🔰چهارتا ذڪر قرآنی آرامش بخش ڪه توی زندگیت معجزه ها میڪنه: ✨🌸حسبنا الله و نعم الوڪیل (برای وقتایی ڪه ترس و اضطراب داری) ✨🌸لا اله الا انت سبحانک انی ڪنت من الظالمین (وقتی خیلی ناراحتی و دلت گرفته) ✨🌸افوض امری الی الله ان الله بصیربالعباد (برا وقتایی ڪه میخوای خدا مڪر و حیله دیگران رو در حق تو خنثی ڪنه) ✨🌸ماشاالله لا حول ولا قوه الا بالله (برا وقتایی ڪه طالب زیبایی در دنیا هستی) ❣منتشر ڪنید تا ثوابش برسه به روح رفتگانتون...

حال بهتری خواهیم داشت اگر دست برداریم از فردی که لیاقت محبت ندارد دشمنی که ارزش جنگیدن ندارد حقی که ارزش گرفتن ندارد و فکری که ارزش اندیشیدن ندارن

مادر از حالِ تو... سینه زِ غم میدرد... #سید_مجید_بنی_فاطمه ‌

    دلت رو به کسی بده که؛    مشتاق باشه ... نه محتاج !    دلبسته باشه ... نه وابسته !    شخصیتت رشد کنه،    نه اینکه تخریبت کنه !    خوشحالت کنه،    نه اینکه باعث ناراحتیت بشه !    بهت آرامش بده    نه اینکه آرامشتو بگیره ...!    عشق ورزیدن یه هنره    تنها راه اثباتش عمله    نه شعار و دروغ ...! اللهُـمَّ أفـرِح قلوبنــــا بشيءٍ طال انتظاره خدایا حال دلمون رو خوب ڪن، با همونے ڪه خیلے وقته منتظرشیم ..

🌹امروزتون پراز بهترینها ❤️ازخداوند براتون 🌹یک سبد دعای خوشبختی 🌹یک دنیا خیر و برکت ❤️یک آسمان نیک نامی و 🌹یک عمرسرفرازی خواهانم سلام ظهرتون عالی تشکر و سپاس از همراهی پرمهرتون 🤲🌹☺️

💖 خواهر که داشته‌باشی، یکی هست که قهر کردن‌ها و حسادتش هم دلچسب باشد. خواهر که داشته‌باشی، انگیزه‌ی مضاعفی برای زیستن داری و دلایل بیشتری برای مقابل رنج‌ها و مشکلات ایستادن و جنگیدن! خواهر که داشته‌باشی یکی هست که تو را در ضعیف‌ترین حالات ممکنت هم شیر کند و به نبرد با بی‌انصافی‌های روزگار بفرستد و کاری کند که همیشه پیروز میدان باشی! خواهر که داشته‌باشی یک‌ نفر هست که هرکجا که احساس کردی کافی نیستی، به آغوشش پناه ببری و با کوهی از احساس کفایت و خودباوری و غرور برگردی! خواهر که داشته‌باشی، کودک درونت هیچ‌گاه نمی‌میرد و سرخوشی و شیطنت و شادابی در جهانت هیچ‌گاه پایان نمی‌گیرد. خواهر داشتن موهبت بزرگی‌ست، آدم را در سخت‌ترین شرایط ممکن هم به زندگی بند می‌کند... روز جهانی خواهر مبارک ❤️

. عشــق اینجــا و خـــدا هـــمـ اینجاست سلام دوستان خداقوت ظهرتون پراز عشق وآرامش الهی🌹🌹 التماس دعا

‍ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﺧﺪﺍ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎی من ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺎﻓﺮﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ هی ﮐﻮﻟﻪ ﺑﺎﺭ ﻏﻢ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺵ ﺑﮑﺸﻨﺪ ﮔﺎﻫﯽ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﯿﻨﺪﺍﺯﻡ ﺑﺎﻻ ﻭ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ بعضی وقتا بی خیال که بشید همه چی درست میشه. بسپارید به اون بالایی ‌‌‌‌

‏زیباترین دعایی که شنیدم این بود: «وَ لاتُعَنِّنی بِطَلَبِ مالَمْ تُقَدِّرْ لی فیهِ رِزْقاً.»‌ در جستجوی آن‌چه برایم مقدر نکرده‌ای، خسته‌ام مکن... روزتون_در_پناه_حق

چه کسانی از لشکر عمر بن سعد به سپاه امام حسین(ع) پیوستند؟ پاسخ اجمالی اجمالاً می‌دانیم که از میان شهدای روز عاشورا،[1] کسانی بودند که ابتدا در سپاه عمر بن سعد بوده، ولی سرانجام از خواب غفلت بیدار شده و به جمع یاران امام حسین(ع) پیوستند. نام برخی از این افراد در تاریخ گزارش شده است: حر بن یزید ریاحی: در آغاز نبرد؛ هنگامی که دو سپاه روبروی هم قرار گرفتند، امام حسین(ع) بانگ برآورد: «أَمَا مِنْ مُغِیثٍ یغِیثُنَا لِوَجْهِ اللهِ؟ أَمَا مِنْ ذَابٍّ یذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ الله؟»؛[2] آیا دادرسی نیست که برای رضای خدا به داد ما برسد؟ آیا هیچ‌کس نیست که از حریم رسول خدا دفاع کند؟!» به دنبال این درخواست کمک امام بود که حرّ بن یزید از سپاه ابن سعد جدا شده و به امام حسین(ع) پیوست و سپس به درجه شهادت رسید.[3]یزید بن زیاد، ابی‌الشعثاء کندی: او ابتدا در سپاه ابن سعد بود، ولی وقتی عمر بن سعد، سخن امام(ع) را نپذیرفت، به سمت امام(ع) آمد و از آن‌جا که تیرانداز ماهری بود، از تیرهایی به سمت سپاه دشمن پرتاب نمود، تنها پنج تیر به خطا رفت. امام در حق او چنین دعا کرد: «أللّهُمَّ سَدِّدْ رَمْیتَهُ وَاجْعَلْ ثَوابَهُ الْجَنَّه»؛ خدایا، تیرش را به هدف بنشان و بهشت را پاداشش قرار ده. سپس او با شمشیر به صفوف دشمن تاخت و چنین رجز می‌خواند: «أنَا یزیدُ وَ أَبِی مُهاجِرٌ * أَشْجَعُ مِنْ لَیث نَبیل خادِرٌ» «منم یزید فرزند مهاجر، شجاع تر از شیر بیشه» «یا رَبِّ إنّی لِلْحُسَینِ ناصِرٌ * وَلاِبْنِ سَعْد تارِک و هاجِرٌ» «خدایا من یاری کننده حسینم و ابن سعد را ترک گفته و از وی دوری جستم» تا آن‌که به فیض شهادت رسید.[4] 3 و 4. «سعد بن حارث» و «ابوالحتوف بن حارث»: این دو برادر همراه سپاه عمر بن سعد برای جنگ با امام حسین(ع) به کربلا آمده بودند، اما زمانی‌که صدای زنان و کودکان امام(ع) را شنیدند، منقلب شده و به سمت سپاه امام(ع) آمدند و در رکاب آن‌حضرت(ع) به شهادت رسیدند.[5] در برخی منابع متأخر به نام افراد دیگری نیز اشاره شده است که در صورت یافتن مستندی معتبرتر به آن ارجاع خواهیم داد: جُوین بن مالک تمیمی: او ابتدا به اتفاق مردان قبیله برای جنگ با امام بیرون آمد، ولی در شب عاشورا به همراه گروهی دیگر، از سپاه ابن سعد کناره گرفت و به سوی اردوگاه امام(ع) آمد.[6] 2 و 3. نعمان بن عمرو راسبی و برادرش حلاس بن عمرو راسبی: این دو برادر ابتدا با سپاه ابن سعد به کربلا آمدند، ولی چون ابن سعد شرایط امام(ع) را نپذیرفت، شبانه به جمع یاران امام(ع) پیوستند.[7] زُهیر بن سُلیم اَزْدی: او در شب عاشورا پس از تصمیم ابن سعد به جنگ، به جمع یاران امام حسین(ع) پیوست.[8] 5 و 6. مسعود بن حجّاج تمیمی و فرزندش‏ عبدالرحمن بن مسعود: آنها ابتدا در سپاه ابن سعد بودند، ولی قبل از آغاز جنگ به خدمت امام آمدند و در رکاب آن‌حضرت به شهادت رسید.[9] عبدالله بن بشیر خثعمی: او ابتدا در سپاه ابن سعد بود و قبل از شروع جنگ به امام(ع) پیوست.[10]عمرو بن ضبیعه: او با سپاه عمر بن سعد به کربلا آمد، ولی سرانجام از خواب غفلت بیدار شد و به جمع یاران امام(ع) پیوست.[11]قاسم بن حبیب اَزْدی: قاسم ابتدا در سپاه ابن سعد بود، ولی قبل از آغاز جنگ به سپاه امام(ع) پیوست.[12]     [1]. «شهدای قیام عاشورا»، 28614؛ «حضور برخی از خانواده یاران امام حسین(ع) در کربلا»، 107394؛ «بازماندگان از همراهان امام حسین(ع) در کربلا»، 100964. [2]. ابن طاووس، على بن موسى، اللهوف على قتلى الطفوف، ص 102، تهران، جهان، چاپ اول، 1348ش. [3]. «زندگی‌نامه حر بن یزید»، 55370؛ «ندای هل من ناصر ینصرنی»، 65879. [4]. ابو مخنف کوفی، لوط بن یحیی، وقعة الطف، محقق، مصحح، یوسفی غروی، محمد هادی‏، ص 237 – 238، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ سوم، 1417ق. [5]. محلى، حمید بن احمد، الحدائق الوردیة فی مناقب الأئمة الزیدیة، مصحح، محطورى، مرتضى بن زید، ج 1، ص 211، صنعا، مکتبة بدر، چاپ اول، 1423ق‏. [6]. مامقانى، عبدالله‏، تنقیح المقال فی علم الرجال‏، محقق، مامقانى، محى‏الدین و مامقانى، محمدرضا، ج 16، ص 341، قم، موسسة آل البیت(ع) لإحیاء التراث‏، چاپ اول، 1431ق‏؛ امین عاملی‏، سید محسن، اعیان الشیعة، ج 4، ص 299، بیروت، دار التعارف للمطبوعات‏، 1406ق؛ سماوی، شیخ محمد بن طاهر، ابصار العین فی أنصار الحسین(ع)‏، ص 194، قم، دانشگاه شهید محلاتی‏، چاپ اول، 1419ق. [7]. ابصار العین فی أنصار الحسین(ع)‏، ص 187. [8]. همان، ص 186؛ تنقیح المقال فی علم الرجال، ج ‏28، ص 314. [9]. ابصار العین فی أنصار الحسین(ع)‏، ص 193 – 194. [10]. همان، ص 170. [11]. همان، ص 194. [12]. همان، ص 186.