❇️ #سلسله_مباحث_معارف_الهی 🔅 شماره ۶۷ 💠 حسرت انسان مؤمن در آخرت 🔰 پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم می‌فرماید: «ما مِن ساعةٍ تَمُرُّ بابنِ آدَمَ لَم يَذكُرِ اللّه َ فيها إلاّ حَسِرَ علَيها يَومَ القيامَةِ.» 🔻 از این «ما مِن ساعة» معلوم می‌شود یعنی این شخص #دائماً در حال ذکر است. فقط یک ساعتی #غفلت پیدا کرده است؛ اگر این ذکرها همراه با معرفت باشد، نمی گوید من همه‌اش در حال ذکر هستم، حالا یک ساعت هیچ! ⁉️ #ذکر چیست؟ تازه انسان در معنایش مانده که ذکری که می‌گویند چیست؟! به قول آن بنده خدا که می گوید اگر ما همیشه در حال ذکر باشیم، پس کی باید زندگی کنیم؟! مثل اینکه این آدم بگوید که آخر من همیشه #تنفس کنم، پس کی غذا بخورم؟! 🔹 می‌گوییم بنده خدا! معلوم است که تو هنوز به معنای تنفس #غافل هستی! یعنی تو تا حالا تنفس کرده ای، اما نمی دانی که داری تنفس می کنی. این مشکل از خودت است که تا حالا توفیق پیدا نکرده‌ای که ببینی تنفس می کنیم یعنی این، یعنی ادامۀ حیات. ✨ فردی که از #علم‌النفس بهره مند می‌شود، می‌فهمد و احساس می کند این ذکر یعنی در حال تنفس بودن؛ و قوت یعنی ادامۀ حیات من؛ اصلاً متوجه می شود یعنی چه! ✅ پس ما به مراتب معرفت نفس نیازمندیم؛ منتها مشکل ما #غفلت است. کما اینکه یک کودک دو بی‌احتیاطیِ از پنجره افتادن را نمی داند و دائماً خودش را به خطر پرت می کند، [انسان غافل هم] نمی داند؛ یک عقل بالاتری می‌خواهد که این را مدیریت کند؛ نمی‌داند! ولو علم خودآگاهی دارد، اما نمی‌داند. 📑 جزوه "سی و دو گفتار در معارف الهی" ص۲۶۶ 💠کانال ندای پاک فطرت 🆔 @nedayepakefetrat