روزنامه جوان
سوال خبرنگار روزنامه جوان از رئیس جمهور فیلم سوال آقای جعفر برزگر خبرنگار سیاسی روزنامه جوان در نشس
#سرمقاله
🌐 چرا این پرسش را از رئیسجمهور پرسیدیم؟!
✍️ غلامرضا صادقیان | سردبیر
پرسش روزنامه جوان از رئیسجمهور به مذاق برخی خوش نیامد و با ادبیات جدلی و تخریبگرانه به تمسخر آن پرداختند. روزنامه جوان از رئیسی پرسید «اصلاحطلبان حتی با معیارهای حداقلی هم حاضر نیستند دستاوردی برای دولت سیزدهم قائل باشند و به سانسور یا تخریب و تمسخر دولت مشغولاند. شما با این رویکرد چگونه کنار میآیید؟»
جالب اینکه هیچ یک از استهزاکنندگان برای رد کردن ادعای روزنامه جوان مدعی نشدند که «نهخیر! اصلاحطلبان رویکرد درست و بهدور از سانسور و تخریب به دولت دارند»، فقط با این اعتبار که باید مقابل رئیسجمهور منتقدانه و طلبکارانه ظاهر شد، به این پرسش حمله کردند. اما چرا این چپروی و روشنفکرمآبی اولاً ناراست است و ثانیاً چرا این روشنفکربازی به قیافه اصلاحطلبان منتقد روزنامه جوان نمیآید؟
۱- یک باور مجعول در عرصه روشنفکری هست که همواره باید مخالف قدرتهای حاکم بود و چپروی کرد تا نشانه روشنفکری و منتقدبودن و مستقلبودن باشد. این عقلاً نارواست. کدام برهان عقلی به ما میگوید حقیقت هیچ گاه در جایگاه حاکمیت یا قدرت دولتی نمینشیند و اگر کسی دنبال حقیقت است، باید همواره منتقد و معترض باشد تا حقیقتجو لقب بگیرد؟ چپ بودن، چه بهمعنای مخالفبودن، چه به مفهوم آن در جریانشناسی سیاسی، لزوماً بهمعنای حقبودن نیست.
روزنامه جوان نیز هیچگاه دولت مستقر فعلی را یکسره بیعیب و بینیاز از نقد ندانسته است، اما به این دولت بیاعتماد هم نبوده است. میتوان از ابتدای دولت فهرست نقدهای روزنامه به دولت و حتی شخص رئیسجمهور را بهدست آورد و با مجموع نقد روزنامههای مدعی به مقایسه گذاشت.
روزنامه جوان به دولت قبل هم نقد داشت و البته اعتماد نداشت یا اعتماد کمتری داشت و این واضح بود، اما میتوان مجموع تیترهای مثبت و حمایتی «جوان» را از دولت قبلی هم بهدست داد تا باز مقایسه شود، نه لزوماً با یکی از روزنامههای اصلاحطلب که با دولت قبل از سر قهر درآمد و هیچ انعکاسی در تیترهای خود از دولت نداشت بلکه با آنها که با دولت تدبیر دوست ماندند. پس چرا اگر «جوان» در مشی سیاسی خود به دولتی اعتماد بیشتری دارد و اتفاقاً درعین این اعتماد نقد هم میکند، این را قربانی پرستیژ چپبودن و مخالفخوانی و «منتقدبودن به هرطریق» کند؟!
➕همکاران رئیسجمهور اصلاحات که به اذعان خاطرات مرحوم هاشمی برای تنظیم پرسشهای یک گفتوگوی فرمایشی با خبرگزاری خودی، در رفتاری فرسایشی با مدیرعامل ایرنا «جنگ اعصاب» بهراه میانداخت، سزاوار است بابت این رسوایی تا آخر عمر سکوت پیشه کنند. بهویژه وقتی سر و کارشان «گفتوگوی با یک رئیسجمهور» است!
👈🏻 متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
🔗 Javann.ir/1182213
〰️〰️〰️〰️〰️〰️
🌎 @NewsJavan
📰 دکه روزنامه| از مناظرۀ غیرمستقیم ۲ رئیسجمهور تا تفاوتهای اربعین ۹۷ و ۰۲
چهارشنبه ۸ شهریور ۱۴۰۲
🌎 @NewsJavan
🌐 آقای مطهری مطالب انتشارات صدرا را بخوانید!
هیاهوی برخی چهرهها و جریانهای خاص برای پایان همکاری چند استاد دانشگاه با برخی دانشگاههای کشور و سیاسی کردن موضوعات اداری به آنجا رسیده که پای شهید مرتضی مطهری را به میان کشیدهاند و گفتهاند که بهرغم انتقادات و اعتراضات آیتالله مطهری به حکومت پهلوی، اما کرسی تدریس او در دانشگاه حفظ شده است.
قسمت تلخ ماجرا آنجاست که این ادعای غلط و قیاس جمهوری اسلامی با حکومت طاغوت را علی مطهری آغاز کرد که از قضا به پسر شهید مطهری بودن و بزرگزادگی و آقازادگی خیلی هم میبالد و حتی بر آنچه در مورد پدرش در مرکز حفظ و نشر آثار استاد آمده، اشراف ندارد.
علی مطهری در گفتگو با یک رسانه اصلاحطلب گفته «این رویه زیبنده نظام جمهوری اسلامی نیست و من متأسفم اعلام کنم که حتی گاهی بدتر از رویهای است که در حکومت پهلوی انجام میشد. مثلاً استاد مطهری در حوادث قیام ۱۵ خرداد سال ۴۲ بازداشت شد.
به مناسبت اینکه در شب ۱۵ خرداد یک سخنرانی مؤیدی کرده بود و نوک پیکان حمله ایشان هم متوجه شخص شاه بود، همان شب ایشان را بازداشت کردند و همراه با برخی علمای دیگر تهران و علمای شهرستانها در زندان بودند. بعد از حدود یک ماه و نیم آزاد شدند.
البته به دنبال بحث اعدام امام خمینی (س)، حتی صحبت اعدام این افراد هم بود ولی بعد از اینکه شهید مطهری از زندان آزاد شد، ایشان از تدریس در دانشگاه محروم نشد. فقط سالها بعد در موضوع ارتقای ایشان از دانشیار به استاد تمام یا شاید هم از استادیار به دانشیار، موانعی ایجاد کردند و این کار ایشان انجام نمیشد.»
👈🏻 متن کامل در لینک زیر:
🔗 Javann.ir/1182208
〰️〰️〰️〰️〰️〰️
🌎 @NewsJavan