محمد صادق رحمانی "دانشجویی نخبه سال ۱۴۰۱": میگفتید با دوقلوها نمی شود درس خواند، اما نشاط زندگی را مدیون شان هستم. 🇮🇷سهمِ جوان 🌐@salehihamedan کانال نذرجوانی میهن https://eitaa.com/nazre_javani

﷽ --- آن مدت کوتاهی که شمال زندگی کردیم (یک، یک و نیم سال پیش)، خانه حیاط دار نصیبمان شده بود. رزقی بود برای خودش، هرچند کوتاه و کم. یادم هست چقدر خوشحال بودم که بچه‌ها از قفس خانه کوچک و بی حیاط و هوای تهران آزاد شده اند... می‌تواند صبح و عصر حسابی در حیاط بدوند، بازی کنند، سر به سر هم بگذارند و... و در کنار این لذت، حسرت اینکه این مدت تمام میشود، و باید برگشت به تهران، و چرا آن جا نباید خانه حیاط دار داشته باشیم، و چقدر دلم حیاط می‌خواهد برای بچه‌ها، و بچه‌ها چه گناهی کرده‌اند که آزادی ندارند، و طفلک بچه‌ها در شهرهای بزرگ... 😞😩💔 اما دیری نپایید که فهمیدم مشکل بزرگتر از نداشتن حیاط است! آن روزی که همسایه بابت صدای بچه‌ها، صدای معمولی بازی چهارتا بچه، تذکر داد... خیلی زود دستم آمد مشکل با بیست، بیست و پنج متر حیاط حل نمیشود. قدیم اگر حیاطی و کوچه‌ای بود و بچه‌ها صبح و عصر مشغول بازی و فعالیت و تحرک فیزیکی بودند (که قاعدتاً و حتماً به همراهش سروصدا و داد و جیغ شادی یا حتی دعوا هم بود)، #محله و آدم بزرگها هم، *#پذیرش* این بچه‌ها را داشتند... یک کوچه بود با هفت هشت خانه، هرکدام دارای سه چهار بچه هم سن و سالِ هم‌بازی و یحتمل کلی نوزاد که عادت نداشتند در #سکوت_محض و ایزولاسیون مطلق ناشی از تک/کم فرزندی به خواب ناز بروند و با یک فریادِ حیاطی-کوچه‌ایِ «بدددددش به ممممممن، میدی یا حسسسابتو برسمممم» بپرند و گریه و بی تابی عجیب غریب راه بیندازند... خانه‌ها عزیزهای سن و سال دار هم داشت اما آرامش و آسایش‌شان با سروصدای گل کوچیک پسرها و گریه و قهر خاله بازی دخترها به هم نمی‌ریخت. خانه‌ها مردها و حتی زن‌های از سر کار برگشته خسته هم داشت اما #سلامت_روان شان با سروصدای طبیعی و «نشان از سلامتِ» بچه‌ها مخدوش نمیشد! چون بچه، کودک، کودکی، بازی و تحرک، بخشی از #زندگی_طبیعی آن‌ها بود؛ پس زمینه و قوام‌بخش و تداوم دهنده حیات خانوادگی و اجتماعی آدم‌ها... امروز آنچه که از متراژ خانه‌ها کم‌تر، و از فقدان حیاط محدودکننده تر است،« پذیرفته نبودنِ» موجودی به نام کودک است با همه لوازم و مختصاتش. نهایتاً، کودک باشد اما یکی؛ آن هم ساکت و بی سروصدا و عاقل و یک گوشه بنشین و حرف گوش کن وا! 😤 خب مگر نمیفهمد که باید مراعات اعصابِ کلی آدم بزرگ مشغله دار بی حوصله دارای هزار فکر و اولویت را بکند؟ 😒 مگر تلویزیون و گوشی و تبلت را ازش گرفته‌اند که به فکر بدوبدو و لگد زیر توپ زدن و جست و خیز افتاده؟! 😠 . . القصه آنجا از فشاری ذهنی راحت شدم! هرچند به تلخی... این که چرا ما نمیتوانیم در تهران خانه حیاط دار داشته باشیم؟ بچه‌های من چه گناهی کرده اند که حریمی شخصی برای دویدن و بازی ندارند؟ همان وقتی که فهمیدم حیاط بدون همسایه خوب و درک کننده‌ کودک و کودکی، بدون یک محله پر بچه پذیرا، بدون همسایه‌های دارای کودک که هم‌بازی بچه‌هایم شوند، بدون #شهر_دوستدار_کودک، فایده آنچنانی (که در ذهنم متصور بودم، که در ذهنمان متصور هستیم) ندارد... فهمیدم حیاط برای کودکان، بدون پذیرش لوازم حیات کودکان، سودی نبخشد... ✍ هـجرٺــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 #نشربامنبع #جامعه_کم_بچه 👨‍👩‍👧 👨‍👩‍👧‍👦 #شهر_دوست_ندار_کودک 👎 #بچه_های_اضافی 😒 #بچه_برای_چه 😌 #پس_آینده_چی؟ 😕 #نسل_چطور_ادامه_یابد؟ 🥺 #کمی_فکرکنیم 🧐 #کودکان_آینده_سازند #داریم_پیر_میشویم 🥲 #چه_کسی_ما_را_ادامه_خواهدداد 😓 همچنین: #برشکستگی_صندوق_های_بازنشستگی با #کاهش_نیروی_جوان

﷽ ----- پانزده سال پیش در ذهن من جریان کمی متفاوت بود. من، منِ پر شر و شورِ فعال و پرانرژی، جاهای دیگری سِیر میکردم. خب، اقتضای نوجوانی و میل به دیده شدن و اقتضای مدل شخصیت هم بود. توی ذهنم، الان، در این سن و سال، حسابی کسی بودم! از آن آدمها که تک اند، معروفند، به هرکس بگویی فلانی میگوید آها! فلانی! از آن پر هیاهو ها، پر طمطراق ها… اما امروز در آستانه سی‌وسه سالگی در این گوشه از دنیا در این خلوتِ ساکت آرام نشسته‌ام و ملکه سرزمین نامرئی خود هستم. بدون دیده شدن، مشغول حکومت‌داری و کشورگشایی ام. بدون شناخته شدن مشغول طراحی آینده‌ای کوچک اما بزرگم. بدون هیاهوی رسانه‌ای، سند چشم‌انداز می‌نویسم و بدون خدم و حشم، خودم اجرا میکنم؛ برای خودم -و گاه فرزندانم. اینجا، بدون تقلای دیده شدن، دارم مهم‌ترین و بی‌رقیب‌ترین پروژه‌های مدیریت، فناوری و توسعه قرن را جلو میبرم. اینجا، بدون تبلیغ و لوگو و دفتر و در و دیوار فانتزی، چهار استارتاپ بزرگ دور و بر خودم راه انداخته‌ام. اینجا در این خلوت آرامِ نادیدنی من مشغول انسان‌سازی ام مشغول مادری ام... گاه حس میکنم، خدایا، تو اصلاً ،اساساً، #زن را مکنون آفریده‌ای و دلت می‌خواهد کارهایی در این دنیا بکند که اغلب نادیدنی باشد، هرکسی نبیند، نفهمد. درست مثل عارف ها که عاشقانه‌هایتان بین خودتان است پوشیده است جار و جنجال ندارد هیاهو ندارد. حس میکنم هرچه را عاشق تری، مستور تر آفریده‌ای، مکنون تر میپسندی؛ مثل همین *مادری* … اصلاً حس میکنم انقدر شأن و اجر برخی کارها بالاست که دنیای کوچک فانی ما گنجایشش را ندارد خودت اینجا میبینی و عشق میکنی، نشان و نمایشش نمیدهی، و بی‌صدا نگهش میداری برای ابدیتِ بی حد و مرزِ بی‌نهایت. یک دفعه، آن روز بزرگ، پرده می‌اندازی و تمام نادیده‌ها دیدنی‌ترین میشوند؛ همه آن‌ها که در خلوت‌ترین زمان‌های خلوت‌ترین مکان‌ها، کارهایی کرده بودند از نور، از عشق، از ساختن… از جنس لبخندهای نیمه شبانه به روی کودکی تب‌دار از جنس نوازش‌های بی دریغ بر گونه‌هایی خیس امروز در آستانه سی‌وسه سالگی بیشتر از هر زمانی حس میکنم که به قول آن بزرگ، باید *به این بلوغ برسیم که نباید دیده شویم...* آرام بگیریم در کنج‌های بزرگ زندگی‌مان آن‌کس که باید ببیند، می‌بیند…! #مادری_شکوه_نادیدنی #مادری_نیمی_از_عرفان_است #مادری_گمنامی_است #طوبی_للغربا #طوبی_للمادران #یا_خیر_شاهد_و_مشهود #مادری #عارفانه #بلوغ #بلوغ_اجتماعی پی‌نوشت: تمام اینها به معنای جواز نادیده گرفتن نقش و تلاشهای افراد ازسوی دیگران نیست. تئوریزه کردن بی انصافی و ظلم به زن نیست 😊 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 #نشر_فقط_بامنبع

🔰 جایگاه خانواده و فرزند آوری 📌 #برشی_از_کتاب_تبیین_با_تبیان ⭕️ #جزء_بیست_و_یکم ❇️ فرزندآوری و تربیت آن و نقشه‌های دشمن در سال ۱۳۹۱، مقام معظم رهبری (مد) در روز نوزدهم آذر، در دیدار با اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی جمله‌ی بسیار عجیبی مطرح فرمودند: «یکی از خطراتی که وقتی انسان درست به عمق آن فکر می‌کند، تن او می‌لرزد، این مسئله‌ی جمعیت است.» 🔻 این جمله نشان از احساس خطری بود که مقام معظم رهبری احساس کرده و چنین جمله‌ای را مطرح کرده بودند. ممکن است به ذهن بعضی از افراد خطور کند که برای همین جمعیت فعلی هم نمی‌توان اشتغال‌زایی کرد یا سرپناه ساخت و شرایط ازدواج را فراهم کرد! پس چرا این همه به فرزندآوری سفارش می‌شود؟! ♦️ طبق آمار، در سال ۱۳۵۵، هر خانواده به‌صورت میانگین هفت فرزند داشته است. در سال ۱۳۹۰، این میانگین به ۱.۷ فرزند رسیده است. تمام کسانی که جامعه‌شناسی خوانده‌اند و مطالعاتشان درباره‌ی جمعیت است، می‌دانند اگر در کشوری، تعداد فرزند در خانواده به‌صورت میانگین، از ۲.۲ نفر کمتر شود، آن جامعه منقرض خواهد شد؛ زیرا میزان ۲.۲ نفر یعنی اینکه یک فرزند به‌جای پدر و یک فرزند به‌جای مادر می‌آید. دراین‌بین، ۰.۲ هم به‌جای افرادی که یا ازدواج نمی‌کنند یا فرزنددار نمی‌شوند. اما جای تأسف این است که میانگین فرزندآوری در کشور ما از این میزان هم کمتر است؛ یعنی به‌ازای هر خانواده، ۱.۷ است. پس کشور ما با سرعت بیشتری در حال حرکت به‌سوی جریان انقراض است. حال، با توجه به این آمار، عمق فاجعه مشخص می‌شود: اگر روند تولید نسل ما به همین شکل پیش برود، جمعیت ایران از سال ۱۴۲۰ رشد منفی خواهد داشت و در ۸۰ سال آینده، جمعیت کشور به حدود ۳۱ میلیون نفر خواهد رسید که حدود ۴۷ درصد آن را افراد بیش از ۶۰ سال تشکیل می‌دهند! طبیعی است این افراد فقط مصرف‌کننده‌اند و نمی‌توانند تولید کنند. پس در آن هنگام، تولیدکننده‌ای وجود نخواهد داشت و به‌تبع این پیشامد، ثروتی در کشور وجود نخواهد داشت و گردش پولی رخ نخواهد داد. مسلماً جمعیت چنین کشوری منقرض خواهد شد. 💢 هیچ کشوری در دنیا نتوانسته است با سرعتی که جمعیت ما کاهش یافت، جمعیتش را کاهش دهد. در زمان گذشته، مسئولان کشور ایران مرتکب اشتباهی شدند و با شعار «دو بچه کافی است»، جامعه را به توقف فرزندآوری تشویق کردند؛ 🌐 دریافت فایل پی دی اف کتاب تبیین با تبیان 💠اندیشکده راهبردی #سعداء 🆔 @soada_ir

تله ای که دشمن برای ما پهن کرده مراقب باشیم در آن نیفتیم...👌 #تله_کاهش_جمعیت #تعدد_فرزندان_کشور_پایدار 🆔@farhangsaze_haya

تولد یه بچه مسلمون ایرانی تو این زمونه خودش یه انتقام سخته هرکدوم ازاین بچه ها یه موشک هستن به قلب تل آویو ان شاءالله #جهاد_فرزند_آوری کانال نذرجوانی میهن https://eitaa.com/nazre_javani

هفده تا بچه هم کافی نیست! در حالی که ما میان شک دو و سه مانده ایم، و بألاخره نمی دانیم دوتا بچه کافیه یا سه تا، زن و شوهری آمریکایی معتقدند که هفده تا بچه هم کافی نیست! در حالی که خانم و آقای کاژن – به ترتیب 42 و 46 ساله- روز سه شنبه از هفدهمین فرزندشان استقبال کردند، اعلام کردند که در تدارک بچه بعدی اند و نمی خواهند خود را از افتخار داشتن او محروم کنند. پدر خانواده می گوید: ورود هر عضو تازه، تجربه ای شگفت انگیز است و من هر بار نمی توانم از شوق گریه نکنم. البته خانم و آقای کاژن، امسال پدر بزرگ-مادر بزرگ شدن را هم تجربه خواهند کرد. کانال نذرجوانی میهن https://eitaa.com/nazre_javani