eitaa logo
ندای تهذیب
8هزار دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
1.8هزار ویدیو
937 فایل
کانال رسمی معاونت تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه اداره قرآن و حدیث @msn200 دبیرخانه امور معرفتی @iman135110 اداره مشاوره @ENamazizade پیشنهادات و انتقادات @kovsar140 سایت‌‌ها: tahzib.ismc.ir hojre-nama.ir nedaye-tahzib.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
310.mp3
561.6K
🔊 🎤توسط استاد ✅صفحه 310 🗓1399/09/16 💐 @nedaye_tahzib 🌱 tahzib-howzeh.com
231.pdf
122.5K
هر روز با قرآن و عترت 📚 ✅فضایل و کمالات اخلاقی ✏️16. قضاوت عادلانه(انصاف در داوری) 🗓1399/09/16 💐 @nedaye_tahzib 🌱 tahzib-howzeh.com
🔹مجموعه پوسترهای نمایشگاهی 🔸موضوع: آغاز روز با کار خیر روایات اخلاقی، شماره 24 💐 @nedaye_tahzib 🌱 tahzib-howzeh.com
❇️ یکشنبه‌های هفته: ❇️ شماره 14 🌺آیت ا... بروجردی / قسمت پنجم /صراحت کلام 🌺 صراحت کلام شهید مطهری رحمه الله در این باره می گوید: «در سال هایی که در قم بودم، یک وقت یکی از خطبای معروف ایران به قم آمد و اتفاقا دید و بازدید ایشان در حجره بنده بود. در آنجا از ایشان دیدار به عمل می آمد. یک روز در مدت اقامت ایشان در قم، شخصی در وقت نامناسبی او را به خانه آیت الله بروجردی برده بود. آن موقع، یک ساعت قبل از وقت تدریس آقا بود و معمولاً او در آن وقت مطالعه می کرد و کسی را نمی پذیرفت. شخص معرّف در می زنند و به خادم می گویند: به آقای بروجردی بگویید فلانی به ملاقات شما آمده است. خادم پیغام را می رساند و برمی گردد و می گوید آقا فرمودند: «من فعلاً مطالعه دارم. وقت دیگری تشریف بیاورید.» آن شخص محترم هم برمی گردد و اتفاقا همان روز به شهر خود مراجعت کرد. آن روز آیت الله بروجردی برای تدریس آمدند. من را در صحن حضرت معصومه علیهاالسلام دیدند و فرمودند: «من بعد از درس برای دیدن فلانی به حجره شما می آیم.» گفتم ایشان رفتند. فرمودند: «پس وقتی ایشان را دیدی، بگو حال من وقتی تو به دیدن من آمدی، مانند حال تو بود؛ وقتی می خواهی برای ایراد سخنرانی آماده شوی. من دلم می خواست وقتی با هم ملاقات کنیم که حواس من جمع باشد و با هم صحبت کنیم و در آن موقع من مشغول مطالعه برای تدریس بودم.» من پس از مدتی آن شخص را ملاقات کردم و معذرت خواهی آقای بروجردی را ابلاغ کردم و گفتم آقا بروجردی خواستند به دیدن شما بیایند و چون مطّلع شدند که شما حرکت کردید، معذرت خواهی کردند. آن خطیب معروف جمله ای گفت که برای من جالب بود. ایشان گفت: «نه تنها به من یک ذره برنخورد، بلکه خیلی هم خوش حال شدم؛ زیرا ما اروپایی ها را می ستاییم که مردمی صریح هستند و رودربایستی های بی جا ندارند. من که قبلاً از ایشان وقت نگرفته بودم، غفلت کرده، در وقت نامناسبی رفته بودم. من از صراحت این مرد خوشم آمد که گفت حالا من کار دارم. آیا این بهتر بود یا اینکه با ناراحتی مرا می پذیرفت و دایما در دلش ناراحت بود و با خود می گفت این بلا چه بود که بر من نازل شد، وقت مرا گرفت و درس مرا خراب کرد؟ من بسیار خوش حال شدم که در کمال صراحت مرا نپذیرفتند. چه قدر خوب است مرجع مسلمانان این طور صریح باشد». (1) 1.. مرتضی مطهری، پاسخ های استاد به نقدهایی بر کتاب مسئله حجاب، ص 30. 💐 @nedaye_tahzib 🌱 tahzib-howzeh.com
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
*سلسله مباحث: دروس اخلاق با محوریت نامه 31 نهج البلاغه / قسمت یازدهم استاد: حجت الاسلام و المسلمین همتیان موضوع: سفارش به تقوا و خودنگهداشتن 🌻 @nedaye_tahzib 🌿 tahzib-howzeh.com
❇️ ❇️ شماره 1 ————————— 🌸اهمیت انتخاب الگو در نظام تربیتی اسلام (قسمت اول)🌸 خداوند متعال امکانات لازم را در دنیا به گونه ای در اختیار بشر قرارداده که انسان قادر است جهان درون و برون خویش را به شایستگی بشناسد و شرایط مساعد و مناسب برای زندگی و بقای خود را شناسایی و فراهم کند، و چنانچه در این کار تعلل ورزد و استعدادهای خود را کشف نکند، مسلماً نمی تواند در جهت باروری آن برنامه ریزی کند؛ و در نتیجه، زندگی پرمشقت و رنج آوری خواهد داشت. مهمترین و کاربردی ترین نوع شناخت و یادگیری در همه دوران زندگی، «سرمشق گیری و الگوپذیری» است. انسان با انتخاب الگو یا سرمشق، به تقلید رفتار او می پردازد. علاوه بر الگوهای زنده، که محیط تربیتی مساعد را ایجاد می کنند، اسوه های اخلاقی و انسانی گذشته، موجب حیات مجدد انسان شده و نقش عظیمی در سازندگی وی ایفا می کنند. ترسیم چهره دقیق و کاربردی و در عین حال، محبوب و دوست داشتنی اسوه ها برای همگان می تواند جای خالی الگوهای مورد نیاز را در محیط و ذهن و روحشان پرکند تا بتوانند به تدریج با آنان همانندسازی کنند. قرآن کریم برای تزکیه و تربیت نفسانی بشر الگوهای ارزشمندی را که در صفات برجسته انسانی ممتاز بودند، معرفی می کند و این، یکی از روشهای تربیتی آن است. به تعبیر دیگر، اگر قرآن به توحید و عدالت و صداقت و صبر و تحمل و اخلاص و دیگر صفات نیک و عقاید حسنه دعوت می نماید؛ قبل از آن، افرادی را که در این صفات و خصال برتر و بهتر از همه بودند، به جامعه انسانیت معرفی می کند. یعنی به جای ذکر صفت، موصوف را معرفی می کند. «نقش الگوهای عملی در تربیت» در قرآن کریم به عنوان یکی از مهم ترین شیوه های تربیتی مطرح شده است. ادامه دارد... 🌻 @nedaye_tahzib 🌿 tahzib-howzeh.com
🍂سلسله مباحث: شماره 10 🌺1️⃣ شاخص‏ها و ملاك‏های كلی 🌺 1.. پیروی از عرف یا ملاحظه آن (قسمت چهارم) یكی از صفات اخلاقی مورد تأكید دین «حیا» است. حیا، نوعی انفعال و انقباض نفسانی است كه موجب خودداری از انجام دادن امور ناپسند در منظر دیگران می‏گردد و منشأ آن، ترس از سرزنش دیگران است. منشأ پیدایش این حالت، درك حضور ناظری آگاه و محترم است و توجه به حضور ناظر خارجی در جوهر مفهوم حیا اخذ شده است. به همین مناسبت، مفهوم حیا با آن‏چه در ملاحظه نظر عرف گفتیم، بسیار نزدیك و آمیخته است. بنابراین، نابهنجاری ممكن است به دو طریق شناخته شود: یكی، شرع و دیگری، فرهنگ جامعه. البته، تعدد راه‏های تشخیص نابهنجاری موجب تضاد و اختلاف نمی‏شود؛ زیرا قلمرو هر یك با دیگری متفاوت است و این تفاوت، مانع تضاد می‏گردد. شرع، واجب و حرام را مشخص می‏سازد و بر اساس آن، ترك واجب و انجام دادن حرام نابهنجار شمرده می‏شود؛ اما فرهنگ به آداب و رسوم می‏پردازد و در این قلمرو، هنجار و ناهنجار را تعیین می‏كند. البته، ممكن است در یك فرهنگ خاص آموزه‏های غیر شرعی هم وجود داشته باشد؛ اما هنجار و ناهنجار فرهنگی در جایی مورد قبول است كه مخالف هنجار و ناهنجار شرع نباشد. ملاك شرع حاكم و مقدم است و نمی‏توان به بهانه عرف، خلاف شرع عمل كرد. در چنین مواردی، باید به تصحیح فرهنگ پرداخت و آن را با شرع هم‏آهنگ ساخت. انسان مؤمن برای آبرو و حیثیت خود نزد دیگران ارزش قایل است، به وجهه اجتماعی خود اهمیت می‏دهد و كوشش دارد تصویر ناخوش‏آیندی از او در اذهان مردم نقش نبندد؛ اما انسان‏های پست برای آبروی خود ارزش قایل نیستند. به همین جهت، نه از آن‏چه انجام می‏دهند باكی دارند و نه به آن‏چه درباره‏اش می‏گویند، اهمیت می‏دهند. در روایات، از این دسته افراد با تعبیر: (لایبالی ما قال و لا ما قیل فیه؛ بی‏اعتنا به آن‏چه می‏گوید و به آن‏چه درباره‏اش می‏گویند) یاد شده و تصریح شده است: اللّئیمُ لایستَحیی؛ فرومایه، حیا نمی‏كند. هم‏چنین آمده است: لاتُذهِبِ الحِشمَةَ بَینكَ وَ بَین أخیكَ. ابقِ منها فَانَّ ذِهابَها ذِهابُ الحَیاءِ؛ حرمت میان خود و برادرت را از بین مبر. چیزی از آن باقی دار؛ چرا كه از میان رفتن حرمت، از میان رفتن حیا است. در جایی دیگر ذكر شده است: ایاكَ وَ فعلَ القبیحِ، فَانّه یقَبِّحُ ذِكرَكَ؛ از كار زشت بپرهیز كه تو را بدنام می‏كند. این روایت و تعلیل موجود در آن بسیار مهم است؛ زیرا از یك سو، تشخیص كار زشت را به عرف واگذار كرده و شناسایی آن را از ناحیه عرف به رسمیت شناخته است و از سوی دیگر، توجه به خوش‏نامی در میان مردم را ستوده و سفارش كرده است. درباره صفت حیای پیامبر اكرم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله ـ كه صاحب خلق عظیم و اسوه اخلاقی مؤمنان است ـ در قرآن كریم این‏گونه آمده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلَىٰ طَعَامٍ غَيْرَ نَاظِرِينَ إِنَاهُ وَلَٰكِنْ إِذَا دُعِيتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذَا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا وَلَا مُسْتَأْنِسِينَ لِحَدِيثٍ ۚ إِنَّ ذَٰلِكُمْ كَانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيِي مِنْكُمْ ۖ وَاللَّهُ لَا يَسْتَحْيِي مِنَ الْحَقِّ ۚ (احزاب / 53»؛ ای كسانی كه ایمان آورده‏اید! داخل اتاق‏های پیامبر نشوید، مگر آن‏كه برای خوردنِ غذایی به شما اجازه داده شود؛ آن هم بی‏آن‏كه در انتظار پخته‏شدن آن باشید. ولی هنگامی كه دعوت شدید، داخل گردید، و وقتی غذا خوردید، پراكنده شوید؛ بی‏آن‏كه سرگرم سخنی گردید. این رفتارِ شما پیامبر را می‏رنجاند، ولی از شما شرم می‏دارد؛ اما خدا از حق‏گویی شرم نمی‏كند 🌺 @nedaye_tahzib 🍃 tahzib-howzeh.com
✅سوره مبارکه ، صفحه311، آیات 77 تا 95 🗓1399/09/17 🌷 @nedaye_tahzibtahzib-howzeh.com
311.mp3
480.2K
🔊 🎤توسط استاد ✅صفحه 311 🗓1399/09/17 🌹 @nedaye_tahzib ☘️ tahzib-howzeh.com
232.pdf
124.2K
هر روز با قرآن و عترت 📚 ✅فضایل و کمالات اخلاقی ✏️16. ایثار و از خود گذشتگی 🗓1399/09/17 🌹 @nedaye_tahzib ☘️ tahzib-howzeh.com
🔹مجموعه پوسترهای نمایشگاهی 🔸موضوع: حفظ استقلال اقتصادی اقتصاد مقاومتی، شماره 19 🌷 @nedaye_tahzibtahzib-howzeh.com
➖➖اقتصاد مقاومتی در کلام امام خمینی / قسمت ششم➖➖ 🔹بسترهای پیشرفت اقتصادی (قسمت چهارم)👇🏿👇🏿🔹 ♻️ خودباوری نخستین گام رهایی از وابستگی امام خمینی رحمه الله: مهم این است که ما بفهمیم که دیگران چیزی به ما نمی دهند ما خودمان باید تهیه کنیم... . عمده این است که ما باور کنیم که خودمان می توانیم. اول هر چیزی باور است که ما می توانیم این کار را انجام دهیم. وقتی این باور آمد، اراده می کنیم. وقتی این اراده در یک ملتی پیدا شد، همه به کار می ایستند، دنبال کار می روند. در هر صورت این باور را باید از گوش و مغز خودمان بیرون کنیم و کسانی که گوینده هستند، کسانی که نویسنده هستند و فرض کنید در ادارات هستند و اطلاعاتی دارند، این مطلب را به مردم باور بیاورند. [صحیفه نور، صص 78 و 79] ♻️لزوم استفاده از منابع طبیعی در تولید ملی امام خمینی رحمه الله: برای ما ننگ است که در ارزاقمان، دستمان را پیش امریکا دراز بکنیم. ما باید جدیت کنیم. خداوند به ما، هم زمین داده، هم آب داده است و هم برکات آسمانی هست. باید کار کنیم تا خودکفا باشیم، بلکه ان شاء اللَّه صادرات هم داشته باشیم. شما برادرها الآن عبادتتان این است که کار بکنید. این عبادت است. [صحیفه نور، ج 12، ص 2] 🌷 @nedaye_tahzibtahzib-howzeh.com
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سخنران: علامه محمدتقی جعفری «پرهیز از اسراف» خداوند مردم را بدون روزی نیافریده است و اگر گاهی انسان ها در رنج و نداری هستند به این خاطر است که اسراف کرده اند. در روایات است که روزی قیمت گندم در مدینه افزایش یافت و امام صادق (ع) از خادم خود پرسید که چه مقدار گندم در خانه داریم؟ او پاسخ داد به اندازه ی چند ماه داریم. امام فرمود که مقدار اضافی آن را به بازار برده و بفروش و مانند مردم به صورت روزانه گندم خریداری کن. بعد از آن فرمود که توشه ی خانواده را نیمی گندم و نیمی جو قرار بده تا ما هم مانند دیگران باشیم. این همان تدبیر معیشت است. 🌷 @nedaye_tahzibtahzib-howzeh.com
🍂سلسله مباحث: شماره 11 🌺1️⃣ شاخص‏ها و ملاك‏های كلی 🌺 2.. رعایت وقار و پرهیز از رفتار سبك یكی دیگر از قواعد عمل، رعایت وقار و پرهیز از رفتار سبك است. رفتار سبك، رفتاری است كه متناسب با حال فاعل آن نیست، از امثال او انتظار نمی‏رود و شأن وی را در نظر دیگران پایین می‏آورد؛ یعنی ارزش اجتماعی‏اش را می‏كاهد و در نظر مردم كوچك و حقیر جلوه می‏كند. حرمت و ابهت او فرو می‏ریزد؛ به گونه‏ای كه كلامش مورد توجه قرار نمی‏گیرد. از هر كس انتظار می‏رود به اندازه فاصله‏ای كه از دوره كودكی گرفته، از رفتارهای كودكانه نیز فاصله گرفته باشد. كودك در رفتارهای خود نوعا غرض عقلایی ندارد و كارش بازی و سرگرمی (لهو و لعب) است. بازی (لعب) عملی است كه به غایت حقیقی صادر نشده و هدف صحیح یا فایده عقلایی ندارد و از آن، تنها یك لذت خیالی انتظار می‏رود. سرگرمی (لهو) نیز، عملی است كه انسان را از امور مهم حیات بازمی‏دارد . بازی و سرگرمی از هوس و غریزه نشأت گرفته است. انسان هرچه از دوره كودكی خود فاصله گرفته باشد، انتظار می‏رود كه حكیمانه‏تر و عاقلانه‏تر رفتار كند، به دنبال فواید و آثار حقیقی باشد و برای تصمیمات خود توجیه قابل قبول و غرض عقلایی داشته باشد. بدون شك، همان‏طور كه ما نباید دیگران را مورد تمسخر، تحقیر و توهین قرار دهیم ، نباید كاری كنیم كه دیگران ما را مورد تمسخر، تحقیر و توهین قرار دهند. هر كاری كه آبرو و شخصیت ما را مخدوش و ما را دست‏مایه خنده مردم سازد و به هتك احترام و وهن شخصیت ما بینجامد، بد است. گاهی این‏گونه رفتارها، نشان از عقده حقارت و ناكامی در جلب نگاه مردم دارد؛ یعنی برداشت عرفی از یك عمل این است كه فاعل آن، در صدد خودنمایی، خودشیرینی، اثبات شخصیت، دعوت به خود یا نوعی برتری‏جویی است. این ویژگی نیز، یك كاستی روحی است كه به داوری عمومی غالبا نشانه رشدنایافتگی و كودك‏مزاجی است و از بزرگان انتظار نمی‏رود. آشكار است كه این توقع عرفی پشتوانه عقلانی و خردپذیر دارد و نمی‏توان آن را به مسامحه متهم كرد، یا برخاسته از نیروی منفعت‏جویی، لذت‏طلبی، شهوت‏خواهی و هوس‏مداری دانست. این استدلال‏ها، عرف را در چنین اظهار نظری محق می‏سازد. این قاعده، از یك نگاه، امتداد طبیعی قاعده پیروی عرف و یكی از مصادیق آن است؛ زیرا عرف عقلا از مشاهده چنین رفتاری شگفت‏زده می‏شود و فاعل آن را به كودك‏منشی و دون‏صفتی متهم می‏سازد. ادامه دارد... 🌷 @nedaye_tahzibtahzib-howzeh.com
✅سوره مبارکه ، صفحه312، آیات 1 تا 12 🗓1399/09/18 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
312.mp3
488K
🔊 🎤توسط استاد ✅صفحه 312 🗓1399/09/18 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
233.pdf
134.8K
هر روز با قرآن و عترت 📚 ✅فضایل و کمالات اخلاقی ✏️17. تعاون و همکاری در کار نیک 🗓1399/09/18 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
مجموعه پوسترهای نمایشگاهی طلبه‌ای که نمازش را فرادا نمی‌خواند شماره 19 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
🌾مهمترین ویژگی تربیت دینی (قسمت سوم)👇🏿👇🏿🌾 یکی از ویژگی های مهم تربیت دینی، این است که کاری می کند خود فرد خوب بشود. نه ما او را وادار به یک خوب بودن سطحی یا صوری که مثل فنر تا رها کنیم به سمت خودش برمیگردد بکنیم. نتیجه ی این رعایت استقلال و کرامت این خواهد بود که خوبی با ثبات و عمیقی پیدا خواهد کرد. نتیجه ی دیگرش این خواهد بود که خوبی ارزشمندی خواهد شد. در قاموس دینی ما ارزش وقتی در رفتار یک انسان تولید میشود که خدا ببیند منشا این رفتار در وجود خود شخص و در لابلای عمق شخص نهادینه شده باشد و همچنین در قسمت زیبای قلبش نهادینه شده باشد. مثلاً اگر کسی برایش نهادینه شده باشد ولی در ظاهر قلبش باشد و تا دیگران را دید و منافع خودش را دید، لبخند بزند و متواضع باشد و هیچ حق و باطلی را در نظر نگیرد، این انسان چاپلوسی می شود که چاپلوسی در او نهادینه شده است. باید هم باثبات باشد و هم از قسمت قشنگ قلبش سرچشمه گرفته باشد. اگر از ترس این و آن نماز بخواند چه فایده ای دارد؟ عادت کردن به این جور نماز خواندن و تواضع کردن بخاطر این است که شما به او فرصت ندادید این رفتار خوب از لایه های عمیق قلبش سرچشمه بگیرد. ما با شکل دادن برخی حوادث در بیرون زندگی فرد و ایجاد فضاهای مناسب می توانیم تاثیری بر فرد بگذاریم اما این تاثیر باید خیلی ظریف باشد. بالاخره شما یک جور می توانید تاثیر بگذارید و فرد را وادار بکنید و جور دیگری هم می توانید تاثیر بگذارید. مثلاً غیبت کردن روش خوبی برای تربیت افراد است. ما آبرویشان را می بریم، آنها خودشان را جمع میکنند. حواسشان باشد که دیگر خطا نکنند. اگر خدا غیبت کردن را مجاز می کرد ما در تربیت دینی خیلی موفق بودیم. می گفتیم آبرویت را می برم و او حواسش را جمع می کرد. اما در نهایت این زندگی چه خواهد شد؟ کسی که مدام در ترس از آبروی خودش و مدام در کسب وجاهت خودش، با دیگران رفتار خوب بکند این چه آدمی است؟ در بعضی موارد به اهداف رفتاری رسیده ام. شاید با این تهدید خواسته اند در او جرقه ای بزنند ولی در واقع کرامت او را از بین برده اند و این فرد دیگر به درد نمی خورد. عمل خوبش هم دیگر ارزش نخواهد داشت. امام رضا (ع) می فرماید: گناه نکردن بعضی ها شما را فریب ندهد، شاید ملاحظه کردنش بخاطر ترسش باشد. آدم ترسو و بی عرضه ای است که جرات گناه کردن ندارد 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
🔹تربیت دینی فرزندان / برخی از رهنمودهای دین 👇🏿👇🏿🔹 شماره 5 توصیه هایی که در متون دینی و آموزش های اهل بیت علیهم السلام دیده می شود، همه، نشانگر عنایت به این موضوع مهم و توجه دادن والدین به آن در تربیت فرزندان است. به برخی از این جلوه ها توجه کنید: 1.. نام نیک توصیه کرده اند که برای فرزندان خویش، نام نیکو انتخاب کنید و در حدیث است: «ازجمله حقوق فرزند بر پدرش، آن است که نام نیک برای او بگذارد.»(مستدرک وسائل الشیعه، ج2، ص625) تأثیر نام زیبا و پُرمحتوا در شخصیت دادن به فرزند، انکارناپذیر است. 2.. تکریم فرزندان به عنوان دستورالعملی اخلاقی و رفتاری، توصیه کرده اند که به فرزندان خود احترام کنید. ازجمله، این سخن حضرت رسول صلی الله علیه واله که فرمود: «اَکرِمُوا اولادَکم وَ أحسِنوا آدابَهُم.» (= به فرزندانتان احترام بگذارید و آنان را نیکو تربیت کنید.) (مکارم الاخلاق، ص115) هیچ کس، ازجمله جوانان را نباید تحقیر کرد و با تحقیر خطاب نمود. باز هم از توصیه های آن حضرت است: «هیچ مسلمانی را تحقیر مکن و کوچک مشمار؛ چراکه کوچک آنان نزد خداوند، بزرگ است.» اگر این مسلمان، جوان جامعه باشد، شایسته تر به تکریم و پرهیز از تحقیر است. 3.. برخورد عادلانه روحیۀ جوان، حساس و زودرنج است و برخورد تبعیض آمیز را بر نمی تابد و آن را توهینی به خویش می پندارد. رسول خدا صلی الله علیه واله توصیه فرموده است که بین فرزندانتان به عدالت رفتار کنید: «اِعدِلوا بینَ اولادِکم.»(بحارالانوار، ج104، ص92) عدالت در رفتار، عبارت از برخورد احترام آمیز و تکریم شخصیتِ جوانان است. 4.. پاسخ دادن به سلام جواب سلام واجب است و نشانۀ احترام به دیگری است. البته برتر از آن، پیش دستی کردن در سلام است. در سیرۀ حضرت رسول صلی الله علیه واله نقل کرده اند که در سلام کردن به دیگران سبقت می جستند و می فرمودند: «تا زنده ام، سلام بر کودکان را تَرک نمی کنم؛ تا پس از من به عنوان یک سنت باقی بماند.» 5.. خطاب شایسته نحوۀ برخورد و صدازدن و اسم بُردن، هم نشان دهندۀ شخصیت فرد است و هم در تکریم شخصیت یا تحقیر شخصیت طرف مقابل نقش دارد. در سیرۀ اخلاقی پیامبر اسلام صلی اله علیه واله آمده است که ایشان اشخاص را با بهترین نام ها می خواندند و برای برخی، لقب خوب می گذاشتند و نام های زشت اشخاص و شهرها و... را عوض می کردند. دعوت با بهترین نام و محبوب ترین لقب، احترام به شخصیت افراد است و طرف مقابل را هم بیشتر جذب می کند. از حضرت علی (ع) علیه السلام نقل است: «اَجْمِلوا فی الخِطابِ تَسمَعُوا جمیلَ الجواب» (= دیگران را زیبا و شایسته صدا بزنید، تا جواب پسندیده و زیبا بشنوید.)(غررالحکم، ج1، ص139) 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
Panahian-Clip-ZekrHayeKoodakan-128k.mp3
7.66M
ذکرهای کودکان / حدیث شریفی است در من لایحضره الفقیه، از امام صادق(ع) و امام باقر(ع) نقل شده. می‌فرماید فرزندتان به سه سالگی که رسید به او لااله الا الله یاد بدهید. بچه واقعاً از سه‌سالگی یک‌جورهایی آغاز تربیتش است. یعنی آغاز آمادگی‌اش است برای پذیرش از بیرون. ولی ذهن او را ما می‌توانیم آشنا بکنیم. ذهنش دارد آشنا می‌شود با خیلی از پدیدها در درون خودش و در بیرون. اینجا ما ذکر خدا را می‌آوریم خدایی که نمی‌بیند، به اندازۀ ذکر باهاش ارتباط برقرار کند. سوال مجری: بهش بگوییم چی؟ بگوییم بگو لااله الّا الله؟ حاج آقا: هیچ خدایی جز خدا نیست. همین. آن‌وقت کم‌کم برای بچه سؤال ایجاد می‌شود، خدا یعنی چی؟ اینقدر این کلمۀ خدا را در استعمال اطرافیانش می‌بیند، که حس می‌‌کند، دریافت می‌کند این خدا باید یک موجودی باشد که نمی‌بینیمش، بزرگتر از همه است، همه با احترام دارند ازش یاد می‌کنند، و وحدانیّت‌اش را هم بر آن تأکید همه دارند می‌کنند، به او یاد دادند. همین آگاهی‌ها نشست می‌کند در روح بچه، بچه هر موقع به پرسشگری رسید پرسش‌هایی می‌کند و متناسب با پرسش‌های او ما پاسخ‌هایی خواهیم داد. این کلمۀ لااله الّا الله در سنّ. سوال مجری: توحید هم باید برایش بگوییم حاج آقا حالا در کلاس پایین‌تر؟ بله بله یقیناً. یعنی کلمۀ لااله الّا الله کلمۀ توحید است. اثر عجیبی دارد وقتی شما دارید تأکید می‌کنید برای فرزندتان که هیچ خدایی جز خدا نیست. همراه با آموزش الله تبارک و تعالی، لااله را هم دارید یاد می‌دهید 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 tahzib-howzeh.com
🍂سلسله مباحث: شماره 12 🌺1️⃣ شاخص‏ها و ملاك‏های كلی 🌺 2.. رعایت وقار و پرهیز از رفتار سبك (قسمت دوم) در بیانات روایی زیر نیز، موضوع وقار از همین زاویه، یعنی از زاویه تأثیر اجتماعی و تصویر انسان در دیده دیگران طرح شده است. امام علی علیه‏السلام می‏فرماید: لِتَكُن شیمَتُكَ الوَقار، فَمَن كَثُرَ خُرقَه استُرذِلَ؛ باید وقار و سنگینی خصلت تو باشد؛ زیرا كسی كه سبكی‏اش زیاد است، پست و فرومایه شمرده می‏شود. هم‏چنین می‏فرماید: كُن فی المَلَأ وَقوراً و فی الخَلَأ ذكوراً؛ در میان مردم سنگین باش و در خلوت نیز به یاد خدا. آن حضرت در جایی دیگر می‏فرماید: بِالوَقارِ تَكثُرُ الهَیبة؛ با رفتار سنگین، هیبت و عظمت انسان زیاد می‏شود. من تَوَقَّرَ وُقِّرَ؛ كسی كه رفتار سنگین داشته باشد، سنگین شمرده شود. امام صادق علیه‏السلام فرمود: لَمّا سُئِلَ عَن أجمَلِ خِصالِ المَرءِ ـ وَقارٌ بِلا مَهابة وَ سَماحُ بِلا طَلَبِ مُكافأة وَ تَشاغلٌ بِغَیر مَتاعِ الدّنیا؛ زیباترین ویژگی‏های انسانی از امام صادق علیه‏السلام سؤل شد. ایشان فرمودند: وقار و سنگینی بدون ایجاد ترس، و بخشش بدون طلب پاداش، و مشغولیت به چیزی غیر از كالای دنیا. این روایات نیز، بدون اشاره به جنبه اجتماعی، اهمیت سنگینی و وقار را تأكید می‏كند. 👇👇 امام علی علیه‏السلام فرمود السَّكینَةُ عِنوانُ العقلِ وَ الوَقارُ بُرهانُ النّبلِ؛ آرامش نشان عقل، و سنگینی دلیل بزرگی و شرافت و ذكاوت است. یعنی كسی كه از آرامش و سنگینی محروم است، هنوز در دنیای كودكی به سر می‏برد و رشد عقلانی كافی ندارد. از نوع رفتار هر كس، می‏توان به رشد عقلی او و میزان بزرگی‏اش پی برد. رسول خدا صلی‏الله‏علیه‏و‏آله می‏فرماید: لَیسَ البِرُّ فی حُسنِ اللباسِ وَ الزّی وَلكنَّ البِرَّ فی السّكینةِ وَ الوِقارِ؛ خوبی انسان در نیكویی لباس و ظاهر او نیست؛ بلكه در آرامش و سنگینی است. حضرت علی علیه‏السلام نیز فرمودند: جَمالُ الرَّجلِ الوَقارُ؛ وقار، زیبایی انسان است. مُلازَمةُ الوَقارِ تُومنُ دِنائَةَ الطَّیشِ؛ همواره با وقار بودن از پستی سبك‏سری ایمن می‏دارد. پیامبر گرامی صلی‏الله‏علیه‏و‏آله می‏فرماید: طُوبی لِمَن تَوَقَّرَ وَ لِمَن لَم‏تَكُن لَه خِفَّة؛ خوشا به حال كسی كه سنگینی ورزد و سبكی در او نباشد. در بیانات دینی، سكوت عامل افزایش وقار شمرده شده است: بِالصَّمتِ یكثُرُ الوَقارُ؛ پرحرفی و زیاده‏گویی، شأن انسان را پایین می‏آورد و شخصیت او را سبك می‏كند. ویژگی‏های «عباد الرحمن» در این فراز از قرآن كریم نیز، بسیار جالب توجه است: «وَ عِبَادُ الرَّحْمَـنِ الَّذِینَ یمْشُونَ عَلَی الْأَرْضِ هَوْنًا وَ إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَـهِلُونَ قَالُواْ سَلَـمًا»؛ بندگان خدا بر زمین به آرامی و سنگینی قدم برمی‏دارند و هرگاه كه جاهلان آنان را خطاب كنند، به ملایمت و مسالمت سخن گویند. مؤمن در رویارویی با جاهلان، از كوره در نمی‏رود و از خود كم‏ظرفیتی نشان نمی‏دهد. چنان بزرگ‏منش و دریادل و پر تحمل است كه با آزار جاهلانه مردم به تلاطم نمی‏افتد و موج برنمی‏دارد. امام صادق علیه‏السلام نیز فرمود: سُرعَةُ الْمَشْی تَذْهَبُ بِبَهاءِ الْمؤمن؛ سریع راه رفتن ارزش مؤمن را از بین می‏برد. از آن آیه و این روایت معلوم می‏شود كه مؤمن باید مراقب ارزش و اعتبار خود باشد و با رفتارهای سبك آن را از بین نبرد. ادامه دارد... 🌷 @nedaye_tahzibtahzib-howzeh.com