وقتی گیلاس با بند باریکش به درخت متصل است
همه عوامل در جهت رشدش در تلاشند..
باد باعث طراوتش میشود
آب باعث رشدش میشود
و آفتاب پختگی و کمال میبخشد
اما …
به محض پاره شدن آن بند و جدا شدن از ودرخت،
آب باعث گندیدگی
باد باعث پلاسیدگی
و آفتاب باعث پوسیدگی و ازبین رفتن طراوتش میشود..
بنده بودن یعنی همین، یعنی بند به خدا بودن، که اگر این بند پاره شد، دیگر همه عوامل در نابودی ما مؤثر خواهد بود.
پول، قدرت، شهرت، زیبایی... تا بند به خداییم برای رشد ما، مفید و بسیار هم خوب است اما به محض جدا شدن بند بندگی، همه آن عوامل باعث تباهی و فساد مامی شود
2.2M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
بیا امشب
برای هم دعای کنیم
شما برای من
و من برای شما
تقدیری زیبا، قلبی نورانی
ضمیری آرام
عاقبتی ختم به خیر و
هزاران دعای خير ديگر...🙏
🌹
4.36M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
این صحنه را براندازها نبینند چون میمیرند، مردمی که در سرمای صفر درجه به استقبال رئیس جمهور مردمی اشان آمده اند.
579.2K حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
خودمان را آماده کنیم برای سربازی امام زمان
سربازی امام زمان کار آسانی نیست..
4.53M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🇮🇷
🎥 این فیلم مختص سلبریتیهاییست که تهمت میزنند
❄️🌹❄️
🔹ببینید تو قبله آمالتون چطور با سلبریتیهای دروغگو برخورد میشه... باشد که هنوز کمی انسانیت در شما زنده باشه و عبرت بگیرید
🆔 بایدازادی چقدرباشه؟خوب یک تعریفی ازاین ازادی بشه دیگه!!
#زنـــدگـــی_را ...
گــر توانستی به کـام یک نفر شیرین کنی ..
یـا تـوانستی زمین تشنه ای را سـرخــــوش
از بــاران کنــی ...
گــر تــوانستی تــو یک مرغ گرفتار از قفس
بیــرون کنــی ...
یاتوانستی که دیوار اسارت ازبنا ویران کنی
گـــر تــوانستــی بـــه خــوان رنگـیات یک
رهگــذر مهمــان کنــی ...
یــا تـوانستی بــدون حـاجتی هــم ذکــر آن
یـزدان کنــی ...
گــر تــوانستی لبــاس بــی ریــای عــاشقــی
بــر تــن کنــی ...
میتوانی آن زمـــان فـــریاد انسان بــودنت را
بـــر ســر هـــر کــوی و هـــر بــرزن زنـــی ...
باران که شدی مپرس این خانه ی کیست
سقف حرم و مسجد و میخانه یکیست
باران که شدی، پیاله ها را نشمار
جام و قدح و کاسه و پیمانه یکیست
باران! تو که از پیش خدا می آیی
توضیح بده عاقل و فرزانه یکیست
بر درگه او چونکه بیفتند به خاک
شیر و شتر و پلنگ و پروانه یکیست
با سوره ی دل، اگر خدارا خواندی
حمد و فلق و نعره ی مستانه یکیست
این بی خردان، خویش خدا می دانند
اینجا سند و قصه و افسانه یکیست
از قدرت حق، هرچه گرفتند به کار
در خلقت حق، رستم و موریانه یکیست
گر درک کنی خودت خدا را بینی
درکش نکنی، کعبه و بتخانه یکیست..
❖
ای آنکه دوای دردمندان دانی
راز دل زار مستمندان دانی
حال دل خویش را چه گویم با تو
ناگفته تو خود هزار چندان دانی
یا رب مکن از لطف پریشان ما را
هرچند که هست جرم و عصیان ما را
ذات تو غنی بوده و ما محتاجیم
محتاج به غیر خود مگردان ما را
ای خالق خلق رهنمایی بفرست
بر بندۀ بینوا، نوایی بفرست
کار من بیچاره گره در گره است
رحمی بکن و گرهگشایی بفرست
یارب به کرم بر من درویش نگر
در من منگر در کرم خویش نگر
هرچند نیم لایق بخشایش تو
بر حال من خستۀ دلریش نگر
یارب تو چنان کن که پریشان نشوم
محتاج برادران و خویشان نشوم
بیمنت خلق خود مرا روزی ده
تا از در تو بر درِ ایشان نشوم
یارب ز قناعتم توانگر گردان
وز نور یقین دلم منور گردان
روزیِّ من سوختۀ سرگردان
بیمنّت مخلوق میسَّر گردان
یارب تو به فضل، مشکلم آسان کن
از فضل و کرم درد مرا درمان کن
بر من منگر که بیکس و بیهنرم
هرچیز که لایق تو باشد آن کن
ای جملۀ بیکسان عالم را کس
یک جو کرمت تمام عالم را بس
من بیکسم و تو بیکسان را یاری
یارب تو به فریاد منِ بیکس رس
غمناکم و از کوی تو با غم نروم
جز شاد و امیدوار و خرم نروم
از درگه همچون تو کریمی هرگز
نومید کسی نرفت و، من هم نروم