شهید گرانقدر مهدی هاتفی

در اوّلین روز آبان ۱۳۴۱ در خانواده مذهبی و متدیّن در منطقه مزرعه سیف اردکان نوزادی چشم به جهان گشود که سرور و شادمانی را با خود برای خانواده به ارمغان آورد و موجب عزّت و سربلندی همیشگی خانواده گشت.

خانواده متدیّن و ولاییش به عشق حضرت امام عصر(عج) او را”مهدی” نامیدند.

در سایه خانواده ای متدیّن و ولایی شهید مهدی فردی ولایت مدار ،مذهبی و عاشق اهل بیت (علیهم سلام الله) تربیت شد

تحصیل در دوره ابتدایی را در دبستان رازی مزرعه سیف و راهنمایی را در مدرسه راهنمایی حائریان اردکان با موفّقیّت پشت سر گذاشت و پس از طی دوره راهنمایی تحصیلی، تربيت صحیح و فطرت پاک او را به حوزه علمیّه امام صادق (سلام الله علیه) اردکان کشاند.

۲ سال در آن جا تحصیل کرد، سپس راهی قم شد تا از سرچشمه زلال علم و معنویّت سیراب گردد.

مدت ۹ سال در قم تحصیل کرد و سطح یک را به پایان رساند.

در حوزه نیز از روحانیون جوان پرانرژی و فعّال بود ، خوش مشرب بود و همه دوستش داشتند ، خود ساخته بود واهل تحجّد.

زمانی که جبهه های نبرد جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران نیاز به رزمنده و فداکاری داشت؛ شیخ مهدی هاتفی دیگر ماندن در حوزه و حضور در جلسات درس را برای خود جایز ندانست و حتی زن و فرزند و ظواهر دنیوی نیز نتوانست مانع رفتنش به جبهه ها گردد .

سنگر جهاد و رزم در راه اسلام را برگزید و راهی جبهه شد و سنگرنشین عشق گردید و با قدسیان‌ همنشین ‌. بارها به جبهه اعزام شد و در آن جا در دو جبهه رزمی و فرهنگی به مدت ۸ ماه و ۱۶ روز خدمت کرد

و سرانجام در تاریخ ۱۳۶۷/۱/۱۰ در غرب کشور در منطقه کردستان در عملیّات بیت المقدس ۴ در منطقه شاخ شمیران مجروح شد و در منطقه ماند و مفقود الاثر گردید

با پرواز روح بلندش از جسم کوچکش ، با کسب ۲ مدال افتخار (شهادت و مفقودیت) در جوار رب و مولایش امام حسین (سلام الله علیه) آرمید.