فرارسیدن سالروز شهادت دردانه اقاامام حسین علیهم السلام حضرت رقیه خاتون علیهم السلام براعظای خوبمون عرض تسلیت عرض مینماییم گرچه سوریه درحال جنگ است از راه دور سلامت میکنیم ای دردانه حضرت امام حسین علیه السلام لبیک یا رقیه خاتون

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اَیُّها‌ النَّاس بِخواهید ڪہ‌ آقا برسد بُگذارید، دِگر درد بہ‌ پایان‌ برسد! همگے دَر پَس‌ هر سجده بہ‌ خالق‌ گوئید‌ ڪہ‌ بہ‌ ما رحم‌ ڪند! یوسُف‌ زَهرا‌ بِرسد🥺❤️‍🩹" ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‎‎‌ 🤲اللهم عجل لولیک الفرج🤲

توکل یعنی: اجازه بدهی خداوند خودش تصمیم بگیرد ! تو فقط دعا کن و پیشاپیش شاد باش و ایمان داشته باش که خداوند... دعایت را بــزودی مستجاب میکند!! چون خداوند... به اندازه آرزویت ، که به اندازه امیـــــــد و اطمینان توست، که میبخشد...

🔴من در غزه زندگی می‌کنم. قحطی در راه نیست — همین حالا اینجاست ✍️ملک رضوانی نویسنده‌ای از غزه شبح قحطی دوباره به غزه بازگشته است، در خیابان‌های ویران آن مانند دزدی در شب خزیده و نفس کودکان، نیروی مادران و کرامت پدران را می‌دزدد. این مرگی کند و بی‌رحمانه است—مرگی که با صدای ناگهانی بمب‌ها نمی‌آید بلکه با جویدن بی‌صدا و گرسنگی شکم‌های خالی، چشمان تهی کسانی که روزها نان نخورده‌اند، همراه است. این اولین قحطی غزه نیست. فقط سال گذشته، در ژانویه ۲۰۲۴، مردم شمال غزه گرسنگی‌ای را تحمل کردند که کمتر از عذاب کنونی نبود. آن زمان، مانند حالا، آرد، شکر، عدس—مواد غذایی اصلی که زمانی خیلی ساده به نظر می‌رسیدند—به گنجینه‌هایی دست نیافتنی تبدیل شدند. خانواده‌ها غلات را مانند طلا سهمیه‌بندی می‌کردند و منابع اندک را برای زنده نگه داشتن کودکانشان کش می‌دادند. حتی آن زمان، دارو لوکسی بود که تعداد کمی می‌توانستند آن را بخرند. پدر خودم که دیابتی است، قرص‌های رو به اتمامش را با دستان لرزان نگه می‌داشت، هر کدام را می‌شمرد و دردش را با ترس از تمام شدن دارو می‌سنجید. حالا، قحطی بازگشته است، تاریک‌تر و عمیق‌تر. بازارها، اگر بتوان آنها را بازار نامید، قبرستانی از غرفه‌های خالی هستند. کسانی که کیسه‌ای آرد پیدا می‌کنند، آن را مانند یک راز محافظت می‌کنند و آن را به نانی خشن تبدیل می‌کنند که طعم گرد و غبار و ناامیدی می‌دهد. کودکان دیگر برای شیرینی‌ها گریه نمی‌کنند؛ طعم شکر را فراموش کرده‌اند. در عوض، ضعیف ناله می‌کنند، شکم‌هایشان از گرسنگی متورم شده و دنده‌هایشان به پوست نازک‌شده فشار می‌آورد. و هنوز، جهان تماشا می‌کند. هنوز، کامیون‌ها متوقف شده‌اند، کمک‌ها به تأخیر افتاده‌اند، مرزها مسدود مانده‌اند. غزه در دیدگان همه گرسنه است، در حالی که قدرتمندان درباره حساب و کتاب رنج بحث می‌کنند—چند کالری برای زنده ماندن لازم است، چند گرم برنج یک وعده غذاست. اما قحطی عدد و رقم نیست. قحطی پدری است که آخرین تکه نانش را نصف می‌کند و وانمود می‌کند گرسنه نیست. قحطی مادری است که آب را با یک مشت نمک می‌جوشاند و آن را سوپ می‌نامد. قحطی پدر دیابتی من است که قرص‌هایش را می‌شمرد و دعا می‌کند که بیشتر از محاصره دوام بیاورند. غزه قبلاً گرسنگی را تجربه کرده است. آن را خیلی خوب می‌شناسد. اما چند قحطی باید یک مردم تحمل کنند تا جهان به یاد بیاورد که آنها انسان هستن😔

دلت شکست امشب بیا درمجلس باهم دعاگوی امام زمانمون باشیم 😭 آمدشبِ‌رقیه‌شبِ‌بی‌باباها ای‌وای‌بہ‌حالِ‌هرڪه‌دختردارد..💔 آجرک الله یا صاحب الزمان عج 🖤🖤💔 #شهادت‌حضرت‌رقیه‌تسلیت‌باد🥀🥀🍂🍁🍂😭😭😭 @sonatimazhabi