متاسفانه من آدمیم که همیشه توی گذشته زندگی می کنه،
چتای قدیمی؟ همشونو نگه می دارم و می خونم،
عکسای قدیمی؟ امکان نداره پاکشون کنم،
یادگاریا؟ نمیندازمشون دور،
خاطرات قدیمی؟ هروقت بی کار بشم با یه لبخند مرورشون می کنم و دلم تنگ می شه، چیزای قدیمی همیشه یادم می مونه و این اصلاً اخلاق جالبی نیست چون گاهی وقتا آدمایی که بهشون فکر می کنم عوض شدن و دیگه وجود ندارن. یا این که هستن و دیگه خبر ندارن من وجود دارم یا نه.
دلم میخواد رو بعضیا یه برچسب بزنم بنویسم اینا مال منن از یه حدی بهشون نزدیک تر بشید جر میخورید، با تشکر.
«مُنگه»
نامردا فکر منم باشین کی اینا رو میخواد سین بزنه؟!
قرار نیس سین بزنی قراره لفت بدی