سخن آخر 🔰 ✍ شکسته نويسي جز براي "نقل قول" نوعي مبتذل نويسي است؛ نوعي لمپنيسم ادبي که اتفاقا عده اي در حال تئوريزه کردن آن هستند. شايد قوي ترين "نثر غير شکسته" را که پهلو به پهلوي محاوره مي زند بتوان در "جلال آل احمد" سراغ گرفت.📚

🍂🌸🍃تمرین جلسه هفتم🍂🌸🍃 یک یا چند پاراگراف از یکی از آثار جلال آل احمد را با رعایت علائم نگارشی (دقیقا مانند آنچه در کتاب است) روی یک برگه بنویسید و عکس آن را ارسال کنید. 📲 @Sepehr96

تمرین داستان کوتاه نویسی https://www.google.com/amp/s/article.tebyan.net/Article/AmpShow/186022

اگر موبایل بودم، دوست نداشتم دم به دقیقه چشمت به من باشد. اگر موبایل بودم شب‌ها-زودتر از تو-خاموش می‌شدم. اگر موبایل بودم، دوست داشتم گاهی اوقات توی خانه بمانم، و تو تنها بیرون بروی. اگر موبایل بودم، وسط گفت‌وگوی تو با دیگران نمی‌پریدم. اگر موبایل بودم، بیشتر اوقات بی‌صدا می‌ماندم، حتی بدون لرزش. اگر موبایل بودم، نمی‌گذاشتم هر وقت حوصله‌ات سر رفت یا از چیزی عصبانی شدی، سراغ من بیایی. اگر موبایل بودم، بین کتاب‌هایت قایم می‌شدم، تا به بهانۀ پیدا کردن من، حال کتاب‌ها را هم بپرسی. اگر موبایل بودم، تمام برنامه‌های اضافه را از روی خودم پاک می‌کردم. اگر موبایل بودم، وقتی به تمرکز نیاز داشتی، بیرون اتاق می‌ماندم و مزاحمت نمی‌شدم. اگر موبایل بودم، به حریم خصوصی دیگران احترام می‌گذاشتم به هر جایی سرک نمی‌کشیدم. اگر موبایل بودم، از تو خواهش می‌کردم مرا با خودت توی دستشویی نبری. اگر موبایل بودم، نمی‌گذاشتم وقتی با کسی چت می‌کنی، پیام‌های دیگر را هم بخوانی. اگر موبایل بودم، تمام کانال‌ها و صفحات جک و جفنگ و اخبار را پاک می‌کردم. اگر موبایل بودم، مجبورت می‌کردم به‌جای مصرف‌کننده بودن، خودت هم عکس‌ها و نوشته‌های مفید و خوب خلق کنی. اگر موبایل بودم، هنگ می‌کردم تا دست از سرم برداری. 📲برگرفته از سایت شاهین کلانتری @Sepehr96

ما عاشق موبایل نیستیم... ما وابسته و دلبستۀ احساساتی هستیم که با موبایل تجربه می‌کنیم. اگر زمانی کافه و پارک و سینما، لوکشین گفتگوهای ما بودند، حالا صفحات چت به اندازۀ همان مکان‌ها می‌توانند مهیج و خاطره‌ساز باشند. اینکه به خیابان چشم بدوزی و انتظار آمدن کسی را داشته باشی، با انتظار آغاز یک گفتگوی آنلاین چندان تفاوتی ندارد. پیام‌رسان‌های اینترنتی بنا نیست بستر تمام افت‌وخیز روابط ما باشند، اما مانعی هم ندارد که نقش پررنگ آن‌‌ها را به رسمیت بشناسیم و برای افزایش کیفیت تجربیات آنلاینمان تلاش کنیم. اینکه رابطۀ ما با اینترنت از اندازه خارج می‌شود یا مدام دچار تشویش و سوءتفاهم می‌شویم، به خاطر نقص ما در معماری یک رابطه است. از کلیشه‌ها جدا شویم، اینترنت واقعیت زندگی ماست. زندگی مجازی و حقیقی در هم تنیده شده است. طبعاً با ذهن و زبان نسبتاً غنی، چت فرصتی طلایی برای افزودن ظرافت بیشتر به یک رابطه و بروز احساسات عمیق است. فضای چت حتی از نامه‌نگاری‌های عاشقانه هم پویاتر است. می‌توانیم با متن و صوت و عکس و صدها استیکر و ایموجی، رابطه‌ای پویا بسازیم. اما خوب چت کردن، مکمل عشق است. تصور کن توی کافه نشسته‌ای و گفتگو گل انداخته، اما وسط گفتگو مدام بلند شوی و به درودیوار و خیابان و میزهای دیگر نگاه ‌کنی و باز برگردی سر میز، چند کلمه بگویی و بشنوی و بعد دوباره مثل مرغ سرکنده… چت هم همین است، اگر وسط یک گفتگوی آنلاین، تا طرف مقابل دست به تایپ شود، پیام‌های دیگر را جواب بدهی و به ده‌تا کانال و پیج دیگر هم سر بزنی؛ اصولاً نمی‌توانی ظرافت‌های احساسی موجود را درک کنی. سطر به سطر و جمله به جمله‌ای که توی چت ردوبدل می‌کنیم، می‌توانند مثل خلال بادام و پودر نارگیل رابطۀ ما را تزئین کنند. اما زیبایی چت‌های ما به اکسیر تأمل نیاز دارد. چت کردن هم به شنونده بودن نیاز دارد، به قانون سادۀ: اول فکر کن، بعد جواب بده. چه چیزی شگفت‌انگیزتر از این‌که در هر لحظه از روز که وجودت سرشار از عشق و تمناست بتوانی بنویسی: دوستت دارم. و همان لحظه برسد... 📲برگرفته از سایت شاهین کلانتری

✍ #نویسنده_شو 🔵 بخش اول نوشتن صفحات صبحگاهی ☀️ کتاب‌های آموزش نویسندگی, تمرین‌های زیادی را برای ایجاد نظم در نوشتن و ساکت کردن منتقد درون دارند، اما من هیچ روشی را کاربردی‌تر از روش "نوشتن صفحات صبحگاهی" نیافته‌ام. اگر فقط همین یک کار را بکنیم راهمان از نود و نه درصد شیفتگان نویسندگی که هرگز دست به قلم نمی‌برند جدا می شود، چون به کسی تبدیل می‌شویم که هر روز صبح به محض بیدار شدن می‌نویسد. در یک کلام صفحات صبحگاهی باعث تمایز و رشد فردیت ما می‌شوند. در  صفحات صبحگاهی نباید کاری به کیفیت نوشته داشته باشیم، باید قراول کمیت باشیم. بهتر است برای تثبیت عادت نوشتن صفحات صبگاهی یک چک لیست درست کنیم و بزنیم روی دیوار. تیک زدن روزانه چک لیست، کسب یک پیروزی در ابتدای روز است و باعث می‌شود در ادامه روز احساس خوبی در ما ایجاد شود. یادمان باشد که نگذاریم زنجیره قطع شود. صفحات صبحگاهی اولین قدم محکم در جهت نوشتن پایدار و حرفه‌ای است.✅

نویسنده شو ✍ 🔵 بخش دوم نوشتن صفحات صبحگاهی ☀️ اول صبح که می‌خواهید نوشتن را آغاز کنید وسوسه چک کردن گوش موبایل را کنار بگذارید، چون ممکن است دریافت پیامی باعث شود تمرکز لازم را برای نوشتن صفحات صبگاهی از دست بدهید و منتقد درونتان بیدار شود. اگر معتاد به موبایل هستید، چک کردن گوشی را به عنوان جایزه نوشتن صفحات صبحگاهی تعیین کنید. حین نوشتن صفحات صبحگاهی شاید وسوسه شوید زیر کتری را روشن کنید، بقیه را بیدار کنید، چند حرکت نرمشی انجام دهید، یا رختخوابتان را جمع کنید. با همه ی این ها مقابله کنید. صفحات صبحگاهی تمرینی برای مبارزه با حواس‌پرتی است. نوشتن صفحات صبحگاهی عضلات توجه و تمرکز ما را تقویت می‌کنند. ✅

کوتاه اما پر محتوا 📚 کاش کم‌خوانی‌‌ را از کم‌خونی جدی‌تر بگیریم... ❣ @nevisandesho ✍

نویسنده شو ✍ 🔵 بخش سوم نوشتن صفحات صبحگاهی ☀️ صفحات صبحگاهی، سه صفحه دستخط معمولی است که به طور تداعی آزاد و بدون تفکر می‌نویسید و دست از روی کاغذ بر نمی‌دارید. برای نوشتن صفحات صبحگاهی شیوه نادرست وجود ندارد! هدف از صفحات صبحگاهی این نیست که به اثر هنری تبدیل شوند، هدف از صفحات صبحگاهی، فقط حرکت دست بر روی کاغذ و نوشتن و بیرون ریختن همه چیزهایی است که به ذهن می‌آید. ⛔️بجز خودتان احدی اجازه ندارد که صفحات صبحگاهی تان را بخواند و خودتان نیز تا چند هفته نباید آنها را بخوانید. فقط روزی سه صفحه بنویسید و جایی جمع‌آوری کنید. حین نوشتن هم هرگز صفحات قبل را نخوانید. صفحات صبحگاهی اغلب منفی و پراکنده و آکنده از دلسوزی و ترحم به خود و تکراری و با آب و تاب یا بچگانه یا غمناک یا بی‌مزه یا حتی احمقانه به نظر می‌ رسند، ولی حتماً درست و خوبند! صفحات صبحگاهی، وسیله اصلی شفای خلاقیت است.💯

#معرفی_کتاب 📚 📌بهتر بنویسیم 🖊رضا بابایی