اگر می خوری و میخسبی و شهوت می کنی، و غضب می کنی و با مردم جنگ می کنی و آزار می کنی از سباعی! (جانوری)
اگر با وجود آنکه می خوری و میخسبی و شهوت می کنی، مکر و حیله می اندیشی و با مردم به مکر و حیلت زندگانی می کنی و دروغ می گویی، از شیاطینی!
و اگر می خوری و می خسبی و شهوت می کنی و آزار نمی رسانی، بلکه راحت می رسانی و مکر و حیلت نمی کنی و دروغ نمی گویی، بلکه با همه کس راست گفتار و راست کرداری از ملائکه ای!
و اگر می خوری و میخسبی و شهوت می کنی و آزار نمی رسانی، بلکه راحت می رسانی، و مکر و حیلت نمیکنی و دروغ نمی گویی بلکه با همه کس راست گفتار و راست کرداری، و در طلب علم و معرفتی تا خود را بشناسی و خدای را بدانی، از آدمیانی!
دنیا، از نگاه امیرالمؤمنین ...
سرایى است كه بلاها از هر سو گرداگردش را گرفته ... نه خود همواره بر یك حال باشد و نه ساكنانش در امان و سلامت به سر برند.
حالاتش گونه گون است و هر روز نوبت به یكى دهد. در آنجا شادمانى کوتاه است و امن و آسودگى نتوان یافت .
مردم دنیا در دنیا چون هدفهایى هستند كه تیرها بر آنها مى بارند. دنیا تیرهایش را بر مردمش مى افكند و به مرگى كه بر سرشان مى فرستد، نابودشان مى كند ...
نهج البلاغه / خطبه 217
خدایا!
ما را به نور معرفتت هدایت فرما و به فضل و کرمت از غیر خودت بینیاز گردان و آنچه که خودت صلاح ما میدانی نصیبمان کن و ما را از آتش قهرت دور بنما.
بارالها!
از گناهان ما که در پیش دیگران مستور است و پیش تو هویدا ست، درگذر و درگاه لطفت را همیشه بر روی ما باز نگهدار ای آنکه رحمتت همیشه بر سر ما مستدام است.
خداوندا!
لحظهای و کمتر از لحظهای ما را به خودمان وامگذار و یاد و نامت را لحظهای از ذهن ما دور مگردان ای مهربان ترین مهربانان.
آمین یا قاضی الحاجات!