلح! «در باب صلح امام حسن اين مسئله را بارها گفته ايم و در كتابها نوشته اند كه هركس حتى خود اميرالمؤمنين هم اگر به جاىِ امام حسن مجتبى بود و در آن شرايط قرار می گرفت، ممكن نبود كارى بكند، غير از آن كارى كه امام حسن كرد. هيچ كس نمی تواند بگويد كه امام حسن، فلان گوشة كارش سؤال برانگيز است. نه، كار آن بزرگوار، صددرصد بر استدلال منطقىِ غيرقابل تخلف منطبق بود. در بين آل رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلّم، پُرشورتر از همه کیست؟ شهادت آميزترين زندگى را چه كسى داشته است؟ غيرتمندترين آنها براى حفظ دين در مقابل دشمن، چه كسى بوده است؟ حسين بن على بوده است. آن حضرت در اين صلح، با امام حسن شریک بودند. صلح را تنها امام حسن نكرد؛ امام حسن و امام حسين اين كار را كردند؛ منتها امام حسن جلو بود و امام حسين پشت سر او بود. امام حسين، جزو مدافعان ايدة صلح امام حسن بود.» 🌴 کتاب «انسان 250 ساله» حلقه دوم، چاپ 1391 ص 117 لینک عضویت در کانال: https://eitaa.com/navkhoda

# ناخدا- 27 حق عظیمِ ...! «اگر امام حسن صلح نمی کرد، تمام اركان خاندان پيامبر را از بين می بردند و كسى را باقى نمی گذاشتند كه حافظ نظام ارزشى اصيل اسلام باشد. همه چيز به كلى از بين می رفت و ذكر اسلام بر می افتاد و نوبت به جريان عاشورا هم نمی رسيد. اگر بنا بود امام مجتبی عليه السلام، جنگ با معاويه را ادامه بدهد و به شهادت خاندان پيامبر منتهى بشود، امام حسين هم بايد در همين ماجرا كشته می شد، اصحاب برجسته هم بايد كشته می شدند، حجربن عدی ها هم بايد كشته می شدند، همه بايد از بين می رفتند و كسى كه بماند و بتواند از فرصت ها استفاده بكند و اسلام را در شکل ارزشىِ خودش باز هم حفظ كند، ديگر باقى نمی ماند. اين، حق عظيمى است كه امام مجتبی عليه الصلاة والسلام بر بقاى اسلام دارد.» 🌴 کتاب «انسان 250 ساله» حلقه دوم، چاپ 1391 ص 122 لینک عضویت در کانال: https://eitaa.com/navkhoda

# ناخدا- 28 بنا را حفظ کرد! «البته صلح، تحميلى بود؛ اما بالاخره صلحى واقع شد ... همين شرايطى كه حضرت قرار داد، در واقع پاية كار معاويه را متزلزل كرد. خودِ اين صلح و شرايط امام حسن عليه السلام همه اش یک مكر الهى بود. «وَ مَكَروا وَ مَكَرَالله» بود. يعنى اگر امام حسن می جنگيد و در اين جنگ كشته می شد- كه به احتمال قوى به دست اصحاب خودش كه جاسوسان معاويه آنها را خريده بودند، كشته می شد -معاويه می گفت من نكشتم، اصحاب خودش كشتند. به عزادارى هم می پرداخت و بعد تمام اصحاب اميرالمؤمنين را تار و مار می کرد. يعنى، ديگر چيزى به نام تشيّع باقى نمی ماند تا عده اى در كوفه پيدا شوند و بعد از بیست سال، امام حسين عليه السلام را دعوت كنند. اصلاً چيزى باقى نمی ماند. امام حسن عليه السلام شيعه را حفظ كرد، يعنى بنا را حفظ كرد تا بعد از بیست سال، بيست وپنج سال، حكومت به اهل بيت برگردد.» 🌴 کتاب «انسان 250 ساله» حلقه دوم، چاپ 1391 ص 122 و 123 لینک عضویت در کانال: https://eitaa.com/navkhoda

# ناخدا- 28 محراب نمازخوان ها! «تبليغات، مسموم ترين و خطرناك ترين ابزارهایی بوده كه در طول تاريخ، باطل از او استفاده كرده. جريان حق از تبليغ، مثل جريان باطل از تبليغ نمی تواند هيچ وقت استفاده كند. براى خاطر اينكه تبليغ اگر بخواهد به طور كامل ذهن ها را بپوشاند، احتياج دارد به بازيگرى، احتياج دارد به دروغ و فريب. جريان حق، اهل دروغ و فريب نيست. آن جريان باطل است كه برايش هيچ چيز مهم نيست. ... اينی که شما شنيديد از زبان هاى گوناگون كه وقتى اميرالمؤمنين در محراب به شهادت رسيد، مردم شام تعجب كردند كه على توى محراب چه كار می کرده؟ محراب كه مال نمازخوان هاست! بعضى باور نمی کنند اين را، اين واقعيت دارد.» 🌴 کتاب «انسان 250 ساله» حلقه دوم، چاپ 1391 ص 129 و 130 لینک عضویت در کانال: https://eitaa.com/navkhoda

# ناخدا- 30 جریان پیروز! «نواصب يعنى كسانى كه دشنام می دادند به خاندان پيغمبر و اسلامِ آنها را قبول نداشتند، كه جريان ذهنى آنها آن بود. اگر قرار بود كه معاويه فاتح و حاكم بشود امروز بايستى آن جريان بر دنياى اسلام حاكم باشد، درحالی كه نخیر، امروز به عکس، جريان فكرى اميرالمؤمنين و امام حسن در دنيا حاكم است؛ اگرچه در برخى از فروع و پاره اى از عقايدِ درجة دو و دست دوم عيناً همان ها منتقل نشده، اما مجموع جريان اين است. امام حسن بنابراين فاتح شد و جريان او جريان پيروز بود.» 🌴 کتاب «انسان 250 ساله» حلقه دوم، چاپ 1391 ص 138 لینک عضویت در کانال: https://eitaa.com/navkhoda

# ناخدا- 31 ماجرای عاشورا! «آنجايي که هم جهاد با دشمن و هم جهاد با نفس، در اعلي مرتبة آن تجلّي پيدا کرد، ماجراي عاشورا بود. ... ماجراي عاشورا عبارت است از يک حرکت عظيمِ مجاهدت آميز در هر دو جبهه. هم در جبهة مبارزه با دشمن خارجي و بروني؛ که همان دستگاه خلافت فاسد و دنياطلبانِ چسبيده به اين دستگاهِ قدرت بودند و قدرتي را که پيغمبر براي نجات انسان ها استخدام کرده بود، آنها براي حرکت در عکس مسير اسلام و نبي مکرم اسلام صلي الله عليه وآله وسلم مي خواستند؛ و هم در جبهة دروني، که آن روز جامعه به طور عموم به سمت همان فساد دروني حرکت کرده بود.» 🌴 کتاب «انسان 250 ساله» حلقه دوم، چاپ 1391 ص 143 لینک عضویت در کانال: https://eitaa.com/navkhoda

# ناخدا- 32 هدف چیز دیگری است! «نه می توانيم بگوييم كه حضرت (امام حسین) قيام كرد براى تشيكل حكومت و هدفش تشيكل حكومت بود، و نه می توانيم بگوييم حضرت براى شهيد شدن قيام كرد. چيز ديگرى است. بنده به نظرم اين طور می رسد، كسانى كه گفته اند هدف، «حكومت» بود، يا هدف، «شهادت» بود، ميان هدف و نتيجه، خَلط كرده اند. هدف، اينها نبود. امام حسين علیه السلام، هدف ديگرى داشت؛ منتها رسيدن به آن هدفِ ديگر، حركتى را می طلبيد كه اين حركت، یکي از دو نتيجه را داشت، حكومت يا شهادت. البته حضرت براى هر دو هم آمادگى داشت. هم مقدمات حكومت را آماده كرد و می کرد؛ هم مقدمات شهادت را آماده كرد و می کرد. ... اما هيچكدام هدف نبود، بلكه (هر) دو نتيجه بود. هدف، چيز ديگرى است.» 🌴 کتاب «انسان 250 ساله» حلقه دوم، چاپ 1391 ص 146 و 147 لینک عضویت در کانال: https://eitaa.com/navkhoda